عکاسی خیابانی Street Photography

[m.daneshpayeh]

واقعیت همین هست آقای کورش! ارزش کار افرادی که در حرفه خودشون اولین بوده اند جای خود. احترامی هم که برایشان قایل میشویم جای خود. حتما در زمان خودشان هم بهترین بوده اند.
اما چیز عجیبی نیست که الان با وجود اینترنت، آموزش ارزان و فراگیر، این همه فروم، ابزاری که اصلا قابل مقاییه با گذشته نیست، افزایش سواد و تحصیلات افراد انتظار بیشتری از عکاسهای جدید داشته باشیم.
شما این نامها را از روی این عکسها بردارید آنوقت جایگاهی که دارند را خیلی راحت از دست خواهند داد. شاید این ژانر مثال مناسبی نباشد چون در کنار کار هنری و فنی عکاس لحظاتی ثبت میشود که از نظر جامعه شناسی، سیاسی، اجتماعی و... بسیار با ارزش است و تکرار شدنی نیست. ژانرهای دیگر هنر عکاسی موضوع را بشتر قابل لمس میکند. برای مثال عکاسی عکاسی منظره! در این ژانر هم عکاسهای بزرگی در گذشته داریم ولی آیا اگر نامشان را از روی عکسهایشان برداریم کارهایشان قابل مقایسه با متوسط عکسهایی که هر روز در 500px ثبت میشود خواهد بود؟ نمیخواهید بگویید که جنبه هنری و فنی عکاسان ژانر خیابانی متفاوتند که؟ یا بگویید دیگر ژانرها بجز خیابانی عکاسان خوبی نداشتند که؟! ارزش هنری و فنی عکاسی خیابانی هم مثل باقی ژانرها است.
این داستان اسطوره سازی و قداستی ما برای گذشته گان قایلم هم برای خودش داستانی دارد که جایش اینجا نیست.
در مورد پیشنهادتون در مورد کادرهای خودم هم ممنون. به اندازه خودم روشان کار میکنم خیلی نقصهایش را هم میدانم و به اندازه حوصله و وقتم رویشان کار میکنم ولی داستان نقد عکس های دیگر هم جای خود. اما اگر تمرین روی کادر خودمان بهتر باشد که باید نقد را کلا کنار بگذاریم چون هیچ کادری بی نقص نیست.

[seyyedhosein11]

[کوروش]

نه جناب واقعیت این نیست .
متاسفانه واقعیت این است که ما برای نقد اول باید موضوع را بشناسیم و حداقل‌ها را دارا باشیم . نه همینطوری بدون اطلاع یک چیزی بگوییم و برویم و بگوییم نقد کردیم .
نقد اصولی دارد . همینطوری نیست . چیزی که جایگاه نقد را در کشور ما خدشه‌دار کرده ، همین بی اصولی مطلق آن است . یا یک جور تسویه‌حساب است یا حتی اطلاعات پایه را هم ندارد منتقد . بعد می‌آید می‌گوید لنگش کن . بعد تعاریف پایه را نمی‌داند و اصلن موضوع را درست نمی‌شناسد !!
صحبت‌های شما در مورد جایگاه هنر و اعتبار هنرمند ، کلن نادرست است . بدون تعارف .
نه دوست عزیز .
هنر ، تکنیک و فن نیست . وگرنه با یک اپ می‌شود این ها را خلق کرد . مساله آن اندیشه ، قدرت تفکر و خلاقیت اثر هنری است که این با هیچ اپ و برنامه‌ای دست‌یافتنی نیست .
وقتی شما در مورد کارتیه برسون و اثر جاودان او چنین می‌گویید ، خب معلوم است که متوجه مساله نشده‌اید .
الان بسیاری از نقاشان شاید توانایی بیشتری در تکنیک و قلم از پیکاسو داشته‌باشند . ولی هیچ‌کدام قدرت تخیل و تصویرسازی و خلاقیت او را ندارند .
بعد شما صحبت از تکنیک و فن می‌گویید ؟! یعنی واقعن خلق یک اثر هنری به تکنیک و فن است ؟ پس بی‌خود نیست توی این مملکت همه دنبال دوربین فلان هستند و خیال می‌کنند دوربین را گرفتند با فوکوس فلان ، پس شده‌اند هنرمند !!!
بی‌خود نیست در این مملکت بیشتر از هنرمند منتقد وجود دارد !

[Dariush Chegini]

سلام
چندان با نظر جناب دانشپایه موافق نیستم. کارهای خیابانی آنری کارتیه برسون (و همچنین پرتره هایش از چهره های مشهوری مانند سموئل بکت و مهاتما گاندی و ...) ، صرفنظر از زمان ثبت شان، از بهترین آثاز ژانر خودشان هستند.
اگر عکاسی را به عنوان هنر بپذیریم (حداقل بخشی از آن را)، نمی توانیم برای اثر هنری تاریخ مصرف قائل شویم. همانطور که نمی توان گفت آثار ون گوگ ، سزان یا گوگن به دلیل گذشت قریب به 140 سال از تولیدشان، دیگر فقط ارزش تاریخی دارند، بوف کور هدایت یا ملکوت صادقی به دلیل گذر زمان و ظهور نویسندگان جدیدتر، دیگر فاقد ارزش هنری هستند، کارهای برسون (و بسیاری از عکاسان هم عصر او) را نیز نمی توان فاقد ارزش هنری یا باطل شده قلمداد کرد.

ارادتمند

[lord57]

Canon 70D,EFS 10-18, f:6.3,ISO:1600,1/10

[m.daneshpayeh]

سلام
چندان با نظر جناب دانشپایه موافق نیستم. کارهای خیابانی آنری کارتیه برسون (و همچنین پرتره هایش از چهره های مشهوری مانند سموئل بکت و مهاتما گاندی و ...) ، صرفنظر از زمان ثبت شان، از بهترین آثاز ژانر خودشان هستند.
اگر عکاسی را به عنوان هنر بپذیریم (حداقل بخشی از آن را)، نمی توانیم برای اثر هنری تاریخ مصرف قائل شویم. همانطور که نمی توان گفت آثار ون گوگ ، سزان یا گوگن به دلیل گذشت قریب به 140 سال از تولیدشان، دیگر فقط ارزش تاریخی دارند، بوف کور هدایت یا ملکوت صادقی به دلیل گذر زمان و ظهور نویسندگان جدیدتر، دیگر فاقد ارزش هنری هستند، کارهای برسون (و بسیاری از عکاسان هم عصر او) را نیز نمی توان فاقد ارزش هنری یا باطل شده قلمداد کرد.
ارادتمند

امروز فرصتی شد کمی در مورد این عکاس بخصوص کمی مطالعه کنم. به اسم ایشونو نمیشناختم هرچند عکسهایش را زیاد دیده بودم.
بنظر من کارهای ایشان کارهای بسیار قویی هستند در کنار ارزش غیر هنری بسیار که برای این کارها میشود در نظر گرفت (به عنوان منابع بسیار با ارزش از مردم و زندگی اجتماعی انروزها یا ارزش کلکسیونی و ...) کارهایش از نظر هنری هم با محتوی و قوی بود (البته در حد دانش من). اما نظر من در مورد این عکس بخصوص که بحث را به اینجا کشاند هنوز همان است. نقدها و تحلیلها در مورد این عکس بخصوص زیاد است. موضوعات ریز و جالب زیادی از این عکس استخراج کرده اند اما، (به عنوان یک ناظر بی طرف که در مورد این ژانر بخصوص تجربه و مطالعه ویژه ای ندارم) چیز خاصی در این عکس نمیبینم که در عکسهای دیگر ان موضوع را حتی کاملتر بیان نکرده باشند! عکسهای پرتره ایشان هم بدونه در نظر گرفتن اسمهای بزرگ و لحظات تکرار نشدنی و فقط از نظر هنری در مقایسه با عکاسانی که نامی از انها نمیشنویم چیز بیشتری برای گفتن ندارند. که از ایشون بتی بسازیم که نباید نقد شود!

مورد بعد اینکه من بطور کلی در مورد تاریخ مصرف هنر حرفی نزدم. در بعضی از زمینه ها این هنر به بلوغ خودش رسیده، نویسندگانی که مثال زدید نمونه خوبی هستند اما در مورد عکاسی نظر من متفاوت است. با اینکه ارزش خاصی برای عکاسان پیش کسوت بزرگ هم از نظر زحمتی که به عنوان شروع کننده یک سبک عکاسی خاص کشیده اند و هم از نظر هنری قایل هستم اما کار شاگردانشان را یک سر و گردن بالاتر میبینم!

[m.daneshpayeh]

نه جناب واقعیت این نیست .
متاسفانه واقعیت این است که ما برای نقد اول باید موضوع را بشناسیم و حداقل‌ها را دارا باشیم . نه همینطوری بدون اطلاع یک چیزی بگوییم و برویم و بگوییم نقد کردیم .
نقد اصولی دارد . همینطوری نیست . چیزی که جایگاه نقد را در کشور ما خدشه‌دار کرده ، همین بی اصولی مطلق آن است . یا یک جور تسویه‌حساب است یا حتی اطلاعات پایه را هم ندارد منتقد . بعد می‌آید می‌گوید لنگش کن . بعد تعاریف پایه را نمی‌داند و اصلن موضوع را درست نمی‌شناسد !!
صحبت‌های شما در مورد جایگاه هنر و اعتبار هنرمند ، کلن نادرست است . بدون تعارف .
نه دوست عزیز .
هنر ، تکنیک و فن نیست . وگرنه با یک اپ می‌شود این ها را خلق کرد . مساله آن اندیشه ، قدرت تفکر و خلاقیت اثر هنری است که این با هیچ اپ و برنامه‌ای دست‌یافتنی نیست .
وقتی شما در مورد کارتیه برسون و اثر جاودان او چنین می‌گویید ، خب معلوم است که متوجه مساله نشده‌اید .
الان بسیاری از نقاشان شاید توانایی بیشتری در تکنیک و قلم از پیکاسو داشته‌باشند . ولی هیچ‌کدام قدرت تخیل و تصویرسازی و خلاقیت او را ندارند .
بعد شما صحبت از تکنیک و فن می‌گویید ؟! یعنی واقعن خلق یک اثر هنری به تکنیک و فن است ؟ پس بی‌خود نیست توی این مملکت همه دنبال دوربین فلان هستند و خیال می‌کنند دوربین را گرفتند با فوکوس فلان ، پس شده‌اند هنرمند !!!
بی‌خود نیست در این مملکت بیشتر از هنرمند منتقد وجود دارد !

من نظری در مورد ابزار و تکنیکهای فنی که به ابزار مربوط میشود ندادم. بدیهی است که حتی موبایلهای این روزها از دوربینهای حرفه انروزها عکسهای بهتری بگیرند. اتفاقا منظورم همان بعد هنری عکسها بود. چه موضوعی باعث فکر کنید خلاقیت مربوط به ان ادمها و انروزگار بوده و بس؟!!! چرا فکر میکنی در عکسهای که در پست قبل مثال زدم خلاقیت و هنر نیست؟ یا کمتر است؟
امروز چند مطلب کوتاه در مورد این عکاس زحماتش و این عکس بخصوص خواندم. هنوز من قانع نشده ام که این عکس که شما شاهکار میدانید یک کار قوی در این ژانر باشد. چه چیزی در این عکسومیبینید که این جایگاه را به آن میدهید؟ چون عکاسش زمانی بزرگترین عکاس فتوژورنالیسم بوده؟ چون عکسهای خوب دیگری دارد؟ این ان اصول نقدی است که میگویید؟
من چندسالی است در ایران زندگی نمیکنم و از فضای نقدی که میگویید دور هستم. ولی فکر نمیکنم گفتن این که کسی که چند سال است عکس میبیند، عکس میگیرد و مطالعه میکند صلاحیت نظر دادن در مورد عکس را ندارد و اصول نقد را نمیداند درست باشد. پس مخاطب این عکسها چه کسانی هستند؟ چه مخاطبی مصرف کننده این عکسها است که در موردش نظر بدهد؟

[Majix]

Canon 70D,EFS 10-18, f:6.3,ISO:1600,1/10

اين عروسک ورژن ايرانی Annabelle بوده
http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:A...2QzcZU7s9K4wdc

[کوروش]

عرض‌کردم،
برای نقد اطلاعات پایه از آن هنر ضروری است. و سپس تسلط بر موضوع و ژانر. شما به گفته‌ی خودتان ، تا همین لحظه حتی نام این عکاس بزرگ به گوش‌تان نخورده بوده، و همین یکی‌دو روزه در مورد او کمی اطلاعات به دست‌آورده‌اید که دو روز پیش نمی‌دانستید.
این به شما صلاحیت نقد در مورد بزرگ‌ترین عکاس ژانر و آثارش را نمی‌دهد دوست عزیز.
اگر قصد یاد گرفتن دارید و اینکه چرا این عکس مطرح‌است بحثی‌ست جدا. هم می‌شود منابعی معرفی‌کرد و هم لازم‌است بیشتر مطالعه‌کنید.
ولی اگر می‌خواهید بر نظر خود که ناشی از کمبود اطلاعات در این زمینه‌است پافشاری کنید، متاسفانه برای من، حایز ارزش و اهمیت نیست.
ایران زندگی‌کردن یا نکردن هم اهمیتی ندارد،
ایرانیان بر طبق منابع روانشناختی موجود، در هر کجای دنیا ویژگی‌های شخصیتی و هویتی خود را حفظ می‌کنند و چه بسا پررنگ‌تر از ایرانیان داخل کشور .
این ویژگی بیشتر مهاجران از ملت‌های مختلف است.

[Chavoshi]

... چه چیزی در این عکسومیبینید که این جایگاه را به آن میدهید؟ چون عکاسش زمانی بزرگترین عکاس فتوژورنالیسم بوده؟ چون عکسهای خوب دیگری دارد؟ ...

من هروقت این عکس را میبینم بیشتر از هر چیز دید فوق‌العاده‌ی برسون را تحسین میکنم. دیدن اینکه پوستر اجرای پیانیست BRAILOWSKY، حرف B آن پاره شده و شبیه به ‌Rail شده باشد و آن نردبان، همزمان با آن، دیدن تصویر زنی که رقص باله میکند و انعکاسش در آب و آنهم درخلاف جهت پرش مرد از روی آب، برای من فوق العاده جالب است.