جناب سعادت عزیز
راستش شک داشتم این سوال را اینطور بپرسم چون احتمال سو تفاهم وجود دارد اما به هر حال نوشتم.
قبلا تاکید کنم که اینهایی که نوشته ام واقعا سوال است که دوست دارم نظر شما را درباره آنها بدانم و هیچ منظور دیگری ندارم.
اگر اشتباه نکنم در نوشته های قبلی گفته اید که عکاس حرفه ای نیستید. به این معنا که درامد (اصلی) از عکاسی ندارید. می خواستم بدانم اینقدر هزینه برای دوربین و لنز (اگر اشتباه نکنم بیش از 15میلیون تومان) برای چیست. به عبارت دیگر چه چیزی (مهمی) در این ابزار جدید هست که در ابزارهای ساده تر وجود ندارد و شما را راضی به این هزینه های زیاد کرده است.
اگر اشتباه نکنم شاخه اصلی شما عکاسی منظره و طبیعت است. من خودم به عکاسی منظره علاقه مندم و بسیاری از عکسهای من در همین شاخه عکاسی است. برای من شخصا در این حوزه عکاسی، داینامیک رنج، شارپنس، دیتیل و تا حدی رزولوشن مهم است. اما نکته اینجاست که در بسیاری کاربردهایم همین بدنه آلفا 100 متعلق به ماقبل تاریخ هم برایم کفایت می کند. لنزهای متداولم هم برای اینکار مینولتا 28-75 f2.8 و Tamron 11-16 است. یعنی وقت بحث شارپنس، دیتیل و رزولوشن می شود در هنگام نمایش در محیط وب تفاوتی بسیار کمی میان این بدنه و لنز و بدنه و لنزهای حرفه ای تر می بینم. (داینامیک رنج کمی متفاوت است). حتی وقتی برای نمایشگاه عکسها را در اندازه 50در70 هم چاپ کردم مشکل محسوسی با این ده مگاپیکسل بدنه آلفا 100 نداشتم.
می خواستم بدانم این کارهای جدی با کیفیت بالا چی هست. اگر موضوع کار چاپ متداول در سایزهای بزرگ باشد که هیچ. یا حتی اگر برای عکاسی در سایر شاخه ها مانند عکاسی ورزشی و حیات وحش، یا عکاسی داخلی با نور کم یا چه می دانم فشن فوتوگرافی باشد بحث جداست. اما به طور خاص برای عکاسی منظره می خواستم به عنوان کسی که با این رنج مختلفی از دوربینها و بدنه ها کار کرده اید برایم توضیح بدهید که تفاوت محسوس (در حدی که من متوجه بشوم) میان این بدنه ها و لنزها و مثلا بدنه نیکون دی 90 و لنز مثلا 17-50 تامرون چیست.
باز هم تاکید می کنم مواردی مثل ارگونومی، قابلیت اطمینان و دوام بدنه و لنز در شرایط محیطی خاص مد نظرم نیست. سوالم کیفیت خروجی برای عکاسی منظره است.
ممنون و موفق باشید