خیابان پانزده خرداد
خیابان پانزده خرداد
بازار تهران
باربری در بازار
24/09/1391
بحث میکنیم
بحثی که در تاپیک " عکس های رد شده یوسف باقری " شروع شد رو در اینجا ادامه میدیم.
آیا دخالت و تصرف عکاس در ژست گرفتن سوژه در عکاسی خیابانی لطمه ای به عکس میزنه؟؟
آیا تعاریف کلاسیک چقدر میتونه محدودیت ایجاد کنه؟؟؟
تا حالا در عکاسی خیابانی از سوژه خواستید که برایتان ژست بگیره؟ بخنده؟ به دوربین نگاه کنه؟ یا سمتی دیگر رو ببینه؟
بحث از اینجا شروع شد
[QUOTE][در مورد عکس دختر کنار ساحل ، به نظر من این عکس یک عکس خیابانی نیست. نه
به این دلیل که در خیابان نیست. همانطور که دوستان گفتند در فضای عمومی هست
و به این قسمت عکس هیچ ایرادی وارد نیست. مشکل اینجاست که عکس ثبت یک لحظه
از اتفاقات موجود در فضای عمومی نیست. یا اینطور به نظر نمیرسه. چیزی که
عکس بازگو میکنه اینه که از این دختر خواسته شده که روبروی دوربین قرار
بگیره و ازش عکس گرفته بشه. که این بر خلاف تعاریف عکاسی خیابانیست. خب ما
اونجا نبودیم و نمیتونیم که ۱۰۰ درصد بگیم این طور بوده ولی نحوه قرارگیری و
حالت سوژه کاملا بیانگر این است/QUOTE]
مربوط به عکس آقای باقری که در این تاپیک رد شده بود
ولی من قانع نشدم!!!این دختر کنار ساحل در حال بازی بود و واقعیتش اینه که من ازش خواستم که
وایسه و کاملا حق با شماست.مدنظر من لباس کودک بود که زیبا به نظر میرسید.
بنابراین اگر دلیل رد شدن عکس فقط کاندید نبودن اون باشه من کاملا قانع شدم
و جواب من به نظر فرساد خان
تا جایی که دوست عزیز آقای میری دوباره بحث رو شروع کردندفرساد خان ما دیده ایم که بزرگان عکاسی خیابانی این کار رو میکنن
البته نه به این معنا که مدل داشته باشند و از مدل عکس بگیرن ، اما در بعضی
موارد از سوژه خود میخوان که مثلا یه جا بایسته و یا دو نفر که با هم راه
میرن رو میگن که به هم نزدیک بشن یا حتی دست در دست هم بدند
متاسفانه برای من یوتیوب فیلتر هست که نمونه از فیلم ها رو بذارم
البته من خودم این کار رو تا حالا نکردم ولی با آن مشکلی هم ندارم
در مورد عکس خیابانی که بحثش به میان اومد، اساتید فرمودند که عکاسی
خیابانی باید دارای حداقل دخالت فرد باشه، من مثال زیر رو برای بیشتر روشن
شدن موضوع ارائه میکنم:
Humans of New York
در بسیاری از عکسها عکاس به وضوح درخواست پوز گرفتن از آدمها کرده. از نظر من این عکسها خیابانیاست.
اما نکتهای که در عکس آقای باقری از نظر من مغفول است، نشانهای از حضور
غیر منفعلانه فرد در محیط دیده نمیشه و صرفا دختربچه در ساحل
ایستادهاست. آقای باقری عزیز، شما بازی این دختربچه رو دیدید، اما ما که
ندیدیم، این عکس میتوانست یک پرتره خوب در فضای آزاد باشد.
اما در عکسهای قبلی خود آًقای باقری (پسرک کیففروش و مرد افتاده بر
زمین) این مفهوم به وضوح و روشنی دیده میشه، وجود عوامل و اکتهایی که
نشاندهنده شرایط خیابان یا هر محیط دیگری باشند.
دو عکس بالا رو متفاوت از هم گرفتم
در عکس سمت راست وقتی سوژه از کنار من رد شد من اون رو صدا کردم و ازش خواستم بایسته تا ازش عکس بگیرم و اون هم با کمال میل قبول کرد و برام ژست گرفت و من عکسش رو گرفتم ، اما سمت چپی رو من در کمین بودم تا سوژه سیگارش رو بیرون کنه و برای یک لحظه سمت من نگاه کنه و من عکسش رو بگیرم.
در ادامه به نمونه هایی از عکس هایی که عکاس در آن دخالت داشته خواهیم پرداخت
هر گونه دخالت در روند زندگی واقعی مستند بودن محض را از بین می برد و آن را تبدیل به بازسازی ای از آن می کند.
اینکه خوبه . چون حداقل معلومه که به دختر گفته شده که جلوی دوربین بایستد . عده ای بدون آنکه مشخص شود مستندنمایی می کنند . آن نیز از حیطه مستند خارج است .
تعاریف بسیار مشخص هستند و تفسیر نمی گیرند .
جسارتا این تعریف شما اصلا ربطی به عکاسی خیابانی ندارد ، بخصوص "دخالت در روند زندگی واقعی "
این تعریف بجا هست اما هیچگونه ارتباطی با عکاسی خیابانی ندارد حتی اگر بخواهیم از بعد مستند به آن نگاه کنیم
از ویکیپدیا
-بحث ما روی مدلینگ و یا ایجاد لوکشن نیست ، بحث ما سر این هست که در عکاسی خیابانی حتی زمانی که سوژه شما در لوکش مستند هم نیست میتوانید از او درخواست کنید و در فضایی مرتبط از او عکسی بگیرید. بطور مثال فردی را میبینید که گیتاری بدست از کنار شما میگذرد و در حقیقت قادر به ثبت عکس در آن لحظه نیست و میتوانید او را صدا بزنید و از او بخواهید تا لحظه ای صبر کند و فرضا گیتارش را متناسب با صحنه بگیرد و شما از او عکسی بگیریدبه عنوان بدنه هنر عکاسی، صحنههایی از زندگی روزمره مردم را سوژه اصلی خود قرار میدهد. خیابانها، پارکها، کارناوالها، محلهای خرید و مراکزی که مردم گرد هم میآیند، محل اصلی تهیه عکسهای خیابانی است. هر چند این عکاسی شاخهای از عکاسی مستند به شمار میآید اما از بعضی لحاظ با هم متفاوت هستند از جمله اینکه هدف اصلی عکاسی خیابانی به تصویر کشیدن مردم است و نه پوشش یک اتفاق. در واقع این شاخه از عکاسی آیینهای است در برابر مردم که گاهی نیز با شوخ طبعی و یا لحنی طعنهآمیز پیامهای سیاسی و یا اجتماعی را منتقل میکند که در چنین شرایطی به عکاسی مستند نزدیک میشود. سالهای ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۰ نقطه اوج و شکوفایی تاریخ عکاسی خیابانی است.
دوست ندارم وارد این بحث قدیمی بشم چون انصافا انرژی زیادی میگیره و تجربه نشون داده به نتیجه نمیرسه
اما
ما یک شاخه در عکاسی داریم با عنوان مستند بازسازی شده
یعنی هم جنبه های استنادی اثر دیده میشه و هم دخالت عکاس در بازسازی (بخوانید انگولک) واقعیت
اینها چیزهای سختی نیست و همه جا حل شده الا در مملکت وزین ما که اصرار داریم تافته ی جدا بافته باشیم و به تعداد عکاسان نظریه هست در رابطه با ژانرهای عکاسی و هر کس نظر شخصی خودش رو مرجع میدونه
اگر به حول قوه ی الهی این مرحله رو رد کنیم باز هم سالها با عکاسی روز دنیا فاصله داریم هرچه بیشتر در این مرحله بمانیم دچار فرسایش بیشتری میشویم و برای غول مرحله ی بعد انرژی کافی نخواهیم داشت
در سرزمینی که سایه ی آدم های کوچک بزرگ میشود، قطعا آفتاب در حال غروب است!
Nikkor 16-35 | Nikon F5
عکاسی خیابانی زیر شاخه ای است از ژانر بزرگتری که گفتم . در همان ویکیپدیا که شما به عنوان منبع ازش ذکر کردید ، به طور مستقیم و صریح به واقع گرایی و عدم دخالت در واقعیت ، اشاره شده :
Pure photography or straight photography refers to photography that attempts to depict a scene as realistically and objectively as permitted by the medium, renouncing the use of manipulation.
اگر ملاک عکس خیابانی فقط خیابانه ،پس لابد عکس عروس و داماد هم ، اگر در خیابان گرفته شده باشه، عکاسی خیابانی است ؟!
.
این همه بالا و پایین کردن و توجیه و تفسیر تعاریف ، فقط برای اینکه بگیم عکسی که ما گرفتیم ، در این ژآنره ؟!
اگر اینطوره که دیگه به تعاریف چی کار داریم ؟ هر کاری دلمون می خواد و راحتیم بکنیم . مثل همیشه .
.
روز خوش .
پ.ن :
من نیز به گفته های جناب جهانگیر الان معتقدم . چیزهایی که در بسیاری از جاها حل شده ، برای ما هنوز غامض و حل نشده اند .
امیدوارم ما نیز این مراحل رو رد کنیم .
ویرایش توسط کوروش : Monday 17 December 2012 در ساعت 14:02
دوست عزیز و گرامی کجای این بحث به عکس من مربوط میشه!!؟؟؟
عکس از جناب باقری هست که ایشون فکر کردند دلیل رد شدن عکسشون این است از اون دختر درخواست عکس گرفتن رو کردند ، من به دیگر موارد و دلایل رد شدن عکس کاری ندارم چون من هم اگر داور بودم عکس را رد میکردم ، اما اینکه از سوژه بخوایم که اجازه بده عکسش رو بگیریم و بعد سوژه قبول کنه و بعد برامون ژست بگیره یا.......... لطمه ای به عکس بزنه به نظر من اصلا دلیل خوبی برای رد شدن در این تاپیک نیست
اگر این تعریف یا سوال رو برای من مطرح کردید، همانطور که خودتون گفتید این بحث بیهوده و ناحل میباشد چون شما فکر میکنید با کسی روبرو هستید که تا حالا توی خیابون دست به دوربین نشدهاگر ملاک عکس خیابانی فقط خیابانه ،پس لابد عکس عروس و داماد هم ، اگر در خیابان گرفته شده باشه، عکاسی خیابانی است ؟!
با درود
سلام به همه
کوروش جان به نظر من عکس خیابانی لزوما نباید مستند هم باشه، و مستند بودنش هم به این معنی نیست که خیابانی نیست، درخواست کردن از سوژه برای عکس به هیچ عنوان عکس رو از حال خیابانی بودن خارج نمیکنه، مشکل اینجاست که افراد در مقابل این درخواست برخورد متفاوتی از خودشون نشون میدن، مثلا من اینجا از بچه گفتم که میخوام ازت عکس بگیریم و اون هم سریع این ژست رو گرفت.
به طور مثال به این عکس آقای مومنی توجه کنید، قطعا در اینجا ایشان از سوژه هایشان درخواست کرده اند که برای گرفتن عکس آماده شوند( اجازه گرفته ازشون) و یا حتی ممکنه که بهشون گفته که مثلا اینجوری وایسید:
آیا در اینجا طبق تعریف شما چون عکاس از سوژه اش درخواست کرده، جنبه استنادی عکس از بین رفته؟! طرز لباس پوشیدن و نوع ژستی که گرفته شده چین و چروک های روی صورت همه و همه حرف برای گفتن دارن و مستند هستند .
من خودم سوژه هام رو در خیابان برا اساس چند فاکتور گزینش میکنم : یکی اینکه چهره خاصی داشته باشه، در حال انجام کاری باشه که پیامی رو برسونه،و دیگر اینکه لباسش جذاب باشه و مربوط به منطقه جغرافیایی خاصی باشه، خوب اینجا هم همنطور که قبلا گفتم نوع لباس دختر منو ترقیب کرد که عکسش رو بگیرم و چون حالتش جوری بود که روی سنگ ها به حالت چهار دست و پا در حال حرکت بود و صورتش هم به پایین بود، اگر بدون اجازه عکسش رو میگرفتم لباسش به خوبی مشخص نمیشد به همین خاطر بهش گفتم که میخوام ازش عکس بگیرم.
همدان- میدان امام
ویرایش توسط Usef Bagheri : Tuesday 18 December 2012 در ساعت 00:22 دلیل: با عرض پوزش شیراز اشتباه بود