البته این عکس ها، پردازش شدند و معیار خوبی برای سنجش نویز نیستند. اما همینکه خروجی این دوربین این قابلیت رو داره که بعد از نویز ریداکشن، چنین عکسی بهمون بده جای خوشحالیه.
نکتهٔ دیگه اینکه درسته که با کاهش حجم، نویز کم میشه اما عکس سافت میشه و اگر شارپ سازی انجام بگیره، دوباره نویز ممکنه که ظاهر بشه. این فرایند اگر چه در نهایت منجر به کاهش نویز میشه اما به احتمال زیاد باید بسیار دقیق انجام بگیره وگرنه مشکلاتش بیشتر از منافعش هست.
نکتهٔ آخر این هست که با دقت در اگزیف تمام سمپلهایی که تا حالا دیدم متوجه شدم که این عکسها عموما در ژوئن یا ژوئیه ۲۰۱۱ گرفته شدند. یعنی حدودا ۸ ماه قبل از اینکه دوربین وارد بازار بشه. اگر در این مدت نیکون مقداری سنسور این دوربین رو دستکاری کرده باشه و یا الگوریتمهای بهتری برای سخت فایل خام رو استفاده کرده باشه و نسخهٔ نهایی D۸۰۰, عملکردی نزدیک به یک استاپ بهتر از مدل اولیه داشته باشه (که البته بسیار بعیده حتا نیم استاپ هم خیلی خوبه) خیلی عالی میشه! جوری که دست کم در ایزو ۴۰۰ هیچ نیازی به نویز ریداکشن و داون سمپلینگ نباشه و ایزو ۸۰۰ تا ایزو ۳۲۰۰ هم با نویز ریداکشن و داون سمپلینگ در حد D۳s باشه!
(این مورد آخر واقعا شدنیه. سمپلهای D۳x که فقط ۲۴ مگا پیکسل اندازشون هست رو در ایزو ۱۶۰۰ ریسایز کردم که هم اندازه عکسهای D۳s بشه و بدون اینکه شارپ سازی انجام بدم در کمال حیرت دیدم که نه تنها نویز در حد D۳s هست بلکه جزئیات و شارپنس عکسهای D۳x بهتر هم هستند. شما هم میتونید این کار رو با دانلود نمونه عکسهایی که در imagin resources قرار داده شده انجام بدید)