عکاسی حسی Mood

[rezakh]

همونطور که گفتی مرز بین کانسپشوال و مود بسیار ظریف است .این عکس قبلی بیشتر ادراک بیننده رو تحت تاثیر قرار میده تا احساسشو.
خوب دوستان این کتگوری رو قبول ندارند .که باید عرض کنم عکاسی و کلا هنر زیر مجموعه های بسیاری دارند که لااقل اکثر ایرانی ها به اون علاقه ای نشون نمیدن یا نمیشناسن .مثلا کینتیک یا ایریال که میشه روش بیشتر کار کرد و توی زیر مجموعه های سایت خودم ارزشون استفاده کردم .
یکی دیگر از مشکلاتی که خوده من و اکثر دوستان با اون دست و پنجه نرم میکنند انتخاب قطعی یک عکس در یک زیر مجموعه بخصوص است .مثلا یک حشره هم میتونه در ماکرو قرار بگیره هم واید لایف و هم طبیعت و حتی عکسی حسی



و یک عکس عروسی

[fereshteeslahi]

[siamak77]

سلام.
شخصن از وجود چنین تاپیکی خوشحالم. صرف نظر از اینکه بدلیل فقدان اصول و قواعد مشخص و کلاسه شده، احتمالن پیش بینی آقا فرهاد درست از آب در خواهد آمد و این تاپیک پر خواهد شد از عکسهای نامربوط.
اما فکر میکنم میشود این اتفاق را حداقل به عنوان فتح باب گفتگو و تبادل نظر به فال نیک گرفت.
بنده فکر نمیکنم مرز میان هنر مفهومی و اثر حسی به آن ظرافتی باشد که آقای خلیلی اشاره کردند. به نظرم مرز میان این دو کاملن مشخص است.

همانطور که خود آقای خلیلی و دوستان دیگر هم اشاره کردند کانسپچوال آرت یا هنر مفهومی بصورت تمام و کمال معطوف به معناست. فرم در این آثار میتواند کاملن انتزاعی باشد یا نباشد. اما فرمالیسم این آثار به هرشکلی میبایست معنایی را به ذهن مخاطب متبادر کند. در واقع نهایتن مخاطب اثر قرار است به همان درک و دریافتی برسد که مد نظر خالق آن بوده است و عنصر تخیل عمومن به منظور تحلیل فرم و کشف رمز ساختار اثر کاربرد پیدا میکند.

هنر حسی (نمیدانم آیا نام مناسبتری هم برایش وجود دارد یا نه ) قاعدتن معنا گریز است. نه اینکه حامل هیچ معنایی نباشد( که این غیر ممکن است) بلکه تاثیرش را بیشتر بر ناخوداگاه میگذارد.
می تواند فیگوراتیو باشد یا از طریق فضاسازی حس مخاطب را درگیر کند، اغلب مینیمال است. معمولن از نمادگرایی پرهیز میکند. فرم را صرفن در جهت سهولت ارتباط بکار میگیرد و عمومن از شیوه های روایتی پیچیده اجتناب میکند.
عکسهای مینیمال مایکل کنا از طبیعت و عناصرش که به دلیل رویکرد خلاقانه و حسی خود او تا این حد تاثیر گذارند شاید مثال مناسبی باشد:

http://www.michaelkenna.net

یا در زمینه سینما جستجوی معنا را در تک تک پلانهای مکاشفه وار تارکوفسکی ( مثلن نمای پایانی ایثار با موسیقی ویران کننده باخ) را مقایسه کنید با صحنه هایی از مجموعه سه گانه کیشلوفسکی ( برای مثال میزانسن و دکوپاژ صحنه ای که خبر مرگ شوهر و پسر ژولی را به او میدهند).

پ.ن: بابت روده درازی معذرت میخواهم.
با امید به ورود اساتیدی مانند دکتر روشن به این بحث، که در آن صورت بسیار خواهیم آموخت.

[Hamid Moradi]

در این سبک چند نکته قابل ذکر هست :

1. این حسی که باید انتقال پیدا کنه باید مخاطب یا بیننده حس را درک یا برای او اتفاق افتاده باشه
یک مثال ساده : لحظه ای که یک تیر بطور مثال بر شخصی میخورد ( حس درد ) شاید برای خیلی از مخاطبان درکی از حس عکس بوجود نیاد و عکس را جزو عکسهای خبری و یا موضوع دیگری در نظر بگیرند و لی اگر کسی چنین حسی برایش بوجود امده باشه حس عکس به او انتقال پیدا میکنه

2. سبک حسی سبکی جدای از سبک های دیگر عکاسی مانند پرتره , لنداسکیپ , فشن , نود و .... نیست بلکه بعنوانی یه آپشن به عکس اضافه میشه و مخاطب را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد

چند مثال یا ایده عکاسی حسی با بیان احساس انها

رایج ترین آن مه
مه در عکس های حسی عنصر بسیار مفید و کار آمدی می باشد بدین شرح که :

کوهستانی که مه ان را فرا گرفته و قله های کوهها از آن فراتر می باشند ( حس عظمت , فدرت و برتری )

رودخانه یا تالابی که مه آن را فرا گرفته
حضور به تنهایی در مه یا در لانه ای به تنهایی ( حس انزوا )
حضور حیوانات در مه
عناصر دیگری مانند پل ها و تعدادی درخت در مه جزو عناصر تشدید کننده حس می باشند
در هنگام عکاسی در مه و همراه کردن عکس با حس می توان نوردهی را - 2/3 کاهش داد و یا اگر دنبال تصاویر روشن تا + 1/3 افزایش اکسپوز داد

ابرهای تیره باران زا یا طوفانی ( حس شوم و تهدید آسمان )

برف - اضافه کردن برف در تصویر مخصوصا زمانی که برروی درختان یا شاخه ها قرار دارند و یا یخ زدگی شاخ وبرگ ها

آّب در جریان - استفاده از سرعت شاتر های پایین اب را بصورت صاف و ابریشمی تبدیل کرده و زیبایی خاص خود را داره
یا در ابشار ها می توان با سرعت های بالا هنگامی که قطره های آب به صخره ها برخورد می کنند حس قدرت را انتقال داد

در کل ممکن است برای انتقال حس موجود در عکس خود چندین استنباط بیان کرد تا مخاطب بتواند براحتی ارتباط خود را با حس موجود در عکس برقرار کند


بیشترین حسی که مخاطبان براحتی ارتباط برقرار میکنند

عشق , سردی مردگی , عشق از دست رفته , شور وشادی کودکانه , انزوا و تنهایی و ترس می باشد
که نمونه های ان ها را در عکس های مد , عکاسی کودکان , لنداسکیپ , نود , پرتره ها و ... می توان یافت

[farhad44]

سلام

دوستان لطفا محدوديت حجم عكس 300 كيلوبايت رو رعايت كنيد !

[Hamid Moradi]

سلام

دوستان لطفا محدوديت حجم عكس 300 كيلوبايت رو رعايت كنيد !

عکس ها هرکدوم 80 تا 150 کیلو بایت حجم دارند

پ.ن : فرهاد خان وقتی خودم ذخیره کردم سایزش 80 بود نمیدونم چطور حجمش رفت بالا .... پوزش می طلبم

[farhad44]

عکس ها هرکدوم 80 تا 150 کیلو بایت حجم دارند

عكس غريق شما 416 كيلوبايت و عكس هاي جناب خليلي در پست 11 يكي 960 و ديگري 383 كيلوبايت حجم دارند.

[Navid7h]

[Hamid Moradi]

فکر کنم برای روشن تر شدن بحث عکاسی حسی به دنبال فاکتور های اصلی این نوع عکاسی باشیم تا بتوانیم به مرجع کاملی برای عکاسی خودمان پیدا کنیم
از وضعیت چند عکس اخر , دوستان بیشتر با عکس های عاطفی ارتباط برقرار میکنند توجه کنید حس های دیگر هم موجود هست و باید به نحو احسنت به نمایش و در تصاویر پر رنگتر شوند

پ.ن : قابلیت ویرایش که داشت

[FARID]

درسته اما فاکتورهای اصلی چیه؟؟ ترس . خوشحالی . گریه؟ .خنده. تنهایی؟ پشیمانی؟ عشقی؟ ......اینها همه میتونه باشه ولی به نظر من این طور عکسها هم میتونن در ادمها یه حس مشترک ایجاد کنن و هم اینکه هر کسی با دید خودش برداشتی داشته باشه برای همین فکر میکنم مقداری سخت میشه تا دوستان حس خودشون رو بتونن منتقل کن و به اشتراک بزارن . خیلی جای بحث داره


این عکس تقریبا مشترکه یعنی حسی رو انتقال میده که امکان زیاد داره مشترک باشه



خشم



شکننده



پریشانحال

و...............