البته با نظر آقای حسینی موافقم یک مقدار نگاه ها به سمت این تاپیک کشیده شده ولی این چهارچوب ها نباید مانع گذاشتن عکس توی تاپیک خاص باشه ، معتقدم مدتی که بگذره روال طبیعی خودش برقرار میشه
پ ن : فرساد جان اعتراف خیلی خوبه آدم سبک میشه D:
شايد دليلش اين بوده كه حس غالبم نسبت به اين عكس، عكس پرتره نبوده و دوست داشتم ديگران هم بدون حس پرتره آن را ببينند٠
Make a Wish
افشين دليري
Nikon D800, Nikkor 70-200 vrii, Nikkor 105mm, Nikkor 50mm 1.8G,Nikon SB 80DX, Mini S&S studio flash lighting MSFK-150-3
درد بیماری و اندوه غریبی مشکل است ..
وای مسکینی که هم بیمار باشد هم غریب ..
بخدا من در عجبم که چجوری بعضی از عکاسها میتونن از صحنه های شدیدا متاثر کننده و غم انگیز عکس بگیرن.. .. اینا چه دلی دارن ؟؟ یعنی احساساتی نمیشن؟؟ قلبشون بدرد نمیاد؟؟ تازه بعضیها که تمام هم و غمشون جایزه فلان مسابقه و تقدیر فلان جشنواره است !!!
بخدا از دیروز که این عکس رو گرفتم حالم بده.. بنظرم من اصلا به درد این ژانر نمیخورم.. همون بهتر که برم از گل و بلبل و خورشید و غروب عکس بگیرم..
درود ...