Nikon D800 / D800E

[Arash]

يك سوال بزرگ در ذهنم ايجاد شده : اين عكاسي خبري چه نويز كمي احتياج دارد كه D700 يا 1D از پس آن برميايد اما اين يكي نه ؟ دوستان چطور به راحتي هنوز هيچ رويويي از performance اين دوربين نيامده اون رو دسته بندي كردند ؟

تعریف من و شما از عمومی متفاوت است.باید هم باشد.شمای نوعی عادت دارید بیشتر عکس بگیرید از هر چیزی که میبینید و دور و برتان است و لذت می برید,من دوست دارم نگاه کنم لذت ببرم و جزئی از صحنه باشم و عکس را فقط برای ثبت خاطره ها بگیرم.حال اگر کیفیت عکس ها برایم مهم باشد خب نوع تجهیزاتم بسته به شرایط محیط تغییر می کند,از جی 11 تا همین 5دی.

من جایی نگفتم عکس فقط مگاپیکسله , نگفتم دی800 دوربینی برای عکاسی عمومی!من دوست دارم از این دوربین برای عکاسی عمومی استفاده کنم(عمومی نه به معنی خیابان,به معنی عکاسی از طبیعت گرفته تا پرتره و ...ولی همگی در سطح یک فرد علاقه مند و فقط برای خودش)

آقاي عاشوري نيا ؛ خدا وكيلي نيازهاي عكاسي خبري امروز با سه سال قبل متفاوت است يا اين توقعات ماست كه روز به روز به حق و ناحق بالا ميرود ؟
توضيح بفرماييد بياموزيم.

کسی توی این تالار هست که از وضعیت نویز و داینامیک رنج دی7000 نا راضی باشه؟!
بعضی از دوستان با آب و تاب زیادی رزلوشن رو مورد نوازش قرار میدن(منظورم با شخص خاصی نیست عزیزان) ولی رزلوشن در هر صورت یک مورد مهم و انکار ناپذیره!

در همین تالار خودمون بسیاری از کاربران بودن که خرید اولشون 5دی مارک2 یا دی700 بود...36 مگا پیکسل هر کسی رو وسوسه میکنه!

ز طرفی این بدنه با این حجم فایل نمیتواند مورد استفاده کسانی قرار بگیرد که دوربین را میگیرند دستشان از هر چیز و چیزکی که مشاهده کردند ,از گربه همسایه گرفته تا گنجشک روی درخت از دختر بچه خوشگل آبجی گرفته تا گدای سر کوچه و... عکاسی می کنند
کسی که d800 میگیرد بایستی در کنار آن یک d7000ی d5000ی D90ی حتما داشته باشد برای انجام چنین کارهایی
و مورد آخر اینکه ,لطفا

چندتا نقل قول از دوستان در این تاپیک جدا کردم. تعدادی هم عکس. این‌کارها رو که انجام می‌دادم نوید هم پستی زده که بطور کل باهاش موافقم. یه توضیح بهش اضافه می‌کنم که خیلی اوقات،‌هنگام کوچک‌کردن فایلهای بزرگ و انجام عملیات نویز‌گیری، لبه‌ها رو حفظ می‌کنیم و یا شارپ می‌کنیم، اما بافت و جزئیات رو از دست می‌دهیم.

حالا کل این بحث رو مصور کنیم. یه چرخ توی آرشیومون بزنیم ببینیم چه عکسهایی با این دوربین بهتر می‌شه. اصلن بهش نیاز داریم؟

در مورد بحث مگاپیکسل و نویز هم، تصور کنید که دوست داشتید سنسور و خروجی و سرعت عمل دوربینی مثل D4 و یا 1dx رو در بدنه‌ی کوچک داشته باشید و یا همینی که تولید شده بنا به نیاز شماست.


---------------------

اولین چیزی که دیدن مشخصات این دوربین به ذهن می‌آورد یه همچین چیزهاییست:

http://www.kosuf.com/akkasee/DSC_6158.jpg
دوستانی که حساسیت‌های شرعی دارند نگاه نکنند!

و عکسهای دیگری که در ژانر پرتره‌ی استودیویی، عکاسی فشن(البته باز هم زیر نور فلاش و نه عکاسی بصورت خبر از فشن شو) که نمونه‌ای نمی‌گذاریم!
ویژگی مگاپیکسل بالا در این‌جور عکاسی‌ها این است که می‌توان فایل‌ها را راحت‌تر و دقیق‌تر رتوش کرد. در سایزهای بزرگ چاپ کرد و ...
اما به هر حال از خود بپرسید که چقدر عکسهایتان را در سایز ۱۰۰*۷۰ و یا بزرگتر چاپ می‌کنید.

عکاسی از انواع محصولات کوچک و بزرگ در استودیو:

DSC_3414e.jpg

DSC_5829.jpg

E2.jpg

DSC_4917.jpg

خوب! از اینکه فایلها دم‌دستی است و ویرایش و دوربر نشده عذر می‌خوام. کار من نیست و فایلهای نهایی رو الان در منزل ندارم.(بعضی دیگر رو هم اصلن من رتوش و ویرایش و تنظیم نمی‌کنم.)
نکته‌ی مهم در مورد عکاسی از محصولات این است که گاهی این محصولات بیش از چهره‌ی انسان نیاز به رتوش و ویرایش و دوربر دارند. مگاپیکسل بالا در این‌کار کمک خواهد کرد. اما نکته‌ی دیگر هم این است که برخلاف تصور بسیاری از دوستان، عکسهای صنعتی و محصولات، بیشتر اوقات در سایزهای بندانگشتی چاپ می‌شود. به عنوان مثال بیش از هزار قلم محصول عکاسی کردم که براشون زحمت زیادی کشیدم. چون در نهایت در کاتالوگی با طول ۳ سانتی‌متر چاپ شدند! باید ببینید خروجی کار شما در چه جایی‌ست و چه نیازی دارند. همانقدر دقت، سرمایه‌گذاری و وقت صرف کنید.

[Arash]

باز هم استودیو!
چیدمان‌ها و هرآن‌چیزی که زیر نور کنترل شده عکاسی می‌شود. فرقی نمی‌کند، نور شمع باشد و یا هالوژن یا فلاشهای ۱۰۰۰ ژول!
اگر کنترل نور شما مناسب باشد، دوربین روی پایه، با ثبت جزئیات بیشتر، چه هنگام ویرایش و چه هنگام چاپ‌های بزرگتر می‌توانید کیفیت بهتری داشته باشید.











در عکاسی زیر نور مصنوعی، جدای مگاپیکسل و ثبت جزئیات، داینامیک رنج کماکان مهم است. به خصوص هنگام عکاسی از عنصری متحرک، مثل انسان که کاملن ثابت نیست.

[Arash]

در مورد عکاسی طبیعت و منظره و ... صحبتی نمی‌کنم.
تکلیف روشن است. مگاپیکسل برای چاپهای بزرگ. اما اگر نیاز به خروجی وب داشته باشید؟ اصولن خیلی مهم نیست. داینامیک‌رنج بسیار تعیین کننده است. اما تکنیک‌های پیشرفته‌ای برای افزایش داینامیک‌رنج برای عکاسی مناظر وجود دارد.

اما می‌خوام برجسته‌کنم این قسمت رو:

تعریف من و شما از عمومی متفاوت است.باید هم باشد.شمای نوعی عادت دارید بیشتر عکس بگیرید از هر چیزی که میبینید و دور و برتان است و لذت می برید,من دوست دارم نگاه کنم لذت ببرم و جزئی از صحنه باشم و عکس را فقط برای ثبت خاطره ها بگیرم.حال اگر کیفیت عکس ها برایم مهم باشد خب نوع تجهیزاتم بسته به شرایط محیط تغییر می کند,از جی 11 تا همین 5دی.

ز طرفی این بدنه با این حجم فایل نمیتواند مورد استفاده کسانی قرار بگیرد که دوربین را میگیرند دستشان از هر چیز و چیزکی که مشاهده کردند ,از گربه همسایه گرفته تا گنجشک روی درخت از دختر بچه خوشگل آبجی گرفته تا گدای سر کوچه و... عکاسی می کنند
کسی که d800 میگیرد بایستی در کنار آن یک d7000ی d5000ی D90ی حتما داشته باشد برای انجام چنین کارهایی

برخلاف تصور بسیاری از دوستان، من خیلی کم دوربین همراهم می‌برم.
تازه X10 خریدم که بتونم گاهی همراهم ببرم. ولی بطور کلی دوربینم در کمد مشغول استراحت است.
نه اینکه عکاسی با دوربینی مثل G11 بد باشه. یا هر کامپکت دیگری. اما برای من عکاسی از گربه‌ی همسایه یا دختربچه‌ی خوشگل آبجی و یا گدای سر کوچه، مهم است.
یعنی یک وقتی شما در صورتی عکسی را می‌گیرید که سری g کانن و یا s کانن و یا مثلن x10 داشته باشید. چه وقتی؟ وقتی که به هیچ‌شکلی DSLR با خودتون نمی‌برید ولی چنین دوربین‌هایی ممکن است باعث شوند تنبلی را کنار بگذارید و در موقعیتی قرار بگیرید و عکس خوبی ثبت کنید.
غیر از این؟ اصلن نمی‌فهمم چرا باید از دختر‌بچه‌ی خوشگل آبجی با دوربینی ضعیف عکاسی کرد و یا گدای سر کوچه.
نمی‌فهمم اگر عکسی مهم نیست؟ چگونه ممکن است ۳۶ مگاپیکسلی بودن دوربین برایش مهم شود.(هیجان دوستان آماتور)
اگر مهم نیست؟ چرا باید با دی۵۰۰۰ عکاسی کرد؟ اصلن چرا باید عکاسی کرد؟ مگر ما مسخره‌ی در و همسایه‌ایم؟
به نظر من، لذت‌بخش‌ترین نوع عکاسی، عکاسی از دختربچه‌ی زشت و یا خوشگل آبجی، رفیق سیبیلو و یا دخترخاله‌ی بدجنس است.
نهایت هنر من یا شما باید جایی مصرف شود که زندگی شخصی ما در آن می‌گذرد.
ملتی خودشون رو می‌کشند که دوربین بخرند عکس یادگاری بگیرند. ما از وقتی اسممون عکاس می‌شه یادگاری گرفتن یادمون می‌ره. یا باید ادای آدمای کامپکتی رو دربیاریم یا ملت رو سر کار بگذاریم.

من دوربین نمی‌برم، یا اگر ببرم و حسش نباشه، عکس نمی‌گیرم. با کسی هم شوخی ندارم. ولی وقتی هوس عکس گرفتن می‌کنم سعی می‌کنم هرآنچه که دارم(ابزار، فن و ...) در اون عکسها وجود داشته باشه.

DSC_8182.jpg

کلی عکس جدا کردم،‌ ولی در نهایت بی‌خیال شدم. اصولن حساسیتی ندارم ولی دوستانی این روزها مشغول به این تصاویرند. گفتم اگر نیاز دارند تشریف بیارن حضورن ببرند!
به هر حال، این‌گونه عکسها و عکاسی، در وضعیت مناسب نوری اتفاق نمی‌افتد.

DSC_9859.jpg

ایزوی ۳۲۰۰ و F1.8 اتفاق عادیست برای عکاسی در فضاهای داخلی. سعی می‌کنم بحث مربوط به این‌جور عکسها رو در پست دیگری که در مورد عکاسی خبریست ادامه بدم.(از لحاظ میزان نور و ایزو و ...)
فضاهای داخلی، سفرها کنار آتش، ساعاتی که خورشید پایین است و نور می‌افتد، لنزهای سریع و وضعیت نویزی و داینامیک رنج دوربین شماست که مشخص می‌کند عکس می‌گیرید یا خیر.

[lamagra]

ممنون جناب آشوری نیا از بابت پستهای واقع گرایانه و آموزنده تون.
حالا یک سوال برای من پیش اومده:
در نهایت به عنوان یک حرفه ای که سالهاست در بازار کار با انواع سفارشات کوچک و بزرگ (از هر نظر،حتی چاپ!) خاص و غیر خاص و...مواجه بوده دی800 رو چطور میبینید؟
(بیایید این فرض رو در نظر بگیریم که از نظر نویز هم سطح 5دی مارک 2 و داینامیک رنجی چون دی7000 داشته باشه).آیا آرش آشوری نیا به عنوان یک حرفه ای حاضر در بازار فعلی دی800 رو خواهد خرید یا خیر؟ آیا اون رو به سایر همکاران هم رده و اصلا کلیه عکاسان همکار توصیه میکنید؟(بیشتر هم نظر شخصی خودتون برام مهمه،چون تنها حرفه ای که در تالار حضور داره و چنین نظراتی داده تا به اینجا شما بودید)

[m.daneshpayeh]

دوست عزیز شک نکنید که این دوربین برای مصرف کننده حرفه ای ساخته شده!
دوربینی با قیمت 3000 دلار با 36م.پ. که برای شروع حداقل به یک فلاش و یک لنز خوب 2-3هزاردلاری نیاز داره حتما برای مصارف خاصی تولید میشه
مطمئن باشید تمام عکاسان آتلیه و منظره حتی عکاسان حیاط وحش سالهاست منتظر این دوربین در برند نیکون بودند
[/COLOR])

مشکل هم دقیقا همین است. پس افراد غیر حرفه‌ای و اماتوری مثل من و شما که درآمدی از بدنه ندارند چه کنند؟ آیا بدنه دیگری هست؟ دی700 با تکنولوژی چند سال قبل؟
کسانی که از بدنه درآمد دارند و میتواندد ده‌ها هزار دلار هزینه کنند حسابشان جداست. اما من و شما نمیتوانیم برای هر نوع عکاسی یک بدنه تهیه کنیم.
درضمن این بدنه اصلا گران نیست که شما آنرا اختصاصی میبینید. توجه کنید که این بدنه و قیمت فقط برای ایران نیست. خرید ارزانترینرین اس ای آر کراپ با ارزانترین لنزها متاسفانه برای ما به اندازه همین بدنه برای دوستانمان در بلاد کفر بار مالی دارد.
حیات وحش؟!!! 4 فریم بر ثانیه؟ خوب البته به وحشش بشتگی دارد لاکپشت، تنبل و ... هم حیات وحش هستند .

درصد بالا؟
خبری؟ اونم با 4 فریم در ثانیه؟
یادگاری؟ اونم با قیمت تمام شده حداقل 4000 دلار؟
همه چیز؟ این دسته رو خوب نمیشناسم
[/COLOR])

در مورد قیمت گفتم و البته اصولا وقتی مهم است که چند انتخاب وجود داشته باشد.
اما یادگاری. بنظر من بسیار مهم است. ثبت لحظات خانوادگی، دوستان و ... کم اهمیت است؟ یک عکس خوب با مشخصات فنی بالا از یک لحظه خانوادگی ازش بیشتری دارد یا فرضا یک عکس حیات وحش خوب؟ موقیتهای خاصی که شما معنقدید این بدنه برای آن است بیشتر پیش میاید یا موقعیتهای روزمره؟ آیا چون یادگاریست نباید کیفیت خوبی داشته باشد؟ یادگاری=کامپکت؟
بارها پیش آمده که با وجود دیاف 1.8 مجبور شده‌ام ایزو را تا 6400 بالا بگشم. در زیر نور یک تک لامپ، در نزدیک غروب (منظورم شب نیست) ... همه اینها در عکاسی طبیعت، پرتره محیطی، اجتماعی و ... بسیار اتفاق می‌افتد.
من از آن دسته هستم که از همه چیز عکاسی میکنم. مدتی بود منتظر معرفی جانشینی برای دی700 بودم چون فکر میکردم یک بدنه با مگاپیکسل نه چندان بالای نیکونی برای من که در سایز بالا چاپ نمیکنم بسیار مناسبتر است. نه اینکه دی800 بدنه خوبی نیست. نه اینکه با نویز ریداکشن و ریسایز شدن تا فرضا 12 م.پ. تصویر خیلی خوبی نمیدهد. اما ترجیح میدادم به جای ریزولوشن بالاتر، نویز، دینامیک رنج و ... بهتری داشتم.
من معتقدم اینبار نیکون از آن طرف خرافتاده و باید فکری برای تولید بدنه کم ریزولوشن کند.

[Saadat]

غیر از این؟ اصلن نمی‌فهمم چرا باید از دختر‌بچه‌ی خوشگل آبجی با دوربینی ضعیف عکاسی کرد و یا گدای سر کوچه.
نمی‌فهمم اگر عکسی مهم نیست؟ چگونه ممکن است ۳۶ مگاپیکسلی بودن دوربین برایش مهم شود.(هیجان دوستان آماتور)
اگر مهم نیست؟ چرا باید با دی۵۰۰۰ عکاسی کرد؟ اصلن چرا باید عکاسی کرد؟ مگر ما مسخره‌ی در و همسایه‌ایم؟
به نظر من، لذت‌بخش‌ترین نوع عکاسی، عکاسی از دختربچه‌ی زشت و یا خوشگل آبجی، رفیق سیبیلو و یا دخترخاله‌ی بدجنس است.

سلام
آقای عاشوری نیا منظور من اصلا این نبود ,عکسی که هرگز چاپ نخواهد شد و یا نهایتا با اندازه 18x13 چاپ خواهد شد لزومی ندارد با حسگر 36 مگاپیکسلی ثبت شود ,تصور میکنم ثبت عکس پرسنلی که جهت ارایه به اداره نظام وظیفه می باشد(3x4) با استفاده از d90 منطقی تر است از اینکه با d800 ثبت شود.
از طرفی مگر d7000 یا d90 دوربینهای ضعیفی هستند به جز تفاوت در مگاپیکسل مگر تفاوت دیگری میتوانند از نظر کیفیت خروجی داشته باشند
36 مگاپیکسل فقط برای 36 مگاپیکسل بودنش مهم است همانطور که کم نویز بودن حسگر 12 مگاپیکسلی d3s و یا حسگر 16 مگاپیکسلی d4 فقط به خاطر کم نویز بودنشان مهم هستند
حتی معتقدم d3s و یا d4 بری چنین منظوری(عکاسی عمومی) بسیار بسیار مناسبتر از d800 می باشد
در قسمت دیگری نظرم را به این صورت بیان کرده بودم:

d800 یک بدنه کاملا حرفه ای است درست همانند d4 ولی با کاربردی متفاوت
افرادی که به صورت تفننی عکاسی میکنند نباید به سرغ آن بروند زیرا که قبل از آن باید یک خانه تکانی اساسی در تجهیزاتشان داشته باشند
از سیستم کامپیوتری(پردازش) گرفته تا مانیتور کالیبراتور و ذخیره کننده ها و غیره که مطمعن باشید هزینه آن بیشتر از قیمت خود بدنه خواهد بود

..این قسمت تکمیلی بخشی است که شما به آن استناد کرده اید
با تشکر

[Mehr282]

درود چند نقل و قول از سایت معتبر PCWORLD میارم شاید جالب باشه ..

he Nikon D800 will sit below the D4 at the high end of Nikon's DSLR line, offering more than twice the pixel density of the top-of-the-line D4

Nikon says that the D800 will eventually replace the Nikon D700 in the company's prosumer DSLR lineup, and that the new camera offers the highest-resolution Nikon sensor yet.

Nikon says the D800 is built with wedding photography, portraits, and fashion spreads in mind

ref : Nikon D800 Full-Frame DSLR Packs 36 Megapixels | PCWorld

[Arash]

در نهایت به عنوان یک حرفه ای که سالهاست در بازار کار با انواع سفارشات کوچک و بزرگ (از هر نظر،حتی چاپ!) خاص و غیر خاص و...مواجه بوده دی800 رو چطور میبینید؟
(بیایید این فرض رو در نظر بگیریم که از نظر نویز هم سطح 5دی مارک 2 و داینامیک رنجی چون دی7000 داشته باشه).آیا آرش آشوری نیا به عنوان یک حرفه ای حاضر در بازار فعلی دی800 رو خواهد خرید یا خیر؟ آیا اون رو به سایر همکاران هم رده و اصلا کلیه عکاسان همکار توصیه میکنید؟(بیشتر هم نظر شخصی خودتون برام مهمه،چون تنها حرفه ای که در تالار حضور داره و چنین نظراتی داده تا به اینجا شما بودید)

حتمن می‌خرم. اما دوست‌ داشتم این دوربین اسمش فرق می‌کرد. می‌شد دی۸۰۰ ایکس! مثلن. سنسور و سرعت عمل حدودی دی۴ رو هم روی این بدنه و قیمت ۲۴۰۰ دلاری داشتیم.
اکثر درآمد من از کارهای استودیو و صنعتی‌ست. اما کار صنعتی را چون یه تکنسین انجام می‌دم از انجامش خیلی به هیجان نمی‌آم. دوربین های‌مگاپیکسل هم گوشهام رو داغ نمی‌کنه. (اگر نیکون الان یه فول‌فریم بدون آینه در قطع و کلاس و زیبایی X100 فوجی با ۱۶ مگاپیکسل ساخته بود احتمالن imac رو افقی کرده بودم و روش حرکات موزون بندری انجام می‌دادم.)
بحثم این است که بدانیم ویژگی مثبت و منفی دوربین چیست. برایم تاسف‌بار است که می‌بینم در این فروم، هنوز که هنوز است مگاپیکسل، دوستانی را که شاید چاپهای بزرگشان انگشت‌شمار باشد، شهوت زده می‌کند!
حالا چندتا پست دیگه باید بزنم، اگر سردرد و این‌ کار تمام‌وقت روزهای تعطیل اجازه بده.

از طرفی مگر d7000 یا d90 دوربینهای ضعیفی هستند به جز تفاوت در مگاپیکسل مگر تفاوت دیگری میتوانند از نظر کیفیت خروجی داشته باشند

سایز سنسور!
اگر زورم می‌رسید عکسهای خانوادگی و یادگاری رو با مدیوم فرمت می‌گرفتم. البته چون وضعیت نویزیشون عمومن خراب است، انگیزه‌ای براشون نداشتم، وگرنه الان هسلبلاد دستم بود از که از رفیقام یادگاری بگیرم! ;)

36 مگاپیکسل فقط برای 36 مگاپیکسل بودنش مهم است همانطور که کم نویز بودن حسگر 12 مگاپیکسلی d3s و یا حسگر 16 مگاپیکسلی d4 فقط به خاطر کم نویز بودنشان مهم هستند
حتی معتقدم d3s و یا d4 بری چنین منظوری(عکاسی عمومی) بسیار بسیار مناسبتر از d800 می باشد

موافقم.
به هرحال، دوستان کاننی امیدوار باشند!
از نیکون که بعید است این روزها دوربین دیگری در این سایز سنسور و این بدنه تولید کند.

[aidin594]

یعنی یک وقتی شما در صورتی عکسی را می‌گیرید که سری g کانن و یا s کانن و یا مثلن x10 داشته باشید. چه وقتی؟ وقتی که به هیچ‌شکلی DSLR با خودتون نمی‌برید ولی چنین دوربین‌هایی ممکن است باعث شوند تنبلی را کنار بگذارید و در موقعیتی قرار بگیرید و عکس خوبی ثبت کنید.
غیر از این؟ اصلن نمی‌فهمم چرا باید از دختر‌بچه‌ی خوشگل آبجی با دوربینی ضعیف عکاسی کرد و یا گدای سر کوچه.
نمی‌فهمم اگر عکسی مهم نیست؟ چگونه ممکن است ۳۶ مگاپیکسلی بودن دوربین برایش مهم شود.(هیجان دوستان آماتور)
اگر مهم نیست؟ چرا باید با دی۵۰۰۰ عکاسی کرد؟ اصلن چرا باید عکاسی کرد؟ مگر ما مسخره‌ی در و همسایه‌ایم؟
به نظر من، لذت‌بخش‌ترین نوع عکاسی، عکاسی از دختربچه‌ی زشت و یا خوشگل آبجی، رفیق سیبیلو و یا دخترخاله‌ی بدجنس است.
نهایت هنر من یا شما باید جایی مصرف شود که زندگی شخصی ما در آن می‌گذرد.
ملتی خودشون رو می‌کشند که دوربین بخرند عکس یادگاری بگیرند. ما از وقتی اسممون عکاس می‌شه یادگاری گرفتن یادمون می‌ره. یا باید ادای آدمای کامپکتی رو دربیاریم یا ملت رو سر کار بگذاریم.

من به عنوان یک دوربین به دست آماتور که شاید دو دهم درصد از عکسهایم هم منتشر نشده است و نخواهد شد؛ با پاراگراف بالا موافق هستم.
اگر مشکلات هزینه ای وجود نداشته باشند ترجیح میدم در سیزده بدر امسال به جای D7000 و 18-105 یک قلاده D800 و یک 24-70 از من آویزان باشد.

[lamagra]

مدتی هست که وقتی بحث امکانات دوربینها(در اینجا اختصاصا رزلوشن) پیش میاد جدا به این فکر میکنم که آیا این امکانات رو نیاز دارم یا نه؟ و جواب در 95 درصد اوقان نه بوده! درصد کمی از عکاسان آتلیه(اونهم باز درصد کمی از سفارشاتشون) با چاپهای بسیار بزرگ و بنر اصولا سر و کار پیدا میکنه.برای منی که عکس بزرگتر از 60 در 90 چاپ نکردم و احتمالا به این زودی ها چاپ نمیکنم و هر وقت هم به صورت پراکنده کاری قبول کردم فقط و فقط برای خریدن تجهیزات جدید بوده(دست کم خرجش از راه خودش در بیاد!!) که چاپش حالا در هر سایزی که باشه به من مربوط نیست! شاید 36 مگا پیکسل خیلی هیجان انگیز باشه و از وجودش به وجد بیام ولی احتمالش نزدیک به صفره که این بدنه رو خریداری کنم(صرف نظر از برند فعلیم).اگر 3000 دلار پول داشته باشم برای لنز بهتر خرجش میکنم.بسیاری از دوستان عکاس(حتی بعضی از حرفه ای ها) هم نیازشون مشابه بنده و امثال من هست.
اما...یک امای بزرگ!
وقتی فقط این بدنه(دی800 )در این رده با این قیمت وجود داشته باشه(در برند نیکون) سال آینده که دی700 کم یاب و اصولا نایاب بشه گزینه دیگری برای کسی که قصد مهاجرت به فول فریم داره باقی نمیگذاره.یعنی اینکه در هر صورت کاربر نیکونی مجبور به خرید دی800 هست و بس.خرید دی4 هم برای جمع کثیری از عکاسان توجیه نداره!از این نکته هم نمیشه گذشت!