لنز جدید یا دوربین کامپکت پیشرفته جدید

[47amir]

با سلام خدمت همه دوستان و اساتید محترم،

بعد از حدود ۵ سال عکاسی تقریبا حرفه ای ، خیلی بی دلیل انگیزه خودم رو از دست دادم .
نه عکس ادیت میکنم نه عکس آپلود میکنم نه مثل قبل کارم در ارتباط با عکاسیه، کلا هیچی به هیچی
حدود ۴۰۰ گیگ عکس ادیت نشده و پابلیش نشده دارم، هر بار که به آرشیوم سر میزنم تا چنتا عکسی رو ادیت کنم ، نمیتونم هیچ کدومو انتخاب کنم (عکسای خودم برای خودم تکراری شدن) هیچ نکته مثبتی توشون نمیبینم که قانع بشم و بخوام وقت بزارم و روتوش کنم.
هر بار که میخوام جایی برم بردن ۳ تا کیف تجهزات و یا حتی فقط یک DSLR برام سخته، دیگه حوصله ندارم!
از این حالت خودم واقعا ناراحتم ،احساس میکنم اشباع شدم،

بعد از اینکه خوب فک کردم گفتم شاید یه دوربین خیلی خوب کوچیک بخرم ....... یا اینکه یه لنز خیلی خوب برای D7000ام بگیرم که یه کم متفاوت باشه یا یه ویژگی خاص داشته باشه و کارام رو از روند تکراری در بیاره، بتونه بهم کمک کنه که انگیزم برگرده. ( چه داستانه سوزناکی شد! )

بعد از بالا پایین کردن گزینه های موجود برای دوربین کامپکت پیشرفته رسیدم به:
1- Panasonic Lumix DMC-LX100 که حدود 650 Euro هست
یه قل دیگم داره که 300 Euro گرون تره
2- (Leica D-Lux (Typ 109 حدود 950 Euro هست

توی لنزها هم رسیدم به :
Sigma Art 24-35mm f 2.0 حدود 950 Euro هست
متفاوت بودن و ویژگی خاصش برای من اینه که f 2 ثابت داره و رنجش مورد پسند بنده هست (شایدم یه روزی رو فول فریم استفاده کنم)
ولی باز مسأله وزن و جا به جایو سختیش پا بر جاست.

حالا شما بفرمایید چی کار کنم؟!
آیا تفاوت خروجی D7000 + 24-35 با Panasonic LX100 اونقدری هست که بتونه انگیزمو برگردونه که وزنشو تحمل کنم؟!

چقد پر حرفی کردم .....، ببخشید !

[Nima Sadigh]

با سلام خدمت همه دوستان و اساتید محترم،

بعد از حدود ۵ سال عکاسی تقریبا حرفه ای ، خیلی بی دلیل انگیزه خودم رو از دست دادم .
نه عکس ادیت میکنم نه عکس آپلود میکنم نه مثل قبل کارم در ارتباط با عکاسیه، کلا هیچی به هیچی
حدود ۴۰۰ گیگ عکس ادیت نشده و پابلیش نشده دارم، هر بار که به آرشیوم سر میزنم تا چنتا عکسی رو ادیت کنم ، نمیتونم هیچ کدومو انتخاب کنم (عکسای خودم برای خودم تکراری شدن) هیچ نکته مثبتی توشون نمیبینم که قانع بشم و بخوام وقت بزارم و روتوش کنم.
هر بار که میخوام جایی برم بردن ۳ تا کیف تجهزات و یا حتی فقط یک DSLR برام سخته، دیگه حوصله ندارم!
از این حالت خودم واقعا ناراحتم ،احساس میکنم اشباع شدم،

بعد از اینکه خوب فک کردم گفتم شاید یه دوربین خیلی خوب کوچیک بخرم ....... یا اینکه یه لنز خیلی خوب برای D7000ام بگیرم که یه کم متفاوت باشه یا یه ویژگی خاص داشته باشه و کارام رو از روند تکراری در بیاره، بتونه بهم کمک کنه که انگیزم برگرده. ( چه داستانه سوزناکی شد! )

بعد از بالا پایین کردن گزینه های موجود برای دوربین کامپکت پیشرفته رسیدم به:
1- Panasonic Lumix DMC-LX100 که حدود 650 Euro هست
یه قل دیگم داره که 300 Euro گرون تره
2- (Leica D-Lux (Typ 109 حدود 950 Euro هست

توی لنزها هم رسیدم به :
Sigma Art 24-35mm f 2.0 حدود 950 Euro هست
متفاوت بودن و ویژگی خاصش برای من اینه که f 2 ثابت داره و رنجش مورد پسند بنده هست (شایدم یه روزی رو فول فریم استفاده کنم)
ولی باز مسأله وزن و جا به جایو سختیش پا بر جاست.

حالا شما بفرمایید چی کار کنم؟!
آیا تفاوت خروجی D7000 + 24-35 با Panasonic LX100 اونقدری هست که بتونه انگیزمو برگردونه که وزنشو تحمل کنم؟!

چقد پر حرفی کردم .....، ببخشید !

سلام
تا حدودی مشکل اولتون شبیه من هست. در مورد آن راهکار خاصی به جز همت بیشتر ندارم.
اما سوال اصلی: دوست دارم بدانم الان چه لنزهایی در اختیار دارید؟
در مورد لنز 24-35 بد نیست یادآوری کنم که این لنز حتی زوم 2x هم ندارد! علاوه بر این، روی دوربین کراپ f/2 برای ایجاد پس زمینه محو خیلی یاری رسان نیست. من پیشنهاد یک پرایم درجه یک با f/1.4 برای شما دارم. پرایم همه کاره. مثل 35 یا 50.
پرایم ها نمک عکاسی هستند. بازی با آنها خیلی لذت بخش هست. بازی با بوکه انگیزه بخش خیلی ها است.

[MahBaz]

با سلام خدمت همه دوستان و اساتید محترم،

بعد از حدود ۵ سال عکاسی تقریبا حرفه ای ، خیلی بی دلیل انگیزه خودم رو از دست دادم .
نه عکس ادیت میکنم نه عکس آپلود میکنم نه مثل قبل کارم در ارتباط با عکاسیه، کلا هیچی به هیچی
حدود ۴۰۰ گیگ عکس ادیت نشده و پابلیش نشده دارم، هر بار که به آرشیوم سر میزنم تا چنتا عکسی رو ادیت کنم ، نمیتونم هیچ کدومو انتخاب کنم (عکسای خودم برای خودم تکراری شدن) هیچ نکته مثبتی توشون نمیبینم که قانع بشم و بخوام وقت بزارم و روتوش کنم.
هر بار که میخوام جایی برم بردن ۳ تا کیف تجهزات و یا حتی فقط یک DSLR برام سخته، دیگه حوصله ندارم!
از این حالت خودم واقعا ناراحتم ،احساس میکنم اشباع شدم،

بعد از اینکه خوب فک کردم گفتم شاید یه دوربین خیلی خوب کوچیک بخرم ....... یا اینکه یه لنز خیلی خوب برای D7000ام بگیرم که یه کم متفاوت باشه یا یه ویژگی خاص داشته باشه و کارام رو از روند تکراری در بیاره، بتونه بهم کمک کنه که انگیزم برگرده. ( چه داستانه سوزناکی شد! )

بعد از بالا پایین کردن گزینه های موجود برای دوربین کامپکت پیشرفته رسیدم به:
1- Panasonic Lumix DMC-LX100 که حدود 650 Euro هست
یه قل دیگم داره که 300 Euro گرون تره
2- (Leica D-Lux (Typ 109 حدود 950 Euro هست

توی لنزها هم رسیدم به :
Sigma Art 24-35mm f 2.0 حدود 950 Euro هست
متفاوت بودن و ویژگی خاصش برای من اینه که f 2 ثابت داره و رنجش مورد پسند بنده هست (شایدم یه روزی رو فول فریم استفاده کنم)
ولی باز مسأله وزن و جا به جایو سختیش پا بر جاست.

حالا شما بفرمایید چی کار کنم؟!
آیا تفاوت خروجی D7000 + 24-35 با Panasonic LX100 اونقدری هست که بتونه انگیزمو برگردونه که وزنشو تحمل کنم؟!

چقد پر حرفی کردم .....، ببخشید !

سلام

اینکه شما چه نوع عکاسی انجام میدید و یا علاقه بیشتری به آن دارید خیلی مهمه
قطعا تفاوت عکس این دو دوربین کم نیست مخصوصا در شرایط چالشی
اینکه چه نوع عکاسی میکنید و آیا نیاز به ایزو بالا دارید؟
چه برای شرایط نوری بد و چه برای بالا بردن سرعت شاتر در مثلا عکاسی خیابانی و ....
و یا اینکه با توجه به نوع عکاسیتون اصلا این لنز 24-35 که رو کراپدار میشه 36-52.5 به دردتون میخوره؟؟؟


در مورد این زدگی هم با توجه به اینکه منم مدتی باهش درگیر بودم و تا حدی الان هم باهش کلنجار میرم
برا من چهار دلیل داشت:
دلیل اول: اینکه سرم خیلی شلوغ بود و فشردگی درس ها و کارهای دیگه در این مقطع زمانی باعث شد که فرصت برای ادیت عکس های گرفته شده و یا انتشار اونا نداشته باشم و این مورد با جمع شدن عکس ها باعث سردرگمی بیشتر میشد.
دلیل دوم: نداشتن هدف در عکاسی دلیل دوم هست ، حتی اگر برای دل خودتون عکس میگیرید به جز دلیل اصلی عکاسیتون باید دلایل فرعی هم داشته باشید مثل شرکت در مسابقات،فروش،تبلیغات،انتش ار در وبلاگ،سایت و .......
دلیل سوم: نداشتن یک همراه و یا عامل انسانی برای ادامه عکاسی یکی دیگر از دلایل هست و این خلا رو من با اینکه در گروههای مجازی مختلف فعالیت داشتم بوسیله عضویت در گروه های عکاسی واقعی و همراه شدن با اونا و کلاس های عکاسی(چه به عنوان هنرآموز و چه مدرس) تا حدی حل کردم(البته جای یک پایه ثابت رو اصلا نمیگیره)
دلیل چهارم: نداشتن نظم در بایگانی عکس ها یکی از عوامل مهم دیگه بود که اون تا حدی حل شد.

اینا مشکلاتی بود که برای من پیش اومد شاید برای شما متفاوت باشه

ان شاالله این دانشگاه تموم بشه باید یه برنامه منظم بچینم.

[AMinAM]

با سلام.
فکر میکنم بعد از اینکه حجم تجهیزات بالا میره کم کم این قضیه باعث میشه که غیر مستقیم تاثیر بزاره رو روحبه شخص که ول کن بابا این همه تجهیزاتو کجا ببرم و یا اینکه اگر بخواییم فقط بادی و بین یه لنز رو انتخاب کنیم میمونیم که کدوم لنز و اوایل شاید بشه انتخاب کرد اما بعدش دیگه همین انتخابا خستمون میکنه و کلا روحیه رو تضعیف میکنه و میگیم ولش کن.
واقعا خرید یه کامپکت که لنز قابل تعویض نداشته باشه خیلی میتونه کمک کنه.(البته این قضیه برا خودم هم اتفاق افتاد و راه حلش رو تو این پیدا کردم و نظر شخصیه)
چون اگر لنزش تعویض بشه بعدا برای دوربین جدید هی لنز اضافه میشه و باز حجم تجهیزات میره بالا و روز از نو روزی از نو.ولی یه کامپکت که قابل حمل باشه دیگه راحت میکنه آدمو.هم اینکه همیشه دوربین همراهتونه برای امور روزمره و هم هروقت خواستید برای عکاسی دنبال موضوع خاصی برید میتونید تجهیزات حرفه ای ترتون رو به همراه ببرید.
به نظرم در این شرایط شما اضافه کردن لنز جدید هرچند یخواد فوق العاده ترین باشه شور و شوقش رو نهایت یه هفته داره و بعد از تکراری شدنش دوباره به همین رکود برمیگردید.
یا علی.

[milad_iut]

با سلام خدمت همه دوستان و اساتید محترم،

بعد از حدود ۵ سال عکاسی تقریبا حرفه ای ، خیلی بی دلیل انگیزه خودم رو از دست دادم .
نه عکس ادیت میکنم نه عکس آپلود میکنم نه مثل قبل کارم در ارتباط با عکاسیه، کلا هیچی به هیچی
حدود ۴۰۰ گیگ عکس ادیت نشده و پابلیش نشده دارم، هر بار که به آرشیوم سر میزنم تا چنتا عکسی رو ادیت کنم ، نمیتونم هیچ کدومو انتخاب کنم (عکسای خودم برای خودم تکراری شدن) هیچ نکته مثبتی توشون نمیبینم که قانع بشم و بخوام وقت بزارم و روتوش کنم.
هر بار که میخوام جایی برم بردن ۳ تا کیف تجهزات و یا حتی فقط یک DSLR برام سخته، دیگه حوصله ندارم!
از این حالت خودم واقعا ناراحتم ،احساس میکنم اشباع شدم،

بعد از اینکه خوب فک کردم گفتم شاید یه دوربین خیلی خوب کوچیک بخرم ....... یا اینکه یه لنز خیلی خوب برای D7000ام بگیرم که یه کم متفاوت باشه یا یه ویژگی خاص داشته باشه و کارام رو از روند تکراری در بیاره، بتونه بهم کمک کنه که انگیزم برگرده. ( چه داستانه سوزناکی شد! )

بعد از بالا پایین کردن گزینه های موجود برای دوربین کامپکت پیشرفته رسیدم به:
1- Panasonic Lumix DMC-LX100 که حدود 650 Euro هست
یه قل دیگم داره که 300 Euro گرون تره
2- (Leica D-Lux (Typ 109 حدود 950 Euro هست

توی لنزها هم رسیدم به :
Sigma Art 24-35mm f 2.0 حدود 950 Euro هست
متفاوت بودن و ویژگی خاصش برای من اینه که f 2 ثابت داره و رنجش مورد پسند بنده هست (شایدم یه روزی رو فول فریم استفاده کنم)
ولی باز مسأله وزن و جا به جایو سختیش پا بر جاست.

حالا شما بفرمایید چی کار کنم؟!
آیا تفاوت خروجی D7000 + 24-35 با Panasonic LX100 اونقدری هست که بتونه انگیزمو برگردونه که وزنشو تحمل کنم؟!

چقد پر حرفی کردم .....، ببخشید !

سلام.
خودم هم 50d+sigma 17-70 داشتم تا مدتها راضی بودم تا اینکه دیدم بخاطر وزنش نمیتونم تو پیاده روی های کمی طولانی همراه خودم داشته باشم و به تبع استفاده ازش کم و کمتر شد تا جایی که به یکی از دوستان فروخته شد.اما با خرید canon eos m همه چیز برگشت.وزن کم ، قیمت عالی و کیفیت مناسب بدلیل داشتن سنسور APS-C و لنز مناسب انگیزه دوباره ای ایجاد کرد.یه سرچی در مورد eos m داشته باشید....

[davoud maani]

سلام و شبتون بخیر
بنده در مقامی نیستم که مسیر نشان دهم اما تجربه خودم را بیان می کنم
سعی کنید بعد ازیافتن ژانر مورد علاقه خود در موردش مطالعه کنید
عکاسی را برای مدتی کنار بگذارید و شروع به مطالعه نمایید هم در زمینه پروسس و متدهای آن و هم نقد عکس ها
هر روز سعی کنید 100 تا از عکس های مشهور را که آرشیو کرده اید ببینید و حداقل های آن ها را بررسی و یادداشت نمایید
صبور باشید و یکسال برای این پروسه زمان بگذارید. سپس اندک اندک دست به دوربین ببرید با این دیدگاه که از این به بعد هر شات برایتان حرمت خاصی دارد
به شات هایی که نباید میزدید زیاد توجه کنید تا به عکس های موفقتان
یک دفترچه یادداشت داشته باشید و در طول هفته برای خود سوژه بسازید و سوژه ای را یادداشت کنید سپس آخر هفته سراغ سوژه ها بروید و با آموخته هایتان
شروع به عکاسی کنید
هنگام عکاسی برای مثال در ژانر منظره که یکی از علاقمنده های خودم است برخی ریزه کاری های وجود دارد که تاثیرشان در شات ها بسیار تامل برانگیز است و
متاسفانه اکثرا به این نکات ریز توجه نمی شود . باید این نکات را بیشترشان تجربی است یادداشت کنید

موفق باشید

[کوروش]

۱- هنرهای دیگر را هم امتحان‌کنید.
۲- دوربین کامپکت و عکاسی jpeg ( گاهی همیشه حرفه‌ای‌بودن نیاز نیست! )
۳- تغییر فلسفه‌ی هنر خود به هنر به عنوان ذن، یا هرگونه درک‌و‌شهود احساس‌های جدید. ( چه اهمیتی‌دارد دیگران ببینند؟! گاهی حس خود ما مهم‌تر از هر حس دیگری‌ست)

[alichoopa]

درباره ماکرو گرافی فکر کردین ؟! اگه علاقه ای داشته باشین فک کنم یجورایی میتونه باعث بشه دوباره علاقتون ب عکاسی بیشتر بشه

[AMinAM]

۱- هنرهای دیگر را هم امتحان‌کنید.
۲- دوربین کامپکت و عکاسی jpeg ( گاهی همیشه حرفه‌ای‌بودن نیاز نیست! )
۳- تغییر فلسفه‌ی هنر خود به هنر به عنوان ذن، یا هرگونه درک‌و‌شهود احساس‌های جدید. ( چه اهمیتی‌دارد دیگران ببینند؟! گاهی حس خود ما مهم‌تر از هر حس دیگری‌ست)

این حرف چقدر به آدم میچسبه.
مدتها بود یه همچین چیزی نشنیده بودم.
واقعا ممنون کوروش عزیز بابت این حرف شرشار از انرژی.

[47amir]

اما سوال اصلی: دوست دارم بدانم الان چه لنزهایی در اختیار دارید؟

PENTAX K-30 + 18-55 + 100-300 + 50 f1.4
NIKON D7000 + 18-105 & D3100 + 18-55
Walimex Pro 8 mm f 3.5 Fish-Eye II
SIGMA DP3 Merrill

اتفاقا خیلی از بهترین عکسهام رو با 50mm f1.4 گرفتم. ولی من یه سیگمای DP3 Merrill هم دارم که پرایمه ولی جدای از تمام خوبی هاش من باهاش راحت نیستم چون 50 برام خیلی بلنده من عاشق رنج 20 تا 30 ام
شاید 24 یا 35 art ـ f1.4 سیگما هم بد نباشه ; برای همینه که به f2 یه 24-35 راضی شدم که جفتشو با هم داشته باشم.

اصلا این لنز 24-35 که رو کراپدار میشه 36-52.5 به دردتون میخوره؟؟؟

مطمعنا ،و گرنه بهش فک نمیکردم. تمام دلایلی که فرمودید هم درسته و من همه این مشکلات رو دارم.

ول کن بابا این همه تجهیزاتو کجا ببرم و یا اینکه اگر بخواییم فقط بادی و بین یه لنز رو انتخاب کنیم میمونیم که کدوم لنز و اوایل شاید بشه انتخاب کرد اما بعدش دیگه همین انتخابا خستمون میکنه و کلا روحیه رو تضعیف میکنه و میگیم ولش کن.

من با همه حرف های شما موافقم

یه سرچی در مورد eos m داشته باشید

در اینکه این دوربین بسیار کاربردی هست شکی نیست ، ولی متاسفانه هیچ لنز خوبی براش وجود نداره فقط 22 f2 به درد من میخوره که اونم یه خورده وایده.(من اعتقادی به استفاده از کانورتر ندارم)

سعی کنید بعد ازیافتن ژانر مورد علاقه خود در موردش مطالعه کنید

من با همه حرف های شما موافقم
همیشه سعی کردم راجب عکاسی و همه مسائل پیرامونش مطالعه داشته باشم و این کارو ادامه میدم.

دوربین کامپکت و عکاسی jpeg ( گاهی همیشه حرفه‌ای‌بودن نیاز نیست! )
گاهی حس خود ما مهم‌تر از هر حس دیگری‌ست

کاملا درسته همیشه تغییر در جهت مثبت باعث پیشرفت میشه
پس شما میفرمایید همیشه کیفیت ملاک نیست و میتونم با یه کامپکت خوب ادامه بدم؟ (من هم منتظر همچین نظری بودم)

درباره ماکرو گرافی فکر کردین ؟!

خیلی دوس دارم ماکروگرافی حرفه ای رو یاد بگیرم شاید برای تنوع کمکم کنه. مرسی.