مشکل عمده در بسیاری از عکس های پانورامای این تاپیک، نه مشکل بهم چسباندن و نور و رنگ، بلکه اصلا عدم جذابیت آنهاست. عکسهای پانوراما نیز مانند عکسهای معمولی باید دارای قوت ترکیببندی و عناصری باشند که توجه را جلب کند. خطوط، الگوها، رنگها، اشکال و ترکیببندی با نور است که این عکسها را ارزشمند میکند. وگرنه صرف چسباندن چند عکس در کنار هم، ارزشی مضاعف بر تک عکس ها ایجاد نخواهد کرد.
اما ساخت چنین پانوراماهایی آسان نیست. در بسیاری موارد موقع عکاسی نمیتوان حدس زد که عکس نهایی چگونه خواهد شد و چه ترکیبی خواهد داشت. در مورد برخی عکسها با افزایش تجربه شاید بتوان حدسهایی زد ( مثلا وجود خطوطی که از پیشزمینه به سمت پس زمینه میرود، یا موارد مشابه دیگر) اما واقعیت این است که در اکثر موارد تا عکس ساخته نشود، نمی توان از این امر مطمئن بود. از سوی دیگر گاه نوع ادغام و اعوجاجهای خوشایند آن نیز در ترکیب نهایی موثر خواهد بود.
از آنجا که ترکیب عکسها میتواند فرآیندی وقتگیر باشد و در نهایت هم چیز دندانگیری حاصل نشود، من معمولا از عکسها در لایتروم یک خروجی با سایز کوجک ( مثلا با ضلع بزرگ 1200 پیکسل) میگیرم و سپس این عکسهای کوچک را سریعا ترکیب میکنم تا نتیجه را ببینم. اگر نتیجه چیز بدرد بخوری بود، آنگاه خروجی با پروسس کامل و اندازه واقعی تهیه میکنم و آنها را سر فرصت ادغام میکنم. وگرنه اصلا وقتم را برای ساخت پانوراما تلف نمیکنم.
در نهایت اینکه برای نمایش پانوراماها در این تاپیک باید سخت گیری بیشتری داشته باشید.