پرتره Portrait

[hamid_rabbi]

4- انتخاب این پرسپکتیو با فوکال 75 شاید بهترین بوده باشد اما اگر امکانش وجود میداشت فوکال بالاتر برای عمق میدان بیشتر میتوانست بهتر باشد.
در نهایت، در پرتره های محیطی از پیش زمینه هم نباید غافل شد.

جناب دانش پايه منظورتون از قسمت بولد شده فوكال پايين تر بوده؟ يا دياف بسته تر براي عمق ميدان بيشتر؟

چون با فوكال بالاتر از 75 عمق ميدان كمتر هم ميشه

[hamid_rabbi]

سلام

ممنون ميشم نظرات دوستان رو در رابطه با اين عكس بدونم...با يه سافت باكس كوچك گرفتم و ديگر هيچ..........

با چه فاصله كانوني عكاسي كرديد؟ و فاصله با سورژه چقد بوده؟

[ahmad.abaee]

کادرش زیاد جالب نیست دوست من . بهتر بود از سطحی نزدیک به زمین و به صورت پرتریت عکس میگرفتید . چون سنگ شور شلوار بسیار گیج کننده شده و چشم رو به سرعت به سمت خودش جذب میکنه .

یعنی شما جذب نگاه پر شور و تبسم زیبای سوژه نمیشید و حواستون میره به سنگ شوره شلوار؟؟؟
اگر از سطح پاینتری عکس میگرفتن اونوقت سنگ شور شلوار دیده نمیشد و دیگه نگاهتون جذبش نمیشد؟؟؟

[m.daneshpayeh]

جناب دانش پايه منظورتون از قسمت بولد شده فوكال پايين تر بوده؟ يا دياف بسته تر براي عمق ميدان بيشتر؟

چون با فوكال بالاتر از 75 عمق ميدان كمتر هم ميشه

اشتباه تاپی بود.
منظورم همان فاصله کانونی بلند تر است. شما تا 105 هم میتوانستید زوم کنید. در آن صورت عمق میدان کمتری داشتید و زمینه محوتر میشد. اما پرسپکتیو تغییر میکرد. یعنی با همین کادر اطراف سوژه زمینه زومتر دیده میشد. اینکه در کل تغییر پرسپکتیو اثر مثبتی داشت یا منفی نظری ندارم. اما برای این عکس که زمینه خاصی ندارد شاید عکس را بهتر میکرد. اگر در پرتره ای زمینه اهمیتی نداشته باشد (مثلا عکس پرتره در پارک محل) بهتر است از فاصله کانونی بلندتر برای محو کردن زمینه و تاکید روی سوژه استفاده کرد. اما اگر در پرتره ای زمینه از خود سوژه مهمتر باشد:دی (مثلا جلوی برج ایفل یا محیط کار خاص سوژه) فوکال کمتر برای تاکید روی زمینه بهتر است. در کل عکاس با انتخاب فاصله کانونی و پرسپکتیو باید بهترین ترکیب را بین سوژه و زمینه بر اساس موقعیت آن انتخاب کند.
دیافراگم هم در محو کردن زمینه موثر است که همان داستان بالاست. اگر تاکید روی سوژه باشد بازترین حالت و ...

[ahmad.abaee]

سلام

ممنون ميشم نظرات دوستان رو در رابطه با اين عكس بدونم...با يه سافت باكس كوچك گرفتم و ديگر هيچ..........

سلام
حمید این عکس رو دوست دارم
میدونی یه چیز خوبی تو این عکس،در نگاه سوژه ، خطوط اخمش ، در لبخندش ، در رنگ چشماش و مُدل سیبیلاش هست که بشدت برای من خوشاینده!
عکس خیلی گرم و جذابه!
محل سکونتت رو زدی ماهشهر و خوب که نگاه میکنم یه آدم جونوبی میبینم که این جونوبی بودن خیلی خوب معلومه و گرمای جنوب از نگاه سوژه به من مخاطب منتقل میشه!
نمیدونم شاید چون خودم هم جنوبی ام اینطوریه!و در نگاه یه کسی که تا حالا خوزستان نبوده این عکس مفهومی نداشته باشه و صرفاً به شکل یه عکس پرتره بهش نگاه کنه!

رولان بارت در کتاب اتاق روشن دو ویژگی برای عکسها برمیگزینه که اونها رو "استودیوم" و "پونکتوم" میگه!در کتاب بارت استودیوم اون وجه همگانی عکس تعریف میشه که هرکسی از دیدن عکس میتونه به نوعی اون رو درک و باهاش درگیر بشه و پونکتوم اون وجه اختصاصی تر عکسه که به مثابه نیشی ، تلنگری میمونه که ممکنه مخاطبین خاصی رو به خودش مشغول کنه!
مثلاً استودیوم این عکس جذابیتهای پرتره ای است که با تجهیزات کم گرفته شده اما خوب و تأثیر گذاره!پونکتوم این عکس برای من نستالژی زادگاهم و مردمش و در پس اون همه خاطراتیه که از اونجا دارم !

دوستش دارم
موفق باشی

[ali_ghorbanzade]

[1986]

سلام

ممنون ميشم نظرات دوستان رو در رابطه با اين عكس بدونم...با يه سافت باكس كوچك گرفتم و ديگر هيچ..........

سلام
به نظر من مهمترین نکته این پرتره اینه که هیچ چیز اضافه ای نداره و هرچی که تو کادر هست به عکس کمک کرده.
حتی یقه نصفه نیمه و موهای نامرتب روی پیشانی سوژه

البته این عکس حس خیلی عجیبی بمن منتقل می کنه،یاد خدابیامرز نادر ابراهیمی میندازه منو

[farhad44]

با چه فاصله كانوني عكاسي كرديد؟ و فاصله با سورژه چقد بوده؟

اين از معدود پرتره هايي است كه استفاده از فاصله كانوني (احتمالا) پايين و يا فاصله ي (باز احتمالا) پايين دوربين با سوژه كاركرد معكوس داشته و حس و حال خوبي به پرتره داده. من هم پرتره را دوست دارم. نگاه نافذ و گيراي سوژه (به قول دوستمون شباهت زيادي با مرحوم نادر ابراهيمي داره) و لبخند مرموزش كمك زيادي به زيبايي عكس كرده.

[mansourian3]

با سلام







5D markII +70-200 f/2.8 L II @f/2.8 , iso 640

[Digital Lover]

با چه فاصله كانوني عكاسي كرديد؟ و فاصله با سورژه چقد بوده؟

ممنون از نظرات دوستان
بیشتر از اینکه از دیدن عکسام لذت ببرم (برای بار هزارم) از خوندن نظرات مثبت و منفی درباره عکسام لذت میبرم...



فاصله کانونی.....135mm (دليل اينكه به نظر مياد عكس از فاصله نزديك گرفته شده وي‍‍‍ژگيهايي هست كه خود چهره داره...بيني بزرگ و ....)
فاصله سوژه تا دوربین....2.5 الی 3 متر
سوژه......پسرعمه خسته و خواب آلود من که با کلی تهدید و ارعاب ساعت 2شب (صبح؟) تونستم
بشونمش جلوی دوربین...دلیل اینکه یه حس و حالی داشت این پرتره همین هست...سوژه هیچ سعی و تلاشی نکرد که جلوی
دوربین فیگور بگیره
تعداد شات و مدت عکاسی....3شات و 2 دقیقه
دوربین و تجهیزات.....سونی اچ5 (شبه-حرفه ای) و یه سافت باکس کوچک
ادیت و روتوش......در نهایت دقت و ظرافت و حساسیت انجام شد (مهمترین مرحله در به سرانجام رساندن عکسهایم)

تو این یک سالی که به نسبت قبل به صورت حرفه ای پرتره میگیرم یه چیزی رو خوب یاد گرفتم...مهمترین عامل (و بعضی مواقع تنها عامل)
در موفقیت پرتره به خصوص پرتره های سروشانه بی غل و غش بودن...خود بودن...نگرفتن فیگور به ضرب و زور....و راحت
بودن سوژه جلوی عکاسه........میدونم ایینا که گفتم همه میدونن و همه جا نوشته و کاملا بدیهی هستند اما ایینو برای دوستان تازه واردی
میگم که هنوز این نکات ملکه ذهنشون نشده....همیشه سوژه هامو مجاب میکنم که جلوی دوربین فیگور و پوز نگیرن! فقط وایسن و به بدهی هاشون فکر بکنند...

در ادامه دوست دارم نظر اساتید رو در رابطه با این پرتره بدونم....




فاصله كانوني 160mm