عکس شماره ۲

[Hoda Zaeimi]

سلام

اولین مورد آزار دهنده که بسیاری از دوستان هم اشاره کردند همون وجود نویز زیاد در عکس هست که خب کمی از زیبایی بصری کار کم کرده.(البته در این مورد کمی سردرگم هستم.چون هم می شه اون رو زیبا دانست که حس مه آلود بودن فضا رو داره وهم می شه ایراد دانست که به نظر شبیه نویز زیاد هست!)دومین مورد وجود فضاهای بدون استفاده و خالی در کار هست.فضاهایی که اگر هم نبودند باز تاثیر زیادی در عکس نداشت.(فضای بالای کاروسمت چپ سوژه)مورد بعدی حالت ایستادن و نگاه دادماد هست.البته خب یقینا این یک ژست بوده تا یک عکس لحظه ای.چون دکمه های کت بسته هست و حالت شانه های پهن سوژه ،حالت فرد رو خیلی شق و رق نشون می ده ونوع کج بودن سر به سمت بالا هم خیلی طبیعی نیست.البته این مواردی رو که گفتم با توجه به فضا که کمی مرموز و نگران کننده هست به نظر می رسه.یعنی مثلا اگر فاصله با سوژه کمی بیشتر می بودونیز فضاهای خالی کار کمی کمتر و دکمه های کت فرد باز می بود یا یکی از دست ها در جیبش ،با توجه به فضا فکر می کنم واقعا عکس خاص تری می شد.
البته این نکته رو هم بگم که خب حتی جزئی ترین مسائل در مثلا عروسی برای خود افراد حکم خاطره رو خواهد داشت(مثل مدل ماشین و حتی پلاک ماشین)اما در یک عکس موفق که المان های زیادی هم نداره این مورد چشم رو آزار می ده.
البته واقعا پوزش که بسیار موشکافانه برخورد کردم.

[milad65]

سلام
عكس را يك لحظه بدون سوژه اصلي در نظر بگيريم و با كمي جايگيري با كاهش فضاي كادر از سمت راست (حذف آرم اتومبيل) و حذف اولين تير برق و كابل مزاحم در مرحله اديت به عكس نگاه كنيم. به نظرم تصوير فوق‌العاده‌اي خواهيم داشت. حالا بهتر ميشه قضاوت كرد كه اضافه كردن اين آقا با اين پز (pose) به تركيب كمك مي‌كنه يا آسيب مي‌رسونه. به نظر من حالت سوژه بسيار غيرطبيعه و در جهت عكس تركيب بندي عمل مي‌كنه. چون دوستان ديگه, قبلا در اين مورد صحبت كردند من چيز ديگه‌اي اضافه نمي‌كنم ولي به نظر من اگر روي سوژه به سمت راست بود و با حالت ريلكستري به ماشين تكيه مي داد(حالتهاي مختلفي را ميشه در نظر گرفت), مي‌تونست عكس خيلي موفقي باشه.

[Ali Talebi]

ببخشید وسط بحث عزیزان موضوعی به ذهنم رسید.
همانطور که قبلا صحبت شد، از آنجا که ممکن است برخی از دوستان نقاد حرفه ای عکس نباشند (مثل خودم که اصلا سواد عکس دیدن درست حسابی هم ندارم چه برسه به نقد) ، احتمالا اصطلاحات یا برداشت های نادرست و غیر فنی در برخی از نقدها (از جمله صحبت های خودم!) وجود دارد و ممکن است برخی از این اشتباهات ، به عنوان "غلط مصطلح" رایج شوند.
پیشنهاد می کنم یکی دو نفر از اساتید (مثل دکتر روشن) بعد از چند پست این نکات ناصحیح را اصلاح و توضیحات را کاملتر کنند.

[yasin-m]

test2.jpg


به سلیقه من :
پس زمینه خوش رنگ،فرم دار و ساده موجب گیرایی عکس شده
ممکن است نویز های رنگی دیده شوند اما دانه دانه شدن عکس موجب بافت دار شدن عکس شده که به عکس لطمه ای نمیزند..
جانمایی سوژه در عکس می توانست بهتر باشد کما اینکه در تصویر بالا پیشنهاد شده.
اونچه که نگاه من بیننده رو پس میزنه ماشین و حالت نمایش اون در عکس هست.
که شاید نبودنش به عکس کمک بیشتری می کرد تا به این شکل قرار گرفتنش.
هم موجب آشفتگی دیدگانی شده و هم حالت دیده شدنش در عکس به دلیل اریب نبودن به فرم سازی کمک نکرده.
در عکاسی به جز برخی از شاخه هایش ،پیراستگی صحنه کمک بیشتری میکند تا آرایش صحنه.
یعنی هر چه که ما از شلوغی عکس بکاهیم -با توجه به بستار و نماد به شرطی که پیام عکس آسیب نبیند- عکس زیباتری خواهیم داشت و تمرکز و حظ دیدگانی بیشتری برای بیننده وجود خواهد داشت.

[Mashhadi Vahid]

اونچه که نگاه من بیننده رو پس میزنه ماشین و حالت نمایش اون در عکس هست.
که شاید نبودنش به عکس کمک بیشتری می کرد تا به این شکل قرار گرفتنش.
هم موجب آشفتگی دیدگانی شده و هم حالت دیده شدنش در عکس به دلیل اریب نبودن به فرم سازی کمک نکرده.
در عکاسی به جز برخی از شاخه هایش ،پیراستگی صحنه کمک بیشتری میکند تا آرایش صحنه.
یعنی هر چه که ما از شلوغی عکس بکاهیم -با توجه به بستار و نماد به شرطی که پیام عکس آسیب نبیند- عکس زیباتری خواهیم داشت و تمرکز و حظ دیدگانی بیشتری برای بیننده وجود خواهد داشت.

سلام

شاید زاویه نمایش ماشین در عکس چندان مناسب نباشد , ولی ماشینی که در عکس هست به نظر من چند فاکتور جذاب و داستانساز دارد که در ادیت یاسین از بین رفتند :

- شیشه های خیس (حاصل از رطوبت زیاد هوای بیرون , نه شیشه های عرق کرده به قول بعضی از دوستان )
- گل پارچه ای (که تنها عامل بیان کنندهء داماد بودن سوژه است , کراوات و کت و شلوار براق به تنهایی گویا نیستند)
- خود ماشین به عنوان وسیله ای برای حرکت در این راه مه آلود , یا به عنوان وسیله ای برای بردن یک همراه (عروس) , یا وسیله ای که شاید در میانه راه خراب شده و داماد را از رسیدن به جایی باز نگه داشته یا .....

- از آن گذشته یاسین جان , الآن در این ادیت به نظرت طرز قرار گیری دست سوژه مبهم و سوال برانگیز نیست؟ انگار دستش را روی شعله آتش گرفته باشد

حذف کامل ماشین را درست نمیدانم , ولی با حذف پلاک به عنوان عنصر مزاحم موافقم (هر چند که دست راست سوژه بیشتر هم کات میشود)

پیشنهاد من چنین کراپی است (با اجازه صاحب عکس) :

ممنون (بخصوص از دکتر روشن عزیز بابت این حرکت جدید )


9.jpg

[yasin-m]

سلام

شاید زاویه نمایش ماشین در عکس چندان مناسب نباشد , ولی ماشینی که در عکس هست به نظر من چند فاکتور جذاب و داستانساز دارد که در ادیت یاسین از بین رفتند :

- شیشه های خیس (حاصل از رطوبت زیاد هوای بیرون , نه شیشه های عرق کرده به قول بعضی از دوستان )
- گل پارچه ای (که تنها عامل بیان کنندهء داماد بودن سوژه است , کراوات و کت و شلوار براق به تنهایی گویا نیستند)
- خود ماشین به عنوان وسیله ای برای حرکت در این راه مه آلود , یا به عنوان وسیله ای برای بردن یک همراه (عروس) , یا وسیله ای که شاید در میانه راه خراب شده و داماد را از رسیدن به جایی باز نگه داشته یا .....

- از آن گذشته یاسین جان , الآن در این ادیت به نظرت طرز قرار گیری دست سوژه مبهم و سوال برانگیز نیست؟ انگار دستش را روی شعله آتش گرفته باشد

حذف کامل ماشین را درست نمیدانم , ولی با حذف پلاک به عنوان عنصر مزاحم موافقم (هر چند که دست راست سوژه بیشتر هم کات میشود)

9.jpg

مشهدی عزیز این اندازه ازش کار می کشم .
من دیگه نتونستم تو ادیت ماشین رو به شکل اریب قرار بدم و یا اینکه دست رو حذف کنم.
هدفم جانمایی مرد بود و البته با این فرمش نیاز به تکیه گاهی برای دست دارد....
نوشته ام می تونست حضور ماشین در عکس به فرم بهتری باشد یا با حذف ماشین و چیدمان جدید فضای جدید خلق کرد.

[shabab]

اولين كاراكتري كه توجه ام را جلب كرد حالت نگاه داماد بود كه حاكي از انبوه و انواع احساسات شايد ضد و نقيض در درون وي است.گويي داماد مصمم به ادامه راه زندگي با يك شريك يا همراه شده است . شريكي كه وي براي آمدنش لحظه شماري كرده و با شوق فراوان در انتظار مي كشد . امتداد چراغها بيانگر ادامه مسير و راه زندگي مشترك اين دو است و هر چراغ هم هدفي يا ايستگاهي در آينده مشترك . تاريكي ، سكوت و عمق مه آلود عكس به داماد مي گويد كه همه اين راه شناخته شده و بي خطر نيست و جهت قرار گرفتن ماشين در مسير چراغها نشان از مهيا بودن همه چيز براي شروع يك سفر دارد.
نقطه قوت عكس نگاه داماد است كه بسختي مي توان تصور كرد كه ساختگي باشد.اما ترجيح ميدادم فضاي پشت داماد كمتر و فضاي جلوي او بيشتر باشد .پلاك ماشين كمي جلب توجه مي كند و من هم موافق كراپ از پايين و كمي از پشت داماد هستم هرچند كه بازهم وضعيت دست راست سوژه نامناسب خواهد بود .وجود نويز در عكس به تشديد فضاي مه آلود كمك كرده است و لذا آنرا مفيد مي دانم اما بنظرم سيم برق سمت راست نوعي مزاحم است و بايد حذف ميشد.

منتظر انتقاد از نقد خودم هستم.
با تشكر وعرض معذرت از صاحب عكس

[jebrahim]

سلام.
به نظر من بزرگترین ایراد عکس این هست که تکلیفش مشخص نیست. یعنی معلوم نیست دقیقا می خواد چی بگه. تا حدی که در همین جند نظر پایین هم میشه به این موضوع پی برد. یه نفر از شادی و جشن عروسی یا مصمم بودن داماد صحبت می کنه و یک نفر دیگه به کل ماشین عروس و تزئیناتشو اضافه می دونه و ترجیح میده که حذف بشن.
نگاه سوژه بسیار ساختگی به نظر می رسه. زاویه و جهت نگاهش هم با زاویه ای که عکاس عکس رو گرفته همخونی نداره. برای نگاهی تا این حد رو به بالا, عکاسی از ارتفاع پایین و فاصله کمتر از سوژه و فاصله کانونی کوتاهتر مناسب تر بود. البته به شرطی که هدف عکاس نشون دادن یه حسی مثل اعتماد به نفس یا قدرت یا اینده نگری سوژه باشه.

در مورد کادر و نویز هم که دوستان توضیح دادند.
از نکات مثبت عکس هم میشه به کنترل خوب نور اشاره کرد. این مساله هم تا حد زیادی مرهون مه آلود بودن هواست. به علاوه عکس دارای عمق هست و حالت تخت و دو بعدی نداره.
کنتراست پایین عکس رو می پسندم.

[siamak1681]

ممنون از دکتر روشن عزیز بابت راه اندازی این تاپیک و اینکه عکس اینجانب رو بدین منظور انتخاب کردند.
من فقط یه توضیح راجع به نویز این عکس میخواستم بدم و بیشتر دوست دارم شنونده باشم.
این عکس در فضای کاملا مه آلود و در در نیمه های شب و با ایزوی 1600 گرفته شده که به نظرم این ایزو بالا باعث بیشتر نمودار شدن فضای مه آلود شده.
کراپ وحید رو می پسندم.

ممنون

[nmroshan]

این عکس دارای بعد روایی قوی است. اگر دقت کنید اکثر دوستان، با توجه به عکس، به این جنبه رسیدند. داستانی که در بطن عکس وجود دارد و می‌تواند توجه بیننده را جلب کند و این باعث می‌شود که بیننده مشتاق، به راحتی از عکس نگذرد.

مساله دیگر، ابهام در این جنبه روایی است. یکی از دوستان اشاره کرد که تکلیف عکس مشخص نیست. علت این احساس، مبهم بودن داستان است. عناصری که در عکس وجود دارند، زمان عکاسی، نورهای موجود، اتوموبیل عروس و غیاب عروس می‌توانست منجر به یک داستان واضح شود. اما نشد. علت چیست؟ نوع نگاه و جهت نگاه داماد. فرضا اگر داماد مستقیم به جلو نگاه می کرد، داستان عکس سرراست تر می‌شد. اما نگاه به آسمان. چرا؟ مطمئنا عروس در آسمان نیست. پس چرا به آسمان نگاه می کند؟ این نگاه، همان چیزی است که عکس را از یک کلیشه دور می کند و به آن جنبه روایی با ارزشی می‌دهد. داستانی با روایتهای مختلف برای بینندگان مختلف. رسیدن به چنین هدفی در یک فریم عکس، کار با ارزشی است.

نقصی مانند نویز در چنین عکسی نباید توجه بیننده‌ای که عکس را برای بررسی مفاهیمش می‌نگرد، پرت کند. اما ترکیب بندی می‌توانست بهتر باشد که دوستان اشاره کردند. اما حذف هر کدام از عناصر عکس، مانند اتوموبیل، کلا عکس را بی خاصیت می‌کند.