پردازش و ویرایش عکس در عکاسی هنری

[amirmisagh]

آقایان عبدل پناه و چاوشی به موضوعات خوبی اشاره کردند که من نه کاملاً با اونها مخالفم و نه موافق.
نکته ای در صحبت هر دو عزیز اشاره شد موضوع مخاطب و مخاطب مداری است.
اینکه هنر بایستی مخاطب پسند یا بهتر بگویم عام پسند (هم )باشد
از همه عزیزان تقاضا دارم وارد بحث شوند آیا جلب رضایت عامه ( همان عامه ای که با دیدن بسیاری از این جنس تصاویر کاردستی میگویند : فتوشاپه؟! )باعث تعالی هنر میشود؟
آیا در زمان انتشار فتوشاپ cs40 (بطور مثال عرض میکنم ) تصاویر ما را در قالب " هنر عکاسی " میشناسند یا نام دیگری پیدا میکند؟

[nmroshan]

اینکه هنر بایستی مخاطب پسند یا بهتر بگویم عام پسند (هم )باشد
از همه عزیزان تقاضا دارم وارد بحث شوند آیا جلب رضایت عامه ( همان عامه ای که با دیدن بسیاری از این جنس تصاویر کاردستی میگویند : فتوشاپه؟! )باعث تعالی هنر میشود؟

۱- ربطی به عام و خاص بودن هنر ندارد. نتیجه گیری شخصی نکنید.

۲- قضیه این کاردستی چیست؟ اگر کسی به دوربین دیجیتالتان بگوید اسباب بازی دیجیتال و آن را نسبت به دوربین‌های فیلمی قدیمی، اسباب بازی بداند، چه می گویید؟

۳- مرز؟ آن هم در عکاسی Art ؟ از چه زمانی در Art مرز می گذارند؟ کدام هنرمند طبق مرز عمل می‌کند؟ می‌شود به یک فیلم‌ساز انیمیشن گفت کاردستی ساز و به دیگری چیزی دیگری نسبت داد؟ فیلم Time code مایک فیگیس را دیده‌اید؟ اسمش را نباید فیلم بگذاریم؟ فیلم A Scanner Darkly را چطور؟ سالانه ده‌ها نمایشگاه از عکاسی Composite در جهان برگزار می‌شود. آنها را کاردستی ساز بنامیم؟ فقط آنچه که خودمان می پسندیم هنری است و بقیه مشغول بازی اند؟

۴- چرا نمی‌خواهیم قبول کنیم که هر هنری دارای ژانرهای مختلف است و اگر ما یکی دوتای انها را دوست نداشته باشیم، هیج مشکلی پیش نمی‌آید؟

۵- من هم چنان ویرایش های اغراق آمیزی بر روی عکس‌هایم انجام نمی‌دهم. اما مگر نمی شود با همان نوع ویرایش‌ها در کار هنری، حرفی زد و کاری ارائه داد؟ اگر هنرمندی آن راه را برای ارائه حرفش انتخاب کرده باشد، چه خرده‌ای می‌توان از او گرفت؟

[amirmisagh]

جناب روشن شما عدد گذاری کردید اجازه بدهید بنده هم به همین شکل پاسخ بدم

۱- ربطی به عام و خاص بودن هنر ندارد. نتیجه گیری شخصی نکنید.
من هم نتیجه گیری شخصی نکردم از اونجایی که صحبت از مخاطب و جلب رضایتش شد بنده هم سوالی راجع به مخاطب مطرح کردم.

۲- قضیه این کاردستی چیست؟ اگر کسی به دوربین دیجیتالتان بگوید اسباب بازی دیجیتال و آن را نسبت به دوربین‌های فیلمی قدیمی، اسباب بازی بداند، چه می گویید؟
حرف ایشان را قبول میکنم بحث من مربوط به امیر نادری نیست که آیا خودش هم کاردستی درست میکند یا خیر فکر میکنم این موضع گیری ها با نگاه به نام کاربری amirmisagh صورت میگیرد که من خواهش میکنم کمی فراتر فکر کنند.

۳- مرز؟ آن هم در عکاسی Art ؟ از چه زمانی در Art مرز می گذارند؟ کدام هنرمند طبق مرز عمل می‌کند؟ می‌شود به یک فیلم‌ساز انیمیشن گفت کاردستی ساز و به دیگری چیزی دیگری نسبت داد؟ فیلم Time code مایک فیگیس را دیده‌اید؟ اسمش را نباید فیلم بگذاریم؟ سالانه ده‌ها نمایشگاه از عکاسی Composite در جهان برگزار می‌شود. آنها را کاردستی ساز بنامیم؟ فقط آنچه که خودمان می پسندیم هنری است و بقیه مشغول بازی اند؟
عرض کردم که عکاسی هنری را به قول آقای مبین با " ثبت و ادیت " نمیتوان به وجود آورد و نیاز به ویرایش های خلاقه! حس میشود هر چند استفاده از تکنیک های عکاسی را برای ارضای حس زیبایی شناختی بیننده به تمام این ابزارهای ساخت کاردستی ترجیح میدهم. انیمیشن را با این کاردستی ها قیاس کردید که کاملاً مع الفارغ است. کلاژ و فتومونتاژ هم همینطور حداقل اینها نام مناسبی برای خودشان انتخاب کرده اند و بیننده با دیدن نامشان پی به ماهیتشان میبرد.



۴- چرا نمی‌خواهیم قبول کنیم که هر هنری دارای ژانرهای مختلف است و اگر ما یکی دوتای انها را دوست نداشته باشیم، هیج مشکلی پیش نمی‌آید؟
اگر استفاده از این ویرایش ها یک ژانر در عکاسی است ( به قول شما عکاسی art ) پس نگرانی بنده بیمورد است.
اگر ابزار بهینه سازی این ژانر ( براش ها ، پلاگین ها و...) را در دیگر ژانرها ندیده ایم پس / / / / / .
اگـــر این ژانر را به طـــور کلی با نام عکــــاسی یاد نمــــیکنیم پس / / / / / .


۵- من هم چنان ویرایش های اغراق آمیزی بر روی عکس‌هایم انجام نمی‌دهم. اما مگر نمی شود با همان نوع ویرایش‌ها در کار هنری، حرفی زد و کاری ارائه داد؟ اگر هنرمندی آن راه را برای ارائه حرفش انتخاب کرده باشد، چه خرده‌ای می‌توان از او گرفت؟

میشود خوب هم میشود . اصلاً غیر این نمیشود !شاید قبلاً جواب این بود که چرا نشود! اما الان این سوال عوض شده جناب روشن و اینگونه تغییر یافته:
مگر نمیشود با تکنیک های خلاق عکاسی در کار هنری حرفی زد؟

[Amir Abdolpanah]

آقایان عبدل پناه و چاوشی به موضوعات خوبی اشاره کردند که من نه کاملاً با اونها مخالفم و نه موافق.
نکته ای در صحبت هر دو عزیز اشاره شد موضوع مخاطب و مخاطب مداری است.
اینکه هنر بایستی مخاطب پسند یا بهتر بگویم عام پسند (هم )باشد
از همه عزیزان تقاضا دارم وارد بحث شوند آیا جلب رضایت عامه ( همان عامه ای که با دیدن بسیاری از این جنس تصاویر کاردستی میگویند : فتوشاپه؟! )باعث تعالی هنر میشود؟
آیا در زمان انتشار فتوشاپ cs40 (بطور مثال عرض میکنم ) تصاویر ما را در قالب " هنر عکاسی " میشناسند یا نام دیگری پیدا میکند؟

این دغدغه مخاطب رو در سوال شما دیدم و در جواب سوال شما نوشتم.

شما اثری رو خلق می کنید از آن لذت می برید, از اینکه دیگران هم از آن لذت ببرند لذت می برید این یک خصیصه انسانی است. اما هستند کسانی که اثر را خلق می کنند از آن لذت می برند, لذت می برند و لذت می برند ... تحسین ها و تقبیح ها هم برایشان چندان مهم نیست چون به دنبال روح هنر هستند. به عقیده من اگر قرار باشد هنرمندی معروف شود احتمال این که از دسته دوم باشد بیشتر است.

[Amir Abdolpanah]

جناب روشن شما عدد گذاری کردید اجازه بدهید بنده هم به همین شکل پاسخ بدم


میشود خوب هم میشود . اصلاً غیر این نمیشود !شاید قبلاً جواب این بود که چرا نشود! اما الان این سوال عوض شده جناب روشن و اینگونه تغییر یافته:
مگر نمیشود با تکنیک های خلاق عکاسی در کار هنری حرفی زد؟

یعنی عکاسی از دید شما فقط چکاندن شاتر با یک سری اصول و یا ضد ساختار هاست؟

عرض کردم خدمتتان ... عکاسی یک پروسه است برای انتقال مفهوم, زیبایی یا پیام که از دوربین به دست گرفتن شروع میشه تا بعد از پروسس به چاپ بیانجامد. همه این مسیر هم با توجه به مفهوم, زیبایی یا پیامی که عکاس می خواهد منتقل کند شکل می گیرد و در واقع در خدمت آن است.

[amirmisagh]

پروسه ای هم قبل از چکاندن شاتر بایستی طی شود که اگر با آگاهی و مهارت صورت گیرد نتیجه ی کار تا حد زیادی به خواستهای ما برای انتقال مفاهیم و معانی مورد نظر نزدیک میشود و نیازمان را برای ساخت کاردستی به حداقل می رساند.
استفاده از فتوشاپ جزء لاینفک عکاسی دیجیتال است اما باید مواظب باشیم تا خودمان را غرق نکنیم.

[Amir Abdolpanah]

پروسه ای هم قبل از چکاندن شاتر بایستی طی شود که اگر با آگاهی و مهارت صورت گیرد نتیجه ی کار تا حد زیادی به خواستهای ما برای انتقال مفاهیم و معانی مورد نظر نزدیک میشود و نیازمان را برای ساخت کاردستی به حداقل می رساند.
استفاده از فتوشاپ جزء لاینفک عکاسی دیجیتال است اما باید مواظب باشیم تا خودمان را غرق نکنیم.

با عرض پوزش چون می بینم علی رغم همه نظراتی که سعی کردم به دور از توهین بهتون انتقال بدم هنوز از واژه توهین آمیز کاردستی استفاده می کنید, مایل به ادامه بحث نیستم و گر نه صحبت بسیار بود.

[amirmisagh]

چشم آقای عبدل پناه دیگر از این واژه استفاده نمیکنم هر چند در آن توهینی نمیبینم.
لطفاً ادامه دهید.

[Amir Abdolpanah]

پروسه ای هم قبل از چکاندن شاتر بایستی طی شود که اگر با آگاهی و مهارت صورت گیرد نتیجه ی کار تا حد زیادی به خواستهای ما برای انتقال مفاهیم و معانی مورد نظر نزدیک میشود و نیازمان را برای ساخت کاردستی به حداقل می رساند.
استفاده از فتوشاپ جزء لاینفک عکاسی دیجیتال است اما باید مواظب باشیم تا خودمان را غرق نکنیم.

مثال نیکی زدید. حدود غرق شدن برای افراد مختلف متفاوت است, بعضی در عمق یک متری غرق می شوند و بعضی هیچ گاه غرق نمی شوند.

هر کس می تواند از هر ابزاری برای خلق هنر استفاده کند. آیا کسی که عکس را روی تکه ای پارچه چاپ می کند عکاس نخواهد بود؟ چون شما فکر می کنید عکاس حتما باید عکس را روی کاغذ فلان یا بهمان چاپ کند؟ اگر جواب شما این است که عکاس نخواهد بود که فکر می کنم باید در دیدگاه کلیتون به عکاسی و هنر یک تجدید نظر اساسی کنید و اگر موافقید که عکاس خواهد بود به سادگی می تونید با یک تعمیم در مورد شیوه ارائه اثر به این نتیجه هم برسید که پست پروسس تنها ابزاری است برای ارائه تراوشات ذهن یک هنرمند که عکس خام خروجی دوربین را دارای کاستی برای انتقال هدف خود می داند.

[kooshanjazayeri]

با سلام

من کل بحث رو نخوندم، ولی فکر کنم یکی از حرف‌های کلیدی آقای نادری بحث سخیف بودن جنبش پیکتوریالیسم یا همان سبک ثبت عکس و شبیه کردن اون به نقاشی که در اوایل اختراع عکاسی مطرح شد است.

"تاریخ تکرار میشود"

آقای نادری، اگر مکتبی شکل میگیره و سبکی ساخته میشه بر‌اساس نیازیست که افراد حس میکنند. شما شبیه کردن عکس به نقاشی رو سخیف می‌دونید ولی من اون رو روشی از تقدس بخشیدن به سورژه میدونم. مولوی میگه حقیقت آیینه‌ ایست که از آسمان افتاد و هزار تکه شد،‌ و هرکسی خود را در آن دید. اصل قضیه اینه که به هر سبکی که ایمان داریم در اون بهترین باشیم. ( اقتباس آزاد از نقل‌قولی از لینکلن )


آقای نادری
بگذار صد گل بشکفد