صفحه 3 از 4 نخستنخست 1 2 3 4 آخرینآخرین
نمایش نتایج : از شماره 21 تا 30 , از مجموع 32
Like Tree119تشکر

موضوع: عکس میگیرم که عکاس شویم یا عکاسیم بعد عکس میگیرم؟!

  1. #21
    كاربر همراه mehran_sh_t آواتار ها
    تاریخ عضویت
    December 2010
    نوشته ها
    132
    تشکر شده
    638
    تشکر کرده
    481

    پیش فرض

    اين طوري از بحث اصلي خارج مي شويم.
    فيسبوك نمادي است براي دريافت پاداش مثبت. تشكري كه در اين فروم مي بينيم نيز يك پاداش مثبت است. انتخاب شدن عكس در جشنواره ها نيز يك پاداش مثبت است. تعريف دوستان از عكسهايمان نيز... .

    فرد با دريافت پاداش مثبت تشويق ميشود و مي رود چند مقاله مي خواند تا بتواند پيشرفتي در "عكس گرفتن" هايش داشته باشد و تعداد پاداشهايش را بالا ببرد. و پاداش هاي مثبت همين طور افزايش مي يابد و اين فرد در نهايت يك عكاس حرفه اي مي شود.
    در اطراف خودمون تعداد زيادي از اين افراد را مي بينيم.
    حالا که خارج شدیم ;)
    به نظر من همونطور که شبکه های اجتماعی عمومی میتونن باعث پیشرفت بشن، می تونه باعث درجا زدن هم بشن. فرق پاداش های یک جشنواره با یک شبکه اجتماعی اینه که در جشتواره، گروهی داور که قاعدتا متخصص در اون زمینه هستند به عکسی پاداش میدن، ولی در شبکه های اجتماعی چی؟ من یا امثال من که ممکنه کوچکترین سوادی در این زمینه نداشته باشیم. و این بعضا به یک غرور کاذب در افراد ایجاد میشه، اعتماد به نفسی کاذب.

    برای نمونه، من عکسی رو در همین شبکه اجتماعی ف ب گذاشت، و تعدادی پاداش! هم دریافت کردم، یکی از دوستان گفت "یه دونه ای تو عکاسی"!! ولی همون عکس رو در همین انجمن پست کردم که پذیرفته نشد، و به لطف قسمت عکس های رد شده، فهمیدم که خط افق کمی (انصافا کمی :) ) کجه و یک ایراد دیگه. خب کدوم بهتره؟ به نظر من که اصلا قابل مقایسه نیستن، تا حتی بینشون بخوایم بهتر رو انتخاب کنیم!
    yaghoobi، mreza1001، Nima Sadigh و 2 نفر دیگر تشکر می‌کنند.
    Mehran Sheikholeslami

    طراحی وبسایت : Mehran-SH.IR
    گالری

  2. #22
    Forum Administrator Kholeno آواتار ها
    تاریخ عضویت
    November 2006
    محل سکونت
    Tehran
    نوشته ها
    2,620
    تشکر شده
    17221
    تشکر کرده
    4056

    پیش فرض

    نقل قول نوشته اصلی توسط eternal نمایش پست ها
    جهت رعايت اخلاق عرض ميكنم نام آن آقاي كارشناس را نميدانم چه بود اما طراح سوال مجري برنامه خانم الهام عادلي نبودند.احتمالا شما ايشان را بشناسيد.
    سلام
    نه هیچ کدام را نمی شناسم. مجری نقشی در این سئوال و جواب نداشت. من چند قسمت از آن برنامه را دیدم. برنامه قبلآ مختص فیلمهای مستند بود. بعد هفته ای دو روز هم راجع به عکاسی مستند صحبت می کردند. اکثر عکسهای ارسالی، عکسهای گل و بلبل و بسیار ضعیف که هیچ ربطی هم به مستند نداشت. سطح کارشناسی هم در حد همان عکسها. صحبتهای اینچنینی در برنامه کم نبود. در یک قسمت کارشناس، دبیر عکس یک خبرگزاری یا جایی وابسته به صدا و سیما بود. جوانی حداکثر 24-5 ساله که در کل برنامه تنها چیزی که می گفت این بود که حتما با صبر و حوصله عکاسی کنید!
    خیلی خوبه که برنامه ای در مورد عکاسی در تلویزیون باشد اما نه اینکه فقط وقت را پر کنند و به سبک برنامه کودک 30 سال پیش نام بینندگان را ذکر کنند و هم خودشان هم بینندگان ذوق کنند!
    lamagra، kiavash، Moty و 2 نفر دیگر تشکر می‌کنند.
    پيام حمزه‌ای
    PayamPix



  3. #23
    كاربر فعال Moty آواتار ها
    تاریخ عضویت
    April 2011
    محل سکونت
    آمل
    نوشته ها
    787
    تشکر شده
    2494
    تشکر کرده
    3738

    پیش فرض

    درود
    شبکه های اجتماعی در واقع برون ریز درونیات جامعه ماست که اغلب به دلایل مختلف در شرایط عادی ابراز اون ممکن نیست
    در واقع شبکه های اجتماعی به نوعی بازتاب اون جامعه هستند ، و اتفاقا به نظر من بازخورد اثر هنری در این شبکه ها بسیار هم مهم است البته نه از نظر تخصصی و بلکه از نظر مقبولیت در جامعه
    اگر برای پیشرفت و یادگیری قرار باشد این شبکه ها مورد ارزیابی قرار گیرد خب حرفی برای گفتن ندارد چون جایگاه اینچنین کاری نیست ، ولی اگر قرار باشد کار دیده شود و بازخوردش معلوم شود به عقیده من بسیار هم مناسب است ،
    خیلی از موزیک ها و هنرمندان در واقع از این شبکه ها دیده شدند ، اگر بپذیریم اثر هنری نیاز به برای مخاطب دارد پس وجود این شبکه ها بسیار سودمند نیز هست ، البته در قشر سوپر روشن فکری(ببه عمد از این اصطلاحاستفاده شد) ما البته نه همه اینگونه جا افتاده که یکسری ذهنیات خود را به عنوان کار هنری به اجرا در می اورند و وقتی افرادی امثال من ارتباط با کار برقرار نمی کنیم متهم به نفهمیدن و درک نکردن هنر میشویم و کار دوستان میشود اثری برای مخاطب خاص
    (البته اینجا منظور عکاسان محترم و عکاسی نبوده و بحث راجع به اثار هنری در هر زمینه ای می باشد )
    در هر صورت چه شبکه های اجتماعی خوب باشد یا نه در سوال فرقی حاصل نمی شود و همچنان به عقیده من خود طراح سوال نمی تواند انقدر در مورد سوالش توضیح دهد و فقط از همان سوالات سوپر روشنفکریست که به مخاطب عام بفهماند که "دیدی ما چقدر حالیمونه"
    البته باور کنید تجربه کوچکی که در صداوسیما داشتم کم از اینگونه برنامه ها نبود
    lamagra و کوروش تشکر می‌کنند.
    با احترام فراوان مرتضی صادقیان
    http://instagram.com/Morteza__sadeghian
    http://instagram.com/man.sa_photography

  4. #24
    كاربر بسیار فعال
    تاریخ عضویت
    March 2009
    نوشته ها
    1,356
    تشکر شده
    6504
    تشکر کرده
    4494

    پیش فرض

    به نظر من هم این از اون حرفاییه که هیچ چیزی به کسی اضافه نمیکنه. به هیچ دردی هم نمی خوره. فکر (محال) کنید مثلا جواب این سوال رو هم به طور دقیق فهمیدیم, قراره چه تاثیری داشته باشه؟
    حالا همه اینا به کنار, بدون عکاسی کردن چجوری میشه عکاس شد؟!
    azarigh، lamagra و Moty تشکر می‌کنند.
    ج.ابراهیمی
    instagram

  5. #25
    كاربر همراه Asri آواتار ها
    تاریخ عضویت
    May 2010
    محل سکونت
    کرج
    نوشته ها
    231
    تشکر شده
    1798
    تشکر کرده
    5552

    پیش فرض

    درود
    به عقیده من این سوال برای کسانی مطرح شده است که تازه میخواهند به دنیای عکاسی وارد شوند و هدف این سوال نمایان کردن نگرش و آینده یک عکاس حرفه ای و یک عکاس تفننی بود .
    eternal تشکر می‌کند.
    You can take the boy out of Suffolk, but you can't take Suffolk out of the boy

  6. #26
    كاربر فعال hossein137 آواتار ها
    تاریخ عضویت
    August 2012
    محل سکونت
    Esfahan
    نوشته ها
    687
    تشکر شده
    4978
    تشکر کرده
    8205

    پیش فرض

    عکاس خودش یک فاعل هست و نیاز به مفعول داره که همون عکس هست.به نظرم نمیشه بدون عکس گرفتن عکاس شد.
    منتها به کسی میشه گفت عکاس که این کار رو به عنوان شغل و به صورت مداوم پیگیر باشه.و این تنها خود عکس گرفتن نیست.و جدا از اون هم میشه دسته بندی های مختلفی انجام داد که باز موضوع رو ساده تر کنه مثل عکاس حرفه ای/عکاس آماتور/عکاس پرتره/ماکرو/خبری و .... که این دسته بندی نوع دید ما رو به هر عکاس تغییر میده.و نمیشه بر فرض مثال از یک عکاس ماکرو انتظار یک عکس خبری یا مستند فوق العاده رو داشت چون شاخه ی مورد علاقه اش چیز دیگه ای هست (کتمان نمیکنم که ممکنه یک بچه بر حسب اتفاق و یا نوع دید یک عکس فوق العاده رو ثبت کنه و هیچ دانشی در این زمینه نداشته باشه)
    ----------------------------
    در مورد فیسبوک هم به نظرم مثل یک لیوان میمونه که 80 درصدش خالیه.ما ممکنه عکاسان خیلی خوبی رو اون جا ببینیم و عکس های فوق العاده ای.اما تضمین این نیست که از اون عکاسان کار ضعیف نبینیم و آموزه های غلط یاد نگیریم
    مثالش رو میشه در بعضی افراد دید.که عکاسی طبیعت رو زیر شاخه ی حیات وحش بدونند و بگند که وجود یک نیلوفر آبی/یا لاله ی وحشی میتونه اون عکس رو حیات وحش تبدیل کنه و هر چقدر سوال برای مستندات حرفشون بخوای چند تا منبع غیر معتبر و چند نمونه عکس رو بگذارند.من به عنوان خواننده ی چنین پستی ممکنه به اشتباه بیفتم و دیدگاهم عوض بشه.
    و یا به به چه چه زیر عکس هایی که به نظر آماتوری خودت نکته ی خاصی به جز ادیت نداره.استفاده از کادرها و خطوط الکی برای چسبوندن القاب هنری به عکس و نوشتن یک متن برای یک عکس ساده از شب یک خیابون .استفاده از اشعار اومده تو کتاب ادبیات سال های راهنمایی و احساس مسخره ای که از اون همه تعریف و استاد گفتن و این نوشته ها تو ذهنت به وجود میاد
    حقیقتش من به هیچ وجه از این جور کارها نمیتونم چیزی یاد بگیرم.و نمیتونم از هنرمند و یا عکاسی که برای هر عکس ساده و بدون مفهوم خاصش نوشته ای ادبی و یا شعری میگذاره خوشم بیاد و چیزی ازش یاد بگیرم.
    من با عکس گرفتن عکاسی رو انتخاب کردم و الان شغل منه.نمیتونم به خودم بقبولونم که بشینم سال ها تحصیلات و مطالعه داشته باشم و بعد برم سراغ دوربین.که موقع ثبت هزار تا چیز به یادم بیاد و مجبور باشم با نوع دید کتاب ها اون ها رو انجام بدم.منتها برای خودم این حسرت رو میگذارم که اگر صحنه ای رو به درستی ثبت نکردم سرکوفت اون مطالعه ی نداشته رو به جون بخرم و سری بعد بیشتر تلاش کنم.حواسم بیشتر جمع باشه.و حق این رو دارم که خودم رو یک عکاس آماتور به حساب بیارم.مسلما" برای هر کاری یه سری قوانین هست و برای کارهایی که به هنر مربوط میشه هنر+قوانین.اما کسی که عکس پرسنلی میگیره هم عکاس حساب میشه چون در حد خودش داره قوانین رو رعایت میکنه و مستلزم استفاده از هنر نیست.
    شرمنده که هی از این شاخه به اون شاخه پریدم (تا اسم فیس بوک اومد نتونستم این حرف ها رو نزنم)
    lamagra، کوروش و eternal تشکر می‌کنند.
    CACTUS.HOSSEIN=INSTAGRAM

    CANON M5 + 15-45 / 50MM F1.8 STM / Yongnuo 600ex-rt*2 / Yongnuo YN-E3-RT

  7. #27
    كاربر بسیار فعال
    تاریخ عضویت
    May 2011
    محل سکونت
    THR
    نوشته ها
    1,588
    تشکر شده
    6001
    تشکر کرده
    2604

    پیش فرض

    دو دوچرخه سوار را به شرح زیر فرض کنید:

    ۱) یه دوچرخه سوار، با دوچرخه حرفه ای که سالیان زیادی است رکاب زده و مسابقات بین المللی زیادی شرکت کرده و چند مقام هم آورده (مثل Dany Hart ، حتی آرمسترانگ دوپینگی و ...)
    ۲) پیرمردی که سالیان درازیست با دوچرخه (ازونهایی که لحاف دوزها دارند، همون چینی های سنگین وزن که سبز تیره متمایل به سیاه رنگ شده اند) مسیر منزل تا حجرهء بازار را در یک شهرستان کوچک هر روز دو نوبت رکاب زده و بقچهء ناهارش را با «کش-موتور» به «ترک-بند» دوچرخه بسته

    به کدام میگوییم دوچرخه سوار ؟
    مسلماً از دیدگاه حرفه ای، پیر مرد را دوچرخه سوار خواندن، باعث تلطیف فضا خواهد شد !

    بهتره به پیر مرد بگوئیم «پا به رکاب» تا دوچرخه سوار و به دنی هارت بگیم دوچرخه سوار.

    آیا به فردی که دوربین میخرد (شاید کامپکت و شاید هم D800) و از «گُل و بُتّهء!» حیاط منزل پدر بزرگش آخر هفته ها و یا از مرغ عشقی که توی اتاقش رها کرده اسنپ شات میگیرد و در ف ب منتشر میکند (به به هم میشنود) میگیم عکاس ؟‌ اگر به وی بگوئیم عکاس، باید دنبال واژهء جدیدی بجای «عکاس» برای امیر عبدالپناه و آرش آشوری و بردیا سعادت و ... بگردیم!

    از طرفی خیلی ها هم عکس میگیرند و ارتزاق هم میکنند، ولی کارهای یک آماتور (که ارتزاق نمیکند) شاید بسیار بهتر از کارهای وی باشد ... کدام را حرفه ای تر میدانیم ؟
    از لحاظ ارتزاق:‌ آقای مرتزق ... از لحاظ هنری: آقای آماتور ...

    اینکه «آن مرد شاتر میزند، پس او عکاس است» بنظر درست نیست.

  8. #28
    كاربر همراه alloy21 آواتار ها
    تاریخ عضویت
    June 2012
    محل سکونت
    تهران
    نوشته ها
    299
    تشکر شده
    5496
    تشکر کرده
    1601

    پیش فرض

    نقل قول نوشته اصلی توسط Ali Bayati نمایش پست ها
    دو دوچرخه سوار را به شرح زیر فرض کنید:

    ۱) یه دوچرخه سوار، با دوچرخه حرفه ای که سالیان زیادی است رکاب زده و مسابقات بین المللی زیادی شرکت کرده و چند مقام هم آورده (مثل Dany Hart ، حتی آرمسترانگ دوپینگی و ...)
    ۲) پیرمردی که سالیان درازیست با دوچرخه (ازونهایی که لحاف دوزها دارند، همون چینی های سنگین وزن که سبز تیره متمایل به سیاه رنگ شده اند) مسیر منزل تا حجرهء بازار را در یک شهرستان کوچک هر روز دو نوبت رکاب زده و بقچهء ناهارش را با «کش-موتور» به «ترک-بند» دوچرخه بسته

    به کدام میگوییم دوچرخه سوار ؟
    مسلماً از دیدگاه حرفه ای، پیر مرد را دوچرخه سوار خواندن، باعث تلطیف فضا خواهد شد !

    بهتره به پیر مرد بگوئیم «پا به رکاب» تا دوچرخه سوار و به دنی هارت بگیم دوچرخه سوار.

    آیا به فردی که دوربین میخرد (شاید کامپکت و شاید هم D800) و از «گُل و بُتّهء!» حیاط منزل پدر بزرگش آخر هفته ها و یا از مرغ عشقی که توی اتاقش رها کرده اسنپ شات میگیرد و در ف ب منتشر میکند (به به هم میشنود) میگیم عکاس ؟‌ اگر به وی بگوئیم عکاس، باید دنبال واژهء جدیدی بجای «عکاس» برای امیر عبدالپناه و آرش آشوری و بردیا سعادت و ... بگردیم!

    از طرفی خیلی ها هم عکس میگیرند و ارتزاق هم میکنند، ولی کارهای یک آماتور (که ارتزاق نمیکند) شاید بسیار بهتر از کارهای وی باشد ... کدام را حرفه ای تر میدانیم ؟
    از لحاظ ارتزاق:‌ آقای مرتزق ... از لحاظ هنری: آقای آماتور ...

    اینکه «آن مرد شاتر میزند، پس او عکاس است» بنظر درست نیست.
    سلام
    فقط خواستم توی پرانتز خدمت آقای بیاتی عرض کنم گاهی از گل و بته ی حیاط پدر بزرگ آخر هفته ها و مرغ عشق رها شده در اتاق هم میشه شاهکار ساخت !
    البته منظور شما رو در مطلبی که ارسال کردید متوجه شدم اما به نظر من همیشه شرایط و سوژه های ایده آل نیستند که باعث یک عکاسی موفق میشوند. سوژه های دم دستی که ازشون به راحتی میگذریم می تونن باعث تولد عکسی خلاق بشن
    ببخشید اگر چند خط نوشته ی بنده شاید ارتباط مستقیم با بحث مطرح شده در تاپیک نداشت !
    Nima Sadigh تشکر می‌کند.
    هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم...

  9. #29
    كاربر بسیار فعال
    تاریخ عضویت
    May 2011
    محل سکونت
    THR
    نوشته ها
    1,588
    تشکر شده
    6001
    تشکر کرده
    2604

    پیش فرض

    نقل قول نوشته اصلی توسط alloy21 نمایش پست ها
    سلام
    فقط خواستم توی پرانتز خدمت آقای بیاتی عرض کنم گاهی از گل و بته ی حیاط پدر بزرگ آخر هفته ها و مرغ عشق رها شده در اتاق هم میشه شاهکار ساخت !
    ...
    دوست عزیز، با اعتقاد به اینکه «در مَثَل، مناقشه نیست!»، بله ... میشه شاهکار ساخت، چرا که نه ؟
    منظور عرض در پست قبلی، همون شاهکارهای فیسبوکی بود ... وگرنه شاید همون حیاط های پر گل و بُتّه! یکی از بهترین مکانها برای پیدا کردن سوژه های ماکروگرافی از حشرات باشه.

    بقول یکی از دوستان همفرومی: «یکی شیر است اندر بادیه ... آن یکی شیر است اندر بادیه»

  10. #30
    كاربر جديد
    تاریخ عضویت
    October 2009
    نوشته ها
    14
    تشکر شده
    36
    تشکر کرده
    166

    پیش فرض

    به نظر من عکاسی یه هنره و هنر از دید من نشان دادن زیبایی و حسی که از چشم دیگران پنهانه و کلام قادر به بیانش نیست و شما با ابزاری که توانایی اون رو داره که این حس رو به دیگران بیان کنه استفاده می کنید، حالا می خواهد دوربین باشه یا هر چیزی ! اما یک چیز ثابت و اون داشتن حس خوبیه که بیننده از اون اثر هنری باید بگیره اما به چه کسی میشه گفت عکاس اون دست خود شخص نیست ،این قضاوت دیگران شاید باشند کسانی که برای دلشون عکاسی می کنند و اما درآمدشون از این راه نیست و عکسهای بسیار زیبا ارائه میدن چون درآمد از این راه نبوده بگیم عکاس نیست !!!! در مجموع به نظر من هر کسی که کار ارائه بده و مورد نقد قرار بگیره و از طرف دیگر هنرمندان مورده حمایت باشه عکاسه . لزوما داشتن مدرک و یا ابزار کسی رو هنرمند نکرده . دانش راه رو برای رسیدن به هدف هموار می کنه و ابزاره ، نه هدف
    به قول دکتر حسابی :
    عشق مانند نواختن پیانو است،
    ابتدا باید نواختن را بر اساس قواعد یاد بگیری. سپس قواعد را فراموش کنی و با قلبت بنوازی.
    Nima Sadigh، zarfam، Moty و 3 نفر دیگر تشکر می‌کنند.

صفحه 3 از 4 نخستنخست 1 2 3 4 آخرینآخرین

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •