در عکس دو انسان رو می بینیم (عروس و داماد) که در یک فضای زیبا با رنگ زمینه سبز و کمی آبی آسمان در آغوش هم به هم لبخند می زنند. در پشت هر شخص درختی قرار داره، که می تونه زندگی جداگانه ای رو نشون بده، نرده از دو ردیف چوب که توسط یک ستون چوبی به هم متصل هستند تشکیل شده.
عکس سراسر القای حس زندگی و مثبت به مخاطب هستش. رنگ سبز زمینه، درختان و آبی آسمان که سپیدی کمرنگ ابر از شدت اون جلوگیری می کنه، در کنار سپیدی رنگ لباس اشخاص به زیبایی این حس رو منتقل می کنند. حتی با کمی نگاه رویایی تر به عکس می شه خطوط افقی نرده ها و خطوط عمودی حاصل از بدن اشخاص رو به شکل علامت مثبت تصور کرد. رنگ سبز اطراف که می تونه نشانه شروع فصلی جدید (بهار) باشه و سوژه عکس که به آغاز یک زندگی جدید تعبیر میشه خبر از زیبایی زندگی و امکان شروع یک زندگی جدید رو می دن.
از شدت رنگ سپید لباس عروس توسط دسته گل بنفش رنگ کم شده که به نظرم اگر نمی بود سپیدی اون زیاد مرکز توجه می شد.
با این تفسیر به نظرم تک تک اجزا در خدمت عکس قرار گرفتند و به زیبایی در کنار هم قرار گرفتند.