حد و مرز ويرايش كجاست؟

[Pooriya_Online]

اين مبحث كلي و وابسته به شرايط و سلايق است. دوستان هم نظرات شخصي خود را در مورد " حد و مرز ويرايش كجاست؟ " نوشته اند.

اگر مينوشتيد : لطفا در مورد مقاله فوق نظر دهيد!

دقیقا!

من خودم مقاله رو به طور دقیق خوندم و طبق عادت 2بار هم خوندم که به صورت کامل بفهمم و نظر خواصی هم ندادم و به صورت کاملا شخصی بود همون طور که ریچمن در مقالش نظرات شخصیش رو گفته بود و همون 9 گروه که هر شخص ممکنه یکی یا چند موردش رو قبول داشته باشن (من خودم چند موردش رو انتخاب میکنم بسته به شرایط).

[Minoosepehr]

من یك موضوع را می خواهم روشن كنم. منظورمان از واقعیت تصویر و طبیعت چیست؟ اینكه می گوییم دوربینها وایت بالانس را تغییر می دهند چیست؟ این اشتباه است که وایت بالانس ویرایش تصویر است. چراکه ویرایش تصویر یعنی دور کردن از واقیعت دید (((چشم انسان))). اما وایت بالانس برای این انجام میگیرد تا رنگ تصویر به آن چیزی که چشم انسان میبیند برساند. پس در واقع 2 بحث جدا بر روی پردازش عکس وجود دارد.
اول
اینکه مراحل پردازش رساندن تصویر به دید چشم انسان ( از این جهت چشم انسان را می گویم چون چشمهای جانوران مختفل دیدهای مختلفی دارند و تصاویر گوناگونی از قبیل سیاه سفید و امواج دیگر و زاویه دیدهای دیگر و ... میدهدند)
مثال( رساندن وایت بالانسی که چشم میبیند ، شارپ کردنی که مانند چشم کند ، و...)
دوم
مراحل پردازش دور کردن تصویر نسبت به چشم انسان.( مثل ایجاد شارپی بالا، دادن کنتراست بالا و ...)



که واضح است اگر بحث ما اصالت عکس باشد باید همان مورد اول را رعایت کنیم.

[M.R.Shahbazi]

با تشکر مجدد از جناب محبی بابت تهیه این مقاله.
در باب ویرایش عکس قبلا هم صحبت زیادی شده بود. این مقوله موضوعی پیچیده است که باید از چند جنبه متفاوت به آن نگاه نمود تا بتوان بصورت دقیق و منطقی در موردش بحث نمود. بدون این نگرش، به نظر من حکم قطعی دادن که "ویرایش عکس اشتباه یا درست است" یا "اصالت تصویر مهم است یا اهمیت ندارد" و امثال اینها کاری بیهوده و غیر منطقی است. به نظر من مواردی که باید مد نظر باشد (و درمقاله هم بخوبی به بیشتر آنها اشاره شده است) اینهاست:
1- کاربرد عکس. قطعا نحوه و میزان ویرایش در مورد یک عکس خبری با یک عکس که صرف جنبه زیبایی دارد یا یک عکس پرتره یا انتزاعی فرق می کند.
2- حد و مرز و میزان ویرایش. اعمال ویرایشی مانند تنظیم تراز سفیدی یا روشنایی و تاریکی عکس و نویز گیری و مانند آن که بدون تغییر در اجزاء اصلی عکس به بهبود یا نزدیک شدن آن به مطلوب عکاس کمک میکند، با استفاده از ابزارهایی مانند براش یا کلون برای اضافه یا کم کردن اجزاء در تصویر فرق می کند و نباید "ویرایش" را بطور کلی بدون تعیین میزان و حد آن بصورت کلی منتفی دانست.

با توجه به این دو موضوع به طور همزمان، فکر نمی کنم مساله خیلی پیچیده باشد. مسلما هیچ کس قبول نمیکند که در یک عکس خبری، یک جزء مهم از تصویر کم یا زیاد شود و یا تصویر از جایی کراپ شود که معنا و مفهوم واقعی آن تغییر نماید. چون هدف از عکس خبری، بیان واقعیتی است که این ویرایش، باعث وارونگی یاتغییر آن می شود. ولی در یک عکس منظره یا پرتره، بیان زیبایی و چشم نوازی تصویر مهم و هدف است و چه اشکالی دارد که یک جزء مزاحم حذف شود؟ مسلما هیچ کدام از طرفداران اصالت تصویر دوست ندارند در عکس پرتره ای که از عکاسی می گیرند، یک دمل بزرگ نوک بینی اشان باشد و انتظار دارند عکاس آنرا روتوش نماید!
در دنیای واقعی ما هم حتی چنین اصالتی رعایت نمی شود و کسی مخالف نیست. اگر اصالت خوب است هیچ درخت سروی را نباید با قیچی باغبانی هرس کنند یا حتی کسی نباید مدلهای موی خاص بگذارد یا خانمها نباید با آرایش ظاهر طبیعی صورت خود را تغییر دهند و خالها و کک و مک ها را زیر کرم و ... مخفی نمایند.
به نظر من، تنها نوع کاربرد عکس است که تعیین کننده میزان ویرایش عکس است. اگر جایی نوع کاربرد، انتظار بیان واقعیت را دارد، نباید با ویرایش واقعیت تغییر نماید، ولی اگر در کاربرد عکس، هدف بیان واقعیت نباشد، مهمترین مساله این است که دید و نگرش خاص هنرمند در اثر هنری اش بیان شود.

[nmroshan]

با تشكر از آقاي شهبازي كه مانند هميشه موضوعات را به طور منطقي توضيح ميدهند.

مقاله بسيار واضح بوده است. فكر ميكنم در 90 درصد موارد و شايد هم بيشتر، مواردي كه درمقاله گفته شده است، كاملا منطقي است و اصلا نميتوان گفت كه نظر شخص مايكل ريچمن است و ممكن است كسي نظر ديگري داشته باشد.
موضوعي كه توجه خاص مي طلبد آنست كه هر كسي به گونه اي خاص به دنيا مي نگرد و بجز موارد خاص، اگر نتواند يا نخواهد اين ديد خود در عكسهايش نشان دهد، پس چرا عكس مي گيرد؟ بحث عكاسي خبري- جنايي- پليسي، بحثي است جدا و اينها همان موارد خاص هستند. شايد من يك روز غمگين باشم، اگر بخواهم در عكسم غم حضور داشته باشد چه ميكنم؟ خب واضح است كه هم موقع عكاسي سعي ميكنم كه با كادربندي خاص يا نورسنجي تيره و تار، اين موضوع را منتقل كنم و هم در موقع ويرايش يه اين امر توجه ميكنم و سعي ميكنم مثلا با سياه و سفيد كردن/ كراپ خاص/ يا .... كارهاي ديگر اين مساله را در عكس نشان دهم. حتي شايد در مرحله پرينت نيز كارهايي انجام دهم. مثلا عكسم را با شارپنس كمتر يا بيشتر چاپ كنم. همه چيز را به كمك مي گيرم تااين حس درعكسم وجود داشته باشد. چون آنروز هدفم همين بوده است و لاغير. و اينها همگي جزو فوايد دنياي ديجيتال هستند كه تا اين اندازه به ما امكان كنترل خروجي را مي دهد چه در مرحله عكاسي چه در پست پروسس و چه در چاپ. كه فكر ميكنم اين مساله نه عيب اين دنياي جديد، كه بزرگترين مزيت آن مي باشد.
با تشكر از آقاي محبي، بخاطر مطلب مفيدشان.

[tonino_baliardo]

با تشكر از آقاي شهبازي كه مانند هميشه موضوعات را به طور منطقي توضيح ميدهند.

مقاله بسيار واضح بوده است. فكر ميكنم در 90 درصد موارد و شايد هم بيشتر، مواردي كه درمقاله گفته شده است، كاملا منطقي است و اصلا نميتوان گفت كه نظر شخص مايكل ريچمن است و ممكن است كسي نظر ديگري داشته باشد.
موضوعي كه توجه خاص مي طلبد آنست كه هر كسي به گونه اي خاص به دنيا مي نگرد و بجز موارد خاص، اگر نتواند يا نخواهد اين ديد خود در عكسهايش نشان دهد، پس چرا عكس مي گيرد؟ بحث عكاسي خبري- جنايي- پليسي، بحثي است جدا و اينها همان موارد خاص هستند. شايد من يك روز غمگين باشم، اگر بخواهم در عكسم غم حضور داشته باشد چه ميكنم؟ خب واضح است كه هم موقع عكاسي سعي ميكنم كه با كادربندي خاص يا نورسنجي تيره و تار، اين موضوع را منتقل كنم و هم در موقع ويرايش يه اين امر توجه ميكنم و سعي ميكنم مثلا با سياه و سفيد كردن/ كراپ خاص/ يا .... كارهاي ديگر اين مساله را در عكس نشان دهم. حتي شايد در مرحله پرينت نيز كارهايي انجام دهم. مثلا عكسم را با شارپنس كمتر يا بيشتر چاپ كنم. همه چيز را به كمك مي گيرم تااين حس درعكسم وجود داشته باشد. چون آنروز هدفم همين بوده است و لاغير. و اينها همگي جزو فوايد دنياي ديجيتال هستند كه تا اين اندازه به ما امكان كنترل خروجي را مي دهد چه در مرحله عكاسي چه در پست پروسس و چه در چاپ. كه فكر ميكنم اين مساله نه عيب اين دنياي جديد، كه بزرگترين مزيت آن مي باشد.
با تشكر از آقاي محبي، بخاطر مطلب مفيدشان.

وقتی این پست آقای روشن رو خوندم یه چیزی اومد تو ذهنم....میدونید در مورد اون احساس غم اندوه یا هر حس دیگه ای:::به نظرم رسید تو این جور عکسها عکاسی فقط به بازوبست کردن شاتر ختم نمیشه....شاید واقعا همه ی اون مراحلی که گفتن جزئ عکاسی باشه....کسی که عکاسی میکنه تا حسش رو انتقال بده خوب برای هر چه بیشتر رسوندن اون حس میتونه این کار ها رو هم انجام بده....نمیدونم این حرفام چقدر درسته اما به نظرم وقتی ادم بخواد یه حسی رو القا کنه میتونه دخل و تصرف بیشتری توی عکس داشته باشه....

[lordpezhman]

با سلام خدمت دوستان و اساتيد گرامي
مطالب دوستان بسيار منطقي است. با اجازه دوستان و اساتيد مي خواهم از زاويه ديگري هم به اين موضوع نگاه کنم، تغييراتي که در واقعيت داده ممکن است داده شود منحصر به ويرايش (چه ديجيتال و چه غيره) نيست. حتي عمق ميدان http://www.akkasee.com/digitalcamera...ves/001255.php
و پرسکتيو هم مي توانند باعث تغييراتي در "واقعيت" شوند.
http://www.akkasee.com/digitalcamera...ves/001302.php
البته خود واژه "واقعيت" هم جاي بحث دارد که فکر مي کنم اينجا جايش نيست.

با توجه به اين مورد و مواردي که تا کنون تحث شد، من هم با جنبه هاي فردي اين موضوع موافقم. البته نکته اي به ذهنم مي رسد: و آن چيزي است که بين انسانها مشترک است: اخلاق
شايد جرياني را که مدتي پيش در آمريکا رخ داد به خاطر بياوريد: از نشريه اي به خاطر اين که عکسي از خانمي چاپ کرده بود که باد دامنش را بالا زده بود شکايت شد. (متاسفانه جزئيات آن يادم نيست) اين عکس حتي ويرايش خاصي هم نشده بود، اما در "انتشار" آن اخلاق رعايت نشده بود. حتي مي توان گفت در گرفتن عکس هم اخلاق رعايت نشده بود.

به نظر شخصي من امروزه به خصوص با در دسترس بودن دوربينهاي ديجيتال و فتوشاپ بيش از پيش رعايت اين نکته ضرورت دارد و اين را هم بيفزايم که به نظر شخصی من هنرمند "آزاد" نيست! یک موضوع جدید هم برای بحث در این مورد ساخته ام:

[lordpezhman]

http://www.akkasee.com/forum/showthr...4157#post14157
این هم آدرسش است

[Amir Mohebi]

از توضيحات بسيار مفيد جناب شهبازي، نعماي عزيز و آقاي نجفي بسيار ممنون هستم، همه به نكات قابل توجهي اشاره كردند.

آقاي امين آبادي عزيز، بسيار ممنون از مشاركت شما در بحث، اما اين تاپيك دقيقا براي همين قضيه باز شده كه نظرمان را در مورد موضوع مقاله ، يا نظر نويسنده آن ذكر كنيم، كه تصادفاموضوع آن همان بحث مطرح شده شماست، و الا ايجاد تاپيك جديد تنها به تكه تكه شدن موضوع و گم شدن آن در لا به لاي پستها مي انجامد. بد نيست به عنوان پيشنهاد كه بحث را همين جا پي بگيريم، تنها به اين دليل كه حرفهاي بسيار جالبي توسط دوستان زده شده است و ما وظيفه داريم نسبت به آن ها بي اعتنا نباشيم. باز هم از شما ممنونم، كه اين نظم را رعايت ميكنيد.

[lordpezhman]

از توضيحات بسيار مفيد جناب شهبازي، نعماي عزيز و آقاي نجفي بسيار ممنون هستم، همه به نكات قابل توجهي اشاره كردند.

آقاي امين آبادي عزيز، بسيار ممنون از مشاركت شما در بحث، اما اين تاپيك دقيقا براي همين قضيه باز شده كه نظرمان را در مورد موضوع مقاله ، يا نظر نويسنده آن ذكر كنيم، كه تصادفاموضوع آن همان بحث مطرح شده شماست، و الا ايجاد تاپيك جديد تنها به تكه تكه شدن موضوع و گم شدن آن در لا به لاي پستها مي انجامد. بد نيست به عنوان پيشنهاد كه بحث را همين جا پي بگيريم، تنها به اين دليل كه حرفهاي بسيار جالبي توسط دوستان زده شده است و ما وظيفه داريم نسبت به آن ها بي اعتنا نباشيم. باز هم از شما ممنونم، كه اين نظم را رعايت ميكنيد.

سلام خدمت شما و همه دوستان
منظورتون از امین آبادی من هستم؟ من امین مدنی هستم! ;)
به این دلیل تاپیک جدید ساختم که فکر می کردم در ارتباط مستقیم با موضوع مقاله نیست، حالا که دوستان می فرمایند هست، چه بهتر! همینجا صحبت می کنیم!
نتوانستم تاپیک را حذف کنم، به نظر می رسد که این کار فقط توسط مدیران فروم امکان پذیر است؟ در این صورت ممنون می شوم اگر دو تاپیک دیگر
را حذف کنید.

[lordpezhman]

فکر می کنم این ششمین بار است که سعی می کنم اینجا پست را بنویسم و هر دفعه نمی شود! چند دفع که اشکال کم بودن کاراکترهای پست را می داد و وقتی هم بالاخره فرستاده شد نصفه فرستاده شد! آیا اشکال از من و سیستم منه؟

بگذریم...می خواستم بگم که:
به نظر من کلمه اخلاق کلمه بسیار جاداری است! یعنی:
آیا سوژه یک پرتره معمولی باید از گرفته شدن عکس آگاه و راضی باشد؟
آیا هر کسی اجازه دارد بگوید "جلو مغلزه من عکس نگیر" ؟