ببینید خرید یک فلاش متر و نورسنج برای کسی که یک دوربین بدون نورسنج دارد و یا یک دوربین نگاتیو ( اغلب مدیوم ها ) یک واجب است.
اما نورسنج دوربین های دیجیتال بسیار خوب هستند .اما خوب گاهی کمبود یک نورسنج مجزا بسیار احساس می شود
اینکه شما در محیط استودیو می خواهید برای پرتره نورسنجی کنید به نظرم بهتر است از روش آزمون و خطا به یک چارت کلی با فلاش ها و محیط استودیو برسید تا اینکه برای هر شات بخواهید نورسنجی کنید و وقتتان گرفته شود.
اصولا برای عروسی و ... که کار بسیار نامعقولی است.شما باید در 2 ساعت حداقل 400 شات درست و حسابی بزنید و وقتی برای نورسنجی نخواهد بود.
اما پرتره های خاص...
باز هم با آزمون و خطا و استفاده از تجربه و استفاده از حداکثر کارایی ابزارتان می توانید به نتیجه برسید.
این یعنی چه؟
یعنی مثلا فلان لنز شما در بازه دیافراگم 4 تا 8 شارپ است و شارپ ترین اش 6.3 !
خوب ترجیح این است که از همان 6.3 استفاده کنید.
سرعت سینک هم که ثابت است.
می ماند نور فلاش ها...
که با یک یا نهایتان دو بار تست به نتیجه مطلوب می رسید...
وقتی هم که به دیافراگم های نا معقول ( مثلا 1.4 و .. ) نیاز باشد باز هم به نظرم یکی دو شات تست همه چیز را برای یک عکاس حرفه روشن خواهد کرد.
البته به هیچ وجه نمی گویم که داشتن نورسنج بد است.بنده خودم دارم و گاهی در محیط های بسیار نامعقول ( مثل محیط یک کارخانه و یا ... ) از آن استفاده می کنم.
در محیط های خارج از استودیو هم با روش بالا به نتایج خوبی خواهید رسید.
یقینا نورسنجی سریع تر از یکی دو شات تست نیست.
اما داستان برای دوستان با دوربین مدیوم بدون نورسنج و ... قدری متفاوت است.
تازه کالیبره کردن دوربین دیجیتال با نورسنج هم داستان های خودش را دارد.
و یک مورد دیگر...
قابلیت های فایل Raw است که دکتر روشن عزیز به خوبی در این باب فرموده اند.شما با عکاسی Raw گاهی ( البته گاهی ) حتی تا دو استاپ ! می توانید خروجی را تغییر دهید.البته نورسنجی درست یقینا نتیجه بهتری دارد.