پاسخ: چرا واقعیت رو عکاسی نمی کنیم؟!!!
ممنون از جناب روشن عزیز ك با یك مثال بسیار خوب كلی مفهوم رو رساندند...
بله گاهی ذهن به سویی هدایت میشه ولی واقعیت و حقیقت آن چیزی نیست كه ذهن تصور میكنه.
مثلا بارها و بارها با سیاری از عزیزان ( حتی كسانی كه از سواد و دانش بالایی برخوردارند ) برخورد داشته ام كه تصور می كنند كه وقتی ماه در افق است بزرگ تر از هنگامی است كه در بالای سر ما و در وسط آسمان قرار گرفته است.
در صورتی كه اصلا اینطور نیست.ابعاد ماه هیچگاه تغییری نمی كند و این ما ( بشر ) هستیم كه در اثر خطای دید اینطور تصور می كنیم كه ماه وقتی در افق است بزرگ تر از ماه در وسط آسمان است.
برای اثبات این موضوع هم روش بسیار ساده است.یك تكه مقوا را لوله كرده و ماه در افق را با آن مشاهده كنید.بعد ابعاد را ثبت كنید و یا اینكه لوله را آنقدر كوچك كنید كه ماه كاملا آن را بپوشاند.بعد وقتی ماه به بالای سرتان رسید با آن لوله ماه را رصد كنید.می بینید كه ابعاد همان است.اما چشم چون ماه را با اجسام و مناظر افق مقایسه می كند آن را بزرگ تر تصور می كند.
عین این قضیه برای خورشید در افق هم مشاهده می شود...
مثلا از نظر علمی دیدن این تصویر به هیچ وجه غیر ممكن نیست.كافی است شما یك لنز تله 1000 م م ( شاید تلسكوپ ) داشته باشید و بتوانید اینچنین تصویری را خلق كنید.حالا یك نفر هم از طریق نرم افزار آن را خلق می كند كه به نظرم اشكالی به آن وارد نیست....
http://new.iranupload.net/photo/img/...43a0/moon4.jpg
.................................................. ............................................
خیلی دوست دارم جناب كهنسال در مورد این سنگ های متحرك برایمان بیشتر توضیح دهند.
پاسخ: چرا واقعیت رو عکاسی نمی کنیم؟!!!
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
nmroshan
آقای دکتر روشن .واقعا شگفت انگیز ترین چیزی بود که در عمرم دیدم .
خوب بود اسم این تصویر رو میگذاشت سفر سنگ
واقعا حض بردم
پاسخ: چرا واقعیت رو عکاسی نمی کنیم؟!!!
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
Kaveh Ghobadi
خیلی دوست دارم جناب كهنسال در مورد این سنگ های متحرك برایمان بیشتر توضیح دهند.
با تشکر از دوستان به خاطر مطالب ارزشمندشان و با سپاس از کاوه ی عزیز، چون توضیح علمی این پدیده ارتباطی با موضوع تاپیک ندارد، مطالبی را به صورت پیام خصوصی خدمت کاوه ارسال نمودم.
پاسخ: چرا واقعیت رو عکاسی نمی کنیم؟!!!
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
Nader Kohansal
با تشکر از دوستان به خاطر مطالب ارزشمندشان و با سپاس از کاوه ی عزیز، چون توضیح علمی این پدیده ارتباطی با موضوع تاپیک ندارد، مطالبی را به صورت پیام خصوصی خدمت کاوه ارسال نمودم.
جناب كهنسال عزیز،
نه تنها کاوه عزیز،بلکه تمامی دوستان در این فروم تشنه علم اند.در صورت صلاحدید خودتان ،ما را نیز در همین تاپیک از توضیحات علمی در مورد پدیده مذکور،هر چند به صورت مختصر ،بهره مند نمایید.
پاسخ: چرا واقعیت رو عکاسی نمی کنیم؟!!!
از لطف شما ممنونم دوست عزیز. چشم، اطاعت امر.
همان گونه که می دانید، پدیده سنگ های متحرک در پلایاها دیده می شود. پلایاها دریاچه های موقت در مناطق گرم و خشک هستند و تنها در ایام کوتاهی از سال، سطح آن ها توسط آب به طور موقت و با عمق بسیار کم پوشیده می شود.
این دریاچه های موقت ممکن است در مناطق هموار و کویری دیده شوند و یا امکان دارد در نواحی پست و همواری واقع شوند که به وسیله ی ارتفاعات احاطه شده اند.
نمونه ی بسیار خوب و جالبی از پلایاها، دریاچه نمک در ایران (در شرق قم) است که اغلب خالی از آب بوده و سطح آن توسط چند ضلعی های نمک (در فصول شدیدا" خشک) و یا چند ضلعی های گلی (در ایام مرطوب تر) پوشیده می شود:
در اطراف پلایاها، گاه ارتفاعات و نواحی کوهستانی وجود دارد که سنگ های موجود در این ارتفاعات به دلیل گرمای زیاد در طول روز و سرمای شدید در شب، دچار هوازدگی و فرسایش از نوع تخریب فیزیکی می شوند. حاصل این تخریب، تولید خرده سنگ های درشت از یک سو و مواد تخریبی ریزتر در اندازه سیلت و رس از سوی دیگر است. این مواد توسط عوامل حمل و نقل، از جمله آب های سطحی و باد، به سمت مناطق پست تر یعنی بخش های داخلی پلایاها منتقل می شوند. ذرات درشت و سنگین، کمتر جا به جا می شوند و در حاشیه ی پلایا باقی می مانند؛ اما مواد ریزتر به خود پلایا می رسند.
هنگام بارش های موقت و ناگهانی، سطح پلایا از آب پوشیده می شود و مواد رسوبی دانه ریز، به صورت گل و لای در می آیند. سپس در ایام خشک، با تبخیر آب از سطح پلایا، این گل و لای منقبض می شوند و به صورت چند ضلعی ها ترک می خورند.
قطعات و خرده های سنگی که در حاشیه پلایا هستند در زمان بارندگی و تشکیل گل و لای در سطح پلایا، در اثر لغزنده و سر بودن سطح پلایا به تدریج در نتیجه نیروی وزن به حرکت در می آیند و در جهت شیب سطح پلایا، به سمت مرکز آن منتقل می شوند. احتمالا" بادها نیز در این امر دخالت دارند زیرا مسیر حرکت سنگ ها اغلب به موازات جهت وزش بادهاست. یخ زدگی در سطح پلایا و اطراف قطعات سنگی نیز می تواند از دلایل و عوامل دیگر حرکت سنگ ها باشد. همچنین به نظر می رسد نوسانات سطح آب های زیرزمینی نیز در این ارتباط، مؤثر باشد. زیرا در اثر بارندگی در مناطق مجاور، سطح آب های زیرزمینی بالا می آید و رسوبات سطح پلایا مرطوب و لغزنده می شود. عده ای بر این باور هستند که حتی ممکن است پدیده ی جزر و مد آب، هر جند دامنه ی آن بسیار ناچیز باشد، می تواند باعث بالا و پایین رفتن سطح آب در پلایا شده و به حرکت سنگ ها شدت ببخشد. بدیهی است که در اثر حرکت سنگ ها، رد آن ها در سطح پلایا باقی خواهد ماند.
در هر حال همان طور که لینک های معرفی شده توسط جناب دکتر روشن نیز نشان می دهد، هنوز هیچ کس به طور مستقیم، حرکت عینی این سنگ ها را ندیده است و دلایل قطعی این پدیده هنوز به درستی روشن نیست. برای هر کدام از فرضیه ها موارد نقضی دیده می شود و این موضوع هنوز یک راز است!
امیدوارم کمک ناچیزی کرده باشم.
پاسخ: چرا واقعیت رو عکاسی نمی کنیم؟!!!
سلام
هیچ ربطی شاید به موضوع نداشته باشه ولی از جهت اینكه بدونید مملكت ما به علت وسعتش و تنوع آب و هواییش بی نظیره این مطلب رو هم بخونید :
گرم ترین نقطه کره زمین با دمای نزدیک به 70درجه در سایه، در دشت لوت ایران(کویر شهداد کرمان) قرار گرفته است. دکتر پرویز کردوانی بیابان شناس معروف ایرانی با اعلام این مطلب گفت: منطقه گندم بریان در دشت لوت که در80کیلومتری شهداد و در شرق رود بیرجند قرار گرفته است منطقه ای با پوشش آتشفشانی است و همین پوشش سیاه آتشفشانی موجب بالا رفتن شدید گرما در این منطقه می شود .
به گفته وی این منطقه همچنین پست ترین منطقه داخلی ایران نیز محسوب میشود و این موضوع نیز از دیگر دلایل گرمای شدید آن است. کردوانی معتقد است که در گندم بریان در منطقه ای به طول 200 کیلومتر و عرض150 کیلومتر هیچ موجود زنده ای زندگی نمی کند و شرایط به گونه ای است که امکان زیست هیچ گیاه یا حیوانی وجود ندارد. گواه کردوانی بر این موضوع این است که در تحقیقات خود مشاهده کرده است که گاو و گوسفند مرده ای که توسط کامیون های عبوری در گندم بریان رها شده بودند تجزیه نشده و نگندیده بودند بلکه فقط در اثر حرارت خورشید خشک شده بودند. به گفته وی این موضوع نشان می دهد که در این منطقه حتی باکتری هم امکان حیات ندارد .
کردوانی اضافه کرد: در نزدیکی گندم بریان پدیده های طبیعی بسیار زیبایی از جمله کلوت های بیابان لوت قرار دارد. این کلوت ها رشته دالان های موازی هستند که بر اثر باران و باد شدید به مرور زمان ایجاد شده است و ارتفاع دیواره های آنها به 200 متر می رسد .
دکتر کردوانی گفت: پیش از اعلام میزان گرمای گندم بریان گمان می شد صحرای لیبی در شمال صحرای آفریقا با 57/7 درجه سانتی گراد حرارت گرم ترین منطقه کره زمین باشد، اما امروز مشخص شده است که گندم بریان در بیابان لوت با دمایی بیش از 67 درجه سانتی گراد در سایه، گرم ترین نقطه کره خاکی است .
پاسخ : پاسخ: چرا واقعیت رو عکاسی نمی کنیم؟!!!
سلام دوستان، حرفی که می زنم شاید عجیب باشه، حداقل جواب این سوال را نمی دانم! چرا ما از انواع فیلتر ها استفاده می کنیم؟ مگه اینه فیاتر ها رنگ بندی و ... در عکی را تغییر نمی دن؟ خوب چشم آدم که نه فیلتر uv داره نه polarize! خوب وقتی در عکاسی داریم از فیلتر استفاده می کنیم این تغییرات رو به طبیعت عکسمون می دیم؟؟ یا که نه تلاش می کنیم عکسون واقعی بشه؟