پیشرفت در عکاسی

[mSafdel]

نمیدونم چرا اینقدر این بحثو پیچیدش می کنید؟ البته شاید این عادت هنرمندا باشه
موضوع تاپیک خیلی روشن بود: فقط کافیه بگید که در هر مرحله ای که هستید وقتی احساس نیاز به پیشرفت کردید چه کاری برای رفع این نیاز انجام دادید که به نظر خودتون باعث پیشرفت شده

در ابتدای شروع به عکاسی بعد از مدتی سوالی برام پیش اومد اونم این بود که چرا رنگهای عکس های من شبیه به عکسهای عکاسان دیگه نیست! با کمی مطالعه به این نتیجه رسیدم که من با قسمتی از عکاسی به نام "ویرایش عکس" آشنا نیستم. برای آشنایی با اون در کلاس ویرایش عکس دکتر روشن شرکت کردم و به نظرم تاثیر خوبی روی کارم داشت

باز هم بعد از مدتی عکاسی بی هدف، از خوندن دو کتاب بسیار لذت بردم و به نظر خودم تاثیر زیادی روی دیدم در عکاسی و بالا رفتن کیفیت کارم نسبت به قبل شده این دو کتاب اینا هستن:
- دید خلاقانه در عکاسی - برایان پترسون
- مجموعه کتابهای عکاسی دیجیتال - اسکات کلبی

البته همیشه نگاه کردن به عکسهای اساتید بهم خیلی کمک کرده

[Halalzadeh]

نمی دونم چرا دوستان عزیز به ادامه ی این بحث علاقه ای نشون نمی دهند.
راستش وقتی این دغدغه ی فکری رو با جناب روشن مطرح کردم و ایشون فرمودند که در فروم بحث بشه، امیدوار بودم که بحث و راهکار های خوبی رو بتونم از این گفتگو ها پیدا کنم.
خب همونطور که جناب روشن هم اشاره کردن، مقصود از این تاپیک یافتن راهکار های عملی هست.نه بیان راه کار های کلی و نظری.
به طور مثال :
یکی از بهترین تمرین های رزومره ی یک علاقه مند به عکاسی، دیدن عکس خوبه.
دوستان میتونن گالری های قوی و یا وبلاگ هایی که همیشه دنبال می کنند رو اینجا نام ببرند.


خوشحال می شم که سایر دوستان هم در این بحث شرکت کنند و از تجربیاتشون بنده و باقی دوستان رو بهره مند کنند.

[Mehdi Rojaie]

نمی دونم چرا دوستان عزیز به ادامه ی این بحث علاقه ای نشون نمی دهند.
راستش وقتی این دغدغه ی فکری رو با جناب روشن مطرح کردم و ایشون فرمودند که در فروم بحث بشه، امیدوار بودم که بحث و راهکار های خوبی رو بتونم از این گفتگو ها پیدا کنم.
خب همونطور که جناب روشن هم اشاره کردن، مقصود از این تاپیک یافتن راهکار های عملی هست.نه بیان راه کار های کلی و نظری.
به طور مثال :
یکی از بهترین تمرین های رزومره ی یک علاقه مند به عکاسی، دیدن عکس خوبه.
دوستان میتونن گالری های قوی و یا وبلاگ هایی که همیشه دنبال می کنند رو اینجا نام ببرند.
خوشحال می شم که سایر دوستان هم در این بحث شرکت کنند و از تجربیاتشون بنده و باقی دوستان رو بهره مند کنند.

به نظر من سه عامل اصلي در پيشرفت عكاسي كمك مي كنه:
1- مطالعه - كتاب، اينترنت، مقاله و ... نظرات و انتقادات رو هم شامل ميشه(يه جورايي فيدبك مطالعاته!)
2- عكس ديدن (بسته به ژانر عكاسي خاص، سايت هاي خبري، طبيعت، پرتره و مدلينگ و ... گالري ها و كارهاي عكاساي خوب داخلي)
3- عكس گرفتن كه مهمترين بخش ماجراست و اينكه هدفمند باشه و با مطالعه انجام بشه - مثلاً امروز تصميم بگيري كه فقط با يه لنز مشخص و در يك ژانر خاص با تكنيك خاصي و مطالعه قبلي عكاسي كني و سراغ گزينه هاي ديگه نري! به من كه خيلي كمك كرده اين مورد! البته تنها بودن و تمركز در عكاسي هم خيلي جواب داده!

و در آخر رمز موفقيت و پيشرفت در هر كاري همون تمرين، تمرين، تمرين :)

[mSafdel]

اتفاقا بعد از خوندن تاپیک شما این چند روز ذهن من خیلی به این موضوع مشغول بود.
گذشته از همه مطالبی که در پست های قبلی اشاره کردم هدف به نظرم خیلی مهمه. این چند روز تاپیک "پروژه های عکاسی" دکتر روشن تو سایتو خوندم که فکر می کنم تاثیرش کمتر از خوندن یه کتاب نبود چون متوجه شدم که باید برای عکاسی هدفی داشته باشم تا بتونم در راستای اون هدف پیشرفت کنم. خوندن اون تاپیکو به شما هم توصیه می کنم

[mreza1001]

مهمترین عامل از دید بنده انگیزه است.

هدف بدون انگیزه لازم کمک چندانی نخواهد کرد. از طرف دیگر باید به صورت آگاهانه انگیزه را هدایت کرد.

فرض کنید یک عکاس صاحب فرزندی شده، یا با فرد جدیدی آشنا شده، در این حالت انگیزه خوبی برای عکاسی دارد اما اگر آگاهانه عکس نگیرد بعد از مدتی یک هارد پر از اسنپ شات خواهد داشت که فقط به درد مرور خاطرات می خورد.

اغلب اوقات میشه با انتشار عکس ها در سایت های معتبر یا سایت شخصی عکاس یا شرکت در مسابقات روند پاداش دهی به خود را آغاز نمود و با هدف گذاری های کوتاه مدت رو به جلو حرکت کرد.

شخصاً با وجود اینکه مثل خیلی از علاقه مندان عکاسی مرتب در حال دیدن عکس و مرور سایت ها و فتوبلاگ ها هستم صرف دیدن عکس را برای کمک به پیشرفت عکاسی کافی نمی دانم. حتی لازم هم نمی دانم. اما دیدن عکس با هدف پیشرفت در عکاسی نیاز به مدیریت قوی ذهنی دارد. موارد مختلفی را باید در نظر داشته باشیم. هر منبعی برای مشاهده عکس مناسب نیست. در میان منابع مناسب هم می بایست هر از چند گاهی منابع خود را تغییر دهید. معمولاً هر سایت خواه نا خواه خط مشی خاص خود را دنبال می کند و گرچه ممکن است عکاس های خوبی به نمایش بگذارد اما عکس های خوب دیگر با دیدگاه های متفاوت و شاید برتر انتظار دیدار ما را در سایت های دیگر می کشند. داشتن یک یادداشت از لیست عکاسانی که باید عکس هایشان را ببینیم همیشه کمک کننده است. وگرنه تماشای عکس و ذخیره کردن روی هارد کمک چندانی نخواهد کرد. لحظه این که به یک عکس نگاه میکنیم ذهن باید در حال بررسی عواملی باشد که عکاس حین عکاسی با آن روبرو بوده است و موارد دیگری که موضوع این صحبت نیست.

شرکت در چلنج ها و موضوعات عکاسی روزانه هفتگی و ماهانه را خیلی موثر می دانم. برای یک دوره کوتاه یکی دوماهه در چلنجی شرکت کرده بودم که موظف بودیم هر روز یک عکس را که همان روز گرفته شده بود منتشر کنیم. این مورد باعث نظم کامل عکاسی من شده بود. و به علاوه دیدم را به طور کامل نسبت به اطراف تغییر داد. چراکه من هر روز همان مسیر های همیشه را طی میکردم ولی مجبور بودم عکس های تازه ای بگیرم.

امیدوارم این تجربیات به درد دوستان بخورد.

[Ali M.Rezaei]

به نظر من در اختیار داشتن منابع مناسب (بخصوص زمانی که بطور خودآموز و از طریق آزمون و خطا سعی در پیشرفت دارید) یک فاکتور حیاتی است که می تواند سکوی پرتاب باشد. من به شخصه حدود 4 ماه پیش وقتی در این انجمن عضو شدم شاید اطلاعاتم در حد یک point & shooter بود.الان هم آماتورم ولی در این انجمن از طرف یکی از دوستان منابعی بهم معرفی شد که تاثیر زیادی روی درکم از عکاسی داشت.
خلاصه کلام به انگیزه بالا و هدف مشخص , داشتن منابع خوب رو هم اضافه کنید.

[darkness_land]

من زیاد گله کردن رو دوست ندارم اما اینجا باید گله کنم ، اگر نام این تاپیک چیز دیگری بود شرایط کاملا متفاوت بود و حداقل 10 صفحه نظر ، پیشنهاد و انتقاد وجود داشت ! مثلا نامی چون "فلان دوربین بهتره یا فلان دوربین" یا "انتخاب فلان لنز برای فلان ژانر" و یا حتی "ورود فلان بدنه یا فلان لنز در بازار" و .... اما این تاپیک مورد استقبال قرار نگرفت ، چرا ؟ جواب خوشبینانه که میشود داد اینه که تمامی دوستان و اساتید حاضر در این فروم پیشرفت چشم گیری داشته اند و دیگر احساس نیاز به پیشرفت ندارند ! که اگر چنین باشد بنده هم خوشحال میشوم هم نارحت ، خوشحال از اینکه در مکانی فعالیت میکنم که همه افراد در آن نهایت پیشرفت را داشته اند و افتخار میکنم در بین چنین اساتیدی هستم و ناراحت از اینکه بنده نتوانستم خودم را با دیگر عزیزان بالا بکشم و هنوز درجای خودم مانده ام و بد بینانه نیز میشود نگریست اینکه دوستان اطلاعات و تجربه هایشان را برای خودشان میخواهند و دوست ندارند دیگران را شریک کنند !
دوستان عزیز هدف از ایجاد این تاپیک انتقال تجربیات دوستان موفق به دوستانی است که احساس میکنند در این وادی پیشرفتی نداشته اند و یا اگر داشته اند کم بوده در حدی که ارضایشان نکرده ! بعد از خواندن چند مطلبی که عنوان شده تنها چیزی که دست گیرم شده اینه که خواندن بعضی کتب و دیدن بعضی از عکس ها و .... مفید واقع میشود برای پیشرفت اما این بعضی یعنی چه ؟ بنده دنبال نتیجه بودم و لی اینجا فقط سردرگم شدم .

از خودم شروع میکنم که از زمانی که دوربین خریدم احساس کردم که باید پیشرفت کنم و تعدادی عکس گرفتم اما بعد از مدتی که چندادن طولانی نبود پیشرفتی احساس نکردم و از سر ناآگاهی دست یه دامان تجهیزات شدم و به خودم قبولندم که اگر دوربین ف.ف و لنز های سری L داشته باشم عکس هایم از این رو به اون رو خواهد شد و دست به خرید تجهیزات زدم و مبلغ زیادی رو خرج کردم به امید پیشرفت اما قافل از اینکه آب در کوزه بود و بنده تشنه داشتم در بیابان مسیر بهوده میرفتم.
از دوستانی که مشناختم و میدانستم آتلیه دارند کمک خواستم که در کنارشان تجربی مطالب را فرا بگیرم که شدنی نبود ، کلاس های عکاسی نیز مشکلات خودشان را دارند مثلا انجمن سینمای جوان که بعد 8-9 ماه هنوز کلاس هایش تشکیل نشده و کلاس های خصوصی که ترمی 1.000.000 تومان آب میخورند برای بنده !
کتابی تازگی ها تهیه کردم "ترکیب بندی در عکاسی" نوشته "هارالد مانته" که جالب بود اما بازهم کمک نکرد چون درگیری ذهنی بنده رو بیشتر کرد اما اولین نتیجه و مهمترین نتیجه ای که در این کدت گرفتم اینه که اگر ذهنم رو مشغول عکس گرفتن و کارهای ویرایش و پیشفرت های این چنینی کنم دیگر نظرم نسبت به تجهیزات نیز عوض می شود .

دوستان عزیز و سروران ، بنده از نوشتن مطالب فوق مقصود بدی ندارم اگر از شما کسی از بنده رنجیده به بزرگواری خودش بنده رو عفو بفرمایند !
مطالبی که در مورد خودم نیز نوشتم برای این منظور بود که از دوستان راهنمایی بگیرم که چه کاری انجام دهدم تا روند پیشرفت را بهتر طی کنم "سرعت روند مدنظر بنده نیست !!!"

از جناب روشن که این تاپیک رو راه انداختند تشکر میکنم و از تمامی دوستان عزیزم که مطالب مفید خودشون رو مطرح کرندند نیز متشکرم

[Digital Lover]

برادر عزیزم....دوستان بزرگوارم

توی این مسیری که شما قدم در راهش گذاشتین تنها فاکتوری که باعث پیشرفت شما میشه ممارست و پیگیریه خود شماست
توی سایت که به اندازه کافی مطالب مفید موجود هست....اساتید هم که مرتب سوالات دوستان رو رصد میکنند و پاسخگو هستند
سایتهای فرنگی هم که به اندازه هزاران کتاب و فیلم و مقاله مطالب مختلف رو پوشش دادند....بنابراین از نظر دسترسی به مطالب آموزشی و رسیدن به جواب سوالهاتون
کمبودی وجود نداره.............من دقیقا متوجه نشدم گله شما از چی هست.....فقط میتونم این رو بگم اگر خودتون معلم خودتون باشید (بجای اینکه دنبال راهنما و معلم احیانا بگردید)
مشکلی در پیشرفت و یادگیری نخواهید داشت....فقط کافیه راهتون و کم و کسری هاتون رو پیدا کنید و در پی جبران اوونها بر بیاید
خود من شخصا نه کلاسی رفتم و نه معلم و راهنمایی داشتم...حداقل 6 سالی هست که تو این راه در حال تقلا کردن و دست و پا زدن هستم....و همین تقلا کردنم باعث پیشرفت بیشتر و یادگیریه بهترم شده....چیزی که تو دانشگاه اتفاق نمیوفته....چون دانشجو از سر رفع تکلیف کارها رو انجام میده....همینکه عامل زور و نمره بالای سرش باشه رغبتش به درس کمتر هم میشه...................
لب کلام این هست که از اینکه میبینید چیزی بلد نیستید ناراحت نشید و همچنان روحیه خودتون رو حفظ کنید بزرگترین مشکل در راه یادگیری همین باختن روحیه هست...تمام ابزارهای لازم رو هم دارید پس تنها به خودتون رجوع کنید

آرزوی موفقیت برای شما

[darkness_land]

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن شرط اول قدم آن است که مجنون باشی
برادر عزیز ممنون که وقت گزاشتین و پاسخ دادید ، اما بنده نه از کمبود منابع شاکی بودم و نه از کم لطفی شما که اگه چنین باشه از روی بیخردی بنده است !
هم منابع بسیار در دست هست و هم وجود عزیزانی چون شما و حضور اساتیدی چون دکتر روشن !
بنظر شما من نرفتم دنبال اطلاعات ؟ بنظر شما من درک نکردم راه پیشرفت کدام است ؟ این ها مهم نیست ولی این سوال را پاسخ بدهید که آیا دکتر روشن نیز مفهموم پیشرفت
را نمیدانند که چنین تاپیکی ایجاد کردند ؟

دوست عزیز و بزرگوار بنده ، من بدنبال دستی از غیب نیستم که مرا بجلو هل دهد بلکه دنبال این هستم زمانی که غذای روح را آماده میکنم و تلاش میکنم برای کسب اطلاعات
جایی باشد که لقمه آماده ازشون بگیرم ، استفاده از تجربه اشخاصی چون شما که با نبود منبع انسانی آگاه در کنارتان پیشرفت داشته اید بسیار برای بنده کارآمد است

امید وارم منظور را درست بیان کرده باشم و امید وارم جناب روشن از اینکه نامشان را در پیامم آوردم از من نرنجیده باشند !

[Mahdi.A.Tabar]

درود بر همگان
بنده خیلی دیر با این فروم آشنا شدم. ولی دوست دارم تجربیات ناقصم رو به اشتراک بگذارم.

من خودم با خوندن کتاب ترکیب بندی در عکاسی نوشته هارالد مانته تازه فهمیدم که چقدر بی هدف عکاسی میکردم!!!
یا با خوندن کتاب دید خلاقانه در عکاسی نوشته برایان پترسون فهمیدم که یک عکاس باید دوربینش مثل کارت ملی همیشه همراهش باشه!
یاد گرفتم که یک عکاس جدی باید در همه حالت کادرش رو درست ببنده و از مردم خجالت نکشه حتی اگه مجبور باشه تو خیابون دراز بکشه تا دنیا رو از دید یک گربه به تصویر بکشه!
از فیلم تعقیب نور دیوید نوتون (عکاس منظره) یاد گرفتم خواب اول صبح برای عکاس معنی نداره چون بهترین نور رواز دست خواهد داد.
چند وقتیست دارم پیشرفت رو در خودم احساس میکنم. گر چه هزینه خاصی تا حالا ندادم ولی احساس میکنم بدون این دوربین هم میتونستم درترکیب بندی از طبیعت و اجسام ثابت، به پیشرفت های کنونی دست پیدا کنم آنهم فقط با یک موبایل!
(البته برای عکاسی از سوژه های متحرک و سریع که بهش علاقه دارم ، داشتن این دوربین الزامیست)

بالاترین هزینه ایی که تا حالا کردم از دست دادن زمان و اتلاف وقت بود. اما جلوی ضرر را از هر جا بگیری منفعته!

خیلی ها میگن عکاسی استعداد میخواد ولی من میگم استعداد بدون پشتکار یک ریال هم نمی ارزه!
آدم با پشتکار و تلاش در راه درست، استعداد لازم رو بدست میاره.


متأسفانه بزرگترین مشکل عکاسان جوان، گیر افتادن در دام تجهیزات رنگارنگ و گرانقیمت هستش.
در صورتیکه آسانترین مرحله پیشرفت در عکاسی، یادگیری کار با تجهیزات و یا پردازش عکس هاست.
آنچه که مهم و حیاتی ست دانش ترکیب بندی و استفاده از عناصر و نور موجوده.
یه عکس خوب با کادر دقیق حتی اگه ویرایش خوبی هم نداشته باشه در نگاه دیگران قابل تقدیره.
ولی عکسی که از لحاظ فرم و محتوا مشکل داشته باشه هر چقدر هم ویرایش بشه بازهم مشکل داره!

باور کنید این پول هایی که پای تجهیزات میدیم رو اگه برای کلاس خصوصی عکاسی میدادیم تا در کنار یک استاد و در جمع افراد علاقمند و با انگیزه قرار بگیریم، پیشرفت ما بسیار چشمگیر میشد. کافی بود در هر جلسه دو سه تا ازعکسهای خودمون رو با استاد ایرادگیری کنیم و در عکس های بعدی آنها را رعایت کنیم.

یکی دیگه از مشکلات بزرگ ما اینه که خیلی عجول هستیم و فورأ میریم سراغ خرید دوربین و لنز گرانقیمت!
در صورتیکه اگه حوصله کنیم و با مطالعه و حضور در کلاسها و کارگاههای آموزش عکاسی، بر روی مهارتهای کادربندی و شناخت عناصر عکس و غیره تمرکز کنیم خواهیم دید که با یک موبایل هم میشه عکسهای خارق العاده ایی گرفت.

دلسردی اکثر ماها از کادرهای خسته کننده و پر از اشکال هستش وگرنه دلیلی برای دلسردی وجود نداره!
گواه این حرفم هم استادان برجسته عکاسی در سالهای دور از دیجیتال هستن. اونایی که با یه دوربین آنالوگ کارهای بزرگی انجام دادن چون ترکیب بندی در عکساشون چشم نواز بود. چون وقت گذاشتند و حوصله بخرج دادند و علم کادربندی رو آموختند.

اگه جایی رو اشتباه نوشتم دوستان گوشزد بفرمایند.

یا حق