ممنون از لطف دوستان
امیدوترم که صحبت های من به همین تاپیک مربوط بشه و اگر نه که مدیران عزیز لطفا انتقال بدن
( صحبت های زیر کاملا نظر و تجربه شخصی منه که ممکنه 100%درست یا غلط باشه)
با عرض معزرت از بزرگان سایت مخصوصا جناب آشوری نیا که خودشون استاد این مدل عکاسین
بعد از تجربه چندین و چند عکاسی از شخصیت ها و بازیگرها و افراد نسبتا مشهور و به قول امروزی ها چهره ها در استودیو به این نتیجه رسیدم که به جز تعداد بسیار بسیار اندکی از این افراد همگی با عکس و دوربین و استودیو خیلی مشکل دارن و خیلی سخت میشه عکسی که مد نظر خود آدمه رو گرفت و با مشکلات زیادی آدم روبرو میشه (البته منظورم 4-5 تا عکاس مافیایی این کار نیست که اونا کاملا داستانشون فرق داره)
اکثرا عجله دارند و تقریبا توی 7-8 شات باید تمومش کنی و اونقدری وقت نداری که حتی بخوای چیدمان و لوکیشن عوض کنی و تقریبا باید از قبل همه چیز مثل تنظیمات نور و دوربین رو آماده کنی که وقتی طرف میاد سریع شروع به عکاسی کنی کلی هم غر میزنن که دیر شد و چقدر میگیری و این همه رو برا چی میخوای و هزار تا حرف دیگه . . . توی همون 10-15 دقیقه حالا شما حساب کنید که میخواید با این شرایط به این آدم پوزیشنی که توی ذهنتونه و به شخصیتش بیاد رو هم بدید و . . . اینارو گفتم که یکم ذهنتون رو با این داستان آشنا کنم
اول که باید اون شخص رو کاملا بشناسید و به شخصیت واقعیش کاملا واقف باشید که بدونید چه عکسی بگیرید که خود واقعیش باشه مخصوصا ورزشکارا و فوتبالیستای نسبتا معروف
دوم اینکه بدونید عکس رو برای کجا دارید میگیرید روزنامه؟ مجله؟ سایت؟ کاور سی دی؟ بیلبرد؟ سر صحنه؟ و . . . که هر کودوم چیدمان نوری جدا و مسائل مربوط به خودشو داره
سوم و مهمتر از همه صبر ایوب
من معمولا سعی میکنم سریع با سوژم ارتباط بر قرار کنم و بهش حس آرامش بهش بدم و بزارم خودش هر جور که راحته پوزیشن بگیره و در آخر فقط اصلاحش کنم
توی این عکس هم آقای محجوب با شخصیت خشک و خشن کلا از لحظه ورود تا خروجش 10 دقیقه طول کشید و کلا 4 تا شات زده شد که مطمئنا 100% پر از ایراده (ببینید دیگه چقدر توی 10 دقیقه تلاش کردیم که ایشون یه نیمچه لبخندی هم بزنن و پوزیشنشون به شخصیتشون بخوره)
در کل ممنون از نظرات کاملا به جای دوستان
سلامپیشاپیش از انتقادات و پیشنهادات دوستان کمال تشکر را دارم!
پیروز باشید.
سید میثم نوربخش
در این مدل فرشته گرافی از سوژه بخواهید بدنش کشیده باشد حتی میتونه روی پنجه پا بایستد
سلام
سركار ستوان (احتمالا ناوبان دوم وظيفه؟ ) متاسفانه همه چيز تصنعي از آب دراومده. هم نگاه و لبخند سوژه، هم نوع ايستادنش هم نوع در دست گرفتن لباس. پاهاي بي كفش هم بدجوري توي ذوق مي زنه. نورپردازي و بك گراوند هم ايراداتي داره كه مشخصه. اميدوارم سوژه براي تكرار عكسهاي بهتر در دسترس باشه
فرهاد حسيني
با سلام
من هم موافقم که حالت سوژه خیلی طبیعی نیست. ولی به نظر من نتیجه کلی بد هم از آب در نیامده... همین غیر طبیعی بودن یه جورایی به حالات یه دختربچه در این سن که دوست داره خانوم باشه و جلب توجه کنه نزدیکه... در کل عکس خوبی شده (البته به غیر از اون بحث کفش که جای دیگری می توانست مفید باشه ولی نه با یه همچین پز و لباس و بک گراندی)
موفق باشید.
عکاس باشی! عکاس باشی! عکستو بی هوا بگیر!
یه عکس بی پرده ناب از روزگار ما بگیر!
قیافه ی این کودک منو یاد چهره ی مهرداد نامی (merdax) می اندازه!
شباهت عجیبیه
فرهاد حسيني