واقعیت و سورئال در HDR

[Amateur]

دوستان
من هنوز متوجه پایه ی گفتگو و محوریت موضوع نشده ام!

طرح این پرسش که «عکس HDR ثبت واقعیت است یا فراتر از واقعیت رفتن؟» خود مستلزم این میباشد که نخست «واقعیت» را چون امری مطلق و معلوم، انگاشته باشیم.
و چگونه میتوان چنین کرد؟!

اگر معیار سنجش واقعیت برای ما گواهی چشمان ماست، به بیراهه رفته ایم.
فراموش نکنیم که چشمان ما به علت شکست نور در جو زمین، ستارگان را در جای راستین خود نمی بیند و این یک نمونه از هزاران خطای اوست.
هر یک از ما ماهیت رنگ و نور را بر طبق حساسیت و ظرفیت دستگاه بینایی خودمان ارزیابی میکنیم.
پس آنچه ما می بینیم واقعیت وجودی رنگها و نورهای جهان نیست.


بحث میتواند از این هم فلسفی تر شود و این پرسش سر برآورد که رنگ و نور در ذات خود چیست و چه میتواند باشد؟ (که من باوری به این «در ذات خود» ندارم).
اکنون دغدغه ی ما این نیست و پرداختن به این مقوله، کمکی به مسئله ی ما نمیکند.

مسئله ی ما این باید باشد که تنها بدانیم آنچه می بینیم واقعیت محض نیست و ثبت تصاویر در ذهن، میان انسان و انسان نیز دگرگونه است.
حتا یک انسان، تحت تأثیر حال و هوایی که دارد میتواند یک چشم انداز را هر بار به گونه ای دیگر ببیند.

و راستی که میتوان چون هراکلیتوس گفت که انسان نمیتواند دوبار در یک رودخانه، پای بگذارد، چرا که رودخانه برای بار دوم چیزی دیگر است و انسان نیز همان نیست که بار اول بود.
بنابراین میتوان گفت: هم رنگها و نورها هر لحظه چیزی دیگرند و هم چشم ما در هر لحظه بینشی دیگر دارد.


سرانجام اینکه واقعیتی در کار نیست و اگر هم بود رسالت هنر، شبیه سازی واقعیت نبود.

بر هنر اگر نام واقع گرایی هم بچسبانند، نمیتواند ماشین ثبت واقعیت بشود.
چرا که انسان، هنر را برای فرا رفتن و چیزی دیگر شدن میخواهد، نه در جا زدن و همان بودن و همان ماندن !

HDR هم یک نوع هنر است که انسان از راه آن میخواهد دریچه ای دیگر به روی بینایی خود بگشاید.
یک دریچه است میان هزاران دریچه و چشم انداز دیگر که اکنون هست و یا روزی پدید خواهد آمد.

آنچه که اهمیت دارد: نبستن هیچ یک از این دریچه هاست.


.

[mreza1001]

ولی واقعا "واقعیت عکاسی چیست؟"

سوال راهگشایی است و البته بسیار دشوار که سوالات تازه ای به ذهن آدم میاره.

اولین چیزی که به فکرم رسید این بود : نور-صفحه حساس- اجازه عکاس که با فشردن شاتر محقق می شود.

شاید برخی از دوستان در دانشگاه های هنر چنین تجربه ای داشته باشند: یک نگاتیو را چند بار نور دهی می کردیم.( با اکثر دوربین های 120 براحتی امکانپذیر است ولی من یادگرفته بودم که یک دور فیلم را برگردانم عقب و از دوربین 135 خودم استفاده کنم چون ما واحد عکاسی نداشتیم و اجازه نمی دادند برویم توی لابراتوار و خودمان ظهور و چاپ را انجام دهیم) خلاصه یک منظره انتخاب می کردیم که خیلی تاریک روشن باشد مثلاً می رفتیم توی زیر زمین و به سمت پنجره نگاه می کردیم. بیرون بسیار روشن و داخل بسیار تاریک بود دوربین را روی 3پایه ثابت می کردیم و کادر را می بستیم (معمولاً جوری که مرز تاریک و روشن درست در وسط کادر و روی خط فوکوس باشد) بعدش یک شات با نور سنجی کلی می زدیم و سپس همان نگاتیو را مجدداً نور دهی می کردیم با این تفاوت که نیمه روشن کادر (نیمه بالایی) را با یک مقوای سیاه که از قبل اندازه نصف لنز بریده بودیم می پوشاندیم که نور نبیند. (اغلب کمی نور از زیر مقوا نشت می کرد و مرز را طبیعی تر می نمود) حاصل کار اغلب یک عکس جالب بود که با دوستان در باره اش بحث می کردیم. همان موقع بین اینکه چنین عکسی یک کار رئال است یا سورئال بحث های زیادی می شد. و همیشه همه منتظر چاپ چنین کارهایی بودند. و ما هم همش دنبال مناظر و روش هایی که بشود این تکنیک را رویش پیاده کرد . مثلاً گاهی از کاغذ ها کالک گاهی کالک چند لا گاهی طلق دودی و ... روی آسمان استفاده می کردیم.

این خاطره را گفتم که روشن شود بحث ما ربطی به سنسور و نگاتیو ندارد و بحث دیجیتال و نگاتیو نیست. همان زمان هم من فکر می کردم چون از واقعیت عکاسی فراتر رفته ام سورئال است.

واقعیت عکاسی یک شات است و تمام.


ویرایش : در مورد پست قبلی که با هاش خط رو خط شدم عرض کنم که مواردی که مطرح شد خودش نیاز به یک تاپیک دارد که بشه چکیده چندین نظریه را توش مطرح کرد که موضوع بحث الان ما نیست برای همین هم بنده نظری در باره اش نمی دهم. فکر کنم اگر در باره واقعیت عکاسی صحبت کنیم بهتر باشه (و نه در باره مطلق بودن یا نبودنش. فرض کنید که عکاسی واقعیتی دارد.)

[Anoosh-Em]

. یعنی نتیجه کار اگر فراواقعی نشان دهد و در واقع نتیجه کار از واقعیتش بهتر باشد کار را سورئال بدانیم.

یکی دیگر که منظور من هم هست اینکه اگر از واقعیت عکاسی خارج شویم کار را فراواقعی بدانیم. هرچند که صرفاً به واقعیت منظره رسیده باشیم و فراتر هم نرفته باشیم. (چون از واقعیت عکاسی فراتر رفته ایم سورئال است)
.

بحث اینکه کدام عکس به واقعیت نزدیک است ؟ را نداریم.
.

درود

ببخشید جناب میلانی
شما در تمامی موارد مطرح شده از واقعی بودن یا واقعی نبودن ، فراواقعی بودن ،متفاوت بودن یک عکس از واقعیتش ، خارج شدن از واقعیت یک عکس.... صحبت کردید ، چطور است که میفرمایید:

بحث اینکه کدام عکس به واقعیت نزدیک است ؟ را نداریم.

هرباری هم که کلمه سورئال را هم بکار میبردید در مفهموم غیر واقعی بود ،مسلما در مورد مکتب سورئال نبود.

سوء تفاهم نشود بنده خودم را در حدی نمیدانم که از کسی توضیحی بخواهم

اما فکر میکنم آنچه را که مد نظرتان بود فرموده اید:

واقعیت عکاسی یک شات است و تمام.

)

و اگر هم دست در کاری که دوربین کرده ببریم آنرا غیر واقعی قلمداد کردید

آیا اشتباه میکنم؟


با سپاس

انوش

[Herati]

با اجازه اساتید و بزرگان
یک سوال در ذهن من با خواندن بحث واقعی یا فرا واقعی عکس های HDR ................ خطور کرد
آیا واقعیت را ما باید بر مبنای چشمان قرار دهیم ؟
اگر این چنین باشد ایا عکسی غیر HDr هستند همه همان واقعیت محض هستند
مگر زاویه دید لنزهای ماکرو واید و فیش آی چقدر با دید چشمان هماهنگ است
اصلا چه می شود آنچه ثبت می شود فراتر از واقعیت باشد ؟
آیا تمام موجودات روی زمین یکسان می بینند؟ یک انسان بر روی زمین یا یک ماهی درون آب و یا عقاب بر فراز آسمان
شاید بدانید که مگس 10 بار آهسته از دید انسان می بینند و قادر است کوچکترین هرکتی را تشخیص بدهد به نظر شما کدام واقعیت است و یا چشمان ماهی با آن زاویه دید وسیع
عکاسی در اغاز با سیاه سفید شروع شد که شباهتی با واقعیت نداشت هم بواسطه تک رنگی وهم کنتراستی که باعث می شد دینامیک رنج در کمترین حد باشد حتی در تاریک خانه هنگام چاپ عکس یک لامپ قرمز کم نور همیشه روشن بود و هیچ اثری بر روی کاغذ نمی گذاشت و رنگ های متفاوت فقط تبدیل به خاکیستری های روشن و تاریک میشدند بعدها فیلم های رنگی بوجود آمده که نسبتا به واقعیت نزدیک بود و از آن پس این تفکر که عکس باید با واقعیت نزدیک باشد بوجود آمد و با ظهور دوربین های دیجیتال و تکنیک های جدید همچونHDR دیگر میتوان به قول دوستان عکس های نزدیک به واقعیت و حتی فراتر از واقعیت رادید
وقتی برای اولین بار یک ویدیو HDR روکه با دودوربین 5Dثبت شده بود دیدم واقعا هیجان زده شدم و بسیار برایم جالب بود
بنظر من آن را بعنوان یک امر طبیعی پذیرفت گرچه فراتر از واقعیت است و از آن لذت برد
امروزه هنر عکاسی از یک شات فراتر رفته همانطور که از آنچه ما واقعیت میگویم فراتر رفته
پروسس امروزه یکی از مراحل خلق یک عکس است وجزعی از هنر عکاسی میباشد
(این نظر شخصی می باشد و بر نظرات دیگر دوستان احترام قاعل هستم)
با احترام
مرتضی حسینی

[mreza1001]

مشکل دقیقاً کجاست؟

خارج شدن از واقعیت عکاسی را سورئال (در عکاسی) نامیدم و HDR را یکی از مظاهر بسیار قوی آن می دانم.

مکاتب یا سبک های هنری در هر هنر به شیوه خاصی بروز می کند.

تعریف من از واقعیت عکاسی که نوید پرسیده بود همین است که شما هم نقل قول کردید : واقعیت عکاسی یک شات است و تمام.


باز هم تاکید می کنم که دو نوع می توانیم بحث کنیم.

یکی اینکه به نتیجه (عکس) بنگریم و ببینیم نتیجه فراتر رفته یا نه که همین بحث ها و دفاع هایی که مثلاً در پست پیش هم آمد مطرح می شود که مثلاً سیاه و سفید و فیش آی چنین است و چنان است و اصلاً واقعیت چیست؟ و مگر دید انسان واقعیت است؟ و دید هر لحظه متفاوت است و لحظه منحصر به فرد است و ما در "آن واحد" مشغول گذرانیم و MODO و اکنون و . . . که این ها به جای خود محترم ولی منظور نظر بنده نیست.

بنده به عمل می نگرم که از واقعیت فراتر رفته یا نه؟


3 روز آینده را در سفر خواهم بود بعد از سفر تاپیک را پیگیری می کنم

[Amir Abdolpanah]

مشکل دقیقاً کجاست؟

خارج شدن از واقعیت عکاسی را سورئال (در عکاسی) نامیدم و HDR را یکی از مظاهر بسیار قوی آن می دانم.

مکاتب یا سبک های هنری در هر هنر به شیوه خاصی بروز می کند.

تعریف من از واقعیت عکاسی که نوید پرسیده بود همین است که شما هم نقل قول کردید : واقعیت عکاسی یک شات است و تمام.


باز هم تاکید می کنم که دو نوع می توانیم بحث کنیم.

یکی اینکه به نتیجه (عکس) بنگریم و ببینیم نتیجه فراتر رفته یا نه که همین بحث ها و دفاع هایی که مثلاً در پست پیش هم آمد مطرح می شود که مثلاً سیاه و سفید و فیش آی چنین است و چنان است و اصلاً واقعیت چیست؟ و مگر دید انسان واقعیت است؟ و دید هر لحظه متفاوت است و لحظه منحصر به فرد است و ما در "آن واحد" مشغول گذرانیم و MODO و اکنون و . . . که این ها به جای خود محترم ولی منظور نظر بنده نیست.

بنده به عمل می نگرم که از واقعیت فراتر رفته یا نه؟


3 روز آینده را در سفر خواهم بود بعد از سفر تاپیک را پیگیری می کنم

اگر اجازه دهید من هم نظرم را بیان می کنم، گر چه هدفم از بیان این نظر روشن شدن این موضوع برای خودم است و دیگر هیچ ...

آقای میلانی لزومی نمی بینید که واقعیت عکاسی از دید شما، آن طور که تعریف کردید با واقعیت عکاسی از دید عموم متخصصان! ( عجب اصطلاحی) یکی باشد؟
یا صرفا این جمله را نظر شخصی خودتون می دونید؟

[reza_Bahman]

تعریف من از واقعیت عکاسی که نوید پرسیده بود همین است که شما هم نقل قول کردید : واقعیت عکاسی یک شات است و تمام.

تعریف عجیب و غریبی است که به گمان من راه به جایی نمی برد... با این تعریف مثلا شاتهایی با تنظیم های مختلف دوربین (مانند نوردهی های کم یا زیاد) آیا واقعیت هایی متفاوت هستند؟ یا فرضا تکلیف پست پراسسینگ در این میان چیست؟! و چه جایی در این واقعیت عکاسی دارد؟

[Javid]

البته بنده در حد این بحث نیستم ولی اجازه می خواهم اظهار نظر کنم.

2 مطلب مختلف در این بحث وجود دارد یک HDR آیا به دلیل دور شدن از رئالیسم یا واقعیت قابل نفی است یا خیر.
دوم بحثی که بهتر است جای دیگر دنبال شود: واقعیت عکاسی.
درست است کلمات موجود در این دو مورد خیلی مفاهیم نزدیکی دارند ولی به نظر بنده نباید در هم ادغام شوند.

در خصوص HDR با توجه به اینکه عکاسی در شاخه هنرهای تجسمی قرار می گیرد و همه آثار هنرهای تجسمی از عناصر بصری تشکیل می شوند (نقطه ، رنگ، تیرگی و روشنی و ... ) hdr تغییری در تعریف عکس ایجاد نمی کند و در واقع تغییری در کیفیات بصری و روابطی مثل تعادل ایجاد می کند که منطقا قابل پذیرفتن خواهد بود. ولی اینکه یک عکس HDR واقعیت را از بین ببرد بنده آن را نفی می کنم و به نظرم تنها حس آشنای دید عادی را از بین برده نه واقعیت را.

[Herati]

واقعیت عکاسی یک شات

اگر خواسته باشیم فعل عکس گرفتن را در ادبیات فارسی آنهم بسیار کوتاه و در یک کلمه تعریف کنیم همان چیزی که شما فرمودید میشود یا بعبارتی فشردن دکمه شاتر می باشد ولی شاید فراموش کرده باشید که پروسس چه در دنیا دیجیتال و چه نگاتیو اهمیت بالایی برخوردار است
cross processing -posh processing رو هم یادتون هست
نمی توان بصراحت گفت که واقعیت یا ماهیت عکاسی شات است

خارج شدن از واقعیت عکاسی را سورئال (در عکاسی) نامیدم

اگر موضوع را بشکافیم و اول ببینیم عکاسی چقدر با واقعیت نزدیک است و یا تصور ما از یک تصویر واقعی چیست بهتر می باشد
برداشتی که من از فرموده میلانی عزیز کردم ایشون هر فرایندی را که بوصیله دوربین و تنظیمات دوربین انجام شود عکاسی واقعی می دانند.
حال اینکه در همان فرایند واقعی تصوبری فراتر از واقعیت ثبت می شودبطور مثال تصویری که بوصیله لنز فیش آی با پرسپکتیو و اعوجاج بسیار بالا ثبت می شود ویا تصاویری باعمق میدان بسیار کم بوصیله لنز های با دیاف باز ثبت می شود هیچگاه واقعیت نیست وخارج از واقعیت هم نیست بلکه فراتر از واقعیت هست
من این تکنیک (hdr) را خارج از واقعیت نمی دانم بلکه فراتر از واقعیت میدانم

[M.R.Mir]

درود

به نظرم اين بحث دچار همون مسئله اي شده كه ويتگنشتاين اون رو بازي زباني ناميد

قبل از تمام اين بحث ها بايد اول يك چيز رو روشن كنيم:

و اون اينكه منظور ما واقعيت هست و يا تطابق واقعيت ها و يا حقيقت

اتفاقا محمدرضا جان منم با جناب آماتور(اسمشون رو نميدونم) موافقم كه بايد روشن كنيم منظورمون از واقعيت دقيقا چيه.

شما ميگين واقعيت عكاسي يك شات هست و تمام، خوب ميشه اينجوري هم بهش نگاه كرد، حالا سوالم اينه كه اين تعريف رو عام ميدونيد يا خاص خودتون؟

من فكر ميكنم منظور شما از رئال ،تطابق عكس با چيزيه كه از بيرون از دوربين بوده

حالا برميگردم به اينجا كه واقعيت در انحصار چشم من و شما يا شات ثبت شده ي دوربين يا عكس HDR يا فرضا چشم مگس نيست، اينا همشون واقعين چون وجود دارن و به همشون ميشه صفت واقعي داد

بايد به اين توجه داشته باشيم كه واقعيت بعد متكثر حقيقته و اينجا بين اين دو مفهوم تداخل صورت گرفته، حقيقت يك چيزه و واحد اما واقعيت به شدت متكثر و پلوراليزه هست

هر چندتا شات از يك موضوع كه مشابه هم و حتي مشابه سوژه نباشن واقعيت دارن، اما لزوما حقيقت رو ثبت نكردن.

اگر تمايز بين سه مقوله ي واقعيت ، تطابق واقعيت ها و حقيقت برامون روشن بشه جواب پرسش شما هم از دلش بيرون بياد.