نیم رخ اثر میشل کلمنت

[Vahab_asefi]

علت طرح این عکس در این پست از نظر من نکات فنی نیست. حرفی که در پس این عکس به ظاهر سوررئال نهفته انگیزه ی اصلی است. گذاری نادیده پنداشته شده شاید مورد نظر این عکاس بوده باشد (یا شاید هم نه؟) با این حال به لحاظ نوع عکس و اشتیاقی که در مطلع شدن از نظر سایرین در من وجود دارد، ترجیح می دهم در ابتدا تنها شما را به دیدار آن دعوت کنم. شما چه فکر می کنید، تخیل آزاد جا گرفته در این عکس چه حرفی دارد؟ چرا رخ پشت آب بدین صورت ترسیم شده؟؟؟

micheleclementhalfface.jpg

[Madjidm]

سلام
چرا باید این اثر را به ظاهر سورئال دانست؟
ممنون

[Vahab_asefi]

با سلام؛
هر چند شاید از بحث مورد نظر در این بخش، دور شویم، با این حال پاسخ سؤال شما در همان کلمه ی «به ظاهر» در عبارت اولیه ی من نهفته است. عدم قطعیت راوی! من با توجه با مؤلفه هایی که از هنر سوررئال سراغ دارم و هم از روی تجربه ی دیداری، عکس را در این قالب جای دادم و با دانستن این احنمال که عکاس این اثر، اصولاً مدیک بوده و شاید خود او نیز قصدی از خلق این عکس در این مکتب نداشته است. تخیل آزاد و به دور از حصارهای اجتماعی، هنری، عقلی و ... نخستین شاهد بر شناسایی آثار این مکتب ذاتاً اعتراضی است. نوع نگرش آزاد و فارغ از طبقه بندی در این عکس من را به این فکر تمایل داد؛ با این حال خوشحال می شوم اگر آن را با دلیل نقض کرده و در مکتب دیگری جای دهید یا جای ندهید.

[Madjidm]

سوال ساده بنده را با پاسخی دشوارتر از نوشته قبلی داده اید!
اگر به نظر شما سورئال است چرا چنین است؟
آیا مکتب سورئال را ذاتا اعتراضی می دانید؟

[Vahab_asefi]

دوست عزیز، سؤال شما ساده نیست که جوابی ساده درخور آن باشد.
این عکس، به نظر بنده سوررئال است به دو دلیل که نخستین آن عیتی و دومین آن ادراکی است و تا حدی تجربی. نوع نگرش در عکاسی سورئال به عوض ثبت وفادارانه ی واقعیت به دنبال قدرت بیان عکس در فضایی وهم آلود (متأثر از ضمیر ناخودآگاه هنرمند) است. به بیان ساده، عکاس سورئال با اتکا به آن چه که در وهمیات پرورش یافته اش می گذرد و نه با پایبندی به اصول کلاسیک عقلی، رؤیایی را می آفریند که نه یک حرف بلکه طیفی از سخنان مغشوش ولی جهت دار را القا می شود. دلیل دوم من تنها دیداری و تا حدی تجربی است (توجیه کلمه ی ظاهراً)، شما این نوع هنر را باید ببینید و بسیار ببینید تا قادر به شبیه سازی آن باشید.
در مورد ذاتاً اعتراضی بودن ... بله این مکتب که از دادائیسم نشأت گرفته، ذاتاً اعتراضی است؛ اما نه صرفاً معترض به وضعی خاص یا یک شرایط اجتماعی مشخص که معترض به نوع نگاه هنرمندان سنتی. نگاهی که تا اوائل قرن بیستم همچنان مصلوب تفکرات عقلی خاص و چارچوب های تعریف شده بود.
در آغاز قرن بیستم جریان های هنری نو به این سمت سوق یافتند که : هنرمند ممکن است در اساس چیزی حتی نازیبا (!) خلق کند اما همین نازیبایی، به زیبایی خلق شده باشد. سوررئالیسم، پا را فراتر می گذارد و با تأثیرپذیری از نظریات فروید در باب اهمیت ضمیر ناخودآگاه، تنها به خلق ضمیر ناخودآگاه هنرمند (که البته پیش تر پروش یافته هم هست) در جریان واکنش های مختلف وی می پردازد...

در گذر باید یادآور شوم که من همچنان مشتاق جواب شما در باب تحلیل این عکس و نحوه ی نگرش آن هستم.

[Madjidm]

در گذر باید یادآور شوم که من همچنان مشتاق جواب شما در باب تحلیل این عکس و نحوه ی نگرش آن هستم.

ممنون
تا حدی متوجه نحوه نگرش شما شدم
سوالات بنده به دلیل یادگیری بیشتر است و در حال حاضر بیشتر مشتاق دانستن در این مورد شاید پس از نگارش بیشتر دوستان بتوانم نظر شخصی خویش را بنویسم
سپاس

[M.R.Mir]

همونطور كه دوستمون گفتن سوررئاليسم كه بيانيه ي آغازينش رو آندره برتون دادائيست نوشت تمركز و پافشاري وي‍ژه اي بر دوگانگي واقعيت/فراواقعيت، جسمي/روحي، مادي/غيرمادي، خودآگاه/ناخودآگاه با گرايش به پاره ي دوم دارد.

در واقع عصيانيست ستيزه جويانه و نه منفعل بر جهان مادي و واقعي.

من هم با ايشون موافقم كه اين عكس رو سوررئال قلمداد كنم، چرا كه عليرغم وجود عناصر شناخته شده و عيني در عكس، به روشني دوپارگي مورد نظر سوررئاليسم رو به طرزي تاثير گذار، گيرا و كوبنده به رخ مخاطب ميكشه.

از طرفي ذات سوررئاليسم از بطن دادائيسم زاييده شده، مكتبي كه عده اي جوان آنارشيست در اعتراض به شرايط پس از جنگ برآوردن. در واقع سوررئاليسم اعتراضي بر عليه جهان مادي، عيني و خودآگاه است.

[Vahab_asefi]

تمركز و پافشاري وي‍ژه اي بر دوگانگي واقعيت/فراواقعيت، جسمي/روحي، مادي/غيرمادي، خودآگاه/ناخودآگاه با گرايش به پاره ي دوم دارد.

این «دوگانگی» به نوعی جان کلام را ادا می کند. با چنین نگاهی به عکس (که البته هنوز هم شاید کامل نباشد!) بیایید به یررسی تفکر عکاس بپردازیم:
نخستین سؤال در ذهن من این است که چرا این عکس به صورت سیاه-سفید گرفته شده است؟

[M.R.Mir]

من سوال شما رو جور دیگه ای مطرح میکنم:

حذف رنگ چه کمبودی رو به وجود آورده؟
اگر عکس در ژانر دیگه ای مطرح میشد رنگ چه نقشی داشت؟

آیا در انتقال یک مفهوم سوررئال کاستی ایجاد شده؟ جواب من "نه" هست.
چرا؟ به این دلیل که من هستی عکس رو در دوپارگی ای میبینم که قراره من رو از سطح جهان واقع فراتر ببره و به پاره ی دوم اگزیستانس بشر برسونه، به اعوجاجی که نیمی از چهره (بخوانید وجود) فرد رو فرا گرفته.
اینجاست که باید هرنوع عنصر اضافه ای از سر راه کنار بره، عناصر بکگراند، رنگ، بوکه و و و...

[mehran_sh_t]

سلام
به نظرم صحبت درباره ی اینکه آیا این عکس در این مکتب جای می گیره یا نه، نیاز به حرف های بیشتری داره (شاید من متقاعد نشدم هنوز، به دلیل اطلاعات کم درباره مکتب های هنری)
در خصوص پست آقای میر:

اینجاست که باید هرنوع عنصر اضافه ای از سر راه کنار بره، عناصر بکگراند، رنگ، بوکه و و و...

اگر قرار هستش که هر عنصر اضافه ای کنار بره، مثل رنگ که شما گفتید، در اینصورت انعکاس تصویر در پایین عکس هم یا اضافی هستش و کنار نرفته (دلیل شما در رابطه با سیاه و سفید بودن نقض میشه) و یا قسمت مهم عکس انعکاس اون هستش.

با توجه به نوشته های دوستان، فکر کنم انعکاس تصویر نقش مهمی رو در مفهوم عکس دارا هستش، نه فقط دو قسمت بیرون و پشت آب