مدیران عزیز هر چند این بحث از تاپیک اصلی منحرف شده اما هم فکر کنم برای عده ای جذاب باشه و هم میتونه بار آموزشی داشته باشه .بنابراین در صورت امکان پستها رو منتقل نکنید.(میدونم زیاده خواهیه )
اما در جواب این دوست خوبمون : من شخصا 135- 18 داشتمش و راضی نبودم. اما این توقع من قطعا هزینه بر بوده. من 105-24 رو جایگزین کردم . بنا براین وقتی میگیم بد نیست منظور مقایسه با همچین لنزیه نه رقیب نیکونی که اونم فقط بد نیست و در خانواده نیکون شاید دومین یا سومین لنز از لحاظ منفیست.
در مورد دیافراگم و پرتره : استفاده از دیافراگمهای باز در حالت عادی فقط مخصوص پرتره های فضای باز است که بوکه به کمک عکس میاد.در آتلیه یه فون تیره چیزی واسه بوکه شدن نداره.در ضمن اکثر لنزها شارپترین تصویر رو در چند استاپ بسته تر از حالت کاملا باز میگیرن (مثلا برای لنزهای مذبور حدود 8 ).وقتی میگیم بسته منطور 22 و 32 نیست.
پرایم ها : لطفا به هیچ کس از این توصیه ها نکنید. این لنزها خوبن ولی واسه کسی که خودش نیازشو درک کنه.پیشتر این لنزها به دو دلیل محبوبتر بودن. 1- شارپنس بیشتر و دیافراگمهای بازتر. در مورد شارپنس که کیفیت روز افزون لنزهای زوم داره قضیه رو کمتر میکنه. (به عنوان مثال 200 - 70 جدید کانن در همه دیافراگمها و فوکالها برای هر پرایمی رقیبی سر سخته......).و اما قصه دیافراگمهای باز : پرایمها هنوزم این امتیازشونه که از قضا در حالت معمول (و نه عکسهای خلاقانه خاص) اصلا کاربردی در آتلیه نداره.
البته شاید دلیل سومی هم موجود باشه برای توصیه پرایمها. بش میگن نوستالژی که هر چی فکر میکنم به سن من و شما نمیاد.
برای عقیل احمدی عزیز .گفتنی ها رو گفتی و عین واقعیت بود. این لنز اگر کمی ارزان بود خیلی هم عالی بود.به شخصه عوضش کردم چون کیفیت بالاتر میخواستم. 105-24 و مجبور شذم یه 22-10 هم اضافه کنم. اما حدود 2 میلیون ناقابل خرج داشت. لنزام خوبن اما عکاسی من 2 میلیون بهتر نشد.هنوزم گاهی فکر میکنم بهترین عکسامو با همون 135-18 گرفتم.برسم امشب یا فردا یه عکس میذارم. و اتفاقا دنبال عکسی در 135 میلیمتر و دیاف بازم.اگر خاطرت باشه قبلا یه عکس از برج میلاد در تاپیکی مشابه گداشتم که به نظرم بهترین دفاع از شارپنس این لنز بود. لنزی که همه این ایرادها رو داره .L نیست. و 5درصد اونایی که راجع بش نظر میدن اصلا از نزدیک ندیدنش.