عکاسی خیابانی Street Photography

[Arash Sh]

آف مجدد: جناب هراتی، خدای نکرده من قصد جسارت نداشتم، خودتان هم در جریانید که عکسهایتان برای من یک دنیا ارزش دارد و همیشه حس زیبایی که منتقل میکنید رو دوست داشته ام...روی صحبتم به بقیه دوستان فروم بود که دست رو دست گذاشته و فقط نگاه میکنند...

[Herati]

نه آرش جان من با نظرات دوستان خوشحال میشم این هم که شما گفتی که عنوان تاپیک.................................. من کوشش میکنم این تاپیک up بماند.چون پیشنهاد ایجاد این تاپیک رو من به دکتر روشن دادم و خوشحالم که دوستان عزیزی مثل آرش شکوری و مجتبی اسماعیل زاده و دیگر عزیزان هم به این ژانر علاقه مند هستند
و از تمام دوستانی که در پیام خصوصی به من لطف دارند و مرا تشویق می کنند و نظر هایشان را می فرمایند تشکر و قدر دانی میکنم و خوشحالم که در جمع بزرگ شما ایرانیان عزیز فعالیت دارم.


بیرون از بحث تاپیک :به تمام ایران تبریک می گم برنده شدن فیلم فوق العاده زیبای "جدایی نادر از سیمین" به عنوان بهترین فیلم خارجی زبان در جشنواره Golden Globe

[alirezasabaghi]

[Mashhadi Vahid]

سلام

یک نکته ای که در عکسهای اخیر این تاپیک دیده میشود اینست که به جز عکسهای جناب هراتی ( که اغلب سیاه و سفید آنها نمایش داده میشود و بعضا ً بسیار هم خوب B&W شده اند ) عکسهای سایر دوستان (بخصوص جناب آقای شکورزاده ) فارغ از هر گونه ادیتی دیده میشوند ؛ تقریبا ً شبیه به خروجی JPEG دوربین .

در عکس پست 91# به چین و چروکهای پیشانی پیرمرد توجه کنید که چطور نگاه را به سمت خود میکشاند .

اما در پست 100# ، رنگهای سبز و فیروزه ای و قرمز هیچ کاری جز منحرف کردن نگاه انجام نمیدهند ؛ به علاوه اینکه در و دیوار سمت راست هم شاید بهتر بود در کراپ حذف شود .


یکی از نکات مثبت سیاه و سفید کردن عکسها اینست که از منحرف شدن چشم به سمت منطقه های رنگی غیر ضروری و خالی از بار معنایی عکس جلوگیری میکند ؛ نکته ای که آقای هراتی تقریبا ً به خوبی در عکسهایشان از آن استفاده میکنند .
__________________________

راستی در مورد پست 92 # ( مرد نابینا) ، به نظرم آقای شکورزاده با این کادر و زاویه ای که انتخاب کردید سوژه ای را که میتوانست یک عکس خوب و موفق برایتان به بار بیاورد را حرام کردید (با عرض معذرت )

اولین و ساده ترین زاویه و حالت پیش فرض عکاسی از هر سوژه ای ؛ این زاویه عکاسی از روبرو است ، بدون اینکه هیچ اطلاعاتی به بیننده بدهد ؛ از پیاده رویی که آن مرد کنارش نشسته ، نرده های پشت سرش که متعلق به چه مکانی است ، رهگذرانی که از جلوی او عبور میکنند و ....

عصا با آن فرم خاصش ، زنجیر ، ترازو ؛ هر کدام میتوانستند به تنهایی یک سوژه بشوند و یک داستان در پشت سرشان درست کنند .

حتی کمی صبر و تامل برای ثبت صحنه ای از مواجهه یا عبور یک رهگذر (مثلا ً یک کودک) از مقابل این مرد میتوانست داستان را عوض کند .



پرحرفی من را ببخشید ، همه اینها نظرات شخصی من بود و چه بسا پر از اشتباه

ممنون

[alirezasabaghi]

Nikon D700,70-200 VRII

[alirezasabaghi]

[alirezasabaghi]

[alirezasabaghi]

[Arash Sh]

سلام

....

ممنون

سلام وحید خان

منونم از توجه تان. عکس پیر مرد نابینا رو اگر دقت کنید مربوط به خروجی خدا بیامرز الفا 200 سونی. و تقریبا 3-4 سال پیش! صد در صد قبول دارم ان موقع اصلا عکاس نبودم چه برسه که عکاس خوبی باشم! صرفا زنجیری که پیرمرد نابینا نگه داشته بود برایم حرفی داشت و ثبتش کردم (خیابان تهران مشهد) و الان به عیوب کادر کاملا واقفم.... بقولی قبول دارم سوژه رو سوزانده ام !!! این عکس رو هم فقط به خاطر همون زنجیر و معنایش اینجا قرار دادم والا قصد جسارت نداشتم.

در مورد ادیت... نظر شخصی من اینه که ترجیح میدم عکسهای مستند اجتماعیم تقریبا خروجی صرف دوربین باشد واصولا تفاتی بین عکاسی هنری و مستند اجتماعی قایل میشوم. یک نظر شخصی است و امیدوارم بعد این پست باز شاهد قطار پستهای دوستان در رد یا تایید این نظر نباشم! به علاوه اینکه حضور رنگها را ترجیح میدهم... عکس روح بیشتری دارد (مضاف براینکه دنیایی که ما میبینیم و مستند است مسلما سیاه و سفید نیست!!!)

تشکر ...


* پی نوشت: عذر خواهی، الان عکسی که اینجا اپلود شده را نگاه کردم... ظاهرا در روند ریسایز، اگزیف عکس پاک شده... معذرت.

[Malekzadeh]

نگاههای منتظر