چرا ما عكسهاي سياه و سفيد را هنوز دوست داريم؟

[aidin594]

آیدین اصلا بحث این قضیه که کدوم نوع عکاسی اول اومده و کدوم دوم نیست. به عقیده من این موضوع که عکاسی سیاه و سفید قدیمیه و دوره اش گذشته کاملا اشتباهه. این موضوع در سینمای سیاه و سفید هم صدق میکنه. همونطور که میبینید گاها فیلمهای سیاه و سفید ساخته میشه. عکاسی سیاه و سفید هم به عنوان یکی از گونه های عکاسی هنوز زنده است و تا ابد هم زنده میمونه. اصلا بعضی از عکسها باید سیاه و سفید گرفته بشه تا تاثیر گذار بشه.

شرمنده! انگار من هنوز نتونستم سوال رو درست بپرسم.
آيا اگر عكس رنگي اول اختراع ميشد بعد از آن باز هم سراغ عكاسي سياه و سفيد ميرفتيم؟
من خودم فكر ميكنم نه! البته منظورم اين نيست كه مطلقا نه. بلكه عكاسي و عكس سياه و سفيد در صد كمتري نسبت الان در بين عكسها داشت. تقريبا يه چيزي مثل كراس پروس مثلا.

تمام دليلهايي بالا آورده شده پاسخ به سوال اصلي نيست.

خود من هم گاها عكسها رو سياه و سفيد ميكنم و عكس العمل ديگران در موقع ديدن عكسهاي سياه و سفيد برايم جالب و سوال برانگيز است. مخصوصا قديمي تر ها.

[Walkman]

اگه سفید و طیف خاکستری رنگ نیستند پس چی هستند ؟
اینم به ذهنم رسید عکاسی سیاه سفید باعث میشه توجه ما داخل عکس جلب بشه نه نمای بیرونی.

سلام

دوست عزیز بد متوجه منظورم شدین، شما در پست قبلیتون به رنگ اشاره کردین، که ما میتونیم nتا رنگ داشته باشیم، بقوله خودتون هارمونی رنگ و اینجور چیزا داشته باشیم

اما در سیاه و سفید ما 3 رنگ سیاه، سفید، خاکستری داریم حالا خودتون این 3 رنگ رو با nتا رنگ مقایسه کنید متوجه منظورم میشین

و برای راهنمایی بهتر برخی عکاسان میگن" عکس وقتی زاده میشه سیاه و سفیده مگر اینکه خلافش اثبات بشه"

موفق باشید..........

[Miri]

سلام دوستان

اصولا عکاسی سیاه و سفید در رده بندی حسی Mood و معنی گرا قرار می گیره و به دلیل اینکه محدوه رنگ ها بسیار کم است و بیشتر بازی با کنتراست و سایه ها است لذا این محدودیت ها منجر به خلاقیت عکاس شده و ما شاهد خلق اثری هنری خواهیم بود.

وقتی یک هنرمند محصول عکاسی خود را به صورت سیاه و سفید عرضه می کنه به دنبال برقراری ارتباط اثر خلق شده با روح و روان مخاطبه و می خواهد اون حس و حالی رو که در لحظه ثبت عکس به دست آورده با دیگران تسهیم کنه و این میشه که عکس به دل آدمی می نشینه.

[Amir Abdolpanah]

نوستالوژی و پارادایم های ذهنی

[Moty]

به نظر من عکس های سیاه و سفید مثل نون و پنیر شاید اول کباب درست شده باشه ولی نون و پنیر حال و هوای خودشو داره شما دیگه درگیر پختن و کم پختن و ابدار بودن و ادویه و ..... نیستید ذهن تون فقط رو خوردن و حس گرسنگیتون متمرکز ،تونستم منظورمو درست بگم از مثال بی سرو تهم معذرت میخوام ولی تو عکاسی سیاه و سفید تمرکز عکاس و بیننده روی یک سوژست و درگیر روی رنگ و ..... نیشت و چشم ناخوداگاه روی سوژه زوم میکنه و سوژه کاملا بر جسته است


پ.ن:تا اونجایی که من میدونم رنگهای سیاه و سفید و خاکستری جزو طیف رنگ نیستند اگه اشتباه میگم دوستان تصحیح کنند

[sherlockHolmes]

منم همین رو عرض کردم وقتی فقط یه طیف رنگ در اختیار داریم پس الزاما عکس هامون از بعد رنگی هماهنگ هستند ! کاری که با n رنگ باید با دقت انجام بدیم توی عکاسی sمونو کروم خود به خود انجام میشه .

[sherlockHolmes]

غیر از مشکی که کد رنگش 6 تا صفر هست . یعنی اصولا هیچی هست . باقی طیف خاکستری رنگ هستند و توی فتوشاپ میتونید کد رنگشون رو ببینید .

[aidin594]

آقاي هلمز!
اصلا قرار نبود كه ثابت كنيم عكسهاي سياه و سفيد هم رنگي هستند:)

بحث درمورد اين بود كه آيا اگز عكاسي از اول رنگي بود، عكاسي سياه و سفيد هم بوجود مي آمد يا نه؟

[Moty]

آقاي هلمز!
اصلا قرار نبود كه ثابت كنيم عكسهاي سياه و سفيد هم رنگي هستند:)

بحث درمورد اين بود كه آيا اگز عكاسي از اول رنگي بود، عكاسي سياه و سفيد هم بوجود مي آمد يا نه؟

به نظر من اگه رنگی اول به وجود می اومد الان همه دوربین ها به سمت سیاه سفید شدن میرفتن و هر دوربینی عکسهای سیاه سفید بهتری می گرفت موفق بود مثل اینه که اگه اول هواپیما اختراع میشد ماشین نبود؟ این نظر منه

[Mehrdad Ameri]

غیر از مشکی که کد رنگش 6 تا صفر هست . یعنی اصولا هیچی هست . باقی طیف خاکستری رنگ هستند و توی فتوشاپ میتونید کد رنگشون رو ببینید .

در ابتدا باید بگم که سفید و طیف خاکستری رنگ محسوب نمیشن اما در سیستم چاپ CMYK یا نمایش روی مانیتور که بصورت RGB هست بالاجبار با ترکیب رنگهای دیگه درست میشه.
البته در سیستم CMYK اون رو با استفاده از فقط K که سیاه هست هم میشه ساخت.
اگر بخواهیم اون رو رنگ فرض کنیم بعنوان عکس تک رنگ محسوب خواهد شد. البته اگر در ارتباط با رنگ های دیگه ببینمش.

از نظر من زیبایی عکس های سیاه و سفید چندان مربوط به تاریخی بودنش نیست. من فکر میکنم که چون با واقعیت فاصله بیشتری داره این احساس رو بوجود میاره.
تا حدودی تخیلی دیده میشه بخصوص وقتی عکاس با هنر خودش این ویژگی رو تشدید کنه. میشه گفت تا حدودی مثل مقایسه هنر نقاشی میمونه با عکاسی.