آقاي طاهري ممنون ار نظر زيبايي كه در باره عكسم داديد.علي آشتياني: عكس بسيار گويا است. تنه چوبي مجسمه از انسان و در پس زمينه محو، خود انسان هر دو به حالتي متفاوت وجود و هستي خود را به اثبات مي رسانند. طور ديگري نمي توانم بيان كنم!
اما در باره عكستون:
چون اين صحنه هارو معمولا توي جمعه بازاراي مولوي ديدم ناخودآگاه ياد فقر و اختلاف طبقاتي موجود در جامعه
مي افتم. اونجا كه وقتي با دوربين مكانيكي قديميم راه مي رفتم نمي تونستم نگاه هاي سنگيني رو كه به من ميكردنو تحمل كنم. هنوز حسرت اون سوژه هايي رو مي خورم كه اونجا از دست دادم...
اما در مورد عكستون، به نظر من اگه عمق ميدان بيشتر بود طوري كه پرنده سمت چپ محو نميشد خيلي بهتر بود.
ميخوام بدونم نظر خودتونم همينه يا نه منظور خاصي داشتيد يا سرعت كم شاتر اين اجازه رو بهتون نداد.