صفحه 1 از 2 1 2 آخرینآخرین
نمایش نتایج : از شماره 1 تا 10 , از مجموع 16
Like Tree192تشکر

موضوع: عکس شماره ۲۷

  1. #1
    Moderator nmroshan آواتار ها
    تاریخ عضویت
    February 2004
    محل سکونت
    mashad
    نوشته ها
    5,263
    تشکر شده
    38312
    تشکر کرده
    11580

    پیش فرض عکس شماره ۲۷


    بیست و هفتمین عکس از سری بحث های نقد عکس ...
    عکس را تحلیل کنید...
    چه ویژگی‌هایی در عکس وجود دارد که آن را به یک عکس خوب تبدیل کرده است...
    A_Maddah، Kourosh Kahal، Kamal و 31 نفر دیگر تشکر می‌کنند.
    نعما م. روشن
    مقالات سایت عکاسی |وبلاگ (از عکاسی) | اینستاگرام : Nemaroshan

  2. #2
    كاربر همراه mohsendm آواتار ها
    تاریخ عضویت
    August 2011
    محل سکونت
    Iran
    نوشته ها
    152
    تشکر شده
    628
    تشکر کرده
    1181

    پیش فرض

    سلام

    در نگاه اول تنها چیزی که جلب توجه میکنه پرسپکتیو سنگفرش زمین است و مفهومی پر از اضطراب رو میرسونه ، یجور حس دلواسی یا نگرانی به سبب دور شدن فرد از نقطه حرکت و وارد شدن به دنیای پر از مخاطره ای که انسان نوین برای خودش ساخته که نماد اون بطور استادانه ای معطوف به آسمان خراش مقابل تصویر است. خصوصا اینکه از سیاهی ها، پیکانی که علامت هدایت است ، تشکیل شده و این حس رو منتقل میکنه که شیطان فرد رو به سوی دنیای مجوف و ظاهر فریب مدرن سوق می دهد. واز پشت سر نگاهی نگران و آگاه از سرنوشت به دنبال اوست.
    ویرایش توسط mohsendm : Friday 2 September 2011 در ساعت 19:46
    nmroshan، shabab، Kourosh Kahal و 14 نفر دیگر تشکر می‌کنند.

  3. #3
    كاربر آشنا Photograph آواتار ها
    تاریخ عضویت
    June 2011
    نوشته ها
    97
    تشکر شده
    748
    تشکر کرده
    502

    پیش فرض

    انسان شهرنشین،
    همیشه در حال فرار، فرار از گذشته
    همیشه در حال دویدن، دویدن بسوی هیچ
    گم شده در میان سایه های خودساخته
    اندکی روشنایی اما، کورسوی امیدیست بر جبران گذشته
    گرچه در دوردست ها بازهم، میبیند کوههای پرسایه
    ...
    nmroshan، Anoosh-Em، faryadprs و 10 نفر دیگر تشکر می‌کنند.
    کاوه.
    Nikon D3100

    خاطره می شود.

  4. #4
    كاربر بسیار فعال Madjidm آواتار ها
    تاریخ عضویت
    February 2010
    محل سکونت
    بیهق
    نوشته ها
    1,120
    تشکر شده
    14904
    تشکر کرده
    7162

    پیش فرض

    با سلام و احترام
    عکس جالبیست
    استفاده از قاب طبیعی ایجاد شده را میتوان مهمترین عامل در ترکیب دانست-توجه به پرسپکتیو و قرار گیری انسان در یک نقطه مناسب که خود تشدید کننده یادآوری پرسپکتیو است- همچنین یک فضای منفی که وسعت زیادی از کادر را به خود مشغول کرده با رنگ تیره و سایه ها که از میانه آن نور به عنوان آخرین ناجی انسان از این سیاهی که او را محصور کرده است می تابد.
    عکس میتواند از نظر معنایی اعتراضی به مدرنیته تلقی شود و تنهایی انسان و محصور بودنش را به خوبی به تصویر میکشد که حضور سنگ فرشرا میتوان عامل پافشاری بر آن دانست.
    اگر درختان انتها در مکان مستقیم قرار داشتند میتوانست عکسی پست مدرنیته تلقی شود ولی در این کادر در انتها باز هم ساختمانی یادآور شرایط قبل است
    اما از نظر من کاش سمت چپ تصویر دارای دیتیل بیشتری بود و سایه و تاریکی کمتر از این حالت چرا که وجود بافت در سمت چپ تقریبا از بین رفته است و حالتی گرافیک گونه یا دستکاری شده به عکس بخشیده است
    سپاس از عکاس محترم
    گزینه تشکر برای عکس خوب است نه عکاس آشنا!
    در باره من،

    سلف پرتره ،
    گالری.

  5. #5
    Forum Moderator Miri آواتار ها
    تاریخ عضویت
    May 2011
    محل سکونت
    Tehran
    نوشته ها
    1,305
    تشکر شده
    20561
    تشکر کرده
    10633

    پیش فرض

    سلام :)

    عکس درباره گذر یک مرد از راهی تنگ و تاریک و جستجوی فراخی و روشنایی است.
    کادربندی عکس به صورت عمودی و متعادل است ، نیمه چپ این قاب از سایه ای تیره رنگ به صورت یک فضای منفی یک پارچه و پیکان شکل و در سمت راست نیز نیمه اول دیوار تیره فام و نیمه انتهایی آن به صورت شبکه ای روشن و آینه ای است. در مابین این دو فضا ، در پایین به صورت یک سنگ فرش خاکستری و در شمایل یک پیکان و در بالا یک آسمان صاف و یکدست را شاهد هستیم . در انتهای این راهرو نیز یک ساختمان بلند و با رنگ روشن قابل ملاحظه است.
    گویی فضاهای توصیف شده جملگی در خدمت آن مرد عابر هستند تا وی را در مسیر و هدف خود ، هدایت و از تنگنا خارج سازند.
    مرکز توجه عکس در بین فضاهای منفی توصیف شده و بر روی مرد رهگذر است. فیزیک مرد ضد نور شده است و حالات او برای بیننده به صورت کامل مشخص و واضح نیست که این امر به تنهایی احساسی نظیر رمز آلود بودن شخصیت وی را به بیننده القاء می کند.

    استفاده به جا از فضاهای منفی ، تونالیته و کنتراست و فضای کلی حاکم بر عکس ، قوه تخیل را به چالش می کشد و این موضوع نقطه قوت این عکس است.

    تبریک به خالق اثر به خاطر تحت تاثیر قرار دادن مخاطب و موفقیت در انتقال پیام.

  6. #6
    كاربر فعال persian.boy آواتار ها
    تاریخ عضویت
    February 2011
    محل سکونت
    سـرزمین اهـورا
    نوشته ها
    782
    تشکر شده
    2925
    تشکر کرده
    4662

    پیش فرض

    درود

    گذرگاه بی پایان ...

    خانه ام آنجاست , آن بالا و می روم هر روز به امید رسیدن .......... اما سیاهی این گذرگاه مثل سیاهچاله ای , تهی می کند مرا از رسیدن ......... و زندگی باز ادامه دارد ......
    بسیار پیشتر از اینها منتظر نمایش این قاب گویا با ویرایش دلنشینش در تاپیک نقد عکس بودم . تضاد مفهومی اثر که حاصل از حرکت سوژه از عمق تاریکی به سوی روشنایی و دوباره از روشنایی به سوی سهم تاریکی است ، گواهیست بر جدال و کشمکش های درونی زندگی انسان که به زیبایی توسط نگاه مفهوم گرای گارگردان این عکس به ثبت رسیده است . از این برداشت زیبا سپاسگذارم .

  7. #7
    كاربر همراه movahedian آواتار ها
    تاریخ عضویت
    February 2011
    محل سکونت
    دنیای عمودی
    نوشته ها
    143
    تشکر شده
    601
    تشکر کرده
    642

    پیش فرض

    عرض سلام و احترام
    خطوط در این عکس به شکلی بکار گرفته شده اند که هرچه بیشتر تاکيد بر پرسپکتيو و عمق میکند و یاد آور مسیري طولانی است؛ مسیری که از میان سیاهی گذر میکند اما در انتهای آن چیزی نيست جز آنچه سوژه را احاطه کرده است بازهم سیاهی.
    سوژه گویي بی درنگ بسوی جلو پیش میرود بی آنکه لحظه ای درنگ کند و آنچه از آن می گذرد را نظاره کند "سنگ فرش" بافت زيبای سنگ فرش قویترین عنصر بصری عکس است .
    که تلنگریست بر لحظات عمر" هی فلاني زندگی شاید همین باشد".
    nmroshan، alonebaby، Anoosh-Em و 10 نفر دیگر تشکر می‌کنند.

  8. #8
    كاربر همراه mehran_sh_t آواتار ها
    تاریخ عضویت
    December 2010
    نوشته ها
    132
    تشکر شده
    638
    تشکر کرده
    481

    پیش فرض

    بیشتر فضای عکس را سیاهی و تیرگی اشغال کرده، ولی این فضای عمده نه به دلیل انتقال حس منفی، که صرف توجه و تمرکز بیننده به قسمت روشن تصویر می شود. باز هم عنصر انسان در تصویر نقش خود را به زیبایی در انتقال پیام ایفا می کند. عکس بیانگر نوعی حرکت است، حرکتی در جهت مثبت. می توان نور را عمال حر کت دانست، یا آن ساختمان را که به سبک آپارتمان های امروزی است، می توان نوعی حرکت به سمت مدرن بودن دانست. هر چه هست، مثبت است، و انسان درون عکس، از تیرگی که عمدتا نشان حس منفی است به سوی آن در حرکت است. این حرکت هم با حالت انسان و هم با نوری که به مسیر تابیده و نوعی جهت را نشان می دهد قابل درک است. انگار که این نور هدایتگر انسان است.
    nmroshan، Navid7h، Anoosh-Em و 6 نفر دیگر تشکر می‌کنند.
    Mehran Sheikholeslami

    طراحی وبسایت : Mehran-SH.IR
    گالری

  9. #9
    كاربر همراه afshin haidary آواتار ها
    تاریخ عضویت
    September 2010
    محل سکونت
    تهران
    نوشته ها
    158
    تشکر شده
    273
    تشکر کرده
    434

    پیش فرض

    در این عکس همان طور که دوستان به صورت تلویحی اشاره کردند تضاد را می توان دید و اگر بخواهم نظر شخصی خود را فقط بیان کنم این عکس درست تنهایی و یه جوری گمشدن انسان را در فضای شهری می رساند .مردی که در سمت راست کادر قرار داده شده به نوعی نشانگر انسان مدرن شهری است که گویادرآن غرق شده است و اگر سیاهی را به منزله ی سنت در نظر بگیریم پوشیده شدن پشت آن از سایه های سیاه نشان دادن برگشتن به فضای مدرنیته هست.
    nmroshan، Boushehri، mehran_sh_t و 3 نفر دیگر تشکر می‌کنند.
    يه نويسنده با قلمش در مردم نفوذ ميكنه ويه عكاس با نگاهش

  10. #10
    كاربر همراه
    تاریخ عضویت
    May 2010
    نوشته ها
    208
    تشکر شده
    479
    تشکر کرده
    752

    پیش فرض

    سلام
    عکس کاملی است، مفهوم خود را به روشنی بیان می کند بدون هیچ ایهامی و از خطوط و کنتراست خوبی هم برخوردار است.
    فرار از تاریکی و پیش به سوی روشنایی و در روشنایی هم آن آسایش خیال به راحتی به دست نمی آید و موانع و مشکلات خود را دارد(ساختمان که مانند سدی در جلوی سوژه ایستاده این حس را ایجاد می کند).
    کشیده شدن سیاهی به طرف مرد ،حس تعقیب شدن از جانب تاریکی را بدنبال دارد و گویی همیشه مشکلات خود را به انسان می رسانند.
    در این عکس چیزی که برایم جالب است تقارن و تشابه وانعکاسهاست:
    سیاهی از دو طرف(چپ و راست) هجوم می آورد دو پیکان از پایین و بالا چشم را به وسط کادر، محل روشنایی جایی که هدف رسیدن انسان نیز هست هدایت می کند.
    انعکاس ساختمان و انسان بر روی دیوار که حالتی صیقلی دارد. انعکاس انسان مانند همزادی او را همراهی می کند و گویی انسان همیشه خویشتن خویش را دارد.
    یک ارتباطی هم بین بافت آجر چینی کف پیاده رو و بافتی که پنجره ها بر روی ساختمان ایجاد کردند می بینم.
    تبریک به عکاس و تشکر از جناب دکتر روشن

    پیروز باشید
    nmroshan، Boushehri، nimbo و 3 نفر دیگر تشکر می‌کنند.
    بجای .............. ........ ، عکسی کافیست.

صفحه 1 از 2 1 2 آخرینآخرین

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •