حالت بالب مخصوص DSLR ها نیست اما توی دوربین های عادی هم خیلی کمتر پیدا میشه و بعضا توی برخی مدلهای سوپرزوم و امثالهم وجود داره، اما به طور استاندارد در همه DSLRها هست.
ببینید مهمترین عنصر در عکاسی از آسمان شب، آسمان تاریک است و بدون آلودگی نوری و در درجه بعد، ابزار مناسب.
اگه به همچین آسمانی دسترسی ندارید یا علاقه ای به دور شدن از شهرها ندارید، بهتر است کلا قید این سبک عکاسی را بزنید و بیخودی برایش هزینه نکنید که بعدا فکر کنید پولتون رو دور ریخته اید...
در غیر اینصورت، میرسیم به ابزار. گر چه در تاپیک
عكاسي نجومي Astrophotography مطالب مفید زیادی هست ولی خلاصه عرض می کنم:
برای عکس خوب، باید علاوه بر داشتن آسمان تاریک، به دور از آلودگی نوری و ابر زیاد، باید جایی باشید که زمینه محیطی هم به عکستان کمک کند. یک بنای تاریخی، درخت زیبا، دریاچه،... و البته مهارت کادربندی و چینش عناصر...
برای ابزار، شما سه پایه خوب، دوربین با سنسور خوب (نویز کم در حساسیت iso بالا) و لنز با گشودگی زیاد و فاصله کانونی کم نیاز دارید. مثلا یک لنز 10 میلیمتری با دهانه f/2.8 (برای بدنه های کراپ)
اگه چیزهایی که گفتم براتون کاملا با معنی هست، فبها المراد! و گرنه پیش از خرج پول نازنین، تا میتوانید در این زمینه مطالعه کنید و یاد بگیرید. بپرسید و تمرین کنید و خراب کنید و دوباره بپرسید و تمرین و ...
و اصلا هم نگران نباشید که اگه پشتکار داشته باشید، با ابزار معمولی هم کارهای درخشانی خواهید کرد...
در ضمن عمده لنزهای مناسب برای عکاسی منظره نجومی، لنزهای اولتراواید هستند. این عبارت رو گوگل کنید:
Ultrawide lenses for astrophotography