سلام.
والا چی بگم!خودمم مردد هستم نورش رو بیشتر کنم یا نه!پس بنظر شما نور بیشتر بشه بهتره؟
این خوبه؟
Nikon D80 + Nikkor AF-S DX 18-105mm f/3.5-5.6G ED VR + Nikkor AF-S 50mm f/1.4G.............................................. .......................Arvin Azima
سلام
در این عکس هدف ویرایش چهره نبوده این یکی از مجموعه عکس هایی است که از بچه های سندروم دان گرفتم. هدف ثبت واقعیت است نه ویرایش.
نویز ها بعد از آپلود عکس اضافه شده نمی دونم جریان چیه.
عکاسی ، حقیقت است و سینما حقیقتی است 24 بار در ثانیه. (گدار)
www.monatehrani.co.cc
www.monatehrani.propicnet.com
سلام
سلام جناب شاطریان
خیلی عالی شده.
نگاه کردم عکس اگزیف نداشت . میشه لطف کنید فاصله کانونی، دیافراگم و سرعت شاتر رو بگید. و اینکه از چند تا فلاش و با چه قدرتی استفاده کردید.
هر چند که در استاد بودن شما شکی نیست ولی خودمونیم مدل حرفه ای بوده این بچه! عجب نگاه و لبخندی داره.
:biggrin:
به نظر من در هدف خودش هم چندان موفق نبوده ، شما و حضورتان کاملا ( با توجه به فاصله کانونی و فاصله خودتون با صورت سوژه) در عکس دیده میشود اینگونه عکس ها حتی اگر یکی در یک مجموعه قوی باشند ، به وجه روایی کار صدمه شدید میزنه و در نهایت ببنده رو کاملا همراه داستان خودش نمیکنه...
کار بسیار سختی رو شروع کردید امیدوارم که در اون موفق باشید و مجموعه کاملش رو اینجا ببینیم
ویرایش توسط Jesmi : Tuesday 11 August 2009 در ساعت 22:23
حمید جسمی
ممنون از شما آقای جسمی عزیز
اما اینکه من نزدیک به سوژه هستم و اون به دوربین نگاه کرده دلیل نداره که کار اشتباهی باشه .
البته من عکس ها و حس های قوی تری هم دارم که ان شاالله در نمایشگاه در معرض دید قرار میگیره.
با توجه به گفته شما این طور استنباط میشه که هر وقت سوژه به دوربین نگاه میکنه ( در این موارد) حضور عکاس حس میشه و ارزش کار پایین میاد .
به نظر من همه چیز در اطراف ما وجود دارد حس عکس فقط مربوط به زمانی نمیشه که حواس سوژه رو به نحوی پرت کنیم یا شکارش کنیم هر کدام از این حس ها حال و هوای خودشان را دارند. مثلا من عکس های مختلفی از این سوژه دارم در حالت های مختلف. اما چون اون هارو قرار ندادم گمان می برید که من رفتم و خیلی راحت به سوژه گفتم به دوربین نگاه کنه و عکس رو گرفتم.
ما شناخت کمی از هم داریم، گرفتن حس و زندگی در لحظه لحظه آدم ها به شغل من ( کارگردانی سینما ) مربوط میشه ، این رو فقط از این جهت گفتم که بدونید با این اصول غریبه نیستم.
ممنون از همراهی شما که نظر دادید.
عکاسی ، حقیقت است و سینما حقیقتی است 24 بار در ثانیه. (گدار)
www.monatehrani.co.cc
www.monatehrani.propicnet.com
گمانم برایتان سوتفاهم شد . خیر منظورم نگاه یا حواس پرت نبود منظورم این بود اگر به بعد فیزیکی از سوژه تون دور میشدید و با تله کار را مگرفتید که نهایتا پرسپکتیو تخت تری میداشتید کار بهتری میبود.
منظورم از حس شدن حضور، نه دخالت شما در عکس بلکه حس شدن فاصله فیزیکی شما و چهره و نگاه سوژه که انگاری واکنشی است به حضور کسی که پشت این قاب است ، عکاس
و این یعنی شما در عکستان هضم نشده اید به قول یکی از اساتید عزیز باید جوری کار را بگیری حال به هر ترفندی که انگاری تو غیب شده ای ، نیستی
و تله را هم ایه منزل نمیدونم . بنده مجموعه آخری را که کار کردم را همه را با 10 تا 15 م م گرفتم چون شرایط محیطی و چیزی رو که دیده بودم رو فقط اینطوری میتوانستم انتقال بدم و انتقادهایی هم داشتم از دیگران که کار گرفتار گرافیک و اعوجاج شده و خیلی ضعیف که خوب محترم هم بود.
اما راجع به نگاه و استناد و این مسائل چون خودم گوشم از این حرفا پره و تا دلتان بخواهد اسنادی ترین کارهایم رو چیدمان خواندن ، هیچ وقت به خودم اجازه همچین فکری رو نمیدم چه برسد به بیانش . علی الخصوص که با این جنس آدم ها و کار باهاشون مدت هاست آشنام( از فلج مغزی و نابینایی تا جزام و داون و این آواخر هم اوتیسم) درک میکنم که چه ممکن است اتفاق بیافتد و ثبت شود.
امید وارم منظورم را این دفعه رسانده باشم
موفق باشید
حمید جسمی