فایل پیوست 42450
عکس بالا که برندهی وردپرس فتوی سال ۲۰۱۳ شده باعث حرف و حدیثهایی در اینترنت شد. پای این بحث به نشریات فارسیزبان داخل هم کشید:
روزنامه شرق | شماره ۱۷۰۱ | ۱۳۹۲ يکشنبه ۱۸ فروردين | صفحه 16
کامران عدل نوشته:
نگاه کردم، برخلاف گفتهی جناب عدل عکس با ۱۶-۳۵ و ۵دی کانن گرفته شده. پس لنز نرمال نیست. دیستورشن و پرسپکتیو عکس هم به گمان من مشکلی ندارد. F5 هم در آن فاصله کانونی چنین عمق میدانی میدهد. خیلی ساده میشود فهمید که روی عکس پروسس سنگینی انجام شده. تنه یک نفر با کاپشن سرمهای در جلوی تصویر سیاه شده. اما مشکل به گمانم بیش از اینهاست. منبع مایل از نور روبرو چیست؟ خورشید که جهت دیگری دارد، کوچه هم تنگ!؛برگردیم سر این عکس کذا و کذا که جایزه ورلدپرسفتو را گرفته است و باعث جنجال شده است. من این عکس را با حجم بالا از اینترنت کپی کردم. وقتی خوب آن را نگاه کردم، متوجه شدم که عکس، ساختگی میباشد. یعنی عکسسازی شده است. چرا؟ این را برایتان توضیح میدهم. این کوچه بهقدری تنگ است که فقط سه نفر در آن میتوانند در کنار هم راه بروند. اگر پهنای هر آدم نرمالی را 60سانتیمتر بگیریم، میشود 180سانتیمتر. نه؟ دو متر پهنا. بههمین علت، نور کافی، نمیتواند در این کوچه تنگ وجود داشته باشد. بههمین علت، عکسسازها مجبور شدهاند نور آن را درست کنند. عکاس، با یک لنز نرمال عکاسی کرده است، زیرا که فرد اول کاملا به او چسبیده است و هیچ کجوکولهگی(Distortion) در صورت او دیده نمیشود. عمق میدان، در این عکس، خیلی زیاد است. از نفر اول، تا نفر هشتم که پشتسر او میآیند، کاملا واضح و نت هستند. عمق میدان در عکاسی، بهسه عامل بستگی دارد. اول فاصله موضوع با عکاس (Hyper focal). دوم درجه مسدود بودن دیافراگم و سوم فاصله کانونی. هر قدر فاصله شخص اول با دوربین زیاد باشد و دریچه دیافراگ بستهتر باشد و فاصله کانونی کمتر، عمق میدان بیشتر میشود. موردهایی که هیچکدام از آنها در این عکس دیده نمیشوند، البته این عکس، در زمانی گرفته شده است که جنگ روانی در پروپاگاندِ فلسطینی، در اوج خودش است. بهاحتمال خیلی زیاد، سازمان پروپاگاند فلسطینی هم، شاید در این عمل شریک بوده است. داوران، باید روی اطلاعاتی که روی هر فریم عکس وجود دارد، نگاه میکردند. تصویر RAWی عکس را میخواستند و در آخر، تصاویر فریمهای قبلی و بعدی عکس را میدیدند. نکته مهم دیگری که در این تصویر وجود دارد، شباهت آن با عکسی میباشد که یکی از عکاسان ما در زلزله بم از مردی گرفته بود که دو فرزند کشتهشدهاش را در حالی که اشک میریخت، در بغل داشت و به قبرستان میبرد. دوبلپاژی این عکس در مجله پاری ماچ بهچاپ رسید و در آن سال جایزه اول یا دوم ورلدپرسفتو را برد. متاسفانه نام عکاس را بهیاد نمیآورم. در چند سال اخیر، ورلدپرسفتو، گافهای اساسی میدهد، تا آنجا که در یکی دو، سه سال پیش، عکسی از یک خانم عکاس ایتالیایی از ایران را برنده اعلام کرد که سروصدای زیادی بهراه انداخت. این عمل اجحاف در حق سایر عکاسان میباشد. اگر این اعمال، بازهم تکرار شود، میتوان انتظار داشت که آخر عمر پرشکوه ورلدپرسفتو خواهد بود.؛
حتا اگر پشت سر عکاس فضای باز قرار داشته باشد مشکل کماکان باقیست.
به اینجا هم نگاهی بیندازید. اثر همین دوست عکاسمان هم قابل رویت است.
Is This Photo Ethical? — Eric Kim Street Photography