پرتره Portrait

[davoud maani]

فایل پیوست 69722

با سلام

1- بسیاری از المان های عکس قرمزند پس ته رنگ قرمز آزاردهنده هستش با توجه به شکل زیر ابتدا در acr وایت بالانس را در auto قرار بدهید سپس حدود 30 درصد از وایت بالانس اتوماتیک را حذف کنید مثلا در وایت بالانس اتوماتیک دمای رنگ روی -50 و تینت هم روی -25 بود.
2- در کادر بندی من کراپ triangle روی عکس انداختم تا مشخص شود برای قرارگیری یکی از خطوط تری انگل روی خط چشم ها و نیز قرار گیری پای سمت راست عکس در خط دیگر تری انگل کادربندی باید به صورت شکل 1 باشد در اینحالت یکی از چشم ها در نقطه طلایی قرار می گیرد. در مقاله ای خواندم که به توصیه یکی از پرتره کاران مجرب همیشه کادرتان را 5 الی 10 درصد بازتر بگیرید تا بعدا بتوانید اشکالات کادربندی را برطرف کنید.
3- اگر روی عکس یک فیلتر curve با منحنی کنتراست بالا قرار بدهید مشخصص می شود که کدام مناطق کم نور بوده اند تا بتوانید آن ها را اصلاح کنید و نهایتا به شکل 3 برسید
4- البته من موها را نیز صاف کردم به ویژه در عکس کودکان و خانم ها تاثیر زیادی در زیبایی بصری دارد
با تشکر

[M.Kazemi]

سلام

این عکس رو از آرشیوم میگذارم. مربوط به جند سال پیش و از معدود شات هایی است که با 5D mk II ثبت کرده ام.
امیدوارم ایرادات کار بهم گوشزد بشه

[davoud maani]

فایل پیوست 69729

دوستان گلم نظر و ايراد بگيرين :)

سلام
با بسته تر کردن کادر مهمترین ویژگی مثبت عکس در زیبایی بصری از بین رفته است. زیبایی این عکس به همان عمق میدان کناری عکس بود
مانند عکس زیر

[I.Givili]

درود

[I.Givili]

درود

[F.KamranNia]

[Pedram.m]

درود

مدتی هست که تلاش میکنم تا بدون هیچ گونه تجهیزات استودیویی پرتره بگیرم تا درک کنم آیا واقعا برای ثبت یک پرتره قابل قبول حتما باید فلش یا دوربین یا لنز حرفه ای داشت ؟
عوامل کلیدی در شکل گیری یک پرتره موفق چه چیزهایی هستند ؟ تحلیل و تجربه این نوع عکاسی جواب این سوال خواهد بود.
با تشکر پدرام

[davoud maani]

درود

مدتی هست که تلاش میکنم تا بدون هیچ گونه تجهیزات استودیویی پرتره بگیرم تا درک کنم آیا واقعا برای ثبت یک پرتره قابل قبول حتما باید فلش یا دوربین یا لنز حرفه ای داشت ؟
عوامل کلیدی در شکل گیری یک پرتره موفق چه چیزهایی هستند ؟ تحلیل و تجربه این نوع عکاسی جواب این سوال خواهد بود.
با تشکر پدرام

سلام جناب میرصادقی
بیشترین آثار احساس درونی افراد در چهره آن ها بروز می کند. آیا می توان گفت که چند نوع حالت خنده یا غم وجود دارد و مواردی اینچنینی که تاکنون هیچ تقسیم بندی برایشان وجود نداشته است زیرا که احساس ها مرز ندارند. هر حسی در صورت با کوچکترین تغییر در گشودگی چشم ها ، چرخش مردمک در درون حلقه چشم ، زاویه قرارگیری بینی نسبت به صورت ، بسته یا بازبودن چشم ها جمع شدن یا شل شدن عضلات صورت ، وجود آب اشک در سفیدی چشم ، جنسیت ، زاویه قرارگیری نسبت به تنه ، و ده ها مولفه دیگر به صورت تنگاتنگ در ارتباط است. شاید بتوان این حس ها را آموزش داد و پرتره های موفقی گرفت اما من و شما می دانیم که این حس ها با درون افراد مرتبط است و این ارتباط حس با درون ، پرتره هایی می آفریند که هیچ کارگردانی پشت آن نبوده است.
آن چه مرا در کنار عکاسی منظره از همان ابتدا به خود مشغول کرد سعی در انتقال این حس ها با بهترین درصد ممکن بود.
درست است که در عکاسی با تجهیزات نورپردازی تبحر آن چنانی ندارم و عدم امکانات نیز مزید بر علت شده است اما این امکانات ضعیف مرا واداشت به سمت روش هایی بروم که بتوان بیشترین استفاده را از نور محیط گرفت. در طول این 4 سال مطالعه و تجربه اندوزی ، راه هایی زیادی آموختم و راه های زیادی هم که ناشی از خلاقیت خودم بود ابداع کردم تا بتوانم در هر مکانی که هستم در کمترین زمان ممکن بر نور سرکش محیط افسار ببندم و آن را در جهت اهداف خویش کنترل کنم.

به دوستان عزیز در کنار عوامل بالا موارد زیر را توصیه می کنم

1- دیدن پرتره های موفق و بررسی خطوط متقاطع و مورب در آن ها
2- اجرای پوز ها و لوکیشن های مشاهده شده در عکس برای کسب تجربه برای عکس هایی که قابل اجرا باشند
3- استفاده از نور پنجره با یک پرده نازک سفید در جلوی آن که نقش دیفیوژر را بازی می کند.
4- استفاده از دیفیوژهای دست ساخته
5- یادگیری فراهم کردن سه منبع نوری با نور محیط
6- نقش ارتفاع دوربین نسبت به صورت
7- مطالعه مقالات در مورد انواع سبک های ادیت در پرتره
8- آزمودن ترکیب بندی های مختلف و هم چنین توجه ویژه به کادرهای مربعی
9-.....

در کل هر ژانر از عکاسی سختی ها و پیچیدگیهای خود را داراست و پرتره در این میان به دلیل وابستگی مستقیم یا غیرمستقیم با اکثر ژانرها انتخاب اکثر عکاسان است . به این موارد می توان کسب درآمد از راه عکاسی را اضافه نمود که در کشور ما شاید تنها ژانری باشد که فعلا می توان از آن کسب درآمد کرد. ( البته در کنار آن عکاسی صنعتی را هم می توان اضافه کرد )

در انتها اضافه کنم با این همه وقتی که برای تنظیم رنگ در عکاسی پرتره گذاشته ام باز هم تاثیرگذارترین عکس های پرتره برای من عکس های سیاه و سفید هستند.
برای مثال هر بار که به عکس زیر نگاه میکنم برایم تازگی دارد و ناخودآگاه چند ثانیه ای به آن خیره می شوم .

[sohrab-gh]

مدتی هست که تلاش میکنم تا بدون هیچ گونه تجهیزات استودیویی پرتره بگیرم تا درک کنم آیا واقعا برای ثبت یک پرتره قابل قبول حتما باید فلش یا دوربین یا لنز حرفه ای داشت ؟
عوامل کلیدی در شکل گیری یک پرتره موفق چه چیزهایی هستند ؟ تحلیل و تجربه این نوع عکاسی جواب این سوال خواهد بود.
با تشکر پدرام

با سلام .نه همچین باید هایی که عرض کردید هرگز وجود نداشته و نخواهد داشت.به قدر کفایت مثالهای بسیار زیادی در جواب این سوال وجود داره ثبت هایی که با حداقل ها انجام شده است .به عنوان مثال اگر لنز 18-55 رو به آقای سعادت یا احمدی بدهید مطمئن باشید باز هم عکس هایی خوبی تحویل میدهند ولی در اینکه تجهیزات حرفه ای موثر خواهد بود بحثی نیست .
و اما عوامل پرتره موفق : در پرتره موفق عوامل زیادی دخیل هستن که میتوان به مواردی چون گریم پوز نور و ویرایش که به نظرم سر تیتر ها هستند اشاره کرد . ولی در نهایت جوابی که همه اینها قرار است بدهد یک احساس است . قبل از اینکه شاتر را فشار دهیم باید از خود بپرسیم دنبال چه احساسی هستیم . قرار است ببیننده چه احساسی پیدا کند از دیدن یک عکس . بعد از جواب دادن به این سوال باید شرایط رو در هر جایی که هستید (چه استودیو چه محیط ) بسنجید . اگر در استودیو هستید ببینید برای رسیدن به اون حس به چند تا نور چه زوایایی به چه مقدار احتیاج دارید اگر در محیط هستید قبل از استفاده از هر نوری شرایط نور را بسنجید . وقتی عبارت گریم رو به کار میبرم الزاما منظورم زیبایی قضیه نیست منظورم باز هم کارهایی که شما رو در رسیدن به اون حس یاری می کند . بحث پوز هم به همین صورت است . تا زمانی که شاتر را همینجوری بدون ایده قبلی فشار میدهیم نتیجه کار به صورتی شایدی ممکن است خوب در بیاید یا نه . ولی وقتی از قبل بدونیم دنبال چه حسی هستیم نتیجه کار هدفمند تر و موفق تر خواهد بود .به جرات میتوان عکاسی عکاسی 90% روانشناسی است ! برای ایجاد یک پرتره موفق شما نیاز دارید تا بتوانید ارتباط برقرار کنید . در پرتره سوژه شما انسان است! اگر نتوانید با اون انسان ارتباط واقعی برقرار نکنید هرگز نمیتونید یک عکس موفق ثبت کنید . به نظرتون اگر به یه ادم برای عکسش بگید فلانی بخند آیا میخنده ؟! نه چون پیش خودش فکر میکنه مگه خلم ؟! حتی اگرم بخنده این خنده تقلبی خواهد بود و اون حس منتقل نمیشه . وظیفه شما اینه که سوژه رو واقعا بخندونید تا اون حس منتقل بشه ! . کاملا آگاه هستید در عکاسی عالی تفاوت عکس خوب تا عالی واقعا مرز باریکی دارند که این فاصله را واقعیت و تفاوت ایجاد می کند . عکسهایی که با دیدنشون واقعا ممکنه بخندید ممکنه ناراحت بشید ممکنه ... بسته به میزان حسی که دریافت می کنید نمره میدهید .حتی اگر موضوع عکس های شما لبخند و شادی باشه مطمئن باشید می تونید روی یک صندلی با یک چینش ثابت هزاران عکس متفاوت بگیرید چون احساسی که یک فرد از خودش منتشر میکنه کاملا خاص اون فرده و شما فقط میتونید با لمس احساسات اون شخص این منحصر به فرد بودن رو نشون بدید . به عنوان مثال جو مک نلی برای عکاسی از یک کودک میره یک هفته با اون کودک زندگی میکنه . یا اگر ویدیو language of light رو دیده باشید میبینید این شخص چه روانشناس ماهری و از همه بیشتر چه انسان پر از احساسیه و میتونه راحت احساس یک انسان دیگه رو تو عکاسی نشون بده، چه قدر سخنران ماهریه و ... نتیجه حرفام میشه پرتره یعنی عکسی با محتوای یک انسان! پس برای اینکه پرتره موفقی داشته باشید سعی کنید هر حسی که مد نظورتونه از درون اون انسان بکشید بیرون .

[I.Givili]

درود