عکس شماره ۱۰

[nmroshan]

با این عکس پرونده این بحث‌ها در سال ۸۹ با ده عکس بسته می‌شود.
امیدوارم در سال دیگر نیز این بحث‌ها ادامه یابد. و اگر دوستان مایل باشند می‌توان بخش‌های دیگری نیز در همین راستا در فروم ایجاد کرد.
احتمالا در تعطیلات نوروز فعالیت این قسمت و انتخاب عکسهای جدید دچار وقفه خواهد شد اما انشالله پس از تعطیلات، مجددا کار را شروع خواهیم کرد.

در مورد فعالیت این قسمت پذیرای پیشنهادات و انتقادات دوستان (در تاپیک نظرات و پیشنهادات) هستیم.

عکس شماره ۱۰ :




این عکس شاید در نظر اول، عکس دشواری برای نوشتن باشد. اما فرصت خوبی است که در پایان سال، خود را در این زمینه محک بزنیم.

IMG_3926.jpg

[SinaVT]

عکس حزن و اندوهی خاص و ساکت داره، لباسی تیره رنگ، مو های مشوش، نگاهی که به هر جایی و هر کسی بود فرقی نمی کرد به چیست و چهره ای خالی از احساس، حال که نگاه و چهره بی احساس است حزن و اندوه عکس از کجاست؟ مدتی طول کشید پیداش کنم، از سایه افتاده بر دیوار.

سایه گویی خبر چینی است از دورن فرد، گویی سوژه از درون صورتش را از ما برگردانده، گویی از ما نارحت و دلگیر است، شاید هم بودن و نبودن ما برایش فرقی نمی کند. بعد از پی بردن به سایه، فهمیدم نگاه خود فرد هم به ما نیست، به هر جایی است به جز ما، انگار مخصوصا فقط می خواهد به ما نگاه نکرده باشد.

آن گوشه ناقص تابلو هم به بیننده میگوید این جا چیزی برای تماشا نیست، به جایی دیگر نگاه کن، اگر آن جا نبود چشم دنبال چیزی برای تماشا در آن جا می گشت. پس بودنش خیلی کمک می کند.

[Daruosha]

دوستان عزیز،

قبل از ادامه، لازم به ذکر می دانم که همه آنچه اشاره خواهم کرد، صرفا نظرات شخصی بنده است؛ و صادقانه عرض می کنم که بی نهایت خوشحال (و البته سپاسگزار) خواهم شد تا با راهنمایی های اساتید حاضر، درستی و یا عدم صحت آنها مورد ارزیابی و نقد قرار گیرد:

• کیفیت عکس آنقدر پائین است که نمی توان به درستی در مورد sharpness و focus عکس نظر داد. در اولین نگاه به نظر می رسد که عکس focus درستی ندارد و بیننده در انتخاب نقطه کلیدی دچار گمراهی می شود.
• در مورد قاب عکس crop شده در گوشه بالا و سمت راست، باید عرض کنم که به نظر می رسد غیر عمدی در کادر قرار گرفته و نکته خاصی را در بیننده القاء نمی کند.
• خوب سایهء روی دیوار: نظرات مختلفی در مورد می توان ارائه کرد، اما شخصا اعتقاد دارم یک ایراد تکنیکی محسوب شده و چشم آن را به عنوان یک عنصر تصویری مفید و اثر گذار نمی بیند.
• tone های سیاه و سفید به درسنی تنظیم نشده اند: حدس می زنم قبل از پروسه سیاه و سفید کردن عکس، تراز سفیدی به درستی تنظیم نشده یا عکس کمی under-exposed بوده است. کنتراست عمومی عکس نیز مناسب نیست. همینطور مرز موهای خانم با لباس ایشان قابل تشخیص نیست (که دوباره حدس بنده این است که مراحل سیاه و سفید کردن عکس؛ عمدی یا غیر عمدی؛ باعث این مسئله شده است).
• مجموعه این مشکلات، منجر به آن شده که عکس اصلا چشم نواز نباشد و بیننده رغبتی برای کنکاش بیشتر در آن نکند.

همه آنچه که در بالا مورد اشاره قرار گرفت، جنبه های تکنیکی عکس را مورد انتقاد قرار داده است. اما در مورد مفهوم و هدف عکس؛ با یک مقدمه شروع می کنم:
به طور کلی اعتقاد دارم برای ارائه مفهوم مورد منظور، عکاس باید مانند یک کارگردان کادر عکس را مرتب کرده و نگاه بیننده را تا حد امکان به هدف عکس نزدیک نماید. خوب البته همه می دانیم که در خیلی از مواقع امکانات محدود و زمان کوتاه، فرصت کافی را در اختیار عکاس قرار نمی دهد و او ناچار است با محدودیت های محیطی تا آنجا که می تواند مقابل کند. مستند های اجتماعی و فرهنگی می توانند مثالی از این شرایط باشند و بیننده نیز با توجه به ماهیت عکس، این محدودیت ها را درک می کند. اما شزایطی که عکاس فرصت طراحی و نورپردازی کادر را دارد، انتظار می رود اثر نهایی دارای عنصر های تصویری حساب شده تری باشد و مسائل تکنیکی تا حد امکان راعایت شود تا بیینده به دور از گمراهی و برداشت های سوء، به هدف عکاس نزدیک شود؛ و در عین حال اثر نهایی، عکسی چشم نواز تلقی شود.

با این مقدمه، من نکته ای جز اندوهگینی در چهره خانم نمی بینم و با در نظر گرفتن مشکلات تکنیکی عکس (و توجه به آنکه خیلی از آنها در post production قابل حل هستند)، انتظار دیدن آن را به عنوان عکس منتخب نداشتم.

[vahidmir2000]

یه عکس خیلی ساده ، مصنوعی و حتی غلو شده رو شاهد هستیم. نمیخوام بی انصاف باشم ولی عکس هیچ نکته خوب و درخشانی نداره. انگار سوژه رو (حتی با زور) آوردن جلوی دوربین و ازش خواستن یه ژست خاص بگیره و البته سوژه به هیچ وجه در اجرای نقشش موفق نبوده چون حسی که قراره القاء بشه به هیچ وجه نمیشه. کیفیت عکس پایینه و فاجعه عکس هم همون سایه کذایی حجیم کنار سوژه است که نمیدونم چرا هست؟؟؟؟؟؟؟ فکرشم نکنید که قسمتی از قاب عکس روی دیوار که در عکس قابل مشاهده است قراره مفهومی رو برسونه چه وقتی کلیت عکس حرفی برای گفتن نداره توجه بی دلیل به این جزئیات از طرف من بیننده واقعا خنده داره.

[aidin594]

فكر ميكنم سوژه در جريان كار نبوده و هيچ گونه ژستي براي گرفتن عكس نگرفته.

از نظر فوكوس و نورسنجي عكس از يك برداشت بدون ايراد دور است اما اين نميتواند نمره منفي براي عكس شود اگر عكس قرار باشد مفهومي را القا كند. (كه براي من القا نكرد)
عكسي نشده كه در ياد آدم بمونه.
كادر سوژه خوب انتخاب شده و محل قطع شدن خوبه. در مورد گوشه قاب من هم دوست داشتم اونجا قرار نداشت يا حذف ميشد.

[kartal]

به کجا چنین نگاه می کنی ای دوست ؟ در آن دور دست ها که هیچ نیست !
به نظر من در این نوع عکس ها نباید شاهد جلوه ی خاصی از عکاسی باشیم !
همین که سوژه غرق تفکر هست و به وضوح تفکری که هیچ چیزی نداره رو به بیننده القا میکنه ! هر چه قدر هم که به این عکس نگاه کنیم باز هم باید نگاه کرد شاید گوشه ی خیال سوژه را دید !

[Christ Melikian]

سلام
دیدن این عکس و خواندن نظرات دوستان فروم مرا باز وادار به تفکر دویاره درباره راهی که با انجمن عکاسی شروع کردم و با کلاسهای هنری عکاسی ادامه دادم گرداند . هدف بنده از این اتوبیوگرافی سیر تحولات دید من و اصلا برداشتم از هنر عکاسی و البته گرفتن جواب و شنیدن نظرات دوستان است

تمام کاستی های عکس شامل پست پرسسینگ و نوع نور پردازی . جهت نور. نوع چیدمان المانها . دینامیک دید در کادر همه و همه را دوستان از یک منظر تکنیکی خالص مورد ارزیابی قرار دادند من هم با داشته تجربه اندکم این چیزها را میبینم
ولی اجازه بدید بیاییم این عکس را از منظر فعل عکاسی ببینیم فلسفه عکاسی مگر جاودانه کردن لحظه نبود مگر بشر تا قبل از این واقعه بزرگ ( عکاسی ) میتوانست جاودانه شود مگر این که جز مشاهیر یا سلاطین میبود ... خوپ این نکته عطف بزرگ واقعا برای منه مشتاق این هنر البته در حد اماتور واقعا پارادوکسیکال میباشد .
نمونه های مشابه این عکس خیلی زیاد هستند همه و همه هم در بزرگترین گالری ها و حراجی ها سر در آوردند اساتید بنام و عکاسان آژانسهای بزرگی مانند لایف درست نمونه این عکس را دارند چرا عکس های آنها با همین کاستی ها حتی بدتر جاودانه شدند ولی برای این عکس نکات منفی زیادی برمیشماریم

به نظر من عکاسی هویتی سه گانه دارد که هر کدام هم رهروان خاص خودش را دارند اولین هویت مهندسی نور و اکسپوز و تکنیک آن است دومین هویت کمپوزیسیون و چیدمان المانها و جلوه بصری آن است و هویت آخر و ناب آن همان داستان سرایی و جاودانه کردن زمان حادث شدن است . عکاسان به حق راویان روایت از منظر لنز در پرتو روحیات خود فرد عکاسند .
فلسفه عکاسی و بحث پیرامون آن بغرنج و بی پایان است

در نهایت پست را کوتاه میکنم و از دکتر روشن کمال تشکر را دارم که با سوژه قرار دادن این عکس برای من فرصت ابراز نظر روی موردی را دادند که هم برایم خیلی مهم است و هم این که هنوز جوابی نیافته ام
در اخر اگر صرفا برای عکس نظر ندادم و آنرا دست مایه ای برای نظری دیگر کردم از همه پوزش میخواهم

[aidin594]

ولی اجازه بدید بیاییم این عکس را از منظر فعل عکاسی ببینیم فلسفه عکاسی مگر جاودانه کردن لحظه نبود مگر بشر تا قبل از این واقعه بزرگ ( عکاسی ) میتوانست جاودانه شود مگر این که جز مشاهیر یا سلاطین میبود ... خوپ این نکته عطف بزرگ واقعا برای منه مشتاق این هنر البته در حد اماتور واقعا پارادوکسیکال میباشد .

آقای ملکیان!
مطلب فوق بسیار زیبا نگاشته شده؛ ولی به نظر من نقد این عکس نیست. بلکه میتواند نقد هر عکسی باشد. مثلا عکسی از عبور یک نفر از خط عابر پیاده یا عکس پرسنلی من توی شناسنامه ام.

[Christ Melikian]

بنده کاملا با فرمایشات شما موافقم برای همین در اخرین خط پستم نوشم " در اخر اگر صرفا برای عکس نظر ندادم و آنرا دست مایه ای برای نظری دیگر کردم از همه پوزش میخواهم " بنده دوباره پوزش میخواهم وگرنه من عرض کردم که با نقدهای قبلی موافقم .

[A_Maddah]

یه عکس خیلی ساده ، مصنوعی و حتی غلو شده رو شاهد هستیم. نمیخوام بی انصاف باشم ولی عکس هیچ نکته خوب و درخشانی نداره. انگار سوژه رو (حتی با زور) آوردن جلوی دوربین و ازش خواستن یه ژست خاص بگیره و البته سوژه به هیچ وجه در اجرای نقشش موفق نبوده چون حسی که قراره القاء بشه به هیچ وجه نمیشه. کیفیت عکس پایینه و فاجعه عکس هم همون سایه کذایی حجیم کنار سوژه است که نمیدونم چرا هست؟؟؟؟؟؟؟ فکرشم نکنید که قسمتی از قاب عکس روی دیوار که در عکس قابل مشاهده است قراره مفهومی رو برسونه چه وقتی کلیت عکس حرفی برای گفتن نداره توجه بی دلیل به این جزئیات از طرف من بیننده واقعا خنده داره.

سلام دوست عزیز
جناب میر احمد یک سئوالی داشتم.به فرض دوست شما اگر عکسی را پیش شما اورد تا نقدش کنید و دیدید که عکس از نظر کلیت حرفی برای گفتن ندارد اما جزئیاتی دارد که در خور تشویق یا بحث و گفتگو است به دوستتان می گویید عکستان چون از نظر کلیت حرفی ندارد بقول ما :برش دار بنداز دور؟
این تاپیک بنا شده تا در باره همه نکات مهم عکس بحث و گفتگو شود هم از در ضعف و هم از در قوت صحبت شود.این تاپیک بنا شده تا هم نیمه خالی و هم نیمه پر لیوان دیده شود.
من فکر می کنم اگر شما یک ترانه سرودید و سپس پیش یکی از استادان خود برای نقد ببرید هر چند ترانه شما خوب نباشد اما اگر بیتی خوب و زیبا در ان وجود داشته باشد استاد شما حتما به ان اشاره خواهد کرد و تشویق نیز هم
با عرض معذرت از همه دوستان بخاطر اف تاپیک.
خدا یارتون
یا حق