از نظر کادر مراقب نقاط مرزی باشید. الان پایین کادر با سر انگشتان تلاقی کرده در حالی که بالای کادر فضای اضافه دارد .می تونستید (و باید) کادر رو پایین تر می بستید. تقریباً 4 انگشت پایین تر محل بهتری هم برای قطع ران پا است.
از نظر زاویه نور پردازی نوری که در سمت راست قرار داشته باید کمی بالاتر میرفت تا وضعیت سایه بینی روی گونه چپ بهتر میشد از طرفی ایجاد کمی سایه زیر گردن باعث ایجاد بعد و پیوستگی بیشتر سر بابدن می شود و چانه از این حالت مجرد خارج می شود.
از نظر فلاشمتری سمت راست سوژه از دید ما (سمت چپ خودش) اور اکسپوز شده نور سمت چپ مناسب است که من حدس میزنم نور بازتابی از جانب رفلکتور و یا دیوار باشد. اگر فلاش است مناسب تنظیم شده و میتونه به عنوان الگویی برای نور پردازی های آتی شما باشه (از نظر فاصله رفلکتور و یا شدت نور فلاش) ولی اگر نور بازتابی از رفلکتور یا دیوار و . . . است مناسب بودن شدتش را مدیون شدت زیاد نور سمت راست است یعنی اگر همین عکس با نور سمت راست صحیح گرفته میشد نور سمت چپ کم بود و باید رفلکتور را نزدیک تر می کردید.
از نظر پز دست چپ سوژه نامناسب است. شانه چپ را به شکلی ناقص میبینیم و بقیه دست گم است. در واقع میزانی از دست که میبینیم به چشم بیننده اجازه تصور کردن یک دست را نمیدهد. فرض کنید قسمت ساعد بیشتر معلوم باشد. در این صورت چشم (ذهن) بیننده مسیر فرضی دست را به صورت ناخودآگاه ادامه میدهد و به شانه متصل میکند. برای نمونه و توضیح بیشتر یک نمونه از کار های ناموفق خودم را می گذارم :
کد:
http://mreza1001.persiangig.com/akkasee/IMGP2637---50-kA.jpg
همانطور که میبینید عدم وجود دست در سمت راست عکس حالت نامناسبی ایجاد کرده است.