اسکات کلبی، جو مکنالی و یا هر کس دیگر.
هیچ کدام معصوم نبودهاند و گاهی قصههایی تعریف کردهاند. بصورت منطقی عکاسی منظره در این ساعات بهتر است. اما اینکه نمیشود عکسی در غیر این ساعات گرفت که خوب، زیبا، حرفهای باشد؟ صحت ندارد.
اینکه ادیتورهای مجلات بر اساس ساعت عکاسی عکس را انتخاب کنند و نه بر اساس کیفیت عکس؟ به نظرم قصهست.
اون ۱۵ تا ۳۰ دقیقه و اینها هم یک بخش دیگر از این داستان است. ۱۵ یا نهایت ۳۰ دقیقه در کجا؟ از روسیه تا عربستان، از سوئد تا مراکش این داستان ثابت است؟ بطور یقین، خیر.