تفسیر مفهومی عکس - لطفا قبل از نمایش هر 1 عکس، 3 نظر در مورد عکس دیگران بدهید.

[tonino_baliardo]

1.آقاي ويشتاسب من از عكس شما يك حس تنهايي(كه حس ميكنم بيشتر مربوط به صاحب جارو بوده)و يا حس مرگ را (كه باز هم متعلق به صاحب جارو است)دريافت ميكنم
ولي راستش من هم منظور اون دوتا ضربدر رو نميفهمم!!!!
ضمنن با تشكر فراوان از جناب شهبازي كه باز هم با ايجاد اين تاپيك سعي در ارتقاي فكري اعضا نمودن
2.جناب ساسانيان اون عكس رد پاهاقشنگه ولي يه نكته كه از همون ابتدا ذهنمو قلقلك داد حالت قرار گرفتن پاها بود..يعني هرچي با خودم فكر كردم نفهميدم كه ادم در چه شرايطي اونجوري و اونقدر مرتب راه ميره.
ضمنن يه سوال اونم اين كه به نظر دوستان قبل از اينكه نظر بديم نظرات رو بخونيم يا اينكه نه مستقيما بعد از ديدن عكس نظر بديم(چون در حالت اول حس ميكنم نظرات تحت تاثير نظرات ديگران يا عوض ميشه يا اصلا مهلت جوشيدن پيدا نميكنه)
لطفا راهنمايي كنيد.

[MCP]

لازم به ذکر می دانم که این جای پا به تکه سنگی است موصوف به جای پای امام رضا(ع)که در "تکیه ی معاون الملک"
کرمانشاه واقع است و اعتقاد را بر این است هر آن کس که زیارت آستان آن حضرت بر او امکان پذیر نبود پابوسی همین او را بس.

(6)در مورد اين عكس نظر متفاوتي دارم!

به خاطر افكتي كه روي عكس اعمال شده ، اون خانم كاملا جدا از فضاي عكس احساس ميشود و انگار بعدا در عكس قرار گرفته. من هيچ نوع حس عبادت يا شوق و شعف در اون فرد نميبينم. و برعكس با متمايل شدن سر شخص به عقب حالت تعجب و كنجكاوي رو تقويت ميكند. اگر به جاي اون تكه سنگ يه آگهي هم قرار دهيد ، تفاوتي احساس نميشه و باز انگار فرد در حال مطالعه آگهي است!

[MCP]

عکس از مسیر شمال. فکر میکنم مفهوم خودرا برساند.

(7)براي من خيلي جالب بود! نميشه مثل بقيه عكسها به توصيف پرداخت اما يك واقيعت رو به حالت طنز نشون ميده.
( جناب a80300d ، لطفا پيام خصوصي خود را چك كنيد)

[MCP]

شاید موضوع کمی تکراری باشد اما بهرحال....

( 8 )اول از هرچيز ، مصنوعي بودن جاي پاها حواس من رو كاملا پرت ميكنه! به زاويه رد پاها توجه كنيد و بعد نوع راه رفتن رو تجسم كنيد!
مسئله بعد مشخص بودن مقصد كه همون دريا باشه هستش. كه خيلي هم نزديك است . فكر ميكنم اگر رد پاي برهنه بود ، با توجه به وجود چوب هاي تيز ، خيلي بهتر ميشد.
با وجود اين مسائل ، انتخاب زاويه زيبا توسط عكاس باعث پوشيده شدن تقريبي اين موارد شده . عكس مفهوم خود را ميرساند.

[Pooriya_Online]

با اجازه....

دید:

[ویشتاسب]

جناب مختاری زاده همین که شما این اعلامیه ی دروغین رو با یک حس گریز؛ تعجب و همینطور ساده می بینید باید به خودم ببالم.ما ابتدا نسبت به باورهایمان تردید داریم ولی همیشه از سر "همین است که هست" آنرا می پذیریم و بدان گردن می نهیم بدون اندیشیدن در خصوص آن.

6-پوریا جان تصور می کنم ما انسانها هم با چنین ریسمانی به ظاهر ناگسستنی به یکدیگر متصل هستیم و در عین حال هر یک به راه خود؛ تا چه باشد این ریسمان ارتباط . که اختلافات همواره بر سر این ریسمان بوده و هست و هر کس ریسمانی را که خود می بیند بر دگری رجحان دهد.

[asa_59a]

( 8 )اول از هرچيز ، مصنوعي بودن جاي پاها حواس من رو كاملا پرت ميكنه! به زاويه رد پاها توجه كنيد و بعد نوع راه رفتن رو تجسم كنيد!
مسئله بعد مشخص بودن مقصد كه همون دريا باشه هستش. كه خيلي هم نزديك است . فكر ميكنم اگر رد پاي برهنه بود ، با توجه به وجود چوب هاي تيز ، خيلي بهتر ميشد.
با وجود اين مسائل ، انتخاب زاويه زيبا توسط عكاس باعث پوشيده شدن تقريبي اين موارد شده . عكس مفهوم خود را ميرساند.

جالبه ...در مورد این عکس باید بگم که به هیچ وجه سوژه مورد عکاسی صحنه سازی و یا مصنوعی نبوده ... رفته بودم کنار ساحل که دیدم مرد میانسالی در حال تماشای دریاست، نگاهی میکرد و آهی می کشید و به راه رفتن خود ادامه می داد.گاهی هم چندان به آب دریا نزدیک میشد که پاهایش خیس می شد شاید اگر می توانست جلوتر از آن هم می رفت.... و این انگیزه ای شد برای عکاسی
شاید این عکس حکایت افراد بی شماری باشد که در مسیری گام بر می دارند که برای خیلی ها گنگ و نامفهوم باشد و شاید هم مقصد آنها گنگ بوده و سرابی بیش نباشد....

موفق و پیروز باشید

[behtash]

پوریا: عکس خوبی گرفتی. اما با توجه به اینکه عکسی انتزاعیه دوست داشتم قبل یا بعد از نخ حصیر در فوکوس بود. اینطوری شاید بافت تصویر که متشکل از چند خط عمودی با محوریت یه خط افقیه زیباتر بنظر می رسید. اسمشم می گذاشتم اتصال!

[ph_sah]

1.آقاي ويشتاسب من از عكس شما يك حس تنهايي(كه حس ميكنم بيشتر مربوط به صاحب جارو بوده)و يا حس مرگ را (كه باز هم متعلق به صاحب جارو است)دريافت ميكنم
ولي راستش من هم منظور اون دوتا ضربدر رو نميفهمم!!!!
ضمنن با تشكر فراوان از جناب شهبازي كه باز هم با ايجاد اين تاپيك سعي در ارتقاي فكري اعضا نمودن
2.جناب ساسانيان اون عكس رد پاهاقشنگه ولي يه نكته كه از همون ابتدا ذهنمو قلقلك داد حالت قرار گرفتن پاها بود..يعني هرچي با خودم فكر كردم نفهميدم كه ادم در چه شرايطي اونجوري و اونقدر مرتب راه ميره.
ضمنن يه سوال اونم اين كه به نظر دوستان قبل از اينكه نظر بديم نظرات رو بخونيم يا اينكه نه مستقيما بعد از ديدن عكس نظر بديم(چون در حالت اول حس ميكنم نظرات تحت تاثير نظرات ديگران يا عوض ميشه يا اصلا مهلت جوشيدن پيدا نميكنه)
لطفا راهنمايي كنيد.

سلام
سوال خوبی است . به نظر حقیر احساسی که با دیدن عکس بدون خواندن هیچ گونه توضیح عکاس یا نظرات دیگران در ذهن ایجاد می شود بسیار خالص و بکر است و همین در یافت اولیه از عکس داراری ارزش بیشتری است تا آنچه که ما از خواندن نظرات می فهمیم. از طرف دیگر همیشه امکان ندارد تا هر عکسی با توضیحات عکاس به دست ما برسد و ما آنچه را می فهمیم که عکس می گوید نه آنچه که مورد نظر عکاس بوده است . و قدرت عکاسی در همین نکته نهفته است .اکر عکسی را با توضیحات مفهومی دیدید کمتر قادر خواهید بود تا نظر واقعی خود را در مورد آن عکس دریابید . البته ممکن است ما بعد از خواندن نظر دیگران به غلط بودن نظرمان پی ببریم و نظر دیگران را بپذیریم که همین امر کمک میکند تا کم کم در نقد و بررسی عکس دارای نظر حرفه ای و تجربه با لاتری شویم .
عکاس باید سعی کند هرچه دارد در عکسش بگوید چون عکس را بعنوان وسیله ارتباطی برگزیده است . و اگر واقعا لازم بود فقط توضیحاتی را بگوید که در برداشت مستندتر مخاطب کمک می کند مانند شرایط محیطی یا روحی .... و تشخیص آن با عکاس است و او باید در این مورد تصمیم بگیرد چون بر عکس او اثر مستقیم دارد .
پس اگر اول ببینیم و بعد بخوانیم بهتر میتوانیم موثر باشیم .

[Pooriya_Online]

ویشتاسب و بهتاش عزیز از نظراتتون ممنونم...