با سلام
اگر از گوشي اندرويدي استفاده ميكنيد ، اين برنامه جالب و كاربردي براي شبيه سازي بوكه و عمق ميدان در فواصل كانوني و ديافراگمهاي مختلف است .
Bokeh simulator/DOF calculator
خب امروز به خودم واجب دیدم نکاتیو راجع به موضوع در عکس و ارتباطش با عمق میدان و فاصله کانونی بنویسم
-در ادامه صحبت های قبلیم باید بگم که مهم ترین سوالی که هر عکاس باید قبل از عکس گرفتن از خودش بپرسه اینه : برای چی دارم عکس میگیرم و چه چیزی رو می خوام با عکسم نشون بدم ؟
جواب این سوال مسیر عکاسی رو برای شما مشخص میکنه و اینکه از ابزار چگونه استفاده کنم تا به هدفم برسم . خیلی جالبه که همه ما لیستی از شاخه های عکاسی با یه مشت تعریف مسخره میتونیم برای خودمون درست کنیم ولی واقعا چقد به درک از اون شاخه رسیدیم؟
خب بذارید راجع به عکاسی که مورد علاقه منه حرف بزنم . پرتره . پرتره قراره عواطف یا ویژگی های یک انسانو نشون بده.
اولین موردی که راجع به اون حایز اهمیته اینه 90 درصد عکاس ها در بخش چه تجهیزاتی تهیه کنم تا اخر عمرشون میمونند و شروع میکنن دسته بندی لنز ها و دوربین ها و اینکه کدومشون برای اینکار بهتره . نه اینکه بگم چیز بدیه ولی! اینکه ما تا اخر عمرمون خروجی نگرفتنمون رو داریم میذاریم پای نداشتن تجهیزات لوکس واقعا خنده داره .
نظر شخصی من اینه ما به هیچ عنوان چیزی به عنوان بهترین لنز برای عکاسی پرتره نداریم بعضیا میان سریع شروع به دسته بندی میکنن که نه 85 135 و 70-200 بهترین ها هستند . چرا؟! چون اعواج کمتری تولید می کنند و عمق میدان کمتری تولید می کنند؟ کی گفته برای گرفتن بهترین پرتره ها باید عمق میدان کمتر و فاصله کانونی بلند تر استفاده بشه ؟ نمیگم عمق میدان کمتر و فاصله کانونی بلند تر چیز بدیه اتفاقا ما عکاسای پرتره در استودیو ها و محیط بیرون از مشتریا معمولا با همین تنظیمات عکس میگیریم. این کار هم دلیل داره چون تمایل مشتری اینجور ایجاب می کنه . ولی اینکه بیایم این رو به صورت قطعی بگیم دلیل بر عدم درک ما در تعریف پرتره رو میرسونه.
-بعد از کنار گذاشتن بحث کلیشه ای تجهیزات میرسیم به دو مورد مهم : فاصله کانونی و عمق میدان
- بازم همون سوالو تکرار می کنم : چه چیزی میخواید تو عکستون نشون بدید ؟ واقعا خواهش میکنم به جوابی برسید و بعد شروع به عکاسی کنید . خب فرض ما اینه که میخوایم زیبایی رو در عکس نشون بدیم . الان در محیط هستیم . اولین کاری که میکنید نگاه به اطراف می کنید محیط زیبایی رو میبینید . دومین کاری که میکنید میدونید چیه ؟ فاصله کانونی رو روی بلند ترین مقدار تنظیم میکنید . میدونید چرا ؟ چون آسون ترین کاره و اون استاد شریفی که عکاسی یاد داده برامون راجع به ترکیب بندی و اینکه اعوجاج و ... چیز بدی نیست صحبت نکرده . ولی بذارید فقط یک نکته رو اشاره کنم . شما تمایل دارید زیبایی یک شخص رو نشون بدید . اگر بتونید زیبایی اون شخص رو در ترکیبی از زیبایی محیط نشون بدید کار شما چند برابر زیباست. چون شما دیگه فقط یک المان زیبا ندارید و عکس شما مجموعه ای از المان های زیباست . حالا فرض دیگه بر اینه که محیط شما المان ها به صورت پراکنده هستند و نمیشود ترکیبی از آنها رو به زیبایی نشون داد . اینجاست که عمق میدان کم و فاصله کانونی بالا برای شما بافت و رنگی از اون المان های پراکنده رو نشون میدون که باز هم در ترکیب با سوژه شما زیبا نشان داده میشود .یکم مساله رو خطری تر کنم و بگم تو عکاسی نود شما میخواهید فرم را نشان بدهید . عکاسی هست به اسم ایگور امل کوویچ . اکثر عکس های این هنرمند سیاه سفید هستند چرا؟ چون در سیاه سفید فرم بهتر نمایش داده میشود . وقتی به دقت نگاه کنید میبینید که اکثر عکس ها در محیط هایی گرفته شده که فرم در اون محیط ها به شدت فراوان است و با عمق میدان زیاد اون ها رو به ترکیب عکس اضافه کرده است .اگر این هنرمند شروع میکرد با فاصله کانونی بالا و عمق میدان کم در محیط عکاسی میکرد چقدر المان زیبا رو به خاطر عدم درک درست از هدف عکس از دست داده بود ؟
-چرا فصله کانونی مهمه به دو دلیل : عمق میدانی که ایجاد میکنه و مساله اعوجاج .مساله عمق میدان رو که گفتم میمونه اعوجاج . ماشالله عکاس ها از اعوجاج فراریند چون فکر میکنند اگر چیزی بزرگ تر یا کوچکتر یا از فرم در اومده نشون داده بشه زشت میشه . در صورتی که کنترل اعوجاج باعث میشه عکس های شما جلوه جدید تر و زیباتری رو پیدا کنه . میدونید چرا می گن 85 بهترین لنز پرتره است؟( در صورتی که همه میدونیم با 85 وقتی میخوایم کلوز آپ بگیریم صورت معمولا دچار اعوجاج میشه ). چون در صورت کنترل اعوجاج چشم ها که کانون اصلی یک عکس پرتره هستند بزرگ تر و زیباتر از بقیه اجزا صورت نشون داده میشوند . چرا در محیط بیرون میگن مناسبه چون شما میتونید هم عمق میدان کمی داشته باشید هم با رعایت فاصله مناسب هنوز نشون بدید از محیطتون استفاده کردید .
-چرا عمق میدان ؟ چون(علاوه بر مساله نور) خیلی از حسی که میخواید به بیننده برسه با عمق میدان میرسه و حرفایی که تو پست قبلی گفته شد .
اگر حرفای من براتون قابل درک نیست . از عکاسای ماکرو یا منظره یا حیات وحش یا خیابانی همین سایت که عکاسای خوبی داخلشون وجود داره بپرسید چرا از این عمق میدان ها و فواصل کانونی استفاده می کنند
دراخر اضافه کنم اینا نظرات منه میتونید یاد بگیرید ازش میتونید بذاریدش کنار ولی خواهشا از این حرفام بحث های کلیشه ای و چت رومی درست نکنید
سهراب قابزلو
photography is about what you feel and see
sohrabphotography.blogfa.com
Cacal Telegram : telegram.me/sohrabphotography
بحث خوبی بود اما سوال اولی که مطرح کردید بی پاسخ ماند : "برای چی دارم عکس میگیرم " ؟
پاسخ به سوال اول مقدمه ای است بر درک عکاسی و به طور کلی هنر . امروز بیشترین بحثی که عکاسان با آن درگیر هستند بحث های تکنیکی و فنی است و تقریبا هیچ جا از فرم و هارمونی صحبتی نمی شود. در حرف های خود شما هم وزنه مطلب به سمت بحث تکنیکی سنگینی می کرد که البته هر عکاسی که مقداری در این باب مطالعه داشته باشد بر این مسائل آگاه خواهد بود. اما به تصور من آنچه که باید بیشتر درباره آن مطالعه کرد و اندیشید و تجربه کرد تجربه حسی است که از عکاسی و هنر حاصل می شود و اینکه غایت عکس و عکاس چیست. البته این صحبت بنده نقد مطالب مطرح شده نیست بلکه اظهار ناخرسندی است از اینکه چقدر انرژی ما صرف این می شود که به همدیگر ثابت کنیم در اشتباه هستیم ولی کمتر کسی است که از خودش بپرسد در حال حاضر من در کجا هستم؟ و چطور می توانم از تقلید به سبک برسم؟
اما در حالت کلی عقیده من این است که در زمینه پرتره باید تعریف ها را یک بار دیگر بررسی کنیم ، اولا ایده گرفتن از اثار عکاسان بزرگ برای یادگیری روش مناسبی است اما در مرحله ای که عکاس بخواهد بر اساس جهان بینی خود ، به سبک برسد ناخوشایند و نامطلوب است. پس بهتر است آثار عکاسان مورد علاقه مان را در حد خودشان مورد توجه قرار بدهیم و نه اینکه بخواهیم دقیقا جا پای آنها بگذاریم چون قرار نیست ما شماره 2 آنها بشویم.
نکته دیگر اینکه فارغ از بحث های تکنیکی و تاثیر لنز های مختلف بر خروجی عکس ، چیزی که مهم است این است که عکاس در آثارش یک روند رو به رشد داشته باشد . برخی افراد هستند که دوره ای عکس خوب می گیرند ، سپس عکس بد می گیرند و باز این چرخه تکرار می شود. چیزی که باعث می شود آثار یک هنرمند ارزشمند شود این است که با بررسی سیر زمانی تکامل و بلوغ در آثار آن هنرمند دیده شود. و این مسئله که عرض کردم بسیار مهم است.
من شخصا بر این عقیده هستم که اگر یک عکاس با یک دوربین کراپ و لنز 50 ، با جهان بینی مشخص و طی مسیر تکامل عکاسی کند بسیار ارزشمند تر از آن است که کسی با بهترین تجهیزات و دانش تئوری ، مرتب بین عکس خوب ، معمولی و بد درجا بزند.
دوستان جدا از اینکه این مطالب غیر مرتبط با تاپیک عکس های ارسالی از دوستان رو شهید میکنه ... جهت مراجعات بعدی و دسته بندی شده موضوعی هم مشکل ایجاد میکنه ... لطفا در تاپیک های مرتبط ادامه بدهید ... الان برنامه آندرویدی و بحث های پست های آخر چه ربطی به تاپیک پرتره داره ... به اعتبار فروم ضربه میزنه ...
علیرضا قاسم زاده ایروانی
instagram.com/alireza__iravani
البته مباحثه پيرامون عكاسي( كه البته بيشتررجوع به پرتره داشته) خوب است. من موافق نيستم كه اعتبارفروم را خدشه دار ميكند ولي بااينكه نبايد اينجا بحث ميشد مخالفتي نيست. كاش تاپيكي باز ميشد بانام مثلا ( درباره پرتره!) ياهمچه چيزي... وانجا بحث ميشدتاهم مباحث قابل دسترسي مجتمع ميبود وهم اينجا شلوغ نميشد. ببخشيد ، اف شد
اينجا براي بحث بهتره!
http://forum.akkasee.com/f90/t2518.html
دوست گرامی ، سوژه فوکوس نیست ...
شما فکر میکنید مشکل از بک فوکوس باشد ؟ ویالرزش دست ؟ ویا ...