مجموعه عکس Photo Essay/Photo Series

[auditore]

با سلام خدمت دوستان گرامی
شاید اگر مجموعه جناب غفاریان به صورت کارگردانی شده (روی رد پاها) ثبت می شد مجموعه خیلی خوبی از کار در میامد . با توجه به همین قلت عناصر باید عناصر موجود از قدرت کافی برای بیان مفهومی درخور برخوردار باشند و این امر با تسلط به اجزاء و المان های مجموعه قابل دست یابیست(البته در این مجموعه) . شاید یک نظم خاص یا حتی یک بی نظمی حساب شده میتوانست کار را خیلی بهتر کند . به نظر شخصی بنده رد پاها در هر فریم ربطی به فریم قبلی ندارند یا مکمل هم نیستند(یا حداقل در رساندن مفهومی مناسب مکمل هم نیستند) .
برای پیشنهاد مثلا اگر با تعداد کمی وارد کادر می شدند و در هر فریم مقدار قابل توجهی به آن اضافه میشد تا آخر یا برعکس یا حتی با تعداد کم شروع میشد و بعد از افزایش در فریم های بعدی در آخر دوباره کم میشدند . به نظر این مجموعه از نظر تقارنی نسبی بین فریم ها کمی موفق بوده اما از جهات دیگر شاید نتوان آن را مجموعه موفقی دانست .
با تشکر از جناب غفاریان و دکتر روشن عزیز برای ایجاد این بحث مفید .

[Usef Bagheri]

به عنوان اولین تجریه در زمینه مجوعه عکس این کار رو تقدیم میکنم با نام : داستان زندگی

و عکس ها خود گویای همه چیز هستند

1.



2.



3.

[nmroshan]

سلام

1
مجموعه عکس فرساد به نظر من خوب نیست
در واقع برای تست و تجربه شخصی شاید خوب باشد اما برای ارائه به دیگران نه
چرخه ای بسیار ساده و شاید تکراری

به نظر من یک مجموعه 6 عکسی باید بسیار غنی تر از این باشد و بیننده نتواند با حذف یک یا چند عکس روایت مورد نظر عکاس را درک کند و یا آن را کافی بداند. اما در این مجموعه ، چند عکس را هم اگر حذف کنیم اتفاق خاصی نمی افتد و براحتی قابل درک است که داستان از چه قرار بوده است.
به قول ادبا اطناب کلام بصری !

2
آیا این نوع عکس ها می توان مجموعه عکس به حساب آورد ؟

فایل پیوست 33369

ببخشید با تاخیر پاسخ می‌دهم.
خیر این نوع عکسها جزو مجموعه عکس محسوب نمی‌شوند.

-----
در مورد مجموعه عکس آقای باقری...
به عنوان تلاش اول قابل توجه است اما مهترین ضعف آن روش روایت است. مانند این است که شما بخواهید این داستان را برای کسی تعریف کنید و فقط بگویید مردی بود، اسپند دود می کرد، پول گرفت و در جیبش گذاشت!
این روایت هیچ تاثیر خاصی بر مخاطب نمی گذارد و چه بسا او را آزرده نیز بنماید. گسترش روایت از لحاظ زمانی و مکانی در مجموعه عکس بسیار مهم است مگر در شرایط خاصی که کُل قضیه دارای سیر سریع و کاملی باشد

[Usef Bagheri]

ببخشید با تاخیر پاسخ می‌دهم.
خیر این نوع عکسها جزو مجموعه عکس محسوب نمی‌شوند.

-----
در مورد مجموعه عکس آقای باقری...
به عنوان تلاش اول قابل توجه است اما مهترین ضعف آن روش روایت است. مانند این است که شما بخواهید این داستان را برای کسی تعریف کنید و فقط بگویید مردی بود، اسپند دود می کرد، پول گرفت و در جیبش گذاشت!
این روایت هیچ تاثیر خاصی بر مخاطب نمی گذارد و چه بسا او را آزرده نیز بنماید. گسترش روایت از لحاظ زمانی و مکانی در مجموعه عکس بسیار مهم است مگر در شرایط خاصی که کُل قضیه دارای سیر سریع و کاملی باشد

سلام و وقت بخير

اول اينكه تشكر ميكنم بابت ايراد اين نكات بسيار مفيد، دركي كه من از سخنان شما دارم اينه كه در يك مجموعه عكس لزوما نياز نيست كه روي سوژه واحدي تمركز كنيم مثلا در همين نمونه اي كه من ارايه كردم نيازي به تمركز روي اين شخص خاص نيست مگر در مواردي خاص و نكته دوم هم ترتيب زماني عكس هاست كه لزمي نداره در يك فاصله زماني خيلي نزديك به هم گرفته شود

[Amateurism]

گسترش روایت از لحاظ زمانی و مکانی در مجموعه عکس بسیار مهم است مگر در شرایط خاصی که کُل قضیه دارای سیر سریع و کاملی باشد

تشکر از راهنمایی های خوبتان.

آیا مجموعه عکس قبلی آقای غفاریان را می توان نمونه ای از سیر سریع و کامل داستان دانست؟

[nmroshan]

تشکر از راهنمایی های خوبتان.

آیا مجموعه عکس قبلی آقای غفاریان را می توان نمونه ای از سیر سریع و کامل داستان دانست؟

سلام
اساس آن مجموعه عکس بر پایه روایت نبود بنابراین نیازی هم به ویژگی‌های یک روایت نداشت. نیازی نیست که همواره مجموعه عکس، راوی باشد یا خواص Story-telling داشته باشد.

[nmroshan]

سلام و وقت بخير

اول اينكه تشكر ميكنم بابت ايراد اين نكات بسيار مفيد، دركي كه من از سخنان شما دارم اينه كه در يك مجموعه عكس لزوما نياز نيست كه روي سوژه واحدي تمركز كنيم مثلا در همين نمونه اي كه من ارايه كردم نيازي به تمركز روي اين شخص خاص نيست مگر در مواردي خاص و نكته دوم هم ترتيب زماني عكس هاست كه لزمي نداره در يك فاصله زماني خيلي نزديك به هم گرفته شود

خیر
می‌توان روی سوژه واحدی تمرکز داشت. می‌توان در فاصله کوتاه هم تهیه شود.

همه اینها می‌توانند واقع شوند.

اما شما برای روایت یک داستان نیاز به رعایت یک سری نکات دارید. مانند یک نوشتن یک داستان. مقدمه‌ای لازم است برای ورود و آماده سازی. متن اصلی لارم است برای درگیر کردن مخاطب با اصل داستان. و گاه موخره‌ای.

بسیاری از Photo Story های خوب، بر اساس یک تحقیق اولیه استوار هستند. اگر می خواهید راجع به این شخص یک Photo story تهیه کنید قبل از عکس گرفتن باید در مورد او یا شغلش، بررسی کنید. با او بیشتر آشنا شوید. ببینید در طول روز چه می کند.

همین شخص ممکن است چندین داستان داشته باشد. یا بتوان چندین داستان از او تهیه کرد. باید دید کدام بهتر است. کدام قوی تر است و با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند.
در مرحله بعد فتواستوری خود را برنامه ریزی کنید. ببینید که چه شاتهایی لازم است. به عنوان شروع، متن اصلی، شاتهایی که حاویی بار دراماتیک هستند و ...

هر شات باید یک جنبه خاص از داستان را بر دوش داشته باشد. هر شات باید جزئی از داستان باشد. نیازی نیست که حتما ترتیبی باشد. اما هر شات در صورت حذف، باید نقصی در داستان ایجاد نماید.

در مرحله بعدی است که باید دست به دوربین شوید. شاید بار اول موفقیت آمیز نباشد. شاید نیاز به چند بار تلاش باشد.

به احتمال زیاد، تعداد شات‌ها بیش از مقدار مورد نیاز خواهد بود. انتخاب شات‌ها بسیار مهم و گاه مشکل است. مانند ادیتور فیلم که کار سختی برای انتخاب دارد.

برای شروع بهتر است فتواستوری های خوب را ببینید. چند ماه پیش مطلبی در سایت منتشر شده بوده که مجلات آنلاین عکاسی را معرفی می کرد. اکثر آنها مجموعه عکسهای قوی دارند. مجموعه عکسهای World Press Photo را ببینید.

[nmroshan]

- قبلا در این تاپیک گفته شده که مجموعه عکس لازم نیست حتما روایت‌گر باشد. خیلی از مجموعه عکس‌ها، تنها برای بیان یک مفهوم، تاکید بر یک موضوع، انتقال یک وضعیت یا شرایط خاص، تهیه می شوند


- از سوی دیگر، یکی از ویژگی های اساسی مجموعه عکس آن است که مجموعه عکس‌های آن، حرفی بیش از تک عکس‌ها داشته باشند. به عبارت دیگر اگر فقط یکی از عکس های مجموعه عکس را ببینید، برای انتقال منظور، مفهوم، قصد یا موضوع مورد نظر هنرمند کافی نباشد.

به عنوان نمونه به این مجموعه عکس Non-ordered ( غیرترتیبی)، Non- Story Telling ( غیر روایتگر) توجه کنید که در آن هنرمند برای بیان شرایط خاص بحران اقتصادی که باعث بیکاری مردم شده ، این مجموعه عکس را تهیه کرده است که فقط شامل پرتره است. وی برای انتقال حس تنش دائم این افراد در زندگی روزانه، فقط با استفاده پرتره، از روش خاصی استفاده کرده است. وی از این افراد خواسته است که به صورت وارونه آویزان شوند تا از آنها پرتره تهیه کند و سپس عکس‌ها را به صورت معمول نمایش داده است:













سوالی که ممکن است به ذهن برسد این است که همین شرایط را اگر برای افراد غیر بیکار هم فراهم کنیم، احتمالا نتیجه‌ تفاوت خاصی نخواهد داشت (-;
پس آیا اصلا این مجموعه عکس ایشان ارزشی دارد؟

[saed_violin]

مردمان یک بلوار

بلوار کشاورز از بلوار های قدیمی تهران است
در این بلوار که باغ راه کوچکی در آن ایجاد شده هر روزه مردمان زیادی در آن رفت آمد میکنند و در این بلوار مشغول استراحت یا روزنامه و کتاب خواندن و گاهی غذا خوردن هستند .

[nmroshan]

در مورد مجموعه عکس بلوار کشاورز آقای فدائیان:

- نیازی به سیاه و سفید کردن عکسها نبود. حتی با توجه به هدف مجموعه که نشان دادن باغ‌راه این بلوار بوده، شاید عکسهای رنگی بهتر هدف را منتقل می کردند.
- دو عکس آخر تناسبی با بقیه ندارد. انتخاب تم در مجموعه عکس خوب است و بیننده را در مسیر مشخصی به پیش می‌راند. اما تغییر ناگهانی تم در این مجموعه عکس مفید نیست. به عبارت بهتر، در چند عکس اول، بیننده می فهمد که شما می‌خواهید اشخاص مختلف و کارهای مختلف ایشان را در این مکان خاص نشان دهید. دو عکس آخر این پیش زمینه فکری را به هم می‌زند. بیننده به دنبال مفهوم دیگری از مجموعه عکس شما می‌گردد که چون نمی یابد، نمی تواند با این مجموعه ارتباط برقرار کند.
- در عکسهای اول که دارای تم مشترک هستند باید تفاوت ها بیشتر از این باشد. یعنی افراد با تفاوتهای بیشتر و با کارها یا posing های متفاوت‌تر لازم است.