سلام
بحث شما تناقضی با حرف من ندارد همچنین حرف من تناقضی با بحث شما ندارد. دید تاریخی این قضیه مورد بحث است؛ زمانی که دوربینها لارج فورمت بودند و حمل آنها مشکل بود و زمان نوردهی بسیار طولانی.
فرض کنید 40 سال پیش است و می خواهیم با یک دوربین فیلمی 35 میلیمتری عکاسی کنیم. طبق عرف روزگار خودش احتمالا ما هم از فیلمهای ASA 100 معمول استفاده می کردیم تا کمترین گرین و رنگدانه را در عکسها ببینیم. باز هم فرض کنیم سعی دارید در نور کم از فردی بدون فلاش پرتره تهیه کنید. حالا این شرایط را مقایسه بفرمایید با زمان فعلی و قابلیت تغییر حساسیت سنسور دوربینهای دیجیتال. به نظر شما در کدام حالت بیشتر به سه پایه احتیاج هست؟