هم ديجيتال هم آنالوگ؟ ( كمك در خريد دوربين )

[tonino_baliardo]

آرش جان در واقع یک عکاس خبری ؛ اعتباری را به صحنه ی در حال وقوع می دهد و من مخاطب فقط آن لحظه را می بینم یک جهان شبیه سازی شده.به عبارت دیگر, واقعیت تولید می شود و آن هم به اعتباری که یک عکاس خبری به آن می دهد. آنچه که ما از واقعیت و جهان واقعی می بینیم در واقع تصویری است که به ما نشان داده می شود. رسانه ها به صورت دریچه ی نگاه ما عمل می کنند و در واقع واقعیت را دیکته .(و تمام این مطالب به عکاسی خبری به عنوان ثبت یک لحظه بر می گردد.)
ولی باز هم تکرار می کنم بحث ما آنجا نبود دوست من ؛ در این که نگاتیو و دیجیتال تفاوتی ندارند که شکی نیست صحبت در آن است که قواعدابزاری حکم فرما بر این دو متفاوت است پس چرا نمی توان اصل موضوع را عوض کرد؟ یعنی قواعد حاکم بر فریم بیرون آمده؛ امیدوارم نگویید یک شبه قرار است تمام مفاهیمی چون پرسپکتیو و کادر بندی و غیره را چه گونه باید عوض کرد ولی پایبند بودن صرف به آن ها و اینکه با شدت دفاع کردن از آن غیر از ادامه ی همین چالش سودی در بر نخواهد داشت.
دیگر اینکه به اعتبار گمان شما کلاژ و کلون!!! تصور می کنم حکم همان نگاتیو و دیجیتال را دارد؛ دنیای دیجیتال آمده با تمامی شبیه سازی ها و دروغ پنداری ها و دنیاهای مجازی حال در این دنیای مجازی واقعیت کجاست؟ دوست من؛ آیا آنچه من و شما می بینیم؟ مطمئنم خواهی گفت نه.

سلام....عذز میخوام که اینو میگم ولی اگه میشه یه کم عامیانه تر و روشن تر صحبت کنید تا همه بتونن استفاده کنن....ممنون!

[Arash]

آقای غروی...
چنین تغییراتی رو در تاریکخانه هم میشه داد... روی نگاتیو... (در این عکس ولی بسیاری تغییرات ناممکن است و یا با کیفیت فتوشاپ ممکن نیست....)
و یا میشود روی عکسی از نگاتیو این بلا رو با فتوشاپ آورد... تفاوتی از لحاظ نوع کار وجود نداره...

اما ویشتاسب
گمان میکنم به جایی خواهیم رسید(شاید فرزندان ما!) که به فقط عکس و تصویر شک نکنند! بلکه به چشم خود هم شک کنند!

اما در مورد عکاسی خبری... و کلا تولید خبر...
اتفاق در لحظه می افتد... کسی شلیک میکند ... کسی کشته میشود...
ممکن است کشته قصه ی ما خود قاتلی بالفطره بوده باشد؟ ما او را شهید بنمایانیم؟
بله بله بله
عکس کج و زشت گرفتن از آدم دوست داشتنی قصه ما در توان عکاس هست... عکس زیبا و روحانی گرفتن از جنایتکاران در توان عکاس هست....

کراپ کردن هنگام عکاسی هنگام ادیت هنگام چاپ دور از قواعد اخلاق بازی خبر نیست.... ولی میتوان هر واقعیتی رو به بازی گرفت...

ولی اینکه ما بدانیم میتوانیم برشی از واقعیت را ببینیم؟ یا چیزی دور از واقعیت؟ دو امر متفاوت هست.... سربازی که در محل حضور نداشته؟ شعاری که روی دیوار نبوده؟ و و و ....
میتوان خود در همه جا بود؟

[ویشتاسب]

آرش جان اصلاً بحث من سر خود عکاس نیست بل این نکته است که جامعه ی عکاسی تا کجا می خواهد یک برداشت عینی از واقعیت انتزاعی را با ابزارهای صفر و یک دیجیتالی واقعیت بپندارد؟ کلاژ یک صورت زشت و غیر متعارف از همین برداشتها ست.

[behtash]

ویشتاسب! یه مدت رفتی و برگشتی نوشته هات سخت سخت شدن!! یه جور بنویس ما هم بفهمیم بابا...
بحثهای این تاپیک هم داره می شه مثه اون یکی که مرحوم حاجی رهبریش می کرد.
بنظرم اگه منصفانه یه عکس رو ادیت کنید هیچ بی حرمتی ای به هیچ جایی نکردید. خواهش می کنم نگید که انصاف یک مفهوم مطلق نیست و اینا ( ویشتاسب جان با شمام ها!!!)

[tonino_baliardo]

آقای غروی...
چنین تغییراتی رو در تاریکخانه هم میشه داد... روی نگاتیو... (در این عکس ولی بسیاری تغییرات ناممکن است و یا با کیفیت فتوشاپ ممکن نیست....)
و یا میشود روی عکسی از نگاتیو این بلا رو با فتوشاپ آورد... تفاوتی از لحاظ نوع کار وجود نداره...

اما ویشتاسب
گمان میکنم به جایی خواهیم رسید(شاید فرزندان ما!) که به فقط عکس و تصویر شک نکنند! بلکه به چشم خود هم شک کنند!

اما در مورد عکاسی خبری... و کلا تولید خبر...
اتفاق در لحظه می افتد... کسی شلیک میکند ... کسی کشته میشود...
ممکن است کشته قصه ی ما خود قاتلی بالفطره بوده باشد؟ ما او را شهید بنمایانیم؟
بله بله بله
عکس کج و زشت گرفتن از آدم دوست داشتنی قصه ما در توان عکاس هست... عکس زیبا و روحانی گرفتن از جنایتکاران در توان عکاس هست....

کراپ کردن هنگام عکاسی هنگام ادیت هنگام چاپ دور از قواعد اخلاق بازی خبر نیست.... ولی میتوان هر واقعیتی رو به بازی گرفت...

ولی اینکه ما بدانیم میتوانیم برشی از واقعیت را ببینیم؟ یا چیزی دور از واقعیت؟ دو امر متفاوت هست.... سربازی که در محل حضور نداشته؟ شعاری که روی دیوار نبوده؟ و و و ....
میتوان خود در همه جا بود؟

آقا آرش از توضیحتون ممنونم!

[ویشتاسب]

بهتاش جان من اگر به گفته ی شما بی انصافانه ادیت می کنم عکسها را؛ نه به دلیل بی حرمتی به شخص یا جایی است و اگر گفتم کلاژ یک صورت زشت و غیر متعارف است به این دلیل بوده که چشمان ما عادت به دیدن پرسپکتیوهای خاصی دارد که سال های متمادی ما آن را دیکته وار از بر کرده ایم و از این نگرش, این صورت؛ زشت و نابهنجار خواهد بود؛ شاید این کلاژها نقدی باشد بر اعتبار واقعیت هایی که با دنیای مجازی می توان هر بلایی بر سر آن ها آورد و چنانچه ادیت شسته رفته ای در کارمن نیست همانا بیان این است که این نه ثبت لحظه ای است و نه بیان واقعیتی .