با سلام
بر خلاف دوستان که برای انتخاب یکی از عکس های امسالشون به زحمت افتادند، من کار آسونی داشتم. دو سال هست که دخترم وارد زندگی من و همسرم شده و با همه شیرینیش اجازه نداده من از دوربینم استفاده زیادی بکنم.
Romina.jpg
با سلام
بر خلاف دوستان که برای انتخاب یکی از عکس های امسالشون به زحمت افتادند، من کار آسونی داشتم. دو سال هست که دخترم وارد زندگی من و همسرم شده و با همه شیرینیش اجازه نداده من از دوربینم استفاده زیادی بکنم.
Romina.jpg
پویا پریدل
با سلام
منم اولین تجربه استروبیست خودم رو برای این تاپیک دوست داشتنی کنار گذاشته بودم ، اما مردد بودم واسه گذاشتن تو فروم اما با خودم گفتم اگه 89 بشه 90 پشیمون میشم
شاید از نظر تکنیک و کیفیت خوب نباشه ولی احساس خوبی بهش دارم
انتخاب برام سخت نبود چون تازه کارمو کم عکس
با تشکر از همه دوستان و مدیران زحمتکش
برایتان تندرستی و نیکروزی در سال نو آرزو دارم.
سالی سرشار از شادی و کامروایی داشته باشید.
instagram.com/amirali.hgni
NIKON D810+24-120+50
نه تنها خود این عکس از نظر مخاطبان بهترین عکس من بوده(از نظر خودم جزو 7بهترین بوده) بلکه داستانها و اتفاقاتی که من شاهدشون بودم در لحظهء ثبت هم یکی از بهترین لحظات من در 365 روز اخیر بود
به امید سالی نو؛ فکری باز؛ خلقی شاداب؛ تنی سالم و امیدی تازه و نیرومند
سلام!
واقعا سال بدی بود از لحاظ عکاسی، به تعداد انگشتان دستم هم فرصتی برای عکاسی نداشتم...
پیشاپیش سال جدید مبارک باشه
حکایت غریبی است، زیستن در این دنیای پلاسیده...
درود
فکر کنم این عکس رو تا حالا نگذاشته بودم ،
کلا امسال به دلیل فروش دوربینم فرصت عکاسی کمی داشتم
مدتی هم به دلیل مشغله فرصت نشد که جمع صمیمی دوستان باشم
پیشاپیش نوروز مبارک
انوش
برای دیدن اندازهی بزرگتر به اینجا سربزنید.
بالاخره بعد از خانه تکانی بنده هم یک عکس برای این تاپیک انتخاب کردم عکس زیر نوروز پارسال با یک لنز 135 اف2.5 قدیمی روسی بی نام و نشان ماونت پنتاکس در یکی از شهر های شمالی کشور بعد از غروب خورشید گرفته شده است. فکر کنم اف 3.2 30/1 ایزو 400
اسمش رو گذاشته ام فرفره ها
Nikon D700
Nikon 70-200 2.8 II
Nikon micro AF-D 60mm
سلام
سالی که گذشته سال خوبی برای عکاسی من نبود(یاد ترانه سال سیاه دو هزار داریوش افتادم)متاسفانه امسال فقط 5 بار دست به دوربین شدم.دو بار از دو عروس فامیل نزدیک، آن هم در خانه عکس گرفتم وسه بار برای تفریح بیرون رفته بودم دوربین هم برده بودم.این عکس هم یکی از همون عکس های تفریحی است.سه شنبه گذشته بچه های مدرسه رو برده بودیم اردو. از انجایی که رودان در این چند روزواقعا سبز وزیبا می شودمعلمها با خانواده امده بودن ازجمله خودم.
اما این عکس رو انتخاب کردم چرا که در بین حدود 500 شاتی که جمعا در این سال زده بودم از همه بیشتر به دلم می شینه.نه بخاطر اینکه این عکس از نظر تکنیک و کادر و و.و و و خوبه! خیر.این عکس رو انتخاب کردم از این لحاظ که اگر در هر سنی (حتی 80سالگی اگر خدا عمرداد)این عکس را ببینم یاد کوچکی دخترم و احساسات زیبا و دوست داشتنی دختر کوچکم می افتم.و لذتش را می برم.
زهرا دختر کوچک من خصوصیات جالبی داره مثلا او هرروز صبح برای معلمش از گلهای کاغذی داخل باغچه گل می چیند و دسته می کندو برای معلمش می برد.یا اگر قرار شد ببریمش دکتر. او حتما یک نقاشی برای دکتر می کشد و با خود به مطب می برد و به دکتر هدیه می دهد.خلاصه اینکه ما هرجایی برویم و گل باشد و یا قاصدک .بدون شک زهرا انجا مشغول خواهد بود.
بچه ها همه شیرین هستند.انشالله امسال هم برای همه دوستان و خانواده محترمشون سال شیرین و خوشی باشه.انشالله
خدا یارتون
یا حق
اسدالله مداح