این دوربینها در زمینه فوکوس به تدریج پیشرفت کردهاند. تست AF Tracking دوربین جدید فوجی را در آدرس زیر ببینید:
A look at just how well the Fuji X-T1 AF system tracks | Dan Bailey's Adventure Photography Blog
اما هنوز در مورد اکثر این دوربینها نباید انتظار فوکوسهای بی حرف و حدیث SLRها را داشت. این مساله خیلی بستگی به افراد و البته نیازهایشان دارد. خیلی از افراد Perfectionist! که تجربه DSLRها را دارند نمیتوانند با این دوربینها کنار بیایند. خیلی از افراد دیگر با وجود تجربه DSLRها، براحتی با این دوربینها کنار می آیند. بستگی به فرد دارد. رویکرد Tool-oriented یا Photo-oriented است که حرف نهایی را میزند. مثل خیلی چیزهای دیگر عکاسی.
البته مطمئنا در زمینههایی از عکاسی که نیاز به دقت و سرعت عمل DSLRها وجود دارد، بحثی نیست.
اخیرا مطلبی در Luminous landscape دیدم که از جهتی جالب بود. مولف مشهور این سایت، در سفر اخیرش به قطب جنوب، تنها یک Olympus E-M1 و دو لنز الیمپوس Zuiko 12-60mm f/2.8-4 و 50-200mm f/2.8-3.5 با خودش برده بود. سفری که از لحاظ موقعیتهای عکاسی و نیز شرایط آب و هوایی بسیار حساس به نظر می رسد. تجربیاتش را نوشته و گفته که راضی بوده است. گفته که هر چند گاهی فوکوس راحتی نداشته اما مشکل عمده ای هم نداشته و در عوض با تجهیزات سبک عکاسی در سفر لذت برده است.
بالاخره روزی باید به این مساله برسیم که آن درجه از کیفیت و برتری تجهیزات تا چه برایمان مفید بوده است و تا چه حد باعث دردسر و مشکل شده است. در نهایت این یک تصمیم شخصی است که به شدت به رویکردهای ذهنی افراد در برخورد با مساله عکاسی وابسته است و اصلا نمیتوان برای دیگران نسخه پیچید. فردی ممکن است در طول سال ۵ تا عکس با دوربین فول فریم و لنز سریع سنگین بگیرد و همانها و البته خود ابزار خوشحال و راضیاش کند. فرد دیگری ممکن است با ایجاد موقعیتهای عکاسی بیشتر و عکس های متنوعتر راضی شود.
fuji-evolution.jpg
این مطلب هم جالب است: تجربه شیفت از فول فریم به سوی بدون آینه غیرفول فریم
The great switch. From Canon full frame to Fuji X-Trans – Carlo Milani