درود
تک پایه بیشتر در عکاسی ورزشی کاربرد داره که سوژه قرار نیست از ترسش همه جا بچرخه! با این حال حداقل کاری که منوپاد می کنه کاهش لرزش هست. اما دقت داشته باشید حرکت سوژه با مونوپاد کنترل نمی شود و باید از ISO بالا استفاده کنید که مشکلات خاص خودش رو داره.
از طرفی مشکل مونوپاد عدم استقرار لنز هست که برای کنترل بدنه و لنز شما را وادار به حفظ تعادل و در نتیجه خستگی دست می کنه.
امکانش هست لینکی ارسال کنید؟
بدون شک بی تاثیر نیست اما از نظر قیمت و دلیلی که در نهایت اشاره می کنم بنظر شخصی بنده صرفه خرید تک پایه کربن برای حیات وحش وجود نداره.
تک پایه به دلایلی که در توضیحات بند اول گفتم کاربرد زیادی برای حیات وحش نداره. از طرفی باتوجه به ماهیت هد های مخصوص عکاسی حیات وحش شاید بهتر باشه به فکر سه پایه باشید، نهایتا یک سه پایه سبک
ببینید بدون تعارف اگر قصد دارید در حیات وحش نتیجه بگیرید، بهتره به فکر شناخت کامل شرایط عکاسی این ژانر باشید. بنده سابقه عکاسی در این ژانر رو بصورت دست و پا شکسته برای 5 سال و اماتور برای 2 ساله دارم.
در این مدت چیزی که متوجه شدم این هست که این ژانر نیاز به برنامه ریزی و عکاسی در زمان طلائی داره.
در ایران بر خلاف کشورهای دیگر حیوانات بدلیل مشکلاتی که با انسان داشته اند به شدت از انسان فراری هستند و این یعنی اول دردسر. اون 5 سال پیش با لنز تله 200 می شد از فاصله 10 متری یک پرنده شکاری بدون کمین عکس گرفت ولی الان با لنز 600 از 30 متری اون نمی شه نزدیک تر رفت. اینها نشانه های بدی هستند.
اما از در خصوص تجهیزات، اگر لنز 600 فیکس دارید بدون شک به فکر سه پایه باشید. حالا اگر تک پایه هم گرفتید برای کوتاه مدت خوبه
در کنار تجهیزات، GiamBall فراموش نکنید. این وسیله مهمتری ابزار عکاسی حیات وحش در زمینه سه پایه است.
در پایان هم پیشنهاد می کنم با دوستان حیات وحش کار فروم صحبتی داشته باشید.
یکی از این دوستان که اطلاع دارم سابقه کار با تک پایه و سه پایه رو داره جناب آ
قای نژادی هستند.
ارادتمند