درود
اینکه می فرمایید در ایران همگان دوست دارند با تجهیزات گران عکاسی کنند،یک پیش فرض متاسفانه کاملا غلط ولی نسبتا جا افتاده است.حال چرا؟
1)بخشی از این مشکل به فروشندگان نازنین برمی گردد که علاوه بر بالاتر بردن قیمت وسایل عکاسی در آشفته بازار دلار و نگاه کاملا بازاری مابانه،آن را تبدیل به تفریح لاکچری نموده اند.
2)بخشی نیز به دادن اطلاعات غلط به مصرف کننده بر می گردد.گفتن این جمله که(تجربه شخصی در باب همایون)نیکون D800 عکس هایی می گیرد که D7000 باید پیش پای آن لنگ بیندازد(!) و یا اینکه اگر اف استاپ لنز چهار باشد،یک لنز آشغال بدرد نخور(!)است و عکس های گرفته شده با این لنز به پای اف استاپ 2.8 نمی رسد،از جمله عوامل کمک کننده به تقویت جمله" هرچه گران تر،بهتر"است.
3)در بلاد کفر به این وضعیت GAS یا همان Gear Addiction Syndrome می گویند.یعنی علاقمندی به "به روز بودن و تجهیزات به روز داشتن است".حالا اینکه درست است یا غلط،بماند.
بصورت خلاصه،تجهیزات خوب،عکاس خوب ببار نمی آورد.یک درس واحد عکاسی بنده در کالج،عکاسی با سل فون(تلفن همراه) بود.ترکیب بندی،شناخت نور،رنگ،کادر بندی،عمق میدان،شناخت محدودیت ها و نحوه فائق امدن بر آنها با امکانات موجود از مواد آموخته شده این واحد بود که بسیار هم مفید واقع شد.
5 دی مارک 4 بدنه بسیار بسیار مناسب و خوش دستی است.امکانات بسیار خوبی فراهم می کند.کنون مجموعه غنی از لنزهایی دارد که حتی نیکون از آن بی بهره است.بخصوص در مورد لنزهای Perspective آن.
اگر دوست شما تصمیم خود را گرفته است که به سمت فوجی برود،انتخاب مبارکی است و توصیه کردن بی ثمر است.اگر ایشان تاکنون در اکوسیستم خاصی سرمایه گذاری نکرده اند،هم سونی و هم فوجی از مابین انتخاب های ایشان ،انتخاب های بسیار مناسبی هستند.
بنده اگر در اکوسیستم نیکون سرمایه گذاری نکرده بودم،اگر علاقه مند به سیستم های بدون آیینه در رده فول فریم می بودم،بی شک سونی را انتخاب می کردم..اگر قصد بنده انتخاب یک دوربین بدون آیینه در رده میدیوم فرمت می بود،فوجی انتخاب اول من می بود.بدنه یاد شده فوجی یک بدون آینه میدیوم فرمت است که کاربردی خاص با مصارف خاص دارد.به عبارت بهتر،شخصی که می خواهد با میدیوم فرمت عکاسی کند،می داند که واقعا چه می خواهد و برای چه کاربردی آن را لازم دارد.خوشبختانه فول فریم هایی چون a7rlll(بدون آینه) و D850 در رده DSLR ها کاملا تا حد نود درصد انتظارات و توقعات فرد را همچون دارا بودن میدیوم فرمت فراهم می کند.
سعی کنید که نمونه عکس کسانی که phase one های 50 هزار دلاری دارند را با اجازه خودشان تهیه کنید و با مقایسه با عکس های انجمن های حرفه ای عکاسی در خارج،ببینید تا چه میزان در عکاسی حرفه ای استعداد دارند..منظورم از عکاسی حرفه ای یعنی کسی که با همان دوربین(بدون در نظر گرفتن سه سال یاد شده بازگشت هزینه) بتواند سفارش عکس خوبی دریافت کند و عکاسی کند و دستمزد آن را دریافت کند.
گفتن یک نکته خالی از لطف نیست.بنده با اجاره یکی از همان phase one های 50 هزار دلاری(!)یک سفارش عکاسی از لامبورگینی فردی میان سال و متمول(ثروتمند) دریافت کردم که با تجهیزات نورپردازی و با صرف چندین ساعت برای گرفتن تست شات،سرانجام سی عکس تحویل ایشان دادم که در سالن سینمای بزرگ خانگی ایشان بصورت چاپ بزرگ تابلویی بر دیوار نصب شود.ضمن کار،نمونه عکس های مشابه از نظر ترکیب بندی و کادر بندی و نورپردازی با دوربین D850 خودم انجام دادم.نتیجه بسیار بسیار مشابه بود و می توان گفت تقریبا نیازی به اجاره و عکاسی با میدیوم فرمت نبود..به عبارت بهتر،D850 نقش یک میدیوم فرمت برای Poor photographer را بازی می کند و بخوبی از عهده کار بر می آید.
لنز یاد شده برای نیکون برای عکاسی پرتره و فشن در استودیو و شرایط کنترل شده بسیار مناسب عمل می کند.بخصوص کادر بسته از کمر به بالا فوق العاده است،هرچند برای تمام قد هم مناسب است ولی اکنون با داران بودن لنز 105 میلیمتری،تقریبا لنز 85 میلیمتری بنده بازنشسته شده است.تصور من این است که در سونی هم شرایط مشابهی باید حاکم باشد،هرچند بنده با این لنز 85 با بدنه سونی تجربه کاری نداشته ام.
دیدن ویدیوی زیرین برای درک بهتر پیشنهاد می شود:
https://www.youtube.com/watch?v=WhEtMQXutBg
بدرود تا درودی دیگربار