درود
پست 6249 بنظرم قبلا ارسال كرده بودين تو همين بخش
قبل از هرچیز میخواستم عرض کنم نقد بنده را با لبخند بخوانید:
سوالی که برای من پیش آمده این هست که رابطه حضور سوژه با صندلی روی (کف آسفالت!) برای چیست؟معمولا این قبیل پوزها من را یاد ایستگاه اتوبوس و تاکسی می اندازد ولی این ثبت (به علت عدم وجود فضایی شبیه ایستگاه) انگار قصه دیگری را می خواهد حکایت کند که عناصر متضاد موجود در آن مانع فهم آن شده است ...
به نظرم نوع پوشش سوژه با نوع صندلی و قرار گیری آن بر روی زمین آسفالت آن هم با آن دیوار زخمی (لوکشین متضاد با پرستیژ سوژه) منافات دارد و هدف عکس را گنگ کرده است
(آسفالت و صندلی به تنهایی مشکل ندارند ولی ترکیب آن با این سوژه قدری عجیب و متفاوت است)
آیا قوانین خاصی برای این قبیل پرتره های محیطی وجود دارد که بنده از آن سر در نمی آورم؟
ممنون میشم قدری راجع به آن توضیح دهید
سپاس و ارادت
ویرایش توسط ali.hosseini : Saturday 6 February 2016 در ساعت 17:29
اگر می توانستم ماجرا را در قالب کلمات بگویم،دیگر نیازی نبود که دوربین را با خود به این طرف و آن طرف بکشم- لویس هاین ( Lewis Hine )
در مورد 6249 و مطالبی که دوستان فرمودند
اینکه در این فروم کارهارو به لحاظ عکاسی و از بعد فنی بررسی میکنیم رو در نظر داشته باشید.
تا حدی که بشه عکاس رو دخیل دانست میتونیم بحث کنیم. فرض ما این است که طراح لباس و آرایشگر در صحنه حضور دارد و یا کار و لباس ها سفارشی است.
ویرایش خیلی روی مرز انجام شده و اگر 5 درصد بیشتر روی کنتراست صورت کار میشد دیگه خراب شده بود . پیشنهادم اینه که همیشه 10درصد مانده به آخر رو رعایت کنید به این صورت که وقتی فکر میکنید خوبه یه 10 درصد کم کنید. مگر وقتی که با دقت و کالیبراسون دقیق میخواهید کاری رو چاپ کنید در آن صورت میتونیم همه چیز رو روی مرز نگه داریم.
از نظر لباس اگر فرض کنیم میتونستیم تغییر بدیم کفش قهوه ای انتخاب نمی کردم و پاچه شلوار رو هم کمی پایین تر میدادم
صورت شاید اگر خیلی کم به راست تصویر برمیگشت نمیرخ بهتری دیده میشد.
ویرایش توسط mreza1001 : Saturday 6 February 2016 در ساعت 19:06 دلیل: ایرادات تایپی
قبل از هرچیز عرض کنم روی صحبت من با کسی نیست، بشدت کلی عرض میکنم، پس لطفا دوستان عزیزم جبهه گیری نکنن.
موضوع اول:
یه سری اصطلاحات در زبان ما از نظر لغوی کاملاً با آنچه ما در عمل نشون میدیم متفاوته، یکیش همین کلمه نقد !! پیشنهاد میکنم روزی دوبار صبح و شب تعریف کلمه نقد از فرهنگ دهخدا رو مطالعه کنیم... خلاصه آن در امضای "پدارم" عزیز موجوده. هر ایراد جزیی و نظرات شخصی و سلایق، صرفاً نقد نیستن.
موضوع دوم:
حمله به کسی که همت کرده و داره رایگان و بدون چشم داشت دانسته هاشو ( شما فرض کنید کاملاً غلط اصلا ) به دوستان عرضه میکنه اصلا صحیح نیست.
موضوع سوم:
فعالیت در هر جمعی، ادبیات خاص خودش رو داره. بشدت با بعضی کلمات که جدیدا در تاپیک ها استفاده میشه مخالفم !!
جغرافیای زندگی، دو چیز را تعیین می کند: یکی دین، دیگری سبک عکاسی!
اینستاگرام
اگر نقل قول می کنم پستتونو دلیل داره . پست شما چیزیه که من دو س دارم . جوانب در نظر گرفته مدل نظر دادن کاملا حرفه ای و کاملا جدی و بدون تعارف . بسیار لذت میبرم انتقاد های اینچنینی رو می خونم چون نوع نوشتار جوریه که نشون میده پشتش تفکر و نگاه وجود داره نه جواب های از پیش در نظر گرفته شده. بسیار ممنون و امیدوارم خیلی ها از این پست یاد بگیرند
سهراب قابزلو
photography is about what you feel and see
sohrabphotography.blogfa.com
Cacal Telegram : telegram.me/sohrabphotography
درود دوستان بنده رو بی نقد و نظر نذارید متشکرم
#6256
اولین نکته ای که به چشم بنده آمد مشخص نبودن خط چانه "Jawline" بود که به نظرم به سادگی با کمی عوض شدن پوز مدل بهتر به دست می آمد.(در جای خواندم که برای رسیدن به خط چانه خوب به مدل بگویید گوش های خود را کمی به سمت دوربین بیاورد.با این کار خط چانه راحت تر به دست می آید.)
دومین نکته این است که تنظیم نبودن وایت بالانس کمکی به عکس نکرده است.
سومین نکته این است که روی مانیتور من یکی از دست های مدل اور اکسپوز شده است.
موفق باشید
حسینی
سلام
جدا از مسائل فنی که دوستان فرمودند و بنده سوادش را ندارم، من از این عکس به خاطر تضادهای درونی اش خوشم می آید. به رغم نظر عقیل عزیز و جناب حسینی به نظر من اتفاقاً همین دیوار کثیف زخم و زیل و آسفالت کف است که این عکس را از یک پرتره معمولی جدا می کند (و همچنین تضاد کت راه راه رسمی و کراوات و پوشت قرمز با شلوار کتان تا زده چروک و پای بی جوراب و کفش واکس نخورده). در واقع این تضادهای درونی به نظرم ذهن بیننده را کنجکاو می کند که این شخص با این لباس که با جدیت در حال خواندن مجله تایم است اینجا چه می کند؟ و بیننده را وا می دارد تا داستانی را که عکاس شروع کرده است، در ذهنش تکمیل کند. اتفاقاً پیشنهاد می کنم که از سوژه با همین پوز و پوشش در یک لوکیشین با پس زمینه ی بسیار درب و داغان تر و غریب تر عکاسی کنید.
ارادت