ابداع دانشمندان آمریکایی در سال 1969 که منجر به تولید دوربینهای عکاسی دیجیتال شد علاوه بر تاثیرگذاری شدید بر روی صنعت عکاسی توانست تاثیر بسزایی بر روی علم نجوم و اطلاعات دریافتی از تجهیزات فضایی داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری مهر، بخشی از جایزه نوبل فیزیک سال 2009 به دو دانشمند آمریکایی اختصاص یافت که دوربینهای دیجیتال شبکیه ای به نام CCD ابداع کرده بودند. ابداعی که توانست عکاسی حرفه ای و نیمه حرفه ای و صنعت تولید دوربینهای عکاسی را متحول کند.
اما مدتها قبل از اینکه این فناوری به دست مصرف کنندگان عادی برسد، CCD ها در علم نجوم استفاده فراوانی یافته بودند و در واقع این ابزار توانست علم نجوم را با فراهم آوردن تصاویری با وضوح بالا متحول کند.
نشریه نیوساینتیست به منظور بررسی تاثیر دوربینهای دیجیتال و CCD ها بر روی نجوم مجموعه ای از تصاویری فضایی که با کمک این فناوری به ثبت رسیده اند را ارائه کرده است.
تصویر پایینی در واقع اولین تصویر دیجیتالی است که در سال 1974 با کمک CCD از سطح ماه به ثبت رسیده است. وضوح این تصویر تنها 0.001 مگاپیکسل بوده و نشانه های حسگرهای شبکه ای به خوبی در آن مشاهده می شود. تصویر بالایی نیز بخشی از سطح ماه است که توسط دوربین دامنه وسیع تلسکوپ هابل به ثبت رسیده است. وضوح این تصویر 0.6 مگاپیکسل بوده و توسط دوربینی به ثبت رسیده که از سال 1990 بر روی بدنه هابل نصب شده است. با وجود اینکه کیفیت تصویری این دوربین نسبت به دوربینهای امروزی بسیار پایین است اما در زمان خود به اندازه ای خوب بوده است که تاثیر شبکه مانند حسگر را از تصویر حذف کند.
اولین تصویر دیجیتال جهان از سیاره اورانوس در سال 1976 و با وضوح 0.2 مگاپیکسل را می توان در بخش بالایی این تصویر مشاهده کرد. در بخش دوم تصویر می توان عکسی از اورانوس را در سال 2003 مشاهده کرد که توسط هابل به ثبت رسیده است. دوربینی که این عکس را ثبت کرده از دو CCD برخوردار بوده و در کنار رنگ واقعی سیاره جزئیات زیادی را از ساختار آن آشکار کرده است.
تصویر سمت چپ تصویری از کیوان است که در نوامبر 1980 توسط فضاپیمای Voyager I با کمک CCD با وضوح تصویری یک مگا پیکسل به ثبت رسیده است. برای ثبت این تصویر از لوله خلا برای تبدیل تصاویر به سیگنالهای الکتریکی استفاده کردند، فناوری که تا زمان پیشرفت CCDها در تولید تلویزیونها مورد استفاده قرار می گرفت. 10 سال بعد در آگوست 1990 تلسکوپ هابل تصویر سمت راست را با کمک دوربین دامنه وسیع و دوربین سیاره ای خود به ثبت رساند.
به گزارش مهر، پس از ارتقا دوربین قدیمی هابل و نصب دوربین جدید، این تصاویر متوالی در دوره ای میان سالهای 1996 تا 2000 از سیاره کیوان به ثبت رسید که در آن زمان وضوح تصویری دوربینهای جدید هابل 2.5 مگا پیکسل بود. کاوشگر کاسینی نیز در سال 2007 با کمک CCD یک مگا پیکسلی دوربین مادون قرمز خود تصویر سمت راست را از سیاره کیوان به دست آورده است.
در کنار تسهیل استفاده از دوربینهای عکاسی در فضا، CCD ها برای عکاسی نسبت به صفحه ها و فیلمهای عکاسی به نور کمتری نیاز دارند. در سال 1955 تصویری از منطقه ای در نزدیکی دب اکبر توسط صفحه های عکاسی در رصدخانه پالومار به ثبت رسید که در سمت چپ تصویر بالا دیده می شود. 40 سال بعد بخشی که توسط خطوط پلکانی مانند مشخص شده است توسط هابل عکاسی شد که جزئیات به دست آمده از تصویر هابل نسبت به تصویر قبلی کاملا غیر قابل مقایسه است. تصویر سمت راست که در سال 1996 و طی 10 روز به ثبت رسیده است تصویری بزرگتر و پیچیده تر از جهان را نسبت به آنچه دوربینهای غیردیجیتال در گذشته از جهان نمایش داده بودند، آشکار کرد.