یاد ایام

[M.Mobin]

من اگر دوربین دیجیتال نبود قطعا عکاسی رو تو این سطح (منظورم از سطح،سطح کار حرفه ای نیست،منظورم هزینه های بالا هستش)پیگیری نمیکردم!
به چند دلیل
اولا که فکر میکنم سرعت یادگیری به دلیل امکان پایین آزمون و خطا و طولانی شدن پی بردن به اشتباه که در بعضی زمانها امکان جبران اون نیست،از حوصله من و کسانی مثل من که میخوان برای تفریح عکاسی کنن خارج هست!

هزینه های فیلم، چاپ و وقت گیری اون و پیدا کردن جایی که بتونه با قیمت مناسب و کیفیت قابل قبول عکسها رو چاپ کنه،جا گیر بودن خود عکسهای چاپ شده و پایینتر بودن و سخت تر بودن بررسی عکسهای گرفته شده و پروسه طولانی و تخصصی ادیت، هم عامل دیگه ای هست که باعث میشه من هیچ وقت به آنالوگ فکر نکنم!

من هفته پیش که با دوستان رفته بودیم بیرون تو یه بعد از ظهر 509 تا عکس با فرمت raw گرفتم که هزینه اون پر شدن یه مموری 8 گیگ بود که 18.000 تومان خریده بودمش!نه بیشتر!
و در طولانی مدت این هزینه میتونه مثلا پر شدن یه هارد یه ترابایتی باشه که فکر میکنم حدود 100.000 تومان ارزش داشته باشه!

فکر میکنم دوربینهای دیجیتال باعث شدن علاقه مندان به عکاسی حرفه ای بیشتر بشن و عکاسهایی بسیار حرفه ای و مستعد بین اونها پیدا بشه که اگر دوربین دیجیتال نبود شاید هیچ وقت دنبال عکاسی نمیومدن!

شما قبول ندارید که اگر dslr ها ساخته نمیشدن این تعداد علاقه مند به عکاسی در سطحی حرفه ای وجود نداشت و قطعا شرکتهای تولید کننده هم به دلیل تقاضای بیشتر تا الان انقدر پیشرفت نکرده بودن؟

این که شما آنالوگ رو اصیل و دیجیتال رو بدون اصالت میدونید به نظر من عجیبه!!
اگر قرار به این باشه هنوز هم اتومبیل ها باید از ذغال سنگ به خاطر اصالت اون استفاده کنن!

به نظر من عکاسی دیجیتال فقط نوعی پیشرفت در صنعت عکاسی و در ادامه روند پیشرفت این صنعت بوده که اتفاقا مثل کاتالیزور عمل کرده و سرعت تحولات و پیشرفت رو چندین برابر کرده!

علت اینکه انقدر تاکید میکنم آنالوگیم برای اینه که من هم معتقدم ابزار مهم نیست ولی ظاهرا بین بسیاری از عزیزان همین سایت ابزار مهم شده و دارن به دنیای آنالوگ بی مهری میکنن ..... همین

یادم نمیاد که دوستان تا قبل از این خیلی به محاسن دیجیتال یا معایب آنالوگ اشاره کرده باشن که انالوگ رو مورد بی مهری قرار داده باشن یا نداده باشن!
فکر میکنم طبیعی باشه که وقتی کسی دوربین دیجیتال داشته باشه در مرد همون حرف بزنه و بحث کنه!فکر نمیکنم این دلیلی بی مهری به چیزی باشه!

[AslanAslan]

مثال هایی برای تایید حرف دوستان این ور و اون ور:

1- فرض کنین شما با یه آنالوگ و یه دیجیتال کم نویز و خیلی خوب با پایین ترین ایزو، بیاین 3 ساعت از آسمان شب نوردهی کنین. پست پروسس کدوم حالت راحت تر هست؟ آیا نویز دیجیتال با این همه دبدبه و کبکبه، با پست پروسس قابل رفع هست؟ در اکثر موارد خیر! و در این حالت استفاده آنالوگ با وجود آن همه سختی باز هم از دیجیتال خیلی راحت تر هست!

2- وقتی شما برای عکاسی از خورشید از یه فیلتر نا مطمئن استفاده می کنین (در ایران مدل هایی که واقعا مطمئن باشن خیلی کم هستن و قیمت مطمئن های واقعی خیلی بالاست)، آیا ارزش دارد که سنسور دوربین نازنین دیجیتالتون رو به خطر بیندازین؟ (غیر از خطرات دیگری که می تونه برای قطعات پلاستیکی درونی لنز و... و مخصوصا قطعات الکترونیکی لنز داشته باشه)
ولی در آنالوگ، با توجه به این که «سنسور» شما بعد از هر عکس تعویض میشه، شما نگرانی زیادی نخواهین داشت. لنز هم قطعات دیجیتالی نداره. (قضیه «شبه آنالوگ ها» فرق میکنه) دوربین و لنز هم اکثرا فلزی هستن و پلاستیک زیادی ندارن. آیا باز هم در حد دیجیتال باید نگران باشین؟ حتی در صورتی که شما بزنین لنز و بدنه تون رو داغون کنین، دوباره با صرف هزینه خیلی خیلی کمتر از دیجیتال می تونین اونها رو دوباره تهیه کنین.

ولی فکر نکنم برای استفاده های عمومی (و نه این قدر خاص)، نیازی به آنالوگ باشه...

یه سخن معروف از یه نفر که اسمش در خاطرم نیست: «در صورتی که انسان نتواند خودش رو با پیشرفت دنیا هماهنگ کند، پیشرفت نمی کند.»

[farhad44]

شرمنده آقا فرهاد
پس می فرمائید تو این پست ادامه ندیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

نه من نگفتم ادامه ندهيد ( چكاره ام كه بگويم) ولي عرض كردم شما نظر دوستان راخواستيد، خيلي از دوستان از جمله خودم اونجا نظر داده اند.

من فقط گاهي دچار نوستالژي مي شوم ( از اين تاپيك هم پيداست) ولي همانطور كه گفتم دوران عكاسي فيلمي سر آمده و بر خلاف نظر محترم اصلان عزيز فكر مي كنم حتا براي عكاسي نجومي.

[Delbaz]

م برای اینه که من هم معتقدم ابزار مهم نیست ولی ظاهرا بین بسیاری از عزیزان همین سایت ابزار مهم شده

به نظر من ابزار خیلی هم مهمه. خیلی از کارهای خاص رو باید با ابزارهای خاص انجام داد

قبول دارین تو کار آنالوگ چون ما خروجی رو بلا فاصله نمیبینیم برای همین تمام تلاش و فکر و توانمون رو میذاریم تا بهترین استفاده رو از یه شات داشته باشیم؟؟؟؟؟

این حرف شما آخرین استدلال آنالوگ کارها است
اما این اتفاقا نشانه قدرت و توانمندی دیجیتاله . در دوربین آنالوگ شما باید یکی دو روز صبر میکردید تا درک کنید کادر بندی و فوکوس و ... اشکال داشته یا نه . و در 90 دصد مواقع هم دیگه به سراغ همون سوژه نمیرفتید تا تمرینی دوباره داشته باشید و اصلا برخی صحنه ها تکرار پذیر نبودند
اما در دیجیتال شما بلافاصله کادربندی و نورسنجی و فوکوس و حتی رنگ و ... رو میبینید و اگر هم اشتباهی داشتید در همون لحظه متوجه اون شده و زودتر رفعش میکنید و در واقع روند یادگیری شما سریع تر میشه

[rezakh]

یکی از دوستان گفتند که اگر دیجیتال نبود انقدر عکاس نداشتیم.
خوب الان بنظرم هیچ فرقی با گذشته نکرده از نظر کاربر.قدیم نت نبود و معلوم نبود چقدر عکاس داریم ...فقط اون گنده هاش میرفتند توی مجله و روزنامه و نمایشگاه و ....آماتور هایی هم مثل من هم بعد از چاپ عکس اونارو توی قاب یا آلبوم میذاشتن
کار با دیجیتال هم که فکر میکنید راحت تر از آنالوگ نیست .فقط اون موقع بعضی چیزا ملموس بود مثل ISO .الان مگه شاتر نداریم مگه دیاف نداریم ؟مگه قدیم حالت اوتوفکاس و اتو اکسپوژر نبود ؟
حالا چون تا عکس میگیریم خروجی دیده میشه که نشد حرف.حرفه ای های قدیم هم تا عکس میگرفتن نهایتا تا موقعی که برسند محل ظهور شخصی شون نتیجه رو میدیدن.حتی مدیوم فرمتها که در ان واحد خروجی پولاروید رو میدیدن.پس این حرفا یکم از روی بی تجربگیه
مراحل ظهور و چاپ هم با ویرایش DNG هیچ فرقی نداره .اگه کسی گفت فرقی داره بیاد من یک کتاب دارک روم آنالوگ بهش نشون بدم که ۱۰۰۰ جور کلک میزدن تا یک عکس به مرحله چاپ نهایی برسه

[Arash]

این تاپیک به چه قصد ایجاد شده؟
به نظر من پست اول به مقدار لازم گویاست و پستهای بعدی در صفحه اول به مقدار لازم نزدیک به موضوع و جذاب.

اما اگر قرار باشه بحث آنالوگ و دیجیتال باشه در تاپیک خودش.

[Navid7h]

این تاپیک به چه قصد ایجاد شده؟
به نظر من پست اول به مقدار لازم گویاست و پستهای بعدی در صفحه اول به مقدار لازم نزدیک به موضوع و جذاب.

اما اگر قرار باشه بحث آنالوگ و دیجیتال باشه در تاپیک خودش.

مدیران محترم اگر آف تاپیک هست،لطفا حذف کنید.
یکی از قوانین فروم ها نامگذاری صحیح است. این نامها بعدا در جستجو به کاربران کمک فراوانی میکند.
به نظرم بهتر بود نام این تاپیک "چقدر از دانش عکاسیتون رو مدیون دنیای آنالوگ هستید؟" می بود.
شخصا فکر میکنم "یاد ایام" اگر نام مناسبی باشد، بیشتر به لذت استفاده از دوربین های آنالوگ و نوستالژی کار با آنها نزدیک است.

[alonebaby]

مدیران محترم اگر آف تاپیک هست،لطفا حذف کنید.
یکی از قوانین فروم ها نامگذاری صحیح است. این نامها بعدا در جستجو به کاربران کمک فراوانی میکند.
به نظرم بهتر بود نام این تاپیک "چقدر از دانش عکاسیتون رو مدیون دنیای آنالوگ هستید؟" می بود.
شخصا فکر میکنم "یاد ایام" اگر نام مناسبی باشد، بیشتر به لذت استفاده از دوربین های آنالوگ و نوستالژی کار با آنها نزدیک است.

پیشنهادتون بسیار متین
والا بنده هم نمی خواستم بحث به اینجا بکشه که بین آنالوگ و دیجیتال فرق بذاریم و صحبت کنیم ولی ظاهرا دوستان اینجوری خواستند
من به شخصه رسما عذر خواهی میکنم

[mreza1001]

هرگز از لحظه ی تحویل گرفتن عکس هام از لابراتوار (مخصوصاً در شهرستان) لذت نبرده ام؛ چون همیشه با چاپ بد، رنگ های غلط، کادر نامناسب، و کلی خط و خش و خردشدگی اعصاب مواجه بوده ام.

بنده بر عکس شما هنوزم فکر می کنم کیفیتی که لابراتوار سبلان تبریز به من میدادن اینجا ازش خبری نیست.بگذریم.

به نظرم اجازه بدیم تو اون یکی تاپیک در باره نوستالژی صحبت شه و اینجا همون سوال پست یک بحث بشه.دوربین نگاتیویم رو نگه داشتم و بدون نوستالژی به عنوان بادی 2 ازش استفاده میکنم اینجوری منم فمول فریم دارم!

زمان دانشجویی عکاسی رو به صورت کورمال کورمال شروع کردم با دوربین پنتاکس سوپرآ(این دوربین یه اسم دیگه هم برای بدنه نقره ایش داره که معروف تر ه الان یادم نیست) فرومی وجود نداشت و من رفتم عضو کلوپ پنتاکس تو گروه های یاهو شدم که چندان بدرد نمیخورد...

اما در جواب آقا رضای عزیز باید بگم که بله آدم ماشین مدل جدید رو انتخاب میکنه اما به نظر من هنوزم برای آموزش رانندگی بهتره با پراید و پیکان و این جور ماشین ها به یک راننده ناشی آموزش داد که بفهمه دور موتور و افت موتور و فشار به ماشینو اینکه میگن ماشین نمیکشه یعنی چه. وگرنه اگه از اول سوار بی ام و و پورش بشه و تو هی بگی آقا اگه پیکان سوار بودی تو این سربالایی ماشین نمیکشید اون هیچی نمیفهمه!

اما این اتفاقا نشانه قدرت و توانمندی دیجیتاله . در دوربین آنالوگ شما باید یکی دو روز صبر میکردید تا درک کنید کادر بندی و فوکوس و ... اشکال داشته یا نه . و در 90 دصد مواقع هم دیگه به سراغ همون سوژه نمیرفتید تا تمرینی دوباره داشته باشید و اصلا برخی صحنه ها تکرار پذیر نبودند

در باره اینکه آقای دلباز گفتن سریع میبینی چه دسته گلی به آب دادی بنده حد اقل برای کسی که در حال آموزش دیدن هست قبول ندارم.چون این سرعت باعث میشه که آدم یادش نمونه.من خودم می رفتم برای عکاسی و یک دفترچه هم همراهم بود( گاهی تو سرمای 10 درجه زیر صفر) سرعت و دیاف و موقعیت دوربین رو می نوشتم (الان که دیگه خودش اگزیف داره لازم نیست)بعد که میومدم خونه دائم تو فکرم بررسی میکردم که اگه می بردم بالا اگه میبستم بهتر نبود اگه بسوزه چی دفه دیگه این کارو میکنم اون کارو میکنم.تا از لابراتوار که میومدم بیرون ... تمام اون فکر ها تو سرم میموند دفه بعد تو موقعیت مشابه اصلاح میکردم. اصلا اتومات میومد تو ذهنم.

اما الان چی؟ چیک چیک چیک اوه نه آسمون سفیده دیاف رو میبندم اوکی! چیک اوه نه مثل اینکه باید باز میکردم آهان حالا شد ... اما نه بذار 2 تا شات بگیرم آسمون رو بعدا با فتو شاپ مونتاژ میکنم رو زمین...آره

برای یک کسی که بلده (یا حد اقل آشنایی داره) آره اشکال نداره اما من خودم اگه اینجوری شروع کرده بودم فکر نکنم پیشرفت می کردم. این فکر کردن به نظر من خیلی مهمه.شاید دوستان بدونن که م حسن مخ مل ب اف کارگردان ایرانی که دست کم میشه گفت سرش به تنش میرزه برای آموزش بچه های خودش براشون فیلم بی صدا یا فراتر فیلم بی تصویر پخش میکرده و مجبورشون میکرده که با فکر خودشون داستان بنویسن و صحنه ها رو نقاشی کنن... نمیشه گفت فیلم کامل دیدن بده اما باید دید هدف چیه.
بهتره بگیم افزایش افزایش تعداد دی اس ال آر دار ها و نه عکاس های آماتور ! فکر کنم همه دوستان با بنده هم عقیده اند که صرف خرید یک اس ال آر با این استدلال که :" دختر عمه فلان هم خریده و اصلا سخت نیس آره بابا اتومات هم میگیره .. چی؟ فلاش آره فلاش هم داره! نه خیلی هم گرون نیس با 700 میشه!" آدم رو جزو عکاسان آماتور نمیاره من که افسوس میخورم میبینم گاهی یه اس ال آر مثلا دی 60 دست کسیه که معلوم 20% هم از کاراییش استفاده نمیکنه اونوقت یکی که واقعا میتونه ازش استقاده کنه نداره رفتیم تو بحث اجتماعی ها ... بگذریم.

یه مورد دیگه اینکه درسته که اون موقع ما زیاد هزینه میکردیم (من خودم دانشجوی شهرستان بودم و خانوادم هم معمولیه اصلا روم نمیشد بگم واسه عکاسی جدا بهم پول بدین واسه همون خرید دوربین هم عذاب وجدان داشتم 265 هزار تومان سال 81 که شاید زیاد هم نبود) از کلی چیزای دیگه میزدیم تا عکس بگیریم اما اون عکس هایی که خراب میشد چی؟ ... اول حالم گرفته می شد و جدا میکردم میگذاشتم کنار تو یه پاکتی چیزی بعدها به تصادف یا اینکه عصبانیتم از دست خرابکاری هام کم شده بود میرفتم سراغشون و ناخوداگاه باعث میشد ایراد هام رو مرور کنم.

اما الان... اوه اوه اوه خراب کردم بذار پاک کنم بیخودی مموریو نگیره! و سه سوت پاک می کنیم.... دیگه کار به مرور اشتباهات نمیکشه
یه قانونی که باعث شده پولدار ترین و بهترین ( حالا دوستان خرده نگیرن که رنکینگ جدید این نیست و ...) دانشگاه دنیا هاروارد که چندان نیازی هم به دریافت پول از دانشجوهاش نداره و همون پول رو به صور مختلف به بچه ها پس میده یکی از بالاترین شهریه ها رو از دانشجوهاش بگیره اینه که وقتی پول خرج کنی براش تلاش بیشتری میکنی.


من شاید با اغراق بتونم بگم بهترین عکس هام رو توسط دیجیتال گرفتم اما بدون اغراق می گم به جز پرتره با نور پردازی که قبلا تجربه نکرده بودم هر چیز بدرد خوری که یاد گرفتم از فیلم و اسلاید بوده.

بله مثلا اینکه سایز سنسور مثلا چه تاثیری رو فلان و فلان داره یا تکنولوژی لنز های فلان برند چیه و .. رو تو دیجیتال فهمیدم اما منظورم مواردی هست که به صورت ملموس موقع شاتر زدن بهش فکر میکنیم.

حالا که بحث اعتراف شد من یک اعتراف دارم :

قبل از خرید دی اس ال آر فکر میکردم عکاسی با اس ال آر های دیجیتال خیلی ساده و راحته اما بعد دیدم نه تنها ساده تر نیست و درست همونجوریه بلکه گاهی سخت تر هم هست.

چیزی که باعث شد بیام سمت دیجیتال کیفیت بود این خس وخاشاکی که میفتاد روی نگاتیو ها واقعا آزاردهنده بود! تمام نگاتیو ها و اسلاید هارو هم دادم لابراتوارم اسکن کرد از ترس اینکه خراب تر نشن!

[Delbaz]

البته اون بنده خدا که بچه هاش رو وادارمیکرده که به طور ذهنی صحنه ها رو نقاشی بکنن منظورش چیز دیگه ای بوده که ربطی به این قضیه پیدا نمیکنه
وگرنه بزرگترین کارگردانان هالیوود هم دیگه تموم فیلم هاشون رو به صورت دیجیتال ضبط و ویرایش میکنند

=========

اینکه شما میگید که هر کس به سختی یاد بگیره پس سخت هم از ذهنش میره نیاز به بحث داره
ولی حداقل برای من ثابت شده که "تکرار و تمرین مداوم " برای آموزش بهتر از " یک بار تمرین سخت " است
و برای همه مشخص است که دیجیتال امکان تمرین و تداوم تمرین بیشتری رو به کاربر میده

در باره اینکه آقای دلباز گفتن سریع میبینی چه دسته گلی به آب دادی بنده حد اقل برای کسی که در حال آموزش دیدن هست قبول ندارم.چون این سرعت باعث میشه که آدم یادش نمونه.من خودم می رفتم برای عکاسی و یک دفترچه هم همراهم بود( گاهی تو سرمای 10 درجه زیر صفر) سرعت و دیاف و موقعیت دوربین رو می نوشتم (الان که دیگه خودش اگزیف داره لازم نیست)بعد که میومدم خونه دائم تو فکرم بررسی میکردم که اگه می بردم بالا اگه میبستم بهتر نبود اگه بسوزه چی دفه دیگه این کارو میکنم اون کارو میکنم.تا از لابراتوار که میومدم بیرون ... تمام اون فکر ها تو سرم میموند دفه بعد تو موقعیت مشابه اصلاح میکردم. اصلا اتومات میومد تو ذهنم

این قسمت را به کاربرانی بسپارید که عملا با دیجیتال شروع کرده اند . چون من با وجود دوربین های فیلمی ای که داشتم هیچ گاه مثل امروز به عکس و عکاسی نگاه نمیکردم و بر خلاف شما اگر علاقه ای بدست آوردم به خاطر دیجیتال بوده

اما در مورد اینکه صرف گرفتن SLR یک نفر عکاس میشه یا نه باید بگم :
در مورد آنالوگ هم همینطور بوده
در همان 20 سال پیش هم بالاخره در هر خانواده یک دوربین فیلمی یافت میشد . آیا همه اونها عکاس بودند؟ آیا همه اونها عکس های خرابشون رو مرور میکردند تا از اشتباهات گذشته درس بگیرند و بعد به همان محل بروند و تمرین دوباره داشته باشند؟ آیا همه اونها وسط زمستون قلم کاغذ دستشون میگرفتند و تنظیمات دوربین رو یادداشت میکردند؟ خب نیازی به گفتن نیست که بیشتر افراد این کار رو نمیکرند

اگر شما به مرور اشتباهات عکس هاتون میپرداختید به این علت بوده که علاقه داشتید که در عکاسی پیشرفت کنید در حالی که در همان زمان خیلی از افراد این کار رو نمیکردند
در دنیای دیجیتال هم همینطوره. یعنی کسی که علاقه مند باشه در همان زمان به بررسی عکس میپردازه و تنظیمات مختلف رو میسنجه و سپس عکسی دوباره میگیره و باز هم روی عکس گرفته شده میتونه تمرکز کنه .

اما اینکه میگیم دیجیتال بهتر از آنالوگه به خاظر اینکه راحتی استفاده از اون برای عموم مردم فراهم شده. فوکوس های دقیق به همراه رنگ های هوشمند و همچنین جمع و جور بودن دوربین و نیز امکاناتی مثل عکاسی در محیط های کم نور و فلاش هاییی با تنظیم قدرت اتوماتیک برای مردم فراهم شده . چیزی که برای دنیای آنالوگ با این راحتی میسر نبود

دیجیتال برای عکاسان حرفه ا ی هم دقت بیشتر رو به ارمغان آورد
یعنی فوکوس روی نقظه ای خاص یا مشاهده عمق میدان نهایی در حین عکس برداری توسط صفحه نمایش دوربین و یا تنظیم تن روشنایی قبل از عکاسی و ...
اتفاقا در دیجیتال , مرور رو عکس را میتوان توسط Live view نه به بعد از عکاسی بله در حین عکاسی منتقل کرد و تغییر هر کنترل را در همان لحظه مشاهده کرد که این مزیت انکار ناپذیری است


اینها اتفاقا شرایط بیشتری رو برای عکاس با انگیزه بوجود آورده اند که تسلط روی اونها نیاز به دقت و تمرکز و مطالعه بیشتری داره
اگر قسمتی از کار ر راحت تر شده در عوض قسمتی از کار هم خیلی تکنیکی تر از گذشته شده و امروزه به جرات میتوان گفت که یک عکاس موفق امروزی , مثل قدیم فقط یک عکاس نیست بلکه از خیلی مسائل دیگه هم سر در میاره


در مورد مونتاژ هم ( که رشته ای جداگانه اما همسو با عکاسی است ) شکی نیست که دیجیتال موجب افزایش کیفیت و دقت شده و کارهای جالب تری در این زمینه انجا م میشه