آنچه نياز به پست پروسسينگ را در دوربين هاي ديجيتال حياتي مي كرد ، كمبودهاي پروسس در دوربين بود ، اعم از حجم خود پروسسور ، سنگيني فايل ها، محدوديت هاي دوربين ديجيتال در تبديل jpeg از روي فابل raw.
الته نسبت به كار با گزينه اي همچون ACR.
اما چرا وقتي دوربين و تكنولوژي ساخت پروسسور به جايي دارد مي رود كه مرزها عملن دارند برداشته مي شوند ، و پروسسور خود دوربين قادر به توليد بهترين خروجي ممكن خواهد بود همچنان پست پروسسينگ را يك قانون شمرد؟؟
به خاطر سنت؟؟؟
يا چون پدران ما چنين مي كردند؟؟
اگر امروز كسي چون راكول چنين مي كند ، دليل ش اين است كه سه سال پيش چنين نمي شد كرد. ولي قرار نيست تا ابد چنين هم نبايد كرد.
به هر حال ممكن است يك عده خوششان بيايد يك عده نه.
ولي من يكي اگر دوربينم نتيجه نهايي خروجي JPEG اش با خروجي اي كه قرار است بعدن با پست پروسسينگ ، و تبديل به JPEG در كامپيوتر يا لب تاب ، به همان خروجي بخواهم برسم، دليلي نمي بنم براي همه عكس هاي معمول خود ( نه مثلن براي پوستر يا چاپ بزرگ و صنعتي و پروژه هاي مهم ) از اين امكان استفاده نكنم. و صرفه جويي عظيمي در وقتم، در هارد و بكآپ هايم، و دردسرهاي نگهداري ام ، نكنم.
حالا ديگران روش هاي ديگري را مي پسندند، به خودشان مربوط است.
پینوشت : آنچه من بر مبنای ریویوی Imaging-source مطرح کردم ، مانند هر بحث فنی و تئوری دیگری ، مبتنی بر آنچیزی است که در منابع ارایه شده ، طبیعی است که برای نتایج تجربی و بررسی این آپشنها ، و تاثیری که در خروجی این دوربین ارایه میشود باید منتظر تستها و بررسیهای بیشتری بود ...
تاکنون خروجیهایی که از این دوربین ارایه شده ، نشاندهنده داینامیک رنج مطلوب ، و نویز بسیار کم است ، اما لازم است منتظر نتایج تستها و ریویوهای سایتهای دیگری همچون DP ، DXO ، و کاربران مطرح ماند ...