پردازش و تبديل فايلهاي RAW

[kheirollah]

سلام نه به درستی به این موضوع اشاره کردین امیر جان
من خودم این رو در امور تبلیغاتی بسیار با دیدی باز مطالعه کرده ام و البته با دستگاه های متفاوت در استان های متفاوت بر باور خودم صحه گذاشتم مخصوصا تو افست باید حتما به خاطر ضعیف بودن اپراتور های ایران همیشه درصد درست از همان رنگی رو که می خواهی حداقل 5 درصدکم بگیرید حالا سوای از ااین که باز هم ممکنه به خاطر مرغوب نبودن رنگ ها و ... باز هم به چند درصد تیره تر برسید که این خود کار ما را خراب و از رده خارج می کند متاسفانه مد CMYKتو ایران اصلا جواب نمیده چه برسه تو RGB :D

[siavash_f]

پس از کلی پرس و جو و تلاش برای خرید کارت خاکستری 18% و یا color checker که البته هرگز هم به نتیجه نرسید ,امروز دست به کار شدم و خودم درستش کردم
چاپش کردم و چسبوندم روی یک قاب نازک پلاستیکی ,امروز در طبیعت(فضای خارج) و فضای بسته تستش کردم
نتیجه کاملا مثبت است و اینکه متوجه شدم دوربین معمولا و در بیشتر وقتها وایت بالانس را اشتباه میکنه خصوصا در فضاهای بسته

سلام آقا بردیا عزیز
من سال پیش بود که برای خرید کارت خاکستری 18% اقدام کردم و نهایتا تونستم توسط یکی از فامیل از آلمان خریداری کنم این کارت در نگاه اول هزار تومان هم نمی ارزه ولی من بابتش 45 دولار دادم که فکر میکنم خیلی خوب خریدمش و با سوالاتی که در همون زمان از لابراتوار تولید کنندش شده بود فهمیدم که فقط در شرایط خاص و توسط دستگاه های خاصی این چاپ ممکنه به هر حال ممکنه کارت چاپی شما تا حدی کار کنه ولی حتی نوع کاغذش هم خیلی مهمه
موفق باشی/

[nmroshan]

کار سختی نیست: ابتدا پروفایل را تنظیم کنید، بعد کمی clarity را بالا ببرید. بعد در منحنی کمی قسمت light را افزایش دهید و darkرا کم کنید. به دو قسمت دیگر منحنی دست نزنید. sharp سازی را با افزایش amount به حدود ۴۰ و mask به حدود ۴۰-۵۰ انجام دهید. و در نهایت به صورت preset ذخیره کنید و موقع import در کادر مربوطه اینpreset را انتخاب کنید تا به محض import این تنظیمات اعمال شود و شما یک preview خوش آب و رنگ داشته باشید.

البته فکر نمی‌کنم منطقی باشد که Preview برنامه ACDsee را به عنوان مرجع قرار دهید و بخواهید خروجی‌تان را از یک مبدل RAW شبیه آن کنید.

من چنین مشکلاتی را ندارم. شاید بخاطر این است که اصلا خروجی عکس‌هایم را از مبدل RAW با چیز دیگری مقایسه نمی‌کنم و فقط مرجع آن، رضایت خودم است.

[mreza1001]

البته فکر نمی‌کنم منطقی باشد که Preview برنامه ACDsee را به عنوان مرجع قرار دهید و بخواهید خروجی‌تان را از یک مبدل RAW شبیه آن کنید.

من چنین مشکلاتی را ندارم. شاید بخاطر این است که اصلا خروجی عکس‌هایم را از مبدل RAW با چیز دیگری مقایسه نمی‌کنم و فقط مرجع آن، رضایت خودم است.

اول خیلی ممنون از پاسختان

دلیل اینکه Preview برنامه ACDsee را مرجع قرار می دهم اینه که خیلی نزدیک به واقعیت است. عدم ثبات در عکاسی دیجیتال و مخصوصاً در عکاسی با فرمت خام چیزی است که خیلی برای من آزار دهنده است. و می ترسم کم کم بنده را به سوی تنبلی سوق دهد. در واقع با مرجع قرار دادن این پریویو می خواهم یک معیار برای ثبات داشته باشم. و رضایت شخصیم را به صحیح بودن همه چیز در آن پریویو -که تا حدی بشود گفت صحیح بودن در حین عکاسی است - منوط کنم .

[nmroshan]

واقعیت...
وارد حیطه مشکل و در عین حال جالبی شدید. واقعیت بخودی خود تعریف مشکلی دارد. در عکاسی Art و سروکله زدن با فایلهای خام، این تعریف مشکل‌تر هم خواهد شد.

اگر جمع مایل بود، می‌توان در این مورد بیشتر صحبت کرد.

ممنون.

[mreza1001]

واقعیت...
وارد حیطه مشکل و در عین حال جالبی شدید. واقعیت بخودی خود تعریف مشکلی دارد. در عکاسی Art و سروکله زدن با فایلهای خام، این تعریف مشکل‌تر هم خواهد شد.

اگر جمع مایل بود، می‌توان در این مورد بیشتر صحبت کرد.

ممنون.

نمی دونم همین جا ادامه بدهیم یا برویم سمت تاپیک مبانی نظری

البته تعریف من از واقعیت در این جا تصویری است که اگر یک فیلم نرمال به جای سنسور قرار داشت روی آن ثبت می شد (حالا کاری به تفاوت تم رنگی نگاتیو ها و اسلاید و یا تکنیک های مختلف ظهور ندارم منظورم شرایط نرمال و عادی است)

این جوری فکر کنم واضح است . مثلاً اگر یک ثبت هنری با کنتراست بالا یا پایین و عمق میدان کم یا زیاد (منظورم یک چیز غیر عادی است) هم انجام دهیم یک تصویر با ثبات و غیر قابل تغییر ( به شرط عادی بودن ظهور و البته پیش از چاپ) روی نگاتیو یا پزتیو خواهیم داشت. به نظر من چیزی که ACDSEE Photo Manager 2009 از یک فایل DNG نمایش می دهد خیلی نزدیک به آن تصویر است و می تواند برایم معیار باشد. الان با ACDSEE PRO3 هم چک کردم برای DNG ها ظاهراً مثل آن یکی نسخه است. (برای خام های کنون و ... خیر!)

البته مشتاق بحث عمومی و فلسفی واقعیت در عکاسی و بعدش هم تفاوت واقعیت در عکاسی دیجیتال و فیلمی هستم. اگر جایی این بحث را آغاز کنید ما هم یاد می گیریم.

باید اعتراف کنم که این مساله باعث شده که بنده مجدداً دوربین قدیمیم را تر و تمیز و آماده کنم و توش فیلم بندازم و باهاش عکس بگیرم تا به آرامش دست پیدا کنم.

[nmroshan]

نمی دونم همین جا ادامه بدهیم یا برویم سمت تاپیک مبانی نظری

البته تعریف من از واقعیت در این جا تصویری است که اگر یک فیلم نرمال به جای سنسور قرار داشت روی آن ثبت می شد (حالا کاری به تفاوت تم رنگی نگاتیو ها و اسلاید و یا تکنیک های مختلف ظهور ندارم منظورم شرایط نرمال و عادی است)

این جوری فکر کنم واضح است . مثلاً اگر یک ثبت هنری با کنتراست بالا یا پایین و عمق میدان کم یا زیاد (منظورم یک چیز غیر عادی است) هم انجام دهیم یک تصویر با ثبات و غیر قابل تغییر ( به شرط عادی بودن ظهور و البته پیش از چاپ) روی نگاتیو یا پزتیو خواهیم داشت. به نظر من چیزی که ACDSEE Photo Manager 2009 از یک فایل DNG نمایش می دهد خیلی نزدیک به آن تصویر است و می تواند برایم معیار باشد. الان با ACDSEE PRO3 هم چک کردم برای DNG ها ظاهراً مثل آن یکی نسخه است. (برای خام های کنون و ... خیر!)

البته مشتاق بحث عمومی و فلسفی واقعیت در عکاسی و بعدش هم تفاوت واقعیت در عکاسی دیجیتال و فیلمی هستم. اگر جایی این بحث را آغاز کنید ما هم یاد می گیریم.

باید اعتراف کنم که این مساله باعث شده که بنده مجدداً دوربین قدیمیم را تر و تمیز و آماده کنم و توش فیلم بندازم و باهاش عکس بگیرم تا به آرامش دست پیدا کنم.

بحث‌تان چند قسمت دارد که من فعلا یکی را پی‌ می‌گیریم: آیا نمی‌توانیم از یک دوربین دیجیتال و فایل خام‌ش، عکسی مانند دوربین فیلمی بدست بیاوریم؟ آیا عکس دوربین دیجیتال به اندازه عکس دوربین فیلمی، ثبات ندارد؟ ( به آن قسمت که عکس دوربین فیلمی بیشتر شبیه واقعیت است، فعلا کاری ندارم)

در مورد ثبات عکس دوربین فیلمی، خب به شرط ثابت بودن فیلم و پروسس و لابراتوار و حال مسئولش، شاید عکس ها یک جور می‌شدند. اما این یک جور شدن ( تازه اگر می‌شد) نوعی الزام بود نه انتخاب. مگر آنکه خودتان عکس تان را پروسس میکردید. که در آن صورت نیز حتما می‌دانید که با متغیرهای مختلفی روبرو بودید که می توانستید با آن، پروسس عکس را طبق میل خود تغییر دهید.
در پروسس RAW، بله حق با شماست. یعنی Preview آن که بعلت ذات این فایلها بسیار متغیر است. همچنین نتیجه پروسس هم می‌تواند کاملا متفاوت باشد. حتی شاید تجربه کرده‌ باشید که گاهی نمی‌توانید به نتیجه‌ای که قبلا در مورد خروجی یک عکس رسیده اید، مجددا نائل شوید.

پس بحث انعطاف پذیری زیاد در RAW یک واقعیت است که گاه می‌تواند مشکل‌زا هم باشد. اما چگونه می‌توان این مشکل را تبدیل به مزیت پروسس RAW کرد؟
- آشنایی کاملا با زیر و بم پروسس RAW : بر خلاف ظاهر اولیه اش، ریزه کاری زیادی دارد که برای یک هدف حرفه ای، یادگرفتنش ضروری است.
- برخورد سیستماتیک با بحث پروسس RAW : در موقع پروسس بر اساس شانس و سعی و خطا کار نکنیم. یک مسیر مشخص را باید طی کنیم و بدانیم که به چه مقصدی می‌خواهیم برسیم.
- مشخص کردن هدف در پروسس RAW : واضح است که هدف در انواع مختلف عکس، متفاوت خواهد بود. عکس پرتره پروسس خاصی برای هدف خاص می‌طلبد: رنگهای واقعی و شارپنس مناسب. اما در عکس دیگری ممکن است هدف را ذهن خلاق هنرمند تعیین کند و اینجاست که مزیت واقعی RAW مشخص می‌شود و آن هم نامحدود بودن مسیر‌هاست. ذهن هنرمند می‌تواند آن جه را که تصور می‌کند به مرحله اجرا درآورد.
آیا نمی‌توانیم از فایل RAW عکسی مانند دوربین فیلمی دربیاوریم؟ این کار را اگر نتوانیم انجام دهیم، باید بررسی مجددی داشته باشیم بر تجربه اندوزی بیشتر در پروسس RAW .

[mreza1001]

3 موردی که فرمودید کاملا درست است.

فکر کنم باید کمی بیشتر در باره منظورم حرف بزنم. در عکاسی فیلمی 3 مرحله داشتیم :

- ثبت - ظهور - چاپ

اگر رتوش روی نگاتیو را کنار بگذاریم و فقط نور و رنگ و وضوح را پردازش بنامیم، پردازش در دو مرحله ممکن بود : ظهور و چاپ

اگر تکنیک های خلاقانه و خاص ظهور را کنار بگذاریم (که در واقع هدفشان متفاوت بود) یک ظهور معیار و استاندارد برای هر فیلم وجود داشت که کارخانه سازنده فیلم توصیه کرده بود که یعنی در این شرایط همه چیز بهینه است. و ما تلاش می کردیم که به آن ایده آل فنی برسیم که لزوماً همیشه نمی شد اما با مشخص بودن معیار درصد خطا مشخص و در بسیاری موارد هم قابل چشم پوشی بود.

حالا عکاسی دیجیتال چه مراحلی دارد؟ به نظر من :

- ثبت - پردازش - چاپ

به نظر من پردازش در عکاسی دیجیتال جای ظهور را گرفته است. (عنوان این بخش برای همین تاریکخانه دیجیتال است فکر کنم)

چاپ هم که کم و بیش همان چاپ است با کمی تغییر. هنوز هم می توان از یک فایل خوب یک چاپ بد داشت و مواردی از این قبیل.

اما آن معیار یا استاندارد در عکاسی دیجیتال کجاست؟

می توان مانند شما متغیر بودن مسیر ها و مقصد ها را یک مزیت به حساب آورد (که قطعاً هست) اما نبود ثبات و یک سنگ معیار به نظر من نقیصه است.

از یک منظر، عکس امتداد یک رویداد تا بی نهایت است. جاودان کردن یک لحظه. اما الان شده تکثر یک رویداد به بی نهایت و تا بی نهایت.

که این هم لزوماً بد نیست. اما باز هم سوال این است که معیار یک ثبت دیجیتال با فرمت خام چیست؟

آیا نمی‌توانیم از فایل RAW عکسی مانند دوربین فیلمی دربیاوریم؟ این کار را اگر نتوانیم انجام دهیم، باید بررسی مجددی داشته باشیم بر تجربه اندوزی بیشتر در پروسس RAW .

فرض محال می کنیم که بنده توانایی لازم برای پروسس یک فایل خام را دارم و تمام زیر و بم هایش را هم بلدم. از کجا بدانم که کدام یک از خروجی هایی که گرفته ام خروجی مانند دوربین فیلمی یا بهتر بگویم خروجی استاندارد و معیار است؟ یا چطور برای رسیدن به چیزی که نمی دانم چه شکلی است تلاش کنم؟

فایل که از دوربین خارج می شود هر نرم افزار یک جور نمایشش می دهد (حالا فرض می کنیم که کارت های گرافیک و مانیتور و ... کالیبره و ثابت باشد) کدام یک را باور کنیم؟

[nmroshan]

اما آن معیار یا استاندارد در عکاسی دیجیتال کجاست؟

می توان مانند شما متغیر بودن مسیر ها و مقصد ها را یک مزیت به حساب آورد (که قطعاً هست) اما نبود ثبات و یک سنگ معیار به نظر من نقیصه است.

از یک منظر، عکس امتداد یک رویداد تا بی نهایت است. جاودان کردن یک لحظه. اما الان شده تکثر یک رویداد به بی نهایت و تا بی نهایت.

که این هم لزوماً بد نیست. اما باز هم سوال این است که معیار یک ثبت دیجیتال با فرمت خام چیست؟

معیار و سنگ محک در RAW Photograpgy نیز وجود دارد.
چون اینجا بحث رنگ است فعلا به آن می‌پردازیم وگرنه سایر مشخصات عکس مانند روشنایی و جزيیات و ... هم معیار دارند.

سوال این است: چگونه بفهمیم که رنگ عکس ما صحیح است و چگونه در مراحل پردازش و تهیه خروجی به رنگ صحیح دست پیدا کنیم؟

قدم اول : عکاسی RAW است.
قدم دوم :کالیبره بودن مانیتور است.
قدم سوم: عکاسی دقیق از لحاظ رنگ است: بله. وایت بالانس را می شود در RAW تصحیح کرد اما حتما دیده‌اید که گاهی هر چقدر آن کنترل‌های مادرمرده را این طرف و آن طرف می کشید، رنگ صحیح بدست نمی آید. راه صحیح و نهایی استفاده از Gray Card است. تنظیم وایت بالانس با این وسیله در بسیاری موارد نتیجه‌ بهتری دارد که بدون آن ممکن نیست.
قدم چهارم : اعمال پروفایل است. الان بسیاری از مبدلها این پروفایلها را دارند و می‌توانند پروسس رنگ را بسیار ساده کنند.
قدم پنجم : Camera Calibration است. در این مورد بعدا می‌گویم. چون همیشه لازم نیست.
قدم ششم : پروسس Color Consistent است: یعنی رنگها را ثابت نگه داریم: بعد از اینکه وایت بالانس را تصحیح کردید، باید دقت کنید در بقیه مراحل رنگها دچار اختلال نشوند. برای این منظور در پروسس Curve احتیاط لازم است. هر چند خاصیت Curve در مبدل RAW ( بر خلاف Curve فتوشاپ) این است که روی رنگها تاثیر نگذارد اما در بسیاری موارد این امر هنگام اعمال پروسس شدید Curve رخ می‌دهد. پس باید Curve شدید اعمال نکنیم. قسمت تنظیمات رنگ در مبدل RAW ( که در مبدلهای مختلف به نامهای مختلف است) کاری نخواهیم داشت.
قدم هفتم: خروجی Color Aware ( آگاه به رنگ) به فتوشاپ است. یعنی بدانیم که فضای رنگ این عکس چیست و فضای کاری ما در فتوشاپ چیست.(+) اگر می پرسید که چه نیازی به فتوشاپ؟ پاسخ کنترل نهایی رنگها است.
قدم هشتم: در فتوشاپ رنگها را باید کنترل کنیم. و در صورت وجود ته‌رنگ آنها را حذف کنیم. روش کار بر اساس Curve و کانالهای مختلف رنگی است که شرح مفصلش در این مطلب (+) آمده است.
قدم نهم: پرینت مدیریت شده از لحاظ رنگ است: درایور پرینتر، تعیین مدیر رنگ صحیح ( درایور یا نرم‌افزار) و اعمال پروفایل صحیح بر اساس جوهر و کاغذ است.

خلاصه: برای اینکه مطمئن شویم رنگهای نهایی ما در چاپ صحیح است اول باید موقع پردازش RAW وایت بالانس صحیح بدست بیاوریم بعد در بقیه مراحل پردازشی این رنگها را ثابت نگه داریم و سپس در فتوشاپ آن را کنترل کنیم. در آخر هم یک پرینت دقیق لازم است.

این روش، روش صحیح عکاسی دیجیتال برای رسیدن به رنگ صحیح است. سنگ محک ما شامل Gray card و Color chart ( برای پروفایلینگ دوربین)، فضاهای رنگی ( sRGb و ...)، کنترل فتوشاپ با Curve و در نهایت پروفایل چاپ خواهد بود.

-----
بحث جالبی است که جناب میلانی باعث و بانی‌اش بوده‌اند. سایر دوستان نیز اگر تجربه‌ای دارند، مشتاق شنیدن‌شان هستیم.

[K_NMT]

با سلام و تشكر از دكتر روشن عزيز و جناب ميلاني
فكر مي كنم ادامه مبحث بايد در تاپيك "پردازش و تبديل فايلهاي RAW" ادامه پيدا كنه...بحث پيچيده و بسيار مهمي هست كه ارتباط مستقيمي با Light room نداره
با تشكر مجدد