فکر می کنم جای این تاپیک در انجمن خالیست. هرچند که در تاپیک عکاسی پرتره پست هایی در زمینه عکاسی از کودکان وجود داره ولی اگر مدیران صلاح بدونند بحث عکاسی از کودکان به علت مسائل خاص اون به صورت جداگانه پیگیری شود وگرنه این تاپیک رو به عکاسی پرتره انتقال بدهند.
هفته پیش یکی از دوستان فرزندشون رو برای عکاسی پیش ما آورند. چون من تا بحال عکاسی پرتره انجام نداده ام به غیر از یک مورد که اونهم پدربزرگم بود. می خواستم که این کار رو قبول نکنم ولی بنا به دلایلی مجبور شدم. بر اساس تجربه و تجهیزاتی که داشتم شرایطی رو آماده کردم و عکس گرفتم.
نور هایی که استفاده کردم:
دو عدد پرژکتور تنگستن 1000 وات که جهت روشنایی بیشتر محیط به سقف تاباندیم.
دو عدد پرژکتور هالید متال ۳۰۰ وات که روشنایی پس زمینه رو تامین می کرد.
دو عدد نور مسطح دست ساز (هرکدام شامل ۱۷ لامپ کم مصرف OSRAM DULUX L 36W) که یکی با فاصله حدود ۵۰ سانتی متر از سمت چپ و دیگری با فاصله حدود ۷۰ سانتی متر از سمت راست کمی متمایل به جلوی سوژه قرار داشت.
دوربین هم کانن 40d با لنز 100mm macro
دیافراگم : f/7.1 (چون کمتر از این عملا عمق میدان خیلی کمی دارد)
ایزو : 200 (همین رو هم مجبور بودم وگرنه اصلا وجود نویز رو تو عکس نمیتونم تحمل کنم)
سرعت شاتر : 1/125 ثانیه ( چون سرعت بیشتر از این موجب تاریک شدن عکسها میشد.)
زمینه : یک پارچه سفید و یک میز با صفحه سفید در اندازه حدود دو متر در یک متر جهت نشستن کودک
من به کمک عکاسی پیاپی سریع دوربین 40d حدود ۲۰۰ عکس از این کودک گرفتم. حدود ۱۰۰ تا از آنها یا خیلی تار بود و یا حالات چهره مناسبت نبود. ولی بقیه نسبتا قابل تحمل بود. نکته ای که وجود داره اینه که در عکسهایی هم که خوب شده بود باز هم کم بودن سرعت شاتر احساس میشد و عکسهای کاملا شارپی نداشتم. فکر می کنم که سرعت شاتر مناسب برای عکس کودک از آنجایی که کودکان خیلی تکان میخورند 1/200 ثانیه باشد. که با میزان نوری که من در اختیار داشتم جور در نمی آمد. البته فکر میکنم که نور بیشتر از این باعث اذیت شدن چشم کودک بشود. و من منبع نوری ممتد و مسطح بیشتر از این سراغ ندارم. اگر دوستان راه حلی دارند خوشحال میشوم بدانم. نکته دیگری هم که وجود دارد کم شدن میزان شارپ بودن تصویر در سرعت های بالاست. و همانطور که دوستان می دانند بیشتر میزان دقت در سرعت های حدود 1/20 تا 1/40 ثانیه میباشد و هرچه سرعت بالاتر رود از میزان شارپ بودن تصویر کم میشود.
پس از عکاسی و دیدن نتیجه عکسها به این موضوع فکر کردم که کدام یک از انواع نورپردازی برای عکاسی از کودکان بهتر است : عکاسی با نور ممتد و یا عکاسی با استفاده از فلاش
از نظر من هر کدام از این گونه نورپردازی ها مزایا و معایبی دارند:
نور پردازی با نور ممتد:
مزایا:
استفاده از مد عکاسی پیاپی دوربین و از دست ندادن لحظه های زیبا
بسته نشدن چشم کودک بدلیل نزدن فلاش
اذیت نشدن کودک بعلت فلاش نزدن
معایب:
عدم تامین نور کافی جهت عکاسی با سرعت بالا به دلیل اذیت شدن کودک هنگام قرار گرفتن در محیط خیلی پرنور و در صورتیکه از اذیت شدن کودک صرف نظر کنیم من منبع نور مسطحی بیشتر از این سراغ ندارم
نورپردازی با فلاش:
معایب:
عدم امکان استفاده از مد عکاسی پیاپی دوربین و از دست دادن برخی لحظه های زیبا
بسته شدن چشم کودک
اذیت شدن کودک بعلت فلاش زدن پیاپی
مزایا:
تامین نور کافی برای بهره گیری از حداکثر سرعت شاتر ، ایزوهای پایین ، و دیافراگمهای بسته تر جهت ثبت عکسهای شارپ و با فوکوس بهتر
حالا این سئوال مطرحه که بهترین فرمول برای عکاسی از کودکان چیست؟
این هم سه تا عکس از این کودک البته پس از ویراش و افزودن زمینه مناسب در فوتوشاپ:
توجه : زیبایی عکس ها از کودک است نه مهارت عکاس
خوشحال میشم ایرادهای عکس ها رو تذکر بدین.