سلف پرتره Self Portrait

[amir.g]

[khoddami]

39872.25km

[Amir Abdolpanah]

دیگه فکر کنم تعریف سلف پرتره رو توی فروم عکاسی اونقدر گسترش دادیم که هر عکسی به جز عکس با موضوع حیات وحش رو شامل شده!

ب.ب.آ.ت

ببخشید جناب ابراهیمی ...

می تونم نظرتون رو دقیقا بدونم؟
چون یکی از شاخه های مورد علاقه من هستش, دوست دارم مسیر درستش رو بدونم. تعریف دقیق شما از سلف پرتره چیست؟

[Hoda Zaeimi]

دیگه فکر کنم تعریف سلف پرتره رو توی فروم عکاسی اونقدر گسترش دادیم که هر عکسی به جز عکس با موضوع حیات وحش رو شامل شده!

ب.ب.آ.ت

جناب ابراهیمی اگر نوشته جناب برنجی و بنده رو بخونید متوجه خواهید شد که اینها نظرات شخصی و تعریف های فردی نیست بلکه این اشتباهی است که همه تصور می کنند سلف پرتره فقط مربوط به عکس هایی می شه که خود فرد یا سایه اش در اونها باشه.البته این مورد هم مثل بسیاری از موضوعات دیگه بین گروه های مختلف تعاریف مختلفی داره.بعضی از افراد اون رو می پذیرند و بعضی دیگر کاملا رد می کنند.اون چه مسلم هست اینه که عکس گرفتن از خودمون و یا سایه مون کار خیلی سختی نیست.در هر صورت در این مورد می شه صحبت و تبادل نظر هم کرد.

پ ن: برای بیان منظورتون از لحن زیباتری هم می تونید استفاده کنید.

[Vahid]

سلام

بنده تا حدودی با نظر جناب ابراهیمی موافقم.

اینکه سلف پرتره فقط عکاسی از صورت و سایه خود آدم نیست جای خود اما دلیل نمی‌شه که هر عکسی را که فکر کردیم تفکرات ما در آن انعکاس داده شده را سلف پرتره بنامیم. اگر اینطور باشد بیشتر عکس‌هایی که می‌گیریم سلف‌پرتره‌اند!

خانم سها آن عکس شما را یک عکس معنوی ـ بدون کارگردانی خاص ـ می‌دانم تا سلف‌پرتره. چه چیزی در این عکس هست که سلف پرتره شما باشد؟ حداقل اینکه چیزی را ثبت کردید که در ذهن مخاطب یادآور تسبیح مادبزرگ‌اش است. یک تسبیح روی برگ شعر مولانا، یادآور باورهای ذهنی بعضی دوستان است. وجه تمایز ذهنیت شما در این عکس چیست که مخاطب بخواهد از روی آن شخصیت، روحیه یا هرچیز دیگر منحصر به فرد شما را بیابد؟

و نکته دیگر آنکه سلف‌پرتره می‌تواند لزوماً بیانگر درونیات ما نباشد، می‌تواند بازسازی خواست‌های ما، نگاه ما به دیگران و یا حتی کلاً نوع عکاسی ما باشد. (البته این مورد شاید همخوان با تفکرات حاکم بر این تاپیک نباشد اما شخصاً علاقه بیشتری به آن دارم تا نگاه جاری)

یکی از سرامدان این نوع عکاسی را "سیندی شرمن" می‌دانم؛ بر کارهایش کارگردانی خوبی دارد، فضا را می‌سازد و خود را جزئی از آن می‌کند، بی آنکه بخواهد شخصیت خود را بشناساند. حتماً کارهای ایشان را ببینید. +


با احترام

[jebrahim]

سلام.

ببخشید که دیر پاسخ میدم. همین الان دیدم که در جواب پست من چندین پست دیگه ارسال شده.

برداشت من در مورد مطالبی که پیرامون سلف پرتره داشتم این هست که در این نوع عکاسی اگر چه حضور فیزیکی عکاس در کادر عکس ضروری نیست اما نمایش وجه متمایز کننده ای از شخصیت یا فکر عکاس ضروری هست.

اگر هر عکسی که نمایانگر بخشی از شخصیت یا حس یا فکر عکاس باشه - جدا از ویژگی متمایز کنندگی- را سلف پرتره در نظر بگیریم اونوقت عملا می تونیم همه عکس ها رو سلف پرتره بدونیم. چرا که به هر حال در پس هر عکسی حس عکاسی نهفته هست. اگر چه این حس لزوما مختص عکاس نیست.

به بیان دیگه, عکس سلف پرتره باید به گونه ای باشه که المانی خاص و شخصی ( و اگر خیلی بخوایم تعریف رو باز بگیریم, غیر عمومی) از عکاس رو شامل بشه.

چیزی که مختص عکاس باشه یا لااقل اونقدر هم عمومی نباشه.

عکس از وسایل شخصی به خودی خود یه عکس سلف پرتره نیست. هر کسی می تونه صاحب اون وسایل باشه. اما چیدمان خاصی از اون وسایل می تونه سلف پرتره حساب بشه. تاکید می کنم چیدمان خاص. اونقدر خاص که بشه حضور فکر شخص عکاس درش احساس بشه. فکری که عمومی یا دم دستی نباشه.

خلاصه اینکه برداشت شخصی من بر اساس دانسته ها و مطالعاتم از عکاسی سلف پرتره اینه که صرف نشون دادن یه حس یا یک بخش عمومی از وجوودمون - بخشی که تعریف کننده و متمایز کننده نیست و بیشتر حالت عمومی داره- نمی تونیم عکس رو سلف پرتره محسوب کنیم.

وگرنه من مشکلی با نبودن خود عکاس در عکس سلف پرتره ندارم.

[Elend]

که اینها نظرات شخصی و تعریف های فردی نیست بلکه این اشتباهی است که همه تصور می کنند سلف پرتره فقط مربوط به عکس هایی می شه که خود فرد یا سایه اش در اونها باشه.البته این مورد هم مثل بسیاری از موضوعات دیگه بین گروه های مختلف تعاریف مختلفی داره.بعضی از افراد اون رو می پذیرند و بعضی دیگر کاملا رد می کنند.اون چه مسلم هست اینه که عکس گرفتن از خودمون و یا سایه مون کار خیلی سختی نیست.در هر صورت در این مورد می شه صحبت و تبادل نظر هم کرد.

.

تعاریف در هنر لحظه ای تولید نمی شوند ، مخصوصا سلف پرتره که فقط در عکاسی جایگاه نداره سالهای بسیار دورتر میشه تو آثار نقاشی و مجسمه سازی و غیره هم مشاهده کرد
و اگر نگاهی به چنین آثاری هم داشته باشیم در همه ردی از هنرمند رو میبینیم ...

به لینک زیر مراجعه کنید :

 http://en.wikipedia.org/wiki/Self_portrait

[Farhad71]

سلام
از همفکری دوستان لذت میبرم و از وقت گذاشتنشون تشکر میکنم . اونطوریکه از برآیند صحبتها پیداست روی ثبت احساسات بعنوان سلف پرتره زیاد نمیشه حساب کرد چون میتونه بقول دوستان جنبه عمومی بیشتری داشته باشه .پس اگه قرار بر ثبت احساسات بعنوان سلف پرتره هم باشیم خیلی ظریف باید روش پرداخت بشه تا از چارچوب اصلی خارج نشه , چارچوب اصلی هم اونطوریکه همه متفق القول هستند بیان هویت و شخصیت هست که نقطه خاصش منحصر بفرد بودنش برای هر شخص میتونه باشه .
برخلاف آقای ابراهیمی که معتقدند :

اگر هر عکسی که نمایانگر بخشی از شخصیت یا حس یا فکر عکاس باشه - جدا از ویژگی متمایز کنندگی- را سلف پرتره در نظر بگیریم اونوقت عملا می تونیم همه عکس ها رو سلف پرتره بدونیم.

بنده هرعکسی ( یا اثری ) رو که بخشی از حس یا فکر عکاس ( یا هنرمند ) باشه رو الزاما دارای بار شخصیتی و هویتی ایشون نمیدونم . چرا که حس و فکر ممکنه بسته به روحیات متنوع یک عکاس ( که میتونه در تضاد با شخصیتش هم باشه ) متغیر باشه و متاثر از شرایط محیط و جامعه . احساسات ما میتونن به نسبت انتفاعات ما از موضوعات متفاوت باشند ولی اگه با خودمون روراست باشیم هویت و شخصیت درونی هر فرد نمیتونه براحتی متاثر از عوامل خارجی باشه ( مگر در مواقعی خاص و معدود مثل انقلابات روحی ) و به تصویر کشیدن اون هست که میشه بهش گفت سلف پرتره , همونطوریکه در ادامه آقای ابراهیمی فرمودند :

به بیان دیگه, عکس سلف پرتره باید به گونه ای باشه که المانی خاص و شخصی ( و اگر خیلی بخوایم تعریف رو باز بگیریم, غیر عمومی) از عکاس رو شامل بشه.
چیزی که مختص عکاس باشه یا لااقل اونقدر هم عمومی نباشه.

باز هم برخلاف نظر جناب روزبهانی در باره سلف پرتره خانم سها , من ثبت ایشون رو سلف پرتره میدونم ( ممکنه در قوت و ضعفش جای گفتگو باشه )‌ چون با توجه به گفته ایشون که از آن ثبت بعنوان سلف پرتره نام بردند بنده با اینکه هیچ برخوردی نزدیک با ایشون نداشتم , میتونم با توجه به ثبتشون از روحیات متاثر از شخصیتشون مطلع شده و مثلا در صحبتها و مکاتبات و ارتباطات معنوی با ایشون اخلاق خاصی رو برای بهینه شدن و تداوم این ارتباط رعایت کنم . (‌ بعنوان مثال عرض کردم و در این مثال هر شخصی میتواند حضور داشته باشد )
با توجه به اینکه دوستان در فروم کم و بیش با نقطه نظرات و همچنین شخصیت اعلامی از طرف هر عضو ( با در نظر گرفتن ثبتها و نوشته های هر شخص ) آشناییهایی دارند به اشتراک گذاشتن سلف پرتره از طرف ایشان تکمیل کننده و نهایی کننده طرز فکر ما نسبت به همدیگر میتواند باشد .
پس سلف پرتره میتونه اهم (‌ یا برآیند ) هویت شخصی رو که ما هیچ آگاهی و اطلاعی از شخصیت و روحیات ثابت و منحصر بفرد ایشون نداریم هم در یک ثبت به ما منتقل بکنه .
باز هم ببخشید که پرحرفی کردم .

[radioheadz]

باز هم برخلاف نظر جناب روزبهانی در باره سلف پرتره خانم سها , من ثبت ایشون رو سلف پرتره میدونم

با سلام
اول بگم که من هم در دانشگاه هنر همچنین پروژه ای رو دوره کارشناسی (زمان جوانی) گذروندم و با کلیت اینگونه کارها آشنا هستم.

اما مسئله ای که این وسط هست آیا این عکس مفهومی که در سلف پرتره هست رو داره یا نه!
به طور مشخص تر بخوام توضیح بدم سوال من اینه دوستانی که معتقد هستند این عکس سلف پرتره هست اگر این عکس رو در جای دیگر (گالری عکس دیگر یا تایپیکی غیر از این تایپیک سلف پرتره)هم می دیدند باز هم می گفتند عکسی که می بینند سلف پرتره است؟؟؟

تازه به مبحث اثر هنری و پیام آن و نشانه شناسی وارد نمیشم

[Vahid]

سلام مجدد

با توجه به پست‌های دوستان و خودم، چیزی که بنده به عنوان سلف‌پرتره تا این لحظه در ذهن دارم (بیشتر با رویکرد بیان شخصیت "من"، نه آنکه مقصود دیگری را بازسازی کنم) عبارت است از وجود المان‌‌های بصری در یک کادر که دربرگیرندۀ نکات خاصی از من باشد و حضور خودم به عنوان موضوع قابل لمس باشد.
مانند هر عکس دیگری ـ البته به غیر از مستندنگاری، گزارش تصویری و ... ـ بتواند بدون نوشتن توضیح، ذهن مخاطب را درگیر موضوع (همان "خود من") نماید. البته در این متن، منظورم سلف‌پرتره‌هایی است که هدفمند گرفته شده‌اند و نه صرفاً عمل ثبت عکس از خود عکاس با شیوه "هر چی شد، شد".

ببینید آقای برنجی، مشابه آنچه که جناب radioheadz گفتند، فرض کنید پیش از ارسال عکس مورد بحث، از دوستان درخواست می‌شد که پیشنهاد دهند به کدام تاپیک برود، به گمانم تاپیک فعلی، آخرین پیشنهاد می‌بود!

ناگفته پیداست که نوشته‌ها برداشت بنده از موضوع است و قابل نقد دوستان

ارادتمند