دوست عزیز من روی گزینه AF-C گذاشتم اما باز هم هنگام فیلمبرداری خودش فوکوس نمیکنه
اتوفکوس لنزم هم روشن هستش
دوست عزیز من روی گزینه AF-C گذاشتم اما باز هم هنگام فیلمبرداری خودش فوکوس نمیکنه
اتوفکوس لنزم هم روشن هستش
دوستان یک سوال خیلی مهم دیگه هم دارم من در قسمت منو و د قسمت MOVIE SETTING بهترین گزینه ای که دارم 1920*1080 25 FPS HIGH QUL رو دارم در صورتی که یکجا دیدم که 30 fps هم باید داشته باشه که مال من نداره چطوری هستش ؟
البته الان پیدا کردم رفتم . از حالت PAL به NTSC کردم و درست شد حالا به نظرتون برای فیلمبرداری با بهتربن کیفیت روی کدوم گزینه بگذام بهتره 30fps بهتره ؟ یا 25 fps آیا تو ایران NTSC خوب هست ؟
دوستان لطفا در مورد سوالهایی که کردم من رو راهنمایی کنید هنگام فیلمبرداری اتوفوکوس نمیشه
و اینکه بهترین تنظیم برای فیلمبرداری در این دوربین کدام است که با بهترین کیفیت فیلم بگیره چون شنیدم با این دوربین ها کلیپ های موزیک های شبکه های اچ دی را میگیرن پس حتما باید خیلی خفن باشن لطفا راهنماییم کنید
من از کجا باید سوال کنم و مشکلم رو حل کنم ؟ اینجا چرا کسی جواب نمیده ؟ 3 روزه سوال کردم اما هنوز جوابی نگرفتم
برای فیلمبرداری شما به لنز با کیفیت فیکس که مخصوص فیلمبرداری است باید استفاده کرد نه با لنزی مثل 18-55 یا امثال اینها ضمنا دوربینهای عکاسی زیاد برای فیلمبرداری مناسب نمیباشد که اگرببینید برای فیلمبردای d5100 بعد از چند دقیقه قطع میشه دوباره باید فیلمبرداری نمود که باعث داغ شدن سنسور و کم عمر سنسور میشود ضمنا دوربینهای حرفه ای فیلمبرداری مخصوص فیلبمرداری هستند نه عکاسی اگر بخواهید با یک دوربین20 میلیونی فیلمبرداری عکس بگیری شاید در حد یک موبایل هم کیفیت نداشته باشه که برعکس دوربینهای عکاسی است پس هرکدام برای کاری ساخته شده اند اگررعلاقمند به فیلمبرداری هستید بهتره دوربین فیلمبردای تهیه نمایید تا دوربین عکاسی
ممنون دوست عزیز اما شما اگر یک سرچ تو اینترنت بکنید متوجه میشید که در حال حاضر بهترین کلیپ ها HD در آمریکا هم با دوربین عکاسی فیلمبرداری میشه
قطعاً اینطوری نیست که شما میگید .
در اینجا هم در حال حاضر خیلی از سریالهای تلویزیونی 25 قسمتی را دارند با DSLR فیلم میگیرند . (از جمله همه کارهای اخیر سیروس مقدم)
این که محدودیت زمان فیلمبرداری دارید،در کارهای حرفهای اصولاً مشکل ساز نیست . مگر اینکه بخواهید فیلم فیل ِ گاسونتسنت را بازسازی کنید یا چیزی شبیه به آن بسازید!
بحث این است که باید منوال فوکوس استفاده کنید و در این شرایط بحث فوکوسکشی بسیار پُر رنگ و مهم است .
...باقی بقایتان
سلام
همونطور که موقع تصویربرداری میتونید PAL یا NTSC انتخاب کنید،موقع پخش هم این امکان روی پخشکننده هست که کدوم مد رو برای تماشا استفاده کنید .
زمانی که 1080 فیلم بگیرید اصطلاحاً فول اچ دی گرفته اید . احتمالاً با همان 25 فریم بر ثانیه . و معمولاً اینطوریه که وقتی فریم ریت بالاتری انتخاب بشه،سایز تصویر دیگه فول اچ دی نیست و کوچیکتره .
در مورد مد فوکوس هم همونطور که گفتم،بهترین نتیجه در حالت منوال است .
جناب آبایی .
ایشون درست میگن . اینکه در ایران چه کار میکنند اصلن ملاک نیست .
در اینجا الگوهای اقتصادی سینما و تلویزیون با همه جای دنیا فرق می کنه . ارزون در اومدن و فرار از تجهیزات حرفه ای و رو آوردن به تجهیزات ارزان تر و در دسترس تر ، ( و در نهایت هر چه ارزان تر شدن این بخش ) ملاک اصلی است .
وگرنه در ایران فیلم سینمایی رو با مینی دی وی هم فیلمبرداری کرده اند و از پرده پخش کرده اند !!
ما اینجا متاسفانه استاندارد مشخصی برای تولیدات سینمایی و تلویزیونی نداریم . برای همینه که هر کسی هر کاری دلش می خواد میکنه . به شرط اینکه ارزون تر تموم شه ! وآخر کار هر چه بیشتر براش بمونه !
اما ، ساختن کلیپ ، با کار سینمایی فرق میکنه . شما یک کلیپ ( سه تا پنج دفیقه ای ) رو هم حتی اگر یک به ده فیلمبرداری کنید ، باز هم میزان شاتهای برداشت شده ، به مراتب کمتر است از یک فیلم سینمایی ، 90 تا 120 دقیقه ای که حداقل برداشت های یک به سه یا پنج ممکنه داشته باشه . چه برسه به ساخت سریال چند ده قسمتی !!!
به ویژه اینکه ماشا... در تلویزیون ایران دوستان دوربین رو روشن میکنند و الی ماشا... میزارن هر چی رخ میده رو بگیره . چون داره دقیقه ، کنتر می اندازه !!
( تو پرانتز ، این اواخر دیگه دارم می بینم دوستان حتی به خودشون زحمت نمیدن وقتی بازیگر تپق می زنه ، ضبط رو بگیرن و تکرار کنن شات رو !!! بلکه بقیه بازیگرها هم یک لبخندی میزنن و ادامه ماجرا ! اون چه هم که غایبه احترام به شعور و درک مخاطبه !!)
بعد هم امروزه دیگه واسه سرعت بیشتر سه تا دوربین رو می کارن و ... !
همون شیوه ای که برای SOAP OPERA های آبکی به کار برده میشه !
اما برای مستند سازان و یا فیلمسازان به اصطلاح خرده پا ( Small Films ) ، که معمولن با بودجه های اندک و شخصی فیلمهاشون رو تولید میکنن ، این روش تقریبا گریز ناپذیره ! چون ملاک هر چه ارزون تر بودنه . چرا که بر مبنای قوانین سینمای امریکا اگر هزینه فیلم از یک حدی بیشتر بشه ، اونوقت باید همه دستمزدها و مالیات و ... بر مبنای تعرفه های اتحادیه ها ، پرداخت و انجام بشه . ضمن اینکه خب ، چنین فیلمسازانی کلن مجبور به این هستند که از سر و ته هر هزینه ای بزنند .
در ضمن یکی دو تا مثال از سینمای دنیا ، منجمله اینکه فلانی چی کار کرده یا نکرده ، در سینمای امروزین ، جای بحث نداره . چون امروزه حتی با موبایل هم فیلم میسازند . و یا فلان کس برای یک تجربه ممکنه یک امتحانی هم بکنه . اما ، اونچه که ملاک قرار میگیره ، جریان بدنه سینما است .
مثلن فیلم 28 روز بعد ، جزو نخستین فیلم هایی است که با یک دوربین مینی دی وی ساخته شد. اما هدف از این کار ، ایجاد ساختاری مستند گونه و شبه تلویزیونی بوده تا هر چه بیشتر مخاطب رو وارد فضای ماجرا بکنه . اما همون فیلم هم با اینکه با یک کانن XL 2 ، فیلمبرداری شده ، اما از بک خود دوربین و سیستم ضبط دوربین استفاده نشده است بلکه یک بک جداگانه تصاویر رو بر روی فرمت های استاندارد ، رکورد می کرده .
در ضمن ، نکته اصلی اینجاست که در همه این فیلم ها ، یک عنوانی وجود داره به نام مسئول فنی تصویر . یعنی کسی که متخصص تنظیمات ویدیو و حالا دیجیتال است و کار تنظیمات حرفه ای دوربین های دیجیتال و یا ویدیویی که به کار رفته در این فیلم ها به عهده ایشان است .
باز چیزی که اساسا در سینمای ایران ( و صدالبته تلویزیون ) جایی ندارد .